ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] - บทที่ 473 ค้างคาวปีศาจ
บทที่ 473 ค้างคาวปีศาจ
บทที่ 473 ค้างคาวปีศาจ
“คุณอ่านหนังสือเล่มนี้อยู่เหรอครับ? ผมว่ามันสนุกดีนะ”
หวังเหยียนหยิบหนังสือออกจากกระเป๋าหลิวว่านฉิงแล้วส่งให้เธอ
หญิงสาวพยักหน้าช้า ๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น
“ฉันเคยอ่านตอนอยู่มัธยมปลายน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยอยากอ่านหนังสือพวกนี้ให้หมด”
เธอเพิ่งเข้ารับการผ่าตัดเมื่อสองวันก่อน วันนี้ใบหน้าของเธอจึงยังซีดเซียวอยู่
ถ้าไม่มีหวังเหยียนคอยดูแล เธอคงไม่สามารถทำทุกอย่างด้วยตัวเองได้
ทันใดนั้นหลิวว่านฉิงก็ถามเขากลับ
“คุณ…คุณเคยอ่านเล่มนี้ด้วยเหรอคะ?”
“ครับ เวลาว่างผมชอบอ่านหนังสือแนวนี้
หวังเหยียนตอบอย่างเป็นกันเอง ขณะมองออกไปข้างนอกหน้าต่างราวกับมีอดีตอันหอมหวานมากมาย
คำพูดของเขาทำให้หลิวว่านฉิงเบิกตากว้าง
“แต่คุณอวี้ฮ่าวหรานบอกว่าคุณ…คือ…”
เธอประหลาดใจกับตัวตนของอีกฝ่าย แต่ไม่สุดท้ายก็ไม่กล้าพูดออกไป
“หัวหน้าแก๊งอันธพาล ฮ่า ๆ นั่นเป็นแค่หน้าที่น่ะครับ”
หวังเหยียนยังคงมีสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่มีร่องรอยความไม่พอใจแม้แต่น้อย
“ใช่ครับ…แต่ผมแตกต่างจากพวกเขา”
“เห็นด้วยค่ะ”
หลิวว่านฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ชายวัยกลางคนตรงหน้าที่คอยดูแลเธออย่างดีตลอดสองวันที่ผ่านมาเป็นรองหัวหน้าแก๊งอันธพาลใต้ดิน
“คุณอายุเท่าไรเหรอ?”
หวังเหยียนถามอย่างไม่ใส่ใจ
“ฉันเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยปีนี้ ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะอายุยี่สิบสามแล้วค่ะ”
“ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ?”
“พ่อฉันเสียตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด ส่วนญาติคนอื่น ๆ ก็ไม่มีใครจำวันเกิดได้ ในบัตรประชาชนของฉันเลยไม่มีวันเกิดน่ะค่ะ”
หลิวว่านฉิงอธิบาย ก่อนถามอีกฝ่าย
“แล้วคุณล่ะคะ?”
“ผมน่าจะประมาณสามสิบห้าแล้ว”
“ดูเหมือนคุณไม่มั่นใจเลยนะคะ?” หลิวว่านฉิงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย
“ฮ่า ๆ ความจริงผมไม่รู้อายุตัวเองน่ะ แล้วเหตุผลของผมเลวร้ายกว่าคุณเยอะเลย เพราะพ่อแม่ทิ้งผมไปตั้งแต่เกิด”
หวังเหยียนตอบเสียงเรียบ ราวกับเขาไม่ใส่ใจคำพูดพวกนั้นสักนิด
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ คุณไม่จำเป็นต้องรู้ข้อมูลผมก็ได้ เพราะต่อให้ไม่มีคำสั่ง ผมก็จะปกป้องคุณอยู่ดี”
“ถ้างั้น…”
ขณะที่หลิวว่านฉิงกำลังจะพูดต่อ เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้นทำลายความสงบ
“อ๊าก…โอ๊ย…โอ๊ย…”
จู่ ๆ เสียงกรีดร้องโหยหวนก็หยุดลงอย่างกะทันหันราวกับมีของแหลมคมแทงคอเขา!
สีหน้าหวังเหยียนเย็นชาลงทันที!
“คุณซ่อนตัวอยู่ในนี้เงียบ ๆ ล่ะ ผมจะออกไปดูเอง!”
หลังจากกำชับอีกฝ่าย หวังเหยียนก็เปิดประตูแล้วเดินออกไป
ตอนนี้เป็นเวลาดึกมากแล้ว มีเพียงพยาบาลและญาติผู้ป่วยไม่กี่คนเท่านั้นที่อยู่อาคาร ดังนั้นทางเดินจึงว่างเปล่า
รอยเลือดจุดเล็ก ๆ ทำให้คิ้วของเขาขมวดแน่นกว่าเดิม!
