ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] - บทที่ 69 เที่ยวสวนสัตว์

บังเอิญว่าขณะนี้เป็นเวลาที่สวนสัตว์เพิ่งเปิดดังนั้นที่จุดขายตั๋วเข้าสวนสัตว์ตอนนี้จึงคราคร่ำไปด้วยผู้คนมากมายที่ต่อแถวรอเข้าไปซื้อตั๋วและเข้าไปด้านใน

แทบจะในทันทีที่ หลี่หรง อุ้ม ถวนถวนไปต่อแถว หญิงสาวอายุราว20ปลาย ๆ ที่ยืนต่อแถวอยู่ข้างหน้า เมื่อเห็นหน้าตาที่น่ารักของ ถวนถวน เธออดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นชมด้วยแววตาเป็นประกาย

“ลูกของคุณน่ารักมาก ๆ เลย! ฉันขออุ้มหน่อยจะได้ไหม?”

หลี่หรง เขินเล็กน้อยเมื่อมีคนทักว่า ถวนถวน เป็นลูกของเธอ แต่เธอก็ไม่คิดจะปฏิเสธอะไรเพราะทุกวันนี้ ถวนถวน ก็เรียกเธอว่า ‘แม่’ อยู่แล้วและเธอก็รักถวนถวนเหมือนลูก

หลังจากูกคะยั้นคะยอด้วยสายตาจริงใจอยู่ครู่หนึ่ง หลี่หรง ก็ตกลงยอมหญิงสาวแปลกหน้าอุ้ม ถวนถวน ชั่วคราว

ทางด้านของ ถวนถวน เองเมื่อถูกคนแปลกหน้าอุ้ม เธอไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย เธอกลับเล่นกับหญิงสาวแปลกหน้าอย่างเป็นธรรมชาติอีกต่างหาก

“หนูนี่น่ารักจริง ๆ เลยรู้ไหม? อาอวี้ พวกเรามีลูกน่ารัก ๆ แบบนี้สักคนในอนาคตจะได้ไหม?”

หญิงสาวชื่นชมความน่ารักของ ถวนถวน อยู่พักหนึ่งจากนั้นเธอก็หันกลับไปหาผู้ชายที่ยืนต่อคิวอยู่ข้างหน้าเธอซึ่งจากคำพูดที่เธอเพิ่งเอ่ย ชายคนนี้น่าจะเป็นแฟนหนุ่มของเธอเอง

ชายหนุ่มรูปร่างสมส่วนสูงราว170หันกลับมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของแฟนสาวตัวเอง เขามองไปที่ ถวนถวน ด้วยสายตาหงุดหงิดเล็กน้อย

“เด็กผู้หญิงแบบนี้น่ารักตรงไหน?”

เมื่อพูดจบชายหนุ่มดูดบุหรี่ในมือและพ่นควันบุหรี่ใส่หน้า ถวนถวน เพื่อแกล้งเด็กน้อย

“แค่ก ๆ ๆ ง…แง…”

แน่นอนว่าเมื่อถูกพ่นควันบุหรี่ใส่ ถวนถวน สำลักทันทีและจากนั้นเธอร้องไห้เสียงดัง

หลี่หรง ที่เห็นภาพเหตุการณ์ทั้งหมดเธอขมวดคิ้วแน่นและก้าวเข้ามาดึงตัว ถวนถวน มาอุ้มทันทีด้วยสีหน้าโมโห

“ทำไมคุณถึงทำแบบนี้?!”

ชายหนุ่มหัวเราะไม่ได้สนใจอะไรกับคำถามของ หลี่หรง

“ฮ่าฮ่า ตลกจริง ๆ วะ แค่นี้ก็ร้องไห้แล้วเด็ก ๆ นี่แม่งแกล้งง่ายจริง ๆ”

“อาอวี้ คุณทำไมแบบนี้ทำไม? คุณอย่าสร้างปัญหาจะได้ไหม!” หญิงสาวบ่นขึ้นเช่นกันด้วยสีหน้าไม่พอใจ

เมื่อเห้นว่าชายหนุ่มคนนี้มีแนวความคิดที่น่ารังเกียจ หลี่หรง จึงไม่สนใจเขาและหันไปปลอบ ถวนถวน แทน

“โอ๋ ๆ ถวนถวน ไม่ต้องร้องนะลูกแม่หรงอยู่นี่แล้ว เดี๋ยวแม่หรงจะพาหนูไปดูเสื้อตัวใหญ่ ๆ นะ เสื้อตัวใหญ่เบ้อเร่อเลย…”

“เกิดอะไรขึ้น!”

