ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] - บทที่ 475 สถานการณ์สิ้นหวัง
บทที่ 475 สถานการณ์สิ้นหวัง
บทที่ 475 สถานการณ์สิ้นหวัง
หวังเหยียนไม่เคยเจออีกฝ่ายมาก่อน เขาตะโกนถามสองสามประโยคก่อนที่พลังภายในจะแผ่ออกมารอบ ๆ ตัวเขาอีกครั้ง!
หลังจากได้ยินคำถาม ชายร่างผอมก็ระเบิดหัวเราะ
“ฮ่า ๆ จะตายอยู่รอมร่อ ก็ยังแส่ไม่เข้าเรื่องอยู่อีกสินะ”
ชายรูปร่างผอมแห้งก้าวไปข้างหน้า แสงจันทร์ส่องลอดผ่านรูรั่วบนหลังคาทำให้เห็นโฉมหน้าของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน
นอกจากรูปร่างที่ซูบผอมแล้ว ใบหน้าอีกฝ่ายยังน่าเกลียดน่ากลัวอย่างมากราวกับถูกบางอย่างกัดแทะ
แค่มองก็ทำให้ขนลุกไปทั่วร่างกาย
“ฉันไม่ได้บอกพวกแกหรอกเหรอว่าหลูชิงหยวนเป็นลูกศิษย์ฉัน ตอนนี้พวกแกทำให้เขากลายเป็นคนพิการไปแล้ว ฉันเลยถือโอกาสนี้แก้แค้นให้ลูกศิษย์ซะเลย”
“ลูกศิษย์?”
หวังเหยียนหวนนึกถึงชายวัยกลางคนที่ถูกโจวเฟยหู่กักขังเมื่อวันก่อน
“แต่เขาถูกค้างคาวกินเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ถ้าหลูชิงหยวนเป็นลูกศิษย์แก ทำไมแกถึงฆ่าเขา?”
เข้าได้รับข่าวจากโจวเฟยหู่ก่อนหน้านี้ แต่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัว
“ฮ่า ๆ มันเป็นอดีตไปแล้วล่ะ ตอนนี้เขาฝึกตนไม่ได้อีกต่อไป แล้วจะเป็นลูกศิษย์ฉันได้ยังไง? ฉันเลยใช้โอกาสนี้กำจัดเขาซะ”
ชายปริศนาเดินเข้าใกล้ทั้งสองคนอย่างช้า ๆ และสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจสุดขีดคือบนร่างกายและฝ่ามืออีกฝ่ายเต็มไปด้วยค้างคาวตัวดำทะมึน!
ไม่นานหลังคาโรงงานก็พังทลายลงมา!
“ครืน!”
เศษหลังคาร่วงกราวลงบนพื้น เงาดำนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้ามาในโกดังราวกับกระแสน้ำเชี่ยวกราก!
“จุ๊ ๆ ผู้หญิงหน้าตาสวยดีนี่ ถ้าถูกกินทั้งเป็น เสียงร้องโหยหวนของเธอจะต้องน่าฟังมากแน่ ๆ”
พูดจบ ค้างคาวสองสามตัวพุ่งเข้าหาทั้งสองคนอย่างรวดเร็วราวกับแมวไล่จับหนู!
หวังเหยียนระเบิดพลังภายในออกมาทันควัน!
แสงเย็นเยียบปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ค้างคาวหลายตัวถูกฟันจนขาดสองท่อนในพริบตา
เขาไม่ได้พูดมากไปกว่านี้ เพราะรู้ดีว่าถ้าตกหลุมพรางอีกฝ่าย พวกเขาคงไม่มีชีวิตรอดกลับไปแน่…
เมื่อเห็นอย่างนั้น ชายรูปร่างผอมแห้งจึงอดหัวเราะเยาะไม่ได้
“ฮ่า ๆ ฉันจะคอยดูว่าแกจะสู้ได้อีกกี่น้ำ? ของเล่นฉันยังมีอีกเยอะเลยล่ะ!”
วินาทีต่อมา ค้างคาวสีดำก็พุ่งเข้าหาคนทั้งสองอีกครั้งราวกับได้รับคำสั่งให้ฆ่าพวกเขา!
“ฉัวะ ๆๆๆ!”
