ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] - บทที่ 503 ความขัดแย้ง
บทที่ 503 ความขัดแย้ง
บทที่ 503 ความขัดแย้ง
เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์คับขันเช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานกลับไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย เขาหันหน้าไปมองลานประลองอย่างใจเย็น
ตอนนี้มีคนจำนวนหนึ่งมาพาผู้ประลองก่อนหน้านี้ลงไปจากเวที และเริ่มทำความสะอาดคราบเลือด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทำจนช่ำชองแล้ว
“ไปกันเถอะ หวังเหยียนผู้สูงส่ง เราจะไปทีละคน”
แม้แต่ในสถานการณ์แบบนี้ อวี้ฮ่าวหรานก็ยังพูดจาอย่างสบายใจ
“เยี่ยม!”
หวังเหยียนตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเล
แล้วเขาก็กระโดดเข้าไปในลานประลอง
หัวหน้าจินประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพนั้น
“โอ้ คุณแน่ใจแล้วเหรอว่าอยากให้เขาตายก่อน?”
เขาไม่สนใจเกี่ยวกับพละกำลังของทั้งสอง ในความคิดของเขาแล้วทั้งสองเป็นแค่เด็กหนุ่มสองคนเท่านั้น จะแข็งแกร่งได้สักแค่ไหนกันเชียว?
อวี้ฮ่าวหรานอดขำไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่าย
“ฮะ ๆ แล้วแกมั่นใจมาจากไหนว่าเราจะตาย?”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น สีหน้าของหัวหน้าจินก็ดูเยือกเย็นขึ้นมาในทันใด
“ฮึ่ม! ถ้างั้นก็ไปตายซะ! อาเวย ขึ้นไปฆ่ามัน!”
เมื่อได้รับคำสั่ง ชายวัยกลางคนอายุราวสี่สิบปีข้างกายเขา นามว่าเต๋อลิ่งก็กระโดดตามเข้าไปในลานประลอง
อวี้ฮ่าวหรานเงยหน้ามอง กำลังภายในของอีกฝ่ายอยู่ในระดับกลาง และในแง่ของพลังทั่วไปแล้ว เขาเป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรงมากทีเดียว
เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าจินพร้อมโจมตีเขาทุกเมื่อ!
น่าเสียดายที่กำลังภายในของหวังเหยียนไปถึงขั้นสูงสุดแล้ว!
อาเวยคนนั้นเองก็มั่นใจมาก เขาหัวเราะเยาะทันทีที่ขึ้นไปบนเวทีประลอง
“ฮิฮิ เด็กน้อย จำฉันไว้ให้ดีระหว่างที่อัดแกจนตาย ฉัน อาเวยคือผู้ส่งแกไปตาย!”
ร่างกายของเขาทรงพลังมาก ท่อนแขนของเขาเทียบได้กับต้นขาของหวังเหยียนด้วยซ้ำ
แต่โชคไม่ดีนักที่ในสายตาของหวังเหยียน เขาไม่มีพิษภัยแม้แต่น้อย
ตั้งแต่กำลังภายในอยู่ในขั้นระดับสูง เขาก็สามารถสังหารศัตรูได้อย่างง่ายดาย
มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย กำลังภายในอันน่าสะพรึงกลัวถูกรวบรวมไปที่ฝ่ามือ!
“เข้ามาเลย!”
เขามองอีกฝ่ายด้วยความดูถูก
“ฮึ! ไม่รอดก็ตาย!”
เมื่อเห็นดังนั้น อาเวยก็หัวเราะและตัดสินใจที่จะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสยดสยอง!
สมาชิกแก๊งโดยรอบเริ่มส่งเสียงเชียร์
“ฆ่ามัน ฆ่ามัน!”
“พี่ใหญ่เวย! ฆ่ามัน!”
“…”
ลานประลองนี้ไม่มีกฎและเริ่มต้นขึ้นทันที อาเวยยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นด้วยกำลังภายในและเตะออกไปเต็มแรง!
เขามั่นใจว่าเตะเข้าไปที่กระดูกซี่โครงของอีกฝ่ายราว 7-8 ซี่
มันก็แค่เด็กหนุ่มที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงและสมควรตาย
แต่ในตอนนั้นเอง เขาพลันมองเห็นความดูถูกเหยียดหยามอยู่ในสายตาของคู่ต่อสู้ และสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งผิดแปลกไปอยู่ในใจ
“ฮึ! อวดดี!”
