นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร - ตอนที่ 21 ยูจีน เผชิญหน้ากับสัตว์สวรรค์

21 ยูจีน เผชิญหน้ากับสัตว์สวรรค์

ผมพร้อมดาบใส่สุนัขเฝ้าระวังของฮาเดส เซอร์เบอรัส ที่มองลงมาหาผม

ท่ายืนป้องกัน ของสไตล์เสียงสะท้อนสองสวรรค์

ผมจะซื้อเวลาจนกว่าความช่วยเหลือจะมา

“ดาบเวทย์: [ใบมีดเพลิง]” (ยูจีน)

ดาบส่องสว่างสีแดง

*ซซซซี่*

เสียงนั้นมาถึงหูของผม

ความหนาแน่นของมานา ระเบิดออก

มันเพียงพอที่จะเผชิญหน้ากับโทรลหรือราชาก็อบลิน

แต่มันจะมีผลแค่ไหน กับสิ่งมีชีวิตในตำนานปรัมปรา เหมือนสัตว์สวรรค์?

ผมไม่ได้มีแม้แต่เวลาทที่จะถามคำถามนี้ เซอร์เบอรัสเข้าหาผม ด้วยความเร็วที่คิดไม่ได้เลย จากร่างที่ขนาดยักษ์นั้น

“ก๊าาาาาาาาา!!”

กรงเล็บที่คมของเซอร์เบอรัส กลายเป็นลมสีดำ และยืดออก

—สไตล์เสียงสะท้อนสองสวรรค์: รูปแบบไม้ – ต้นหลิวกวาด

(อึก!!!) (ยูจีน)

การโจมตีที่ผมคิดว่าผมได้ปัดป้องไปแล้วอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ได้ปัดป้อง

มากกว่านั้น มันเจาะผ่าบาเรียที่ปกป้องผมได้อย่างง่ายๆ

“…[ฮีลขั้นสูง]” (ยูจีน)

ผมรีบฮีลแขนผม ที่ถูกฟันอย่างลึกโดยกรงเล็บที่คมทันที

“!!!”

เท้าใหญ่ของเซอร์เบอรัสเข้าหาผมจากด้านข้าง

ผมหลบมันไม่ได้!

“เวทย์บาเรีย: [โล่แห่งแสงที่ยิ่งใหญ่]!” (ยูจีน)

ผมใช้บาเรียโดยปฏิกิริยาตอบสนองและป้องกันตัวเอง

*ปั้ง!*

เมื่อเวลาที่ผมสังเกต ผมได้กระเด็นไปแล้ว ด้วยกันกับเวทย์บาเรียของผม

ผมเด้งไปบนพื้นหลายที แต่ผมยังสามารถที่จะลดแรงกระแทกได้ อย่างไรก็ไม่รู้

“ฮ่าาาา……ฮ่าาาา…ฮ่าาา…ฮ่าาา…” (ยูจีน)

ลมหายใจของผม แรงอย่างไม่น่าเชื่อ

*…ครืน…ครืน…*

เสียงฝีเท้าที่หนักหน่วงเข้าหา

เซอร์เบอรัสมองลงข้างล่างใส่ผม ดั่งผมได้ทำให้เขาผิดหวัง

(นี่มันเป็นไปไม่ได้…) (ยูจีน)

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อเวลา

การโจมตีของเซอร์เบอรัสเมื่อกี้ เป็นไปได้มากที่สุด ว่าเพื่อทดสอบผม

เพื่อพิสูจน์เรื่องนี้ สัตว์ที่มี 3 หัวนั้น ไม่ได้ชี้เขี้ยวมาทางนี้เลยซักหนึ่งครัง

มันจะจบลง ทันทีที่มันทำนี่อย่างจริงจัง

“ฟฟฟฟู่~” (ยูจีน)