“เกิดอะไรขึ้น?”
เขาตามรอยเลือดไปจนมาสิ้นสุดที่หน้าห้องเจ้าหน้าที่พยาบาล
เขาชักกริชเย็นเยียบออกมาจากแขนเสื้อช้า ๆ!
ขณะนี้พลังภายในแผ่คลุมร่างกายอย่างรวดเร็ว! เขาเตรียมตั้งรับการโจมตีด้วยความเร่งรีบ
อย่างไรก็ตามเมื่อเดินมาถึงห้องเจ้าหน้าที่พยาบาล เขาก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น!
ศพที่ร่างกายโชกไปด้วยเลือด!
เนื้อบางส่วนถูกแทะกินจนเผยให้เห็นกระดูกสีขาว!
“นี่…”
ถึงจะเคยเห็นสภาพศพที่น่าสยดสยองมามากมาย แต่ครั้งนี้เขาอดพะอืดพะอมไม่ได้จริง ๆ!
นี่ไม่ใช่ฝีมือมนุษย์แน่นอน!
หวังเหยียนเงยหน้ามองหน้าต่างที่ถูกเปิดออก ลมหนาวจะลมหนาวพัดเข้ามา
มันทำให้ในใจเขารู้สึกเย็นเยียบเล็กน้อย
ตอนนี้เองที่ชายหนุ่มได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของหลิวว่านฉิงดังออกมาจากห้อง!
“ช่วย…”
ทันทีที่หวังเหยียนได้ยินเสียงร้องของอีกฝ่าย ม่านตาของเขาหดตัวลงแล้วระเบิดพลังภายในออกมาอย่างรวดเร็ว!
“ตึง!”
เขาถีบประตูห้องผู้ป่วยให้เปิดออกภายในชั่วพริบตา!
เมื่อเงยหน้าขึ้น เขาพบว่ามีฝูงค้างคาวสีดำทะมึนนับไม่ถ้วนบินอยู่ข้างนอกหน้าต่าง!
มุมปากของค้างคาวเหล่านั้นเต็มไปด้วยเลือด เห็นได้ชัดว่ามันเป็นฆาตกร!
“นี่มันอะไรกัน!”
หวังเหยียนตกตะลึงไปชั่วครู่
ตอนนั้นเองค้างคาวสองสามตัวบินลอดหน้าต่างเข้ามาในห้องและกำลังบินไปที่เตียงผู้ป่วย!
“ฉัวะ! ฉัวะ!”
แสงเย็นของกริชวูบไหว ค้างคาวสองสามตัวที่บินเข้ามาในห้องถูกฟันขาดเป็นสองท่อนในชั่วพริบตา!
“คุณเป็นอะไรไหมครับ?”
หลังจากฆ่าพวกมันแล้ว หวังเหยียนจึงรีบวิ่งเข้าไปหาหลิวว่านฉิงที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยทันที
“ม…ไม่เป็นไรค่ะ…”
หลิวว่านฉิงรู้สึกหวั่นกลัวเล็กน้อย แต่วินาทีต่อมา เธอกลับตื่นตระหนกมากกว่าเดิม!
“ค้างคาวพวกนั้น! มันบินเข้ามาเยอะแล้ว!”
เธอสั่นกลัวอย่างมาก เพราะไม่เคยเห็นค้างคาวที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้มาก่อน
ใบหน้าน่าเกลียดเต็มไปด้วยเลือด ฟันขาวคมสองซี่ดูเหมือนสามารถกัดทะลุเนื้อหนังมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย
หวังเหยียนหันไปมองแล้วพบว่าช่องว่างที่หน้าต่างใหญ่กว่าเดิม!
ดูเหมือนว่าค้างคาวพวกนี้ฉลาดพอที่จะรู้วิธีเปิดหน้าต่าง!
“แปลกมาก!”
เขาถอนหายใจเบา ๆ ก่อนรีบวิ่งไปปิดหน้าต่างแล้วล็อกอย่างแน่นหนา จากนั้นลงมือฆ่าค้างคาวที่ยังอยู่ในห้อง!
ฝูงค้างคาวที่เหลือจึงถูกกันไว้ข้างนอกหน้าต่าง พวกมันบินหาทางเข้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนสลายตัวไปด้วยความสิ้นหวัง
“เฮ้อ…หมดสักที!”
