ท้าลิขิตพลิกโชคชะตา - ตอนที่ 83 ดอกไม้ที่หนักปานฟ้าดิน

แส้หางม้าของอู๋ฉยงปี้กับชุดนักพรตพันรอบดาบที่ลงมาจากสวรรค์ชั้นแล้วชั้นเล่าเป็นการป้องกัน

ธนูอู่ลอยอยู่รอบกายเปี๋ยยั่งหงราวกับห่าฝน

ทวนขุนพลเทพพยัคฆ์ขาวแทงตรงไป

ดังที่คนชุดน้ำเงินคาดเดาไว้ ทวนไม่อาจทะลวงเข้าสู่ร่างกายเฉินฉางเซิงได้

ปราณที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดปรากฏขึ้น ไม้เท้าศักดิ์สิทธิ์นิกายหลวงปรากฏขึ้นด้านหลังเฉินฉางเซิงและป้องกันการโจมตีที่ชั่วร้ายรุนแรงเอาไว้!

ขุนพลเทพพยัคฆ์ขาวคำราม ปราณแท้ระเบิดออก ทวนทะลวงผ่านรังสีศักดิ์สิทธิ์และพุ่งเข้าใส่เฉินฉางเซิงต่อไป

เฉินฉางเซิงชักกระบี่เสียงดังเช้ง ป้องกันการโจมตีของขุนพลเทพพยัคฆ์ขาว ทำให้ใบหน้าซีดขาวยิ่งกว่าเดิม

ในตอนนั้นเองที่ปราณอีกสายปรากฏขึ้นบนที่ราบสูง

ปราณนี้ยากที่จะบรรยายด้วยคำพูด มีกลิ่นอันเป็นลักษณะเฉพาะ เปี่ยมไปด้วยกลิ่นคาวเลือดแต่กลับไม่เหม็น แค่ทำให้เกิดความรู้สึกน่ากลัวหาใดเปรียบเท่านั้น

มันมีกลิ่นของน้ำทะเล แต่ก็มีกลิ่นเลือดที่ไหลออกมาจากปลาที่ถูกตัดครีบและโยนกลับลงสู่ทะเลเช่นกัน

ปราณนี้ทรงพลังจนถึงระดับที่น่าหวาดกลัว แม้แต่ปราณศักดิ์สิทธิ์ของไม้เท้าศักดิ์สิทธิ์นิกายหลวงก็ยังถูกมันสะกดเอาไว้!

ปราณนี้มาจากคนชุดน้ำเงิน

ในตอนสุดท้ายไม่มีความจำเป็นต้องซ่อนอีกต่อไป เขาระเบิดปราณออกมาให้โลกได้รู้ เผยพลังการบำเพ็ญเพียรที่เหนือจินตนาการออกมา!

ผู้บำเพ็ญเพียรจากสำนักเล็กๆ แดนใต้ใกล้เขาเริ่มกระอักเลือด ล้มลงใต้แรงกดดันจากปราณอันกดขี่นี้

คนชุดน้ำเงินซัดฝ่ามือใส่แผ่นหลังเฉินฉางเซิงจากระยะไกล!

ฝ่ามือสีน้ำเงินขนาดมหึมาปรากฏขึ้นเหนือที่ราบสูง เปี่ยมไปด้วยลมทะเลและน้ำเลือด มันพุ่งลงสู่ศีรษะของเฉินฉางเซิง

ฝ่ามือสีน้ำเงินบรรจุไว้ด้วยพลังมหาศาลราวกับท้องทะเลถล่มลงมาด้วยตัวเอง!

เมื่อเทียบกับคนชุดน้ำเงิน ทะเลบัวของอู๋ฉยงปี้อ่อนด้อยกว่ามาก!

เมื่อสัมผัสได้ถึงปราณและเห็นคนชุดน้ำเงิน ใบหน้าสวีโหย่วหรงก็ซีดขาวยามที่คิดในใจ ยอดฝีมือผู้นี้มาจากไหนกัน!

คนชุดน้ำเงินแข็งแกร่งกว่าอู๋ฉยงปี้มาก ดังนั้นเขาย่อมเป็นยอดฝีมือที่ใช้เวลาอยู่ในเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์มาหลายปีแล้ว

ปัญหาก็คือมียอดฝีมือไม่มากนักบนต้าลู่ แล้วทำไมไม่มีใครรู้จักเขามาก่อน

ปราณของคนผู้นี้ชัดเจนว่าไม่ได้เป็นของยอดฝีมือเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นที่รู้จัก ดังนั้นเขามาจากไหนกัน

