นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร - ตอนที่ 42 บททดสอบของเหล่าเทพเจ้า

42 บททดสอบของเหล่าเทพเจ้า

“เฮ้ ยูจีน เตงทำเต็มที่นะในบททดสอบของพระเจ้าอ่ะ☆”

มันเป็นวันนึงในทุก 7 วันเมื่อผมไปหาเจ้าอสูรเอริในคุกใต้ดินของโรงเรียน

ผมซือไวน์โปรดของเอริ แอปเปิล และเนื้อรมควัน ขณะที่ผมทำธุระอื่นให้เสร็จด้วย

หลังจากนั้น เราคุยกันซักพัก และเธอพูดอย่างนั้น

“ใช่ ในที่สุดเราก็มาไกลขนาดนี้แล้ว” (ยูจีน

“ฟุฟุ…เค้าสงสัยว่า ‘สัตว์ทดสอบ’ อะไรจะถูกอัญเชิญ เค้ารอคอยมันเลยล่ะ” (เอริ)

“ผมหวังว่ามันจะไม่แกร่งเกินไปนะ” (ยูจีน)

“พูดอะไรน่ะ? เตงกำจัดเซอร์เบอรัสซังที่แกร่สุดยอดเลยนะ ใช่มั้ย? เตงควรจะไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก” (เอริ)

“ผมโชคดีน่ะ และมันน่าจะออมมือด้วย” (ยูจีน)

ผมบอกได้ตอนนี้

เซอร์เบอรัสสับสน เกี่ยวกับที่ถูกเรียกกมาชั้น 20

เมื่อผมมองปาร์ตี้หนึ่งท้าทายบททดสอบของพระเจ้า ด้วยเวทย์บันทึกเมื่อวันก่อน ออร์โธสนั้นโดดเด่น

สัตว์ทดสอบ ที่ถุกเรียกโดยวิธีที่เป็นทางการ แกร่งสุดขีด

“สงสัยว่าอะไรจะโผล่มา บางทีอาจจะเป็นเทพเจ้าหมาป่า เฟนริร์จัง? ฟีนิกซ์จ้งอาจจะน่าสน พิษของไฮดร้าจังก็น่ากลัว แต่เตงควรจะน่าจะไหวได้ไม่ทางดก็ทางนึ ด้วยเวทย์บาเรียของเตง ยูจีน เมดูซ่าจังจะอันตรายนิดหน่อย เพราะทั้งหมด ตาทำให้เป็นหินของสาวคนนั้นเป็นระดับกึ่่งพระเจ้า” (เอริ)

“แต่ทั้งหมดที่เธอว่ามา เเป็นสัตว์สวรรค์ระดับสูงนะ…” (ยูจีน)

ผมไม่ได้รู้สึกเหมือนผมจะสามารถเอาชนะ ไม่ว่าผมจะจั่วได้อะไรเลย

โดยเฉพาะะสองสุดท้าย ที่ถูกเอาชนะโดยพระเจ้า ในสงครามดินแดนสวรรค์ในอดีต

เพราะบาปของพวกเขา พวกเขาถูกขังลึกอยู่ลงไปในอบิส และเห็นว่าพวกเขาจะดุร้ายว่ากว่าสัตว์สวรรค์อื่น เมื่อถูกอัญเชิญ

เทียบกับนั่นแล้ว เซอร์เบอรัสยังพูดได้เป็นสัตว์สวรรค์ที่สงบสุข ที่ปรกติจะนอนในฮาเดส

“ไม่ว่าจะแบบไหน จากที่เธอพูดมัน มันเหมือนเธอเคยเจอสัตว์สวรรค์เลย” (ยูจีน)

“แน่นอนว่าเค้าเจอ” (เอริ)

“งั้นเธอเจอ…” (ยูจีน)

ประวัติส่วนตัวของอดีตนางฟ้าเอกและเจ้าอสูร น่าประหลาดใจ

“เทพธิดาที่เธอรับใช้ในดินแดนสวรรค์ คือเทพธิดาแห่งไม้ เฟรย่าซามะ ใช่ป่ะ?” (ยูจีน)