แสงเย็นเยียบสว่างวาบขึ้นอีกครั้ง ค้างคาวจำนวนหนึ่งกลายเป็นศพทันที
“หึ แกมีเท่าไหร่ ฉันก็จะฆ่าให้หมด…อ๊าก!”
หวังเหยียนพ่นลมหายใจ แต่ก่อนที่จะพูดจบ เขารู้สึกเจ็บแปลบบริเวณหัวไหล่!
“ฮ่า ๆ อย่าเสียสมาธิสิ พวกมันมีอยู่ทุกที่จนแกคาดไม่ถึงเลยล่ะ”
ชายรูปร่างผอมแห้งหัวเราะพร้อมพูดเย้ยหยัน จากนั้นค้างคาวสองสามตัวก็พุ่งเข้าหาทั้งสองคนอีกครั้ง!
หวังเหยียนโคจรพลังภายใน จากนั้นยกมือขึ้นจับค้างคาวที่กัดหัวไหล่แล้วฟาดมันลงกับพื้นอย่างเต็มแรง
ค้างคาวตัวนั้นแทะเนื้อหวังเหยียนไปเล็กน้อย ทำให้เลือดจากบาดแผลค่อย ๆ ไหลลงมาตามไหล่เขา
“หวังเหยียน คุณไม่ต้องช่วยฉันหรอก…”
หลิวว่านฉิงตัวสั่นงันงกขณะรู้สึกหวาดกลัวในใจอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่เคยถูกปกป้องอย่างนี้มาก่อนในชีวิต
“ฮ่า ๆ ไม่เป็นไร! ถือว่าผมทำเพื่อลบล้างความรู้สึกผิดก็แล้วกัน ผมเก็บมันไว้นานเกินไปแล้ว!”
หวังเหยียนหัวเราะเสียงดังโดยไม่มีทีท่าว่าจะหนีแม้แต่น้อย ความจริงแล้วถ้าออกตัววิ่ง ค้างคาวก็จะไม่สามารถเข้าประชิดตัวเขาได้เลย
“ฉึก!”
ท่ามกลางความมืดมิด จู่ ๆ เลือดสีแดงฉานก็พุ่งกระฉูดออกมาจากแก้มของหวังเหยียน!
“ฉันบอกแล้วว่าอย่าเสียสมาธิ ทำไมถึงไม่ฟังกันบ้าง?”
ชายรูปร่างผอมแห้งหัวเราะเยาะพร้อมสาวเท้าเข้าไปใกล้อีกฝ่ายสองก้าว
ค้างคาวสีดำรอบ ๆ ตัวพวกเขามีจำนวนมากเกินไปจนน่าสะพรึงกลัว
เมื่อเห็นอย่างนั้น ลึก ๆ ในใจของหวังเหยียนจึงอดรู้สึกสิ้นหวังไม่ได้
หลังจากต่อสู้กับค้างคาวก่อนหน้านี้ หวังเหยียนก็รู้ดีว่าพวกมันร้ายกาจแค่ไหน ถึงเขาจะบรรลุจุดสูงสุดของขอบเขตพลังภายใน แต่กลับฆ่าพวกมันได้ครั้งละสองสามตัวเท่านั้น
ค้างคาวพวกนั้นดูแข็งแกร่งและพุ่งเข้าโจมตีทั้งสองอย่างไม่หยุดหย่อน
ภายใต้การโจมตีอย่างต่อเนื่องของค้างคาว พื้นที่รอบ ๆ ตัวหวังเหยียนก็เต็มไปด้วยซากศพของสัตว์เดรัจฉานอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล
“จุ๊ ๆ หัวแข็งชะมัด เท่าที่ฉันรู้ ผู้หญิงข้างหลังไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับแกสักหน่อย ทำไมแกถึงดึงดันจะปกป้องเธอ?”
ชายรูปร่างผอมแห้งหัวเราะเยาะ ก่อนที่ค้างคาวจำนวนมากกระจายตัวไปรอบ ๆ
“แต่แย่หน่อยที่ฉันอยากเห็นภาพนั้นน่ะสิ ฉันอยากเห็นผู้หญิงคนนั้นถูกกินทั้งเป็นจนเหลือแค่กองกระดูกตรงหน้าแก”
“ไอ้เวร!”