ผมแก้การหายใจ

การป้องกันไม่ได้ผล

ผมต้องโจมตี

ผมเลิดใช้ท่ายืนป้องกัน และนำมันกลับไปเป็นท่ายืนธรรมชาติ

ผมลดศูนย์กลาางแรงโน้มถ่วง และพร้อมตัวผมเองสำหรับการโจมตีต่อไปอย่างช้าๆ

—สไตล์เสียงสะท้อนสองสวรรค์: รูปแบบลม – ก้าวเดินบนอากาศ

ผมชิดระยะกับเซอร์เบอรัสในทีดียว

ถ้ามันเป็นโทรล ผมจะสามารถเอาตาของผมออกได้พริบตา

แต่นี่ เป็นสัตว์ของเทพเจ้า

มันชัดเจน ว่าได้อ่านการเคลื่อนไหวของผมแล้ว

(เหมือนชั้นจะใส่ใจ!!!) (ยูจีน)

—สไตล์เสียงสะท้องสองสวรรค์: รูปแบบไฟ – [การรำของสิงโต]

เทคนิคที่กำจัดหัวหน้าชั้น 10

ใส่กำลังจากแรงเหวี่ยง เข้าไปในการโจมตีของดาบของผม

สิ่งที่อยู่ข้างในใบมีดสีแดง คือมานาของอีฟริท

ผมกระแทกนั่น ที่ฐานของคอเซอร์เบอรัส

*แคล๊ง!*

เสียงเหมือนผมไปฟันเอาเหล็กดังขึ้น

มันกระเด้งออก โดยเขี้ยวของเซอร์เบอรัส

“อุโอออออออ้!!” (ยูจีน)

ผมไม่สนใจเกี่ยวกับมัน และเหวี่ยงต่อไป

*กั๊น กั๊น ฉัวะ!*

การฟันจำนวนหนึ่ง ฟันโดนผิวของเซอร์เบอรัส

เลือดบางๆ พุ่งออกจากที่นั่น

แต่มันไม่ได้ถูกฟันด้วยการบาดเจ็บสาหัส

“ก๊าาาาาาาาาาาาาา!!”

เซอร์เบอรัสเข้าหาผม พร้อมกับปากที่เปิด ในความพยายามาที่จะกลืนผม

“กุ่!” (ยูจีน)

ผมหลบการโจมตีแบบฉิวเฉียด และเสนอการฟันให้เขามากกว่าเดิม

หลบมัน ไม่ใช่เพื่อจะวิ่งหนี แต่เพื่อโจมตี

ไม่ว่าคุณจะไวแค่ไหน สุนัขเฝ้าระวังของฮาเส ยังใหญ่กว่าโทรลและราชาก็อบลินไปหลายเท่า

ถ้าผมเอาเปรียบจากจุดบอดที่ระหว่างขาของมัน ผมจะมีความได้เปรียบ

อย่างไรก็ตาม ความผิดพลาดเล็กน้อยครั้งเดียว และผมจะถูกขยี้้

การแลกเปลี่ยน ที่ไม่ว่าวินาทีไหน ก็ตัดสินความเป็นหรือความตายของผม

การต่อสู้ที่เท่าเทียม ในช่วงเวลาสั้นๆ

แต่…

*ซซซี่…ซซซซี่…*

มานาของใบมีดไฟ ลดลงไปอย่างช้าๆ

นี่คือมานาแดง ที่ผมได้มาจากซูมิเระ

มันไม่ใช่มานาของผมเอง

นั่นทำไม ในท้ายที่สุด มันจะหมดไป

เมื่อมานาแดงของซูมิเระหมดไป ผม จะกลับไปเป็นนักดาบมีตำหนิ ที่โจมตีไม่ได้

*ฉัวะ!*

กงเล็บที่คบของเซอร์เบอรัส ขุดเวทย์บาเรียของผม

กาารโจมตีเมื่อกี้ ทำลายบาเรีย 3 ชั้น

“โอ้ย!!” (ยูจีน)

เนื้อของไหล่ของผม ถูกขุดออกไปด้วย

“[ฮีล]” (ยูจีน)

ผมไม่มีเวลาใช้ฮีลขั้นสูง

ผมแค่หยุดการเลือดไหล และอุทิศตัวผมเองให้กับการเคลื่อนไหว

ผมจะตาย ถ้าผมหยุด

“เวทย์บาเรีย: [เกราะ]” (ยูจีน)