ถังซานสือลิ่ว โก่วหานสือ ฮู่ซานสือเอ้อร์ เหล่านักบวชและศิษย์สถานศึกษาหนานซีล้วนตกตะลึง ไม่อาจแม้แต่จะส่งเสียงด้วยความประหลาดใจ

เฉินฉางเซิงใช้ร่างอันบอบช้ำต้านทานการโจมตีของขุนพลเทพพยัคฆ์ขาว ตอนนี้ถูกซุ่มโจมตีโดยยอดฝีมือเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์ที่น่ากลัว ใครก็บอกได้ว่าเขาอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง

ตอนนี้ใครจะช่วยเขาได้

ฝูงสัตว์อสูรในสวนโจวหรือหนานเค่อ หรือว่าแผ่นป้ายอนุสรณ์คัมภีร์สวรรค์บนข้อมือ

ไม่ ไม่มีสิ่งใดทำได้

การบำเพ็ญเพียรของคนชุดน้ำเงินนี้น่ากลัวเกินไป!

ทันใดนั้นพลังดาบบนท้องฟ้าก็ระเบิดออก แสงส่องลงมาจากท้องฟ้าดูเหมือนจะส่องประกายเย็นเยียบ

ดูเหมือนว่าหวังผ้อจะสังเกตเห็นพลังปราณและจิตสังหารของคนชุดน้ำเงินและต้องการจะทำลายทะเลบัวเพื่อช่วยเฉินฉางเซิง

แส้หางม้าล้มลงทีละเส้น และดาบก็เกือบที่จะร่วงลงมาแล้ว

แต่มันก็ยังไม่ตกลงมา

แสงกระจ่างใสสาดส่องไปทั่วที่ราบสูง เจตจำนงดาบอันรุนแรงก็ตกลงมาในเวลาเดียวกัน

คนชุดน้ำเงินยังไม่เคลื่อนไหว

เขาคำนวณไว้อย่างชัดเจนแล้ว

สามลมหายใจก็คือสามลมหายใจ

อู๋ฉยงปี้สามารถรับกันดาบนี้เอาไว้ได้อย่างน้อยสามลมหายใจ

หลังจากเขาฆ่าเฉินฉางเซิง พลังดาบที่ลงมาจากสวรรค์อาจทำให้เขาบาดเจ็บ แต่มันจะนับเป็นอะไรได้

อู๋ฉยงปี้กับเปี๋ยยั่งหงแบกความผิดฆ่าสังฆราช ดังนั้นพวกเขาต้องทำงานรับใช้เขา

เมื่อสามยอดฝีมือเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์ทำงานร่วมกัน ไม่ว่าดาบนั้นจะแข็งแกร่งเพียงใด มันจะทำอะไรได้

ไม่ว่าเซียงอ๋องจะละเอียดรอบคอบเพียงไร เขาก็ยังไม่อาจเห็นว่าสถานการณ์จะออกมาแบบใด

ด้วยลักษณะนิสัยของราชสกุลเฉิน เขาย่อมก้าวออกมาและสร้างเรื่องสะท้านฟ้าสะเทือนดิน

หวังผ้อต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

……

……

หวังผ้อตาย

สังฆราชตาย

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ตาย

พระราชวังหลีล่มสลาย

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์แน่นิ่ง

นิกายหลวงเสื่อมโทรม

เมืองจักรพรรดิขาวอยู่ในมือ

บีบเมืองเสวี่ยเหล่าเพื่อควบคุมราชสำนัก

แบ่งโลกนี้เป็นสามส่วน

จากนั้นก็แบ่งโลกเป็นสอง

แล้วในที่สุดก็ปกครองโลกนี้เพียงผู้เดียว!

ภาพอันงดงามจับตานี้ลอยอยู่ในหัวของเขาและคนในตระกูลมาหลายปีแล้ว วาดมันออกมาอย่างลับๆ

ในที่สุดวันนี้มันก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างรุ่งโรจน์ที่สุด

ดวงตาคนชุดน้ำเงินยังคงดำและเยือกเย็น ทว่าในส่วนลึกเปลวเพลิงที่เรียกว่าความทะเยอทะยานก็เริ่มลุกไหม้ขึ้นมา

ตราบใดที่ฝ่ามือของเขาฟาดลง ไม่ว่าของวิเศษที่เฉินฉางเซิงซ่อนไว้คืออะไร ต่อให้เป็นของศักดิ์สิทธิ์แห่งนิกายหลวง ก็ต้องสลายเป็นผุยผง

สำหรับเรื่องนี้เขาเตรียมใจที่จะเสียนิ้วไปบ้าง

แต่กระนั้น

ชั่วขณะต่อมา

รอยสีแดงเข้มที่ปรากฏขึ้นบนภาพของเขาก็จะเปี่ยมไปด้วยความงดงาม!