“…………ได้โปรดอย่าทำหัวเค้านึกถึงบางอย่าง ที่ไม่น่าพอใจได้ป่ะเนี่ย?” (เอริ)

เจ้าอสูรขมวดคิ้ว

เอริไม่ชอบหัวเรื่องนี้

เห็นว่าเธอตกมาสู่ดินแดนมนุษย์  เพราะเธอสู้กับเทพธิดา

“ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่นั่นน่าอิจฉาในมุมมองของผมนะ การที่สามารถจะเจอกับเทพธิดาซามะได้น่ะ” (ยูจีน)

“มันไม่ใช่อะไรดีขนาดนั้นหรอก เตงรู้ป่าว พวกเธอทั้งหมดอ่ะเห็นแก่ตัว” (เอริ)

“นั่นก็เหมือนกันกับ เทพธิดาแห่งความยุติธรรม อัลเธน่าซามะด้วยเหรอ?” (ยูจีน)

หัวหน้าเทพเจ้า ของอาณาจักรแกรนด์แฟลร์

ท่านก็เป็นเทพธิดาที่ป๊าของผม และตระกูลซานตาฟิลด์ เคารพมาเป็นรุ่นๆ

ที่ถูกเรียกว่าเทพเจ้าแห่งชัยชนะด้วย

จากตำนาน สิ่งมีชีวิตทั้งหมด ไม่มีทางเลือก นอกจากจะคุกเข่า แค่จากการมาถึงของท่าน

มันเป็นจุดเหนือสุด ที่นักรบทุกคน มีเป้าหมายที่จะได้เป็น

“เทพธิดาอัลเธน่าซามะนั่น…บุคคลนั้น อยู่อีกระดับนึง ท่านเป็นเทพธิดาที่มหัศจรรย์” (เอริ)

“เข้าใจแล้ว เธอได้คุยกับท่านมั้ย?” (ยูจีน)

“คำสองคำมากที่สุดน่ะ บุคคลนั้นบริหารจัดการโลกหลายใบ เธอส่งสายตามาทีโลกของเอราได้แค่ช่วงเวลาสั้นๆ อาา ถ้าแค่เค้าเลือกเทพธิดาที่รับใช้ได้…” (เอริ)

“งั้นเธอจะไม่เป็นนางฟ้าตกสวรรค์ ถ้าเธอรับใช้อัลเธน่าซามะเหรอ?” (ยูจีน)

นั่นเป็นบางอย่างให้เศร้าใจ

หนึ่งในเหตุผลที่ผมท้าทายชั้น 100 ได้  ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นเอริ

“นั่นรำลึกความหลังนะ… ชีวิตยุ่งๆในดินแดนสวรรค์ก็ด้วย เค้าแค่สบายๆไปตลอดเวลาในดินแดนนมนุษย์ แต่เค้ารู้สึกว่านางฟ้า ที่ทำงานให้เทพธิดาแห่งโชคชะตาอิลเลียจัง ที่บริหารจัดการหอคอยซีนิทก็ไม่มีเวลาจะหลับด้วย ดินแดนมนุษย์ดีกว่าจริงๆแหละ☆” (เอริ)

“ลูกน้องของเทพธิดาแห่งโชคชะตาซามะ ลำบากเหรอ” (ยูจีน)

“3 พี่น้องเทพธิดาแห่งโชคชะตา ที่บริหารจัดการโลกนี้ ยุ่งไปถึงกระดูกเลยล่ะ~ เค้าทำได้แค่สงารนางฟ้า ที่ถูกแต่งตั้งมาที่นี่” (เอริ)

“เข้าใจแล้ว…” (ยูจีน)

ผมแม้แต่จินตนาการมัน ยังไม่ได้เลย

เทพธิดาแห่งโชคชะตา ถูกบูชาในทั้งทวีปใต้ แต่มันเป็นพิเศษที่บ้านเกิดของซาร่า ที่เป็นประเทศศักดิ์สิทธิ์คาลเดีย เพราะท่านเป็นเทพเจ้าหัวหน้า

แต่ผมรู้สึกว่ามันจะเป็นเกียรติ ที่ได้รับใช้เทพธิดานะ