แต่แล้วในขณะที่ หลี่หรง กำลังปลอบ ถวนถวน น้ำเสียงที่ฟังดูเดือดดาลก็ดังขึ้น

แน่นอนว่าคนถามคือ อวี้ฮ่าวหราน ซึ่งเพิ่งจอดรถเสร็จและเดินมาถึง!

ทำไมลูกสาวของเขาถึงร้องไห้แบบนี้?

“ผู้ชายคนนั้นทำตัวแย่มาก จู่ ๆ เขาก็พ่นควันบุหรี่ใส่หน้าถวนถวนเพราะแค่อยากทำให้เด็กร้องไห้!”

เมื่อเห็นว่าพี่เขยของเธอมาแล้ว หลี่หรง ฟ้องทันทีเพื่อระบายความโมโห ตอนนี้เธออยากให้พี่เขยของเธอสั่งสอนไอ้ผู้ชายสันดานแย่คนนั้นให้หนัก!

“เฮ้! เธอโยนความผิดให้ฉันคนเดียวแบบนี้ได้ยังไงกัน? ทำไมเธอไม่โทษลูกของเธอบ้างที่อ่อนแอเองถูกฉันแกล้งแค่นี้ก็ร้องไห้โวยวายทำเป็นเรื่องใหญ่โต!”

ชายหนุ่มตวาดกลับทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของ หลี่หรง

“อาอวี้ อย่าทำตัวแบบนี้สิ พ่อของเด็กผู้หญิงเขาโมโหมากแล้วนายเห็นไหม อย่ามีเรื่องเลย!”

เมื่อเห็นว่า อวี้ฮ่าวหราน จ้องเขม็งมาที่แฟนของตัวเอง หญิงสาว ก็รีบปรามแฟนของเธอ เธอไม่อยากให้เรื่องราวมันบานปลายมากไปกว่านี้

“แล้วไง? คนอย่างฉันไม่เคยกลัวใครหน้าไหนอยู่แล้วโว๊ย โดยเฉพาะกับไอ้ไก่อ่อนนี่ยิ่งแล้วใหญ่!”

เมื่อเห็นท่าทางอวดเบ่งของชายหนุ่มตรงหน้า อวี้ฮ่าวหราน ก็ยิ่งโมโหมากกว่าเดิม

ไอ้เวรนี่รังแกลูกเขาแท้ ๆ ไม่ใช่แค่มันไม่ยอมรับผิดแต่มันยังดูถูกเขาอีก?

วอนหาเรื่องเจ็บตัวซะแล้วไอ้มดแมลง!

“ถ้าแกขอขมาลูกสาวฉันตอนนี้ ฉันจะปล่อยให้เรื่องผ่านไป วันนี้วันดีฉันยังไม่อยากมีเรื่องกับใคร!”

“ขอขมา? ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่แกบ้ารึเปล่าให้ฉันขอขมาลูกสาวของแกเนี่ยนะ? แกพูดแบบนี้แกอยากโดนฉันต่อยจนฟันร่วงหมดปากรึไง?”

ชายหนุ่มหัวเราะเสียงดังพร้อมกับแสดงสีหน้าเยาะเย้ยใส่ อวี้ฮ่าวหราน ราวกับว่า อวี้ฮ่าวหราน เพิ่งเล่นมุกตลกให้เขาฟัง

“ฉันไม่อยากจะอวดสักเท่าไหร่ แต่ฉันจะบอกแกให้เอาบุญ ฉันฝึกมวยมาตั้งแต่เด็กและครึ่งชีวิตของฉันที่ผ่านมาก็โลดแล่นอยู่แต่ในวงการนักเลง ผ่านความตายมาแล้วหลายครั้ง! แต่ตอนนี้แก ไอ้ไก่อ่อนกลับบอกให้คนอย่างฉันขอขมาลูกสาวแกเนี่ยนะ? น่าตลกวะ!”

