ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] - บทที่ 516 ช่วยเหลือ

บทที่ 516 ช่วยเหลือ

บทที่ 516 ช่วยเหลือ

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากอีกฝ่าย คุณเหอก็อดประชดประชันไม่ได้

“ฮะ ๆ ต่อให้แกไม่ดูถูกศัตรูแล้วเอาชนะฉันได้ไหมล่ะ?”

เขาดูอยู่ในสภาพดีทีเดียว ซึ่งต่างไปจากอีกฝ่ายมาก

“แกทำให้ฉันมองแก๊งพยัคฆ์เวหาดีขึ้นเยอะเลย ดูเป็นแก๊งที่ดีนะ แต่มันก็แค่นั้นแหละ!”

คุณเหอไม่ลังเลแม้แต่น้อย และรวมรวบกำลังภายในเพื่อต่อยออกไปอีกครั้ง!

หวังเหยียนไม่ได้หยุดการโจมตีครั้งนี้ไว้ ทำให้กระเด็นไปชนกำแพงห้องโถงทันที!

ตอนนี้เขาแทบหมดกำลังที่จะต้านทาน และเสียดายที่ตัวเองตัดสินใจพลาดไป

เมื่อเห็นดังนั้นคุณเหอก็ภาคภูมิใจอย่างถึงที่สุด

“ยังไงขยะก็คือขยะ วันนี้แก๊งพยัคฆ์เวหาของพวกแกจะต้องล่มสลาย!”

เขาคิดว่าคราวนี้จะต้องชนะแน่ ๆ และไม่คิดว่าจะมีเรื่องอะไรให้ตกใจอีก

แต่ในตอนนั้นเอง พลันเกิดเสียงดังขึ้นบนกำแพงทั้งสองด้าน!

เมื่อหวังเหยียนได้ยินเสียงนั้นก็กลั้นรอยยิ้มไว้ไม่อยู่

เขารู้จักเสียงนี้!

“ฮ่า ๆ แกรู้ไหมว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงเป็นยังไง? แกจบแล้ว!”

หวังเหยียนหัวเราะลั่นด้วยใบหน้าเหยียดหยามในทันใด

“ความแข็งแกร่งที่แท้จริงเหรอ? ฮ่า ๆ จะตายอยู่แล้วยังรอคนมาช่วยอีกงั้นสิ?”

คุณเหอหัวเราะเยาะและไม่ใส่ใจเสียงนั้นแม้แต่น้อย

ทว่าโจวเฟยหู่เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเผยยิ้มกว้างออกมาในทันใด

“ไอ้โง่! แกคิดว่าแก๊งพยัคฆ์เวหาฆ่ากองกำลังพวกนั้นได้โดยไม่มีกำลังเสริมเหรอ? ฮ่า ๆ โง่เง่า!”

ทันทีที่เขาพูดจบก็เกิดระเบิดขึ้นด้านหลัง

“แข็งแกร่งเกินไปแล้ว! เป็นไปได้ยังไงกัน!”

“รีบถอยเร็ว! รีบถอย…”

“…”

ในที่สุด คุณเหอก็เริ่มรู้ว่ามีบางสิ่งผิดปกติไป

แต่ในไม่ช้า เขาก็สัมผัสได้ถึงรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุดเดินเข้ามาจากด้านหลัง!

เมื่อหันหน้าไปมอง ชายหนุ่มคนหนึ่งก็ค่อย ๆ เดินเข้ามาในห้องโถง ท่าทางนั้นราวกับเดินเล่นอยู่ในสวนดอกไม้!

ผู้คนที่คุณเหอพาเข้ามาต่างมองไปที่เขาราวกับว่าเห็นผี และรีบถอยหนีทันที

ลึกลับและทรงพลัง!

นี่คือความประทับใจแรกของคุณเหอ มีกำลังภายในขั้นต่ำคือระดับสูงสุด

“แกเป็นใคร? ทำไมต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้ด้วย?”

ตอนนี้เขามีกำลังภายในเหลือไม่มากนักจึงต้องถามอย่างระมัดระวัง

เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของฮวี้ฮ่าวหรานก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

“แกไม่มีคุณสมบัติพอจะมายุ่งกับแก๊งพยัคฆ์เวหา”

“ฮึ! ปากดี! แกรู้ไหมว่าฉันมีแก๊งอะไรหนุนหลังบ้าง?”