หวังเหยียนถอนหายใจเบา ๆ เขาต้องใช้พลังงานมากกว่าปกติจึงจะสามารถกำจัดค้างคาวสองสามตัวที่หลุดเข้ามาในห้องได้
พวกมันไม่ใช่ค้างคาวธรรมดาแน่นอน…
ถึงอย่างนั้นเมื่อเขาเดินกลับไปที่เตียงผู้ป่วย เขาก็สังเกตเห็นใบหน้าตื่นกลัวของหลิวว่านฉิง!
“พ…เพดาน…”
หัวใจของหวังเหยียนกระตุกวูบ เขาเงยหน้ามองเพดานห้องทันที!
เขาตกตะลึงทันทีที่เห็นว่าเพดานห้องมีรอยร้าวก่อนพังลงมา ตอนนี้ข้างบนฝ้าเพดานเต็มไปด้วยค้างคาวน่าสะพรึงกลัว!
ค้างคาวจำนวนมากจ้องเขม็งไปที่คนทั้งสองที่อยู่ในห้องผู้ป่วยด้วยดวงตาแดงก่ำ!
“ไป!”
ตอนนั้นเองหวังเหยียนตะโกนสุดเสียง!
ค้างคาวมีจำนวนมากเกินไป ลำพังเขายังเอาตัวไม่รอด แล้วนับประสาอะไรกับผู้หญิงที่เพิ่งได้รับการผ่าตัด?
วินาทีถัดมาเขาก็อุ้มหลิวว่านฉิงแล้ววิ่งออกจากห้องให้เร็วที่สุด
“พึ่บพั่บ!”
ทันทีที่เขาออกตัววิ่ง ค้างคาวเหล่านั้นก็กระพือปีกพุ่งเข้าหาทั้งสองราวกับม่านสีดำที่ไม่มีที่สิ้นสุด
“ตายซะ!”
หวังเหยียนระเบิดพลังภายในออกมา!
“ตึง!”
โต๊ะและเก้าอี้โดยรอบล้มระเนระนาด ขณะฝูงค้างคาวที่กำลังไล่ล่าเขากระเด็นออกไปเจ็ดหรือแปดเมตร
แต่สิ่งที่ทำให้หวังเหยียนตกใจสุดขีดคือหลังจากใช้พลังภายในโจมตีพวกมัน แต่กลับไม่ระคายผิวค้างคาวเหล่านั้นเลย!
ขณะเดียวกันหวังเหยียนก็ฉวยโอกาสนั้นสูดหายใจเต็มปอดแล้วออกตัววิ่งต่อ!
ท่ามกลางความโกลาหล เขาอุ้มหลิวว่านฉิงไว้ในอ้อมแขนแน่นและรีบวิ่งออกจากอาคารให้เร็วที่สุด!
ฝูงค้างคาวยังตามไล่ล่าทั้งสองคนอย่างไม่ลดละ พวกมันบินตามโถงทางเดินราวกับกระแสน้ำสีดำที่พยายามจะกลืนกินทั้งสองเข้าไป!
โชคดีที่หวังเหยียนบรรลุขอบเขตพลังภายในขั้นสูงสุดแล้ว แม้เขาจะอุ้มหญิงสาวเอาไว้ แต่ก็ยังสามารถวิ่งเร็วกว่าฝูงค้างคาวมาก
หลังจากมาถึงชั้นหนึ่ง เขาก็พบว่ามีผู้คนมากมายอยู่ในชั้นนี้ แต่แล้วเขาก็ต้องเจอกับสิ่งที่น่าตกใจกว่าเดิม!
ฝูงค้างคาวไม่ได้ไล่ตามคนอื่น แต่มันไล่ล่าแค่พวกเขาเท่านั้น!
พวกมันถูกส่งมาฆ่าเขาโดยเฉพาะ!
เขาเข้าใจทันทีว่ามีใครบางคนต้องการตัวเขา ไม่อย่างนั้นหญิงสาวในอ้อมกอดต้องตายแน่นอน!
หลังจากลงมาถึงชั้นล่าง หวังเหยียนไม่กล้าหยุดแม้แต่จะหายใจ เขารีบวิ่งไปที่รถยนต์อย่างเร็วที่สุด!
หลังวิ่งออกจากโรงพยาบาล ฝูงค้างคาวที่คอยไล่ล่าเขาก็หายไปในท้องฟ้ามืดมิดยามค่ำคืน ซึ่งแยกแยะได้ยากมาก!
ทำไมพวกมันตามติดเหมือนเงาตามตัวขนาดนี้!
YOU MAY ALSO LIKE