ผมก็ใส่บาเรียใหม่ด้วย

ผมจะกลายเป็นเนื้อสับทันที ด้วยร่างกายเปล่าๆของผม

แต่มานาของผมเองหมดไปมากขึ้นและมากขึ้น

ผมไม่มีมานาเหมือนบ่อที่ไร้ก้น เหมือนซูมิเระ

เป็นไปได้มากที่สุด ว่าผมจะเปลี่ยนเป็นริบบิ้น เมื่อเวทย์บาเรียผมหายไปแล้ว

(…ไม่ไหว มันจะอยู่ไม่นาน ชั้นจะอยู่ได้อีกแค่ไม่กี่นาที…) (ยูจีน)

แต่ ซูมิเระ อยู่ที่ชั้น 20

ผมวิ่งหนีไม่ได้

(ชั้นควรทำยังไงดี…?) (ยูจีน)

แค่เมื่อผมทน อารมณ์ที่มันคลุกกรุ่นอยู่ และสงสัย ว่ามีทางเลือกอะไรมั้ยที่นี่

—{ยูจีน ทำมัน…กับชั้น…}

เสียงที่งดงาม ดังอยู่ในหัวของผม

การสนทนาที่ผมมีกับเอริเนียสวันหนึง ดัง ในหัวของผม

◇◇

“เฮ้ ยูจีน นายรู้มั้ย ว่าจริงๆแล้ว นายนะ อยู่ใน {สัญญาชั่วคราว} กับชั้น?” (เอริ)

“หือ?” (ยูจีน)

วันหนึ่ง เมื่อผมผ่านกลางคืนไปกับเอริ เหมือนเคยๆ

เอริเข้มข้นวันนั้นด้วย ดังนั้นผมง่วงนิดหน่อย และสิ่งที่ท่านพูด เป่าความง่วงของผมไปเลย

สัญญาชั่วคราว?

“ท่านหมายความว่ายังไงกับนั่น?!” (ยูจีน)

“อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ” (เอริ)

เอริ สร้างรอบยิ้มที่มีเสน่ห์ และปัดผมของผมอย่างอ่อนโยน

“นายนะ {ถูกโอบกอด} โดยชั้นอยู่ประจำ ใช่มั้ยล่ะ ยูจีน? นี่เป็นหนึ่งใน 5 สัญญา สัญญาทางกาย นั่นทำไม มานาของทั้งสองเราเชื่อมต่อกัน มันเหมือนมานาลิงค์ที่นักเวทย์ใช้

“จริงอ่ะ…? ไม่ใช่สัญญาทั้งหมด ต้อง {เห็นด้วย} โดยทั้งสองฝ่ายเหรอ…?” (ยูจีน)

“นายพันใส่กันและกันไปแล้วนี่ ดังนั้น มันชัดเจนว่าเป็นเป็นการเห็นด้วยแล้ว ใช่มั้ยล่ะ?” (เอริ)

“จ-จริง” (ยูจีน)

มันชัดเจน

“ยังไงซะ สัญญากายนั้นคือสิ่งเดียวที่นายทำได้ โดยไม่ต้องบอกอีกฝ่าย อีกอันน่าจะต้องการพิธีสัญญา และดังนั้น นายทำสัญญากับชั้นได้ ไม่ว่าเมื่อไหร่ ที่นายต้องการ ฟุฟุ ยินดีด้วยนะจ๊ะ” (เอริ)

“ผมรู้สึกว่าผมถูกทำให้ซื้อสินค้า โดยที่ผมไม่รู้เลยอ่ะดิ…” (ยูจีน)

ดั่งว่าผม ถูกหลอก

สัญญาชั่วคราว ตอนไหนซักตอน กับเจ้าอสูร หือ…

“ไม่ใช่นั่นไม่เป็นไรเหรอไงจ๊ะ? ไม่ได้มีหลายคนนะ ที่จะมาทำสัญญากับเจ้าอสูร เอริเนียสได้น่ะ ความเข้ากันของรางกายนายมันดีมากๆ นายน่าจะเป็นมนุษย์คนเดียว ที่ทำสัญญากับชั้นได้” (เอริ)

“…จริงอ่ะ? ไม่ใช่ผู้ใช้บาเรียคนไหนก็สามารถทำได้เหรอ?” (ยูจีน)