เมื่อได้ยินดังนั้นคุณเหอก็ของขึ้น ไม่เคยมีชายหนุ่มคนไหนกล้าทำกับเขาแบบนี้

“ฉันไม่อยากรู้เรื่องแก๊งหมาแมว และแกควรจะเข้าใจด้วยว่าวันนี้ธุระของแกหมดแล้ว”

อวี้ฮ่าวหรานกล่าวอย่างใจเย็น

เมื่อเห็นสถานการณ์ขั้นวิกฤตของหวังเหยียน เจตสังหารของเขาก็พวยพุ่งขึ้นทันที ถ้าเขามาไม่ทันเวลา ลูกศิษย์คนใหม่อาจหายไปตลอดกาลเลยก็ได้

“ไร้สาระที่สุด! กล้าดียังไงมาพูดแบบนั้น!”

เมื่อได้ยินดังนั้น คุณเหอก็โกรธจัด ร่างกายของเขาเปี่ยมไปด้วยกำลังภายในอีกครั้งและชกหมัดออกไปในทันที!

ในเมื่อศัตรูหยิ่งยโสนัก เขาก็ต้องสั่งสอนอีกฝ่ายสักหน่อยแล้ว!

โชคไม่ดีนักที่คุณเหอเข้าข้างตัวเองมากเกินไป

เมื่อเผชิญหน้ากับหมัดอันทรงพลัง อวี้ฮ่าวหรานกลับดูใจเย็นและยกแค่นิ้วมือนิ้วเดียวขึ้นมา

เมื่อเห็นดังนั้น คุณเหอก็รู้สึกแปลก ๆ อยู่ในใจ คนตรงหน้าเขาโง่หรือยังไงกัน?!

แค่นิ้วเดียวจะป้องกันหมัดทั้งหมัดได้ไง

“ฮ่า ไอ้โง่!!”

หลังจากสูดหายใจเข้าอย่างเย็นชา เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิ่มเอมใจราวกับเห็นมือของอีกฝ่ายถูกทำลาย!

ทุกคนจากแก๊งต่าง ๆ โดยรอบต่างก็หัวเราะเย้ยหยันเมื่อเห็นภาพนี้ ใครจะไปเคยเห็นการต่อสู้ด้วยนิ้วเดียว?

ต้องรู้จักขีดจำกัดซะบ้างนะ!

แต่ฮ่าวหรานยังคงจ้องอีกฝ่ายเขม็ง

ผู้ชายคนนี้ไม่เคยไปถึงขั้นก่อรากฐานด้วยซ้ำ เขาแค่ยืดนิ้วออกมาก็ทำเป็นเก่งแล้ว

ในพริบตาเดียวคุณเหอก็มาอยู่ตรงหน้าเขา และกำลังจะต่อยหมัดแสนทรงพลังออกไป!

ในตอนนั้นเอง พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็พลุ่งพล่านออกมาจากนิ้วของอวี้ฮ่าวหราน

“มันจบแล้ว!”

ตู้ม!

นิ้วเพียงนิ้วเดียวนั้นหนักแน่นราวกับภูเขา!

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังที่ไม่อาจหยั่งถึง คุณเหอก็รู้สึกราวกับเป็นเรือลำน้อยท่ามกลางพายุโหมกระหน่ำ และเขาไม่อาจต้านทานได้เลยสักนิด!

พลังนั้นอาบท่วมร่างกายของเขาทันที!

เขารู้เพียงแค่ว่ากระดูกในมือแตกเป็นเสี่ยง ๆ ตามมาด้วยกระดูกแขน และใบหน้าที่เจ็บปวดแสนสาหัส!

อั่ก!

เลือดล้นออกมาจากปากของเขา หลังจากที่กำลังภายในจางหายไป เขาก็กระเด็นถอยหลังไปทันที!

ตู้ม!

พลังอันน่าเกรงขามระเบิดผ่านกำแพงห้องโถง ทำให้เกิดควันฟุ้งไปทั่วทุกทิศทางทันที!

แค่นิ้วเดียว!

ตายแน่!

ผู้คนจากแก๊งขนาดเล็กทั้งหลายมองภาพนั้นราวกับเห็นผี ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างและไม่อยากจะเชื่อตาตัวเอง!

“นี่เขา…ถูกฆ่าตายด้วยนิ้วเดียวเหรอ?”

“เป็นไปได้ยังไง? พระเจ้า น่ากลัวเกินไปแล้ว…นั่น…นั่นคุณเหอนะ!”