เมื่อพูดจบชายหนุ่ม มองไปที่ อวี้ฮ่าวหราน ด้วยสายตาเหยียดหยามอยู่สักพักเพื่อรอให้ อวี้ฮ่าวหราน ตอบอะไรกลับมาบ้าง

อย่างไรก็ตามเมื่อรอไปได้สักและเห็นว่า อวี้ฮ่าวหราน ยังคงไม่ตอบกลับเอาแต่จ้องหน้าเขาอย่างเดียว เขาจึงนึกว่า อวี้ฮ่าวหราน คงกลัวจนพูดอะไรไม่ออก

“เฮ้ย! ถ้าแกกลัวนักก็ไปให้ไกล ๆ หน้าฉันซะ รำคาญลูกตาว่ะ!”

ในระหว่างที่พูดชายหนุ่มเดินเข้าไปผลักอก อวี้ฮ่าวหราน

“เหอะ! รนหาที่จริง ๆ ไอ้มดแมลง!”

ก่อนที่มืองของฝั่งตรงข้ามจะมาถึง อวี้ฮ่าวหราน พ่นลมหายใจด้วยสีหน้าเย็นชา

“พลั่ก!”

อวี้ฮ่าวหราน ถีบสวนฝั่งตรงข้ามไปตรงช่องท้องทันทีจนฝั่งตรงข้ามไถลไปไกล3เมตรและนอนคุดคู้อยู่กับพื้น

แน่นอนว่าแค่นี้ยังไม่สาสมใจ อวี้ฮ่าวหราน เดินเข้าไปหาฝั่งตรงข้ามที่กำลังนอนอยู่และคว้าคอฝั่งตรงข้ามและยกร่างขึ้นมา!

“ไหนแกเมื่อกี้แกไล่ให้ฉันไปไหนนะ?”

แววตาของ อวี้ฮ่าวหราน มันเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมเหมือนกับเทพแห่งความตายไม่มีผิด

เมื่อครู่นี้ชายหนุ่มรู้สึกเดือดดาลเป็นอย่างมากที่เขาโดน อวี้ฮ่าวหราน ถีบจนกระเด็นต่อหน้าแฟนสาวของเขา แต่แล้วในตอนนี้เมื่อเขาถูก อวี้ฮ่าวหราน คว้าคอขึ้นมาและถูกจ้องมองด้วยสายตาที่โหดเหี้ยมแบบที่เขาไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิต

จากความเดือดดาลจึงเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัวแทบจะในทันใด!

สายตาแบบนี้ มันคือสายตาของคนที่เคยฆ่าคนมาแล้วชัดๆ!

จริง ๆ แล้วชายหนุ่มเดาผิดไปอยู่พอสมควรเพราะ อวี้ฮ่าวหราน ไม่ได้ฆ่าแต่คนเท่านั้น ตอนที่เขาอยู่ดินแดนแห่งเทพเขาฆ่ามาแล้วแทบจะทุกเผ่าพันธ์ที่มีชีวิตและจำนวนที่เขาฆ่าไปนั้นมันมากมายจนเลือดที่หลั่งมันพอที่จะกลายเป็นทะเลได้เลย!

“ผ…ผม….”

เมื่อเผชิญกับสายตาที่ดูน่ากลัวจนสุดจะหยั่งถึง ชายหนุ่มพูดจาตะกุกตะกักและออกอาการสั่นไปทั้งร่างจากความหวาดกลัว

“คุณคะ คุณคะ! ฉันขอโทษ ฉันขอโทษแทนแฟนของฉันจริง ๆ โปรดยกโทษให้กับการกระทำแย่ ๆ ของเขาด้วยเถอะ ฉันขอโทษ ๆ คุณปล่อยพวกเราไปจะได้ไหม ฉันสัญญาว่าฉันจะพาเขาไปทันที!”