หวังเหยียนคำรามเมื่อได้ยินอย่างนั้น แต่ก็ทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้ ค้างคาวมีจำนวนมากเกินไป ถึงจะโจมตีพวกมันโดยไม่หยุดพัก แต่กลับกำจัดมันได้น้อยกว่าที่คิด
ความสิ้นหวังกัดกินจิตใจเขามากกว่าเดิม!
“ใช่! ใช่แล้ว! อย่างนั้นแหละ ในเมื่อแกฆ่าลูกศิษย์ฉัน ฉันก็จะตามฆ่าพวกแกทุกคน!”
ชายรูปร่างผอมแห้งพูดด้วยน้ำเสียงมีความสุข
“ส่วนไอ้เลวคนนั้น หลังจากคนที่มันรักตายไปแล้ว ฉันจะทำให้มันรู้จักความเจ็บปวดจนมันทนไม่ไหวเลยล่ะ!”
ทันทีที่เขาพูดจบ ผนังโกดังก็ถูกระเบิดออกกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
“ตูม!”
เสียงระเบิดดังสนั่นจนหวังเหยียนต้องเอามือปิดหู ควันและฝุ่นลอยฟุ้งในอากาศ แสงจันทร์เจิดจ้าส่องผ่านเข้ามาในโกดัง
ร่างหนึ่งเดินออกมาจากกลุ่มควัน!
“แกกำลังหาตัวฉันอยู่เหรอ?”
หวังเหยียนดีใจอย่างมากเมื่อได้ยินน้ำเสียงเย็นชาของคนผู้นั้น! แต่สำหรับเขาแล้ว เสียงนั้นคือเสียงสวรรค์ชัด ๆ!
…
ขณะเดียวกัน!
เวลากลางดึก
“เฮ้อ… อวี้ฮ่าวหรานนะ อวี้ฮ่าวหราน… ทำไมคุณถึงชอบทำให้ฉันใจเต้นอย่างนี้ตลอดเลย?”
เฉิงชิวอวี้นอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง เธอไม่อาจข่มตาหลับได้จริง ๆ
แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ทำให้ห้องนอนของหญิงสาวมีแสงสว่างเล็กน้อย
“ถ้าคุณอยู่ข้าง ๆ ฉันก็ดีน่ะสิ”
เธอพึมพำขณะจ้องมองพื้นที่ว่างข้างตัวเอง ในใจเธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
ทันใดนั้นเอง!
เสียงกรีดร้องที่ทำให้หัวใจกระตุกวูบดังมาจากลานบ้าน!
“อ๊าก! ช่วยด้วย…ช่วย…”
เสียงกรีดร้องเงียบลงอย่างกะทันหัน ทำให้ใครก็ตามที่ได้ยินหวาดกลัวอย่างมาก!
ในลานบ้านเกิดความโกลาหลอย่างรวดเร็ว!
“เป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น?”
“พระเจ้า…อะไรกัดคอมันวะ!”
“ม…มันเป็นตัวอะไร…อ๊าก…!!”
“…”
เสียงกรีดร้องดังมาจากลานบ้านอีกครั้ง ทำให้ร่างกายเฉิงชิวอวี้ชาวาบไปทั้งตัว!
“ปัง! ปัง!”
ท่ามกลางการต่อสู้อย่างดุเดือด เสียงกระสุนปืนสองนัดดังขึ้นท่ามกลางความโกลาหล
เสียงกรีดร้องโหยหวนยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
“วิ่ง…วิ่ง…อ๊าก!”
“ช่วยด้วย…ฉันยังไม่อยากตาย…”
เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังท่ามกลางเสียงกระพือปีก!
ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาไม่กี่นาที ขณะเดียวกันเฉิงชิวอวี้ลุกออกจากเตียงเพื่อสำรวจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ภายในลานบ้านกลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง…ภาพที่เห็นทำให้หัวใจเธอเต้นแรงอย่างอดไม่ได้!
ถ้าพวกบอดี้การ์ดควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว มันต้องไม่เงียบสงัดจนน่าแปลกใจอย่างนี้สิ!
เมื่อคิดอย่างนั้น เฉิงชิวอวี้ก็ไม่ลังเลอีกต่อไป เธอรีบเดินไปหยิบเสื้อโค้ตขึ้นมาสวมทันที!
ขณะที่กำลังจะออกจากห้อง สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าก็ทำให้เธอตกใจสุดขีด!
YOU MAY ALSO LIKE