“เขายังเป็นคนอยู่อีกเหรอ! มันเป็นไปได้ยังไง!”

“…”

ข้อถกเถียงที่น่าหวาดกลัวเกิดขึ้นในทันใด

คุณเหอผู้เคยระเบิดทำลายตึกนั้นตกตะลึงยิ่งกว่า!

พลังที่เขากำลังเผชิญหน้าไม่ใช่กำลังภายใน!

ตอนนั้นเองที่เขาเข้าใจว่าทำไมอีกสามแก๊งใหญ่ในฮ่วยอันถึงถูกทำลาย!

เพราะกำลังเสริมของแก๊งพยัคฆ์เวหาน่ากลัวขนาดนี้!

เขารู้สึกว่าตัวเองไร้สาระที่คิดว่าอีกฝ่ายใช้ลูกไม้อะไรสักอย่างเพื่อชัยชนะ

ฟู่ว…!

คุณเหอมีกระดูกหักหลายที่ เขากระอักเลือดออกมาอีกครั้ง และหมดสติไปทันที

หลังจากที่อวี้ฮ่าวหรานมั่นใจว่าศัตรูสิ้นฤทธิ์แล้ว เขาก็เงยหน้าขึ้นมองผู้คนรอบ ๆ ทันที

“อย่า…อย่าทำเลย…เรายอมแล้ว! เรายอมแล้ว!”

“ฉันผิดไปแล้ว…ฉันจะไปแล้ว…”

ขณะที่สายตาของเขาสอดส่องไปทั่ว คนกลุ่มหนึ่งทิ้งอาวุธและคุกเข่าลงโดยเอามือไว้ข้างหลังหัว

ล้อกันเล่นหรือไง? ปล่อยให้พวกนี้ฆ่าคนยังไม่เป็นไร แต่ถ้าจะต่อสู้กับชายคนนี้มันหาเรื่องตายชัด ๆ ไม่ใช่หรือไง?

แบบนั้นทำไมไม่กระโดดออกจากตึกไปเลยล่ะ?

แต่การต่อสู้ข้างนอกก็ยังคงดำเนินต่อไป แม้ว่าเขาพึ่งจะก้าวเข้ามาและกำจัดผู้ฝึกกำลังภายในไปมากมาย แต่สถานการณ์ในตอนนี้ก็ยังไม่ดีสำหรับแก๊งพยัคฆ์เวหาเท่าไหร่นัก

จำนวนคนระหว่างสองฝ่ายแตกต่างกันเกินไป

เพราะถูกบุกรุกเข้ามาภายในคืนเดียว โจวเฟยหู่จึงไม่มีเวลาเรียกกำลังคนมาที่นี่

“ผมจัดการได้”

อวี้ฮ่าวหรานบอกเขา

ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงเมืองฮ่วยอันแล้ว ด้วยวิธีนี้ เครือข่ายฮ่าวหรานของเขาจะทำธุรกิจได้ราบรื่นยิ่งขึ้น

หลังจากนั้นเขาก็ใช้เท้าข้างหนึ่งเตะคนทั้งตัว แล้วมุ่งหน้าออกไปจากห้องโถง

ทุกคนในห้องโถงอดสงสารผู้คนข้างนอกไม่ได้ ศัตรูที่แข็งแกร่งและบ้าคลั่งแบบนี้พวกเขาไม่รอดแน่

ด้านนอกตึกสำนักงานใหญ่แก๊งพยัคฆ์เวหา

อวี้ฮ่าวหรานโจมตีหัวหน้าแก๊งคนหนึ่งที่พยายามจะเข้ามาในห้องโถงเพื่อสังเกตการณ์

หลังจากนั้นจึงเดินไปยังผู้ฝึกกำลังภายในใกล้ ๆ ทันทีราวกับว่ากำลังเดินเล่น

ระหว่างช่วงเวลานี้ ไม่มีใครหยุดเขาได้แม้แต่นิดเดียว

ภายในเวลาน้อยกว่าครึ่งชั่วโมง ผู้ฝึกกำลังภายในมากกว่า 20 คนถูกกำจัดอย่างรวดเร็ว!

เมื่อเห็นดังนั้น ทุกคนในห้องโถงก็มีความมั่นใจมากขึ้น!

ถ้าแค่ต้องเจอกับคนธรรมดา พวกเขาก็มั่นใจว่าจะต้องชนะได้อย่างแน่นอน!