หวังเหยียนพ่นลมหายใจ เขายกมือขึ้นและรวบรวมกำลังภายในเพื่อต่อยออกไป!
ตู้ม!
เมื่อกำลังภายในของทั้งสองสัมผัสกันก็เกิดเป็นกระแสลมกระโชกออกไปโดยรอบ
แต่ทั้งสองฝ่ายก็เท่าเทียมกันได้เพียงครู่เดียว ก่อนที่อาเวยจะกระเด็นลอยออกไป!
วงแหวนต่อสู้ถูกทำลายทันที อาเวยร่วงลงบนพื้นและกระอักเลือดออกมากองใหญ่
“อ๊าก! เท้าฉัน! เท้าฉัน!”
เท้าของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส!
แค่กำลังภายในระดับกลางไม่อาจต้านทานการระเบิดกำลังภายในระดับสูงสุดได้
บนเวทีประลอง หวังเหยียนยืนประสานมืออยู่ด้วยใบหน้านิ่งเฉยราวกับว่าที่เขาทำไปเป็นแค่เรื่องทั่วไปเท่านั้น
แต่มันทำให้ทุกคนโดยรอบตะลึงงัน
“เป็นไปไม่ได้…พี่ใหญ่เวย…พี่ใหญ่เวยแพ้เหรอ?!”
“ไอ้หนุ่มนั่นเก่งขนาดนี้ได้ยังไง?”
“พี่ใหญ่เวยแพ้ราบคาบงั้นเหรอ?? คนบนเวทีนั่นเอาแรงมาจากไหนกัน?”
“…”
ทุกคนต่างตกตะลึงและไม่เชื่อในสายตาตัวเอง
ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นมาจะมีพละกำลังที่น่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้
แต่ในตอนนั้นเอง เสียงปรบมือพลันดังขึ้นมาจากในหมู่ผู้ชม
แปะ! แปะ! แปะ!
เสียงปรบมือดังสนั่นกลบเสียงอื่นในห้องโถงจนหมดสิ้น!
“เยี่ยม! เยี่ยม!”
หัวหน้าจินปรบมือและอุทานเสียงดังลั่น
“ฉันคิดว่ามันจะเป็นแค่แมลงโง่ ๆ แต่ไม่คิดเลยว่าจะกลับกลายเป็นมังกรซะงั้น ฉันพลาดไปเสียแล้ว!”
แม้ว่ามันจะเป็นคำชมแต่กลับไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น
ทุกคนรู้ว่ามันคือสัญญาณว่าเขากำลังจะฉุนขาด
“อาชิง ไปฆ่ามัน!”
แน่นอนว่าเขาไม่ประนีประนอมแม้แต่น้อยและส่งคนที่ใกล้มือที่สุดไปยังลานประลองทันที
ชายคนนี้เองก็ดูอายุราวสี่สิบปีเช่นกัน แม้ว่ากล้ามเนื้อของเขาจะไม่ได้ล่ำสันนัก แต่ก็ดูงดงามไม่น้อยทีเดียว…
“เยี่ยมมาก! แบบนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย!”
ทันทีที่อาชิงขึ้นมาบนเวที เขาก็พับมือเล็กน้อยและยิ้มกว้าง
หวังเหยียนเงยหน้ามองคู่ต่อสู้แต่ไม่พูดอะไร เขาตรวจสอบรัศมีกำลังภายในของศัตรูอย่างละเอียด และพบว่ามันอยู่ในระดับสูง
เขาเป็นคู่ประมือที่ดี
เมื่อเห็นดังนั้นสีหน้าของอาชิงก็เปลี่ยนแปลงไป แทบไม่มีใครกล้าเมินคำพูดของเขาทั้งนั้น
“ฮึ่ม! ไหม่มีอะไรจะพูดสินะ งั้นก็ตายเลยแล้วกัน!”
หลังจากนั้น เขาก็เตะออกไปตรง ๆ และทำให้ทั้งลานประลองต้องสั่นไหว
การเคลื่อนไหวของอาชิงรวดเร็วราวกับสายฟ้า และไปถึงคู่ต่อสู้ได้ภายในไม่กี่ก้าว…
“เขาหาเรื่องตายชัด ๆ!”