ในขณะที่ชายหนุ่มพูดอะไรไม่ออกเนื่องจากความกลัว หญิงสาวก็รีบคุกเข่าพูดขึ้นแทรกขอร้องให้ อวี้ฮ่าวหราน ปล่อยตัวแฟนหนุ่มของเธอ

เมื่อเห็นสีหน้าอ้อนวอนของหญิงสาวที่ดูไม่ได้เสแสร้ง อวี้ฮ่าวหราน พ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิดจากนั้นเขาโยนร่างชายหนุ่มออกไปจากมือราวกับโยนขยะชิ้นหนึ่ง เขาเองก็ไม่อยากจะทำให้ทริปสวนสัตว์วันนี้ของลูกสาวเขาล่มเพราะมดแมลงไร้ค่าเหมือนกัน

ทางด้านของหญิงสาวเมื่อเห้นว่า อวี้ฮ่าวหราน ยอมปล่อยแฟนของเธอแล้ว เธอก็รีบไปช่วยพยุงแฟนหนุ่มของเธอเองและรีบพากันจากไปทันที

อวี้ฮ่าวหราน น่ากลัวเกินไปสำหรับพวกเขาจนไม่กล้าจะอยู่ต่อ

หลังจากคิดบัญชีกับคนที่แกล้งลูกสาวของตัวเองเสร็จแล้ว อวี้ฮ่าวหราน เดินกลับมาอุ้ม ถวนถวน ออกจากอกของ หลี่หรง เพื่อเอามาอุ้มเองและพูดว่า “ถวนถวน พ่อมาแล้วไม่ต้องร้องไห้แล้ว คนเลวเมื่อกี้นี้พ่ออัดมันไปเรียบร้อยหนูเห็นแล้วใช่ไหม? เอาล่ะ โอ๋ ๆ ไม่ต้องร้องแล้วเดี๋ยวพ่อจะพาไปดูเสื้อ ไปดูฮิปโป ไปดูลิงสีทองนะโอเคไหม?”

สีหน้าของ อวี้ฮ่าวหราน ในตอนนี้ไม่หลงเหลือประกายของความเย็นชาที่มีเมื่อครู่เอาไว้เลย

“ห..เห็น หนูเห็นแล้ว พ่อของถวนถวนสุดยอดที่สุด!”

ถวนถวน ซึ่งยังคงสะอึกสะอื้นอยู่เล็กน้อยมีสีหน้าที่ดีขึ้นเมื่อพ่อของเธออุ้มปลอบเธอ

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ อวี้ฮ่าวหราน หลี่หรง และถวนถวน กำลังจะเดินเข้าไปในสวนสัตว์ สายตาคู่หนึ่งที่มีแต่ความอาฆาตแค้นก็จ้องพวกเขาอย่างไม่กระพริบ!

“เหอะ! ขอบคุณสวรรค์จริง ๆ ที่ประทานโอกาสนี้ให้กับฉัน ครั้งนี้พี่เซี่ยจะต้องพอใจแน่นอน!”

เขาผู้นี้คือ อู่ปิง เขาคือคนที่ได้รับภารกิจมาจากหัวหน้าแก็งค์นักเลงที่ถูกเรียกว่าพี่เซี่ย ให้มาจัดการกับ อวี้ฮ่าวหราน เนื่องจาก อวี้ฮ่าวหราน ขัดขวางการทวงหนี้ของพวกเขาต่อ สวีรุ่ย หลายต่อหลายครั้งแล้ว

ก่อนหน้านี้เขาติดตาม อวี้ฮ่าวหราน มาโดยตลอดแต่เขาไม่มีโอกาสลงมือเลยเพราะ อวี้ฮ่าวหราน เอาแต่ขลุกตัวอยู่ในคอนโดหรือไม่ก็ขับรถไปกลับบริษัท

แต่ตอนนี้ สวนสัตว์แห่งนี้มันอยู่ภายใต้อิทธิพลของเขาพอดี ดังนั้น อู่ปิง จึงอดไม่ได้ที่จะดีใจจนเนื้อเต้น!