“คงใช่เหอะ พวกเค้าน่าจะไม่สามารถแม้แต่จะมาคุยกันปรกติกับชั้นได้ ภาคภูมใจในตัวเองซะนะ นายน่ะเป็นอะไรที่เรื่องใหญ่” (เอริ)

“…”

คำพูดของเอริ มีเมตตาและหวานอย่างไม่มีวันสิ้นสุด

พวกมันฟังดูเหมือนเสียงกระซิบของนางฟ้า เมื่อเวลานั้น ที่เมื่อหัวใจผมแตกสลาย โดยเพื่อนวัยเด็กของผม

…และความเป็นจริงก็คือ เอริจริงๆแล้ว เป็นนางฟ้าตกสวรรค์

ไม่ว่ายังไง ท่านจะพยายามยั่งยวนพวก ดั่งเอาเปรียบหัวใจของผม

“พูดถึงแล้ว นายรู้เกี่ยวกับความสามารถของชั้นมั้ย?” (เอริ)

“แน่นอนว่าผมรู้” (ยูจีน)

คนตรงหน้าของผม คือเจ้าอสูรในตำนาน ที่ปกครองทวีปทิศตะวันตก ในยุคมืด

แม้แต่เด็กทารก ก็ยังรู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งระดับตำนานของท่าน

“นางฟ้าตกสวรรค์เอริเนียสที่ได้ที่ถูกเนรเทศจากดินแดนสวรรค์มี: สีขาวของความรัก ที่แพ้สีเหลืองของแสง และในการแลกเปลี่ยนได้สีดำของความรุนแรง สีน้ำเงินของพิษ และสีม่วงของความตาย…ใช่มั้ย?” (ยูจีน)

ผมพูดสิ่งที่ผมเรียนรู้ ที่โรงเรียนทหารนานมาแล้ว

“ใช่ นั่นเป็นที่ถูกบอก ให้สาธารณะทั่วไปน่ะ” (เอริ)

“ไม่ใช่นั่นเหรอ?” (ยูจีน)

“ชั้นมี {อีกหนึ่งอย่าง} ถ้านายสำสัญญากับชั้น นายจะได้รับพลังนั่น” (เอริ)

เอริลูบแก้มของผมอย่างอ่อนโยน และกระซิบเข้ามาในหูของผม

“เมื่ออนายอยู่ในปัญหา {จริงๆ} เรียกชั้นโดยไม่ต้องลังเล นายไม่ต้องทำเกินไป แล้วมาที่คุกหรอก นายทำมันได้ แม้ว่านายจะอยู่ในระหว่างการสำรวจ มานาของชั้น รอตาของมันอยู่ข้างในร่างกายนาย นายแค่ต้องพูด อย่างเดียว…” (เอริ)

◇◇

ผมเลี่ยงการโจมตีของเซอร์เบอรัส

ผมหลบมันได้อีกไม่กี่ครั้ง

และจากนั้น ผมจะไม่สามารถทำได้อีกแล้ว

หลังจากลังเล และลังเล ผม ตัดสินใจ

มันอาจ จะให้อภัยไม่ได้เลย

สัญญากับเจ้าอสูร

แต่การได้รับพลังนั้นมา ก็เป็นความปรารถนาของผมด้วยเช่นกัน

คนที่เข้าหาผม คือสัตว์สวรรค์ในตำนาน เซอร์เบอรัส

ตาย โดยไม่ลองอะไรเลย…ไม่ใช่บางอย่าง ที่ผมอยากจะทำ

“…”

ผมทำใจตัวเอง เป็นเหล็กกล้า

ผมพูดคำเหล่านั้น

—”ยูจีน ซานตาฟิลด์ จะทำ {สัญญา} กับเจ้าอสูร เอริเนียส” (ยูจีน)

ทันทีต่อมา ร่างกายผมถูกห่อหุ้มไปด้วยพิษที่น่ากลัว

แปลโดย: wayuwayu

เป้าหมายเดือน 10/66

ค่าเน็ต 100/200

กาแฟ 0/300

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ ซื้อตอน จองตอน แจ้งได้ทาง Facebook ครับ