การออกแบบทั้งหมด อย่างกองทัพที่แข็งแกร่ง การเข้าสู่เขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์ การเหลือบมองเหวนรก ต่างก็เปื้อนไปด้วยสีแดง กลายเป็นภาพคลุมเครือและยากที่จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน!

สีแดงแจ่มชัดยิ่งขึ้นราวกับว่ามันได้เปลี่ยนเป็นเลือด

เปลวเพลิงในส่วนลึกของดวงตาคนชุดน้ำเงินดับลงอย่างฉับพลัน

เพราะฝ่ามือของเขาไม่ได้ฟาดลง

เฉินฉางเซิงไม่ได้ตาย

ฝ่ามือเขาถูกดอกไม้สีแดงกันเอาไว้

และสีแดงนี้ก็มาจากดอกไม้นั้น

……

……

เสียงตุบดังก้องในหูของทุกคนบนที่ราบสูง

เสมือนมีบางอย่างตกกระทบฝ้ายเปียกชื้น หรือโคลนเปียก หรือสีแดงเปียกชื้น

ดอกไม้แดงปรากฏขึ้นด้านหลังเฉินฉางเซิง

จากนั้นมันก็เริ่มเบ่งบาน เต็มไปด้วยกลีบดอกนับไม่ถ้วน ลอยไหวอยู่กลางอากาศ ต้านรับฝ่ามือแสงสีน้ำเงินขนาดใหญ่

เงาสลายไปในทันที จิตสังหารพุ่งขึ้นโดยพลัน นัยน์ตาคนชุดน้ำเงินหดตัวลงทันใด

เขาย่อมจดจำดอกไม้แดงนี้ได้

ผู้บำเพ็ญเพียรทุกคนจำดอกไม้แดงนี้ได้

นี่คือดอกไม้แดงที่มัดอยู่บนนิ้วก้อยของเปี๋ยยั่งหงมาหลายปี

วันนี้เองที่ด้ายซึ่งมัดมันไว้ถูกทำลายไปพร้อมกับวังวนสีดำที่ศิลาดาวตกสร้างขึ้น ปล่อยให้ดอกไม้แดงลอยไปมาได้ตามใจ

แต่ดอกไม้แดงจะไปที่ไหนก็ย่อมเป็นไปตามความต้องการของเจ้านายมัน

มันพลันปรากฏขึ้นด้านหลังเฉินฉางเซิง ป้องกันการโจมตีของคนชุดน้ำเงิน นี่ย่อมเป็นเจตนาของเปี๋ยยั่งหง

ทำไมเปี๋ยยั่งหงถึงพลันเปลี่ยนมาช่วยเฉินฉางเซิง

สุดท้ายแล้วเฉินฉางเซิงก็เป็นศัตรูที่ฆ่าลูกชายของเขา ต่อให้เฉินฉางเซิงยอมตามเขาไปเพื่อกำจัดข้อสงสัย แต่มันมาถึงขั้นนี้ได้อย่างไร

คนชุดน้ำเงินไม่เข้าใจ ไม่อาจคิดต่อไปได้

เพราะจะคิดก็ต้องใช้เวลา

ในฐานะยอดฝีมือเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์ เขาสามารถคิดคำนวณเหตุผลหลายอย่างใดอย่างฉับพลัน

แต่คนชุดน้ำเงินนั้นไม่มีเวลาให้เสียเปล่า

เวลาสามลมหายใจเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆ ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

คนชุดน้ำเงินลอยออกจากหน้าผาไปในทันที ไม่แม้แต่จะเหลียวมองไปที่การต่อสู้อีกเลย

ไม่ว่าขุนพลเทพพยัคฆ์ขาวจะฆ่าเฉินฉางเซิงหรือเซียงอ๋องจะลงมือทำอะไรเขาก็ไม่สนใจอีกต่อไป

เขาจากไปราวกับพายุฝนฟ้าคะนอง แขนเสื้อที่พลิ้วไหวซัดต้นไม้ล้มระเนระนาดยามที่เขาเคลื่อนไปเป็นระยะทางหลายร้อยจั้ง

แต่ดอกไม้แดงดูเหมือนจะมีความคิดของตัวเอง หลังจากสลายฝ่ามือสีน้ำเงิน มันก็หายไปในทันที แล้วพลันปรากฏขึ้นกลางอากาศนอกที่ราบสูง สลัดกลีบดอกร่วงลงบนพื้นที่กว้างใหญ่รัศมีหลายลี้ ปิดกั้นทางหนีของคนชุดน้ำเงินไว้

กลีบดอกสีแดงฉูดฉาดบรรจุไว้ด้วยพลังที่น่าหวาดกลัว ทุกชิ้นหนักปานภูเขา