กำปั้นที่อัดแน่นไปด้วยกำลังภายในระเบิดเสียงดังลั่น!
ตอนนั้นเอง หวังเหยียนพลันตอบโต้และยกมือขึ้นเพื่อรับการโจมตีในทันใด
เขาต้านทานมันได้จริง ๆ!
ตู้ม!
กำลังภายในกลับกลายเป็นกระแสลมและพัดไปทั่วทุกหนแห่ง!
กระแสลมนี้ทรงพลังอย่างถึงที่สุด และทำให้รั้วกั้นโดยรอบวงแหวนลอยขึ้นทันที!
สายลมกรรโชกทำให้สมาชิกแก๊งโดยรอบต้องก้าวถอยหลัง!
“เป็นไปได้ยังไง!”
อาชิงอุทานลั่นและสัมผัสได้ทันทีที่แตะต้องตัวของอีกฝ่าย ชายหนุ่มในวัยสามสิบกว่าคนนี้แข็งแกร่งกว่าเขาจริง ๆ!
“ฮะ ๆ แกก็อยากฆ่าฉันเหรอ?”
หวังเหยียนหัวเราะเยาะขณะที่กำลังภายในของเขาพลุ่งพล่าน
อาชิงต้านทานพลังของเขาไม่ได้แม้แต่น้อย เขาต้องก้าวไปมาหน้าหลังมากกว่าสิบรอบกว่าจะรักษาสมดุลได้
ภาพนี้ทำให้ทุกคนในแก๊งต้าจินตกตะลึงทันที
รวมไปถึงหัวหน้าจินที่ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะลุกขึ้นจากเก้าอี้!
เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าชายหนุ่มทั่วไปคนหนึ่งจะเทียบเคียงได้กับอันดับหนึ่งในแก๊งของตัวเอง
เขาเก่งกว่าเสียด้วยซ้ำ!
“ฮึ! น่าอายจริง ๆ”
การขี่หลังเสือก็ยากพออยู่แล้ว และเขาไม่อยากกลืนน้ำลายตัวเอง
ในไม่ช้าสถานการณ์บนเวทีประลองก็เปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง
เมื่อเห็นว่าตัวเองกระเด็นถอยหลัง อาชิงผู้ไม่เคยมีคู่แข่งในแก๊งก็เริ่มแสดงความกระอักกระอ่วนออกมาทางใบหน้าทันที
“ตายซะ!”
ด้วยเสียงคำรามแสนโกรธเกรี้ยว กำลังภายในของเขาระเบิดออกมาอย่างฉับพลัน เสื้อผ้าครึ่งบนของร่างกายฉีกออกเป็นชิ้น ๆ และกระจัดกระจายไปทั่วทุกทิศทาง!
เมื่อเห็นดังนั้น หวังเหยียนก็เริ่มระมัดระวังตัว
ตอนนี้กล้ามเนื้อครึ่งบนทั้งหมดของศัตรูที่เผยให้เห็นได้กลับกลายเป็นสีทองแดง ดูแปลกประหลาดอย่างถึงที่สุด
ตู้ม!
เมื่อเขาก้าวเท้าออกไป ลานประลองก็สั่นไหวอีกครั้งและรุนแรงยิ่งกว่าเก่าเสียอีก
แต่ไม่เพียงแค่นั้น เขาดูราวกับมนุษย์ทีเร็กซ์และแทบทุกก้าวของเขาต้องทิ้งร่องรอยเอาไว้บนสนามประลองอย่างแน่นอน!
เมื่อเห็นภาพตรงหน้า หวังเหยียนก็ไม่ลังเลอีกต่อไปและเป็นฝ่ายเตะศัตรูก่อน
แต่อาชิงก็ไม่ได้หยุดเขาและรับการโจมตีไปเต็ม ๆ
ปัง!
ลูกเตะของเขารู้สึกราวกับว่าเตะเข้าไปที่แผ่นเหล็ก กำลังภายในของเขาระเบิดออก และทำให้คู่ต่อสู้ต้องก้าวถอยหลังไปอย่างน่าอัศจรรย์!
YOU MAY ALSO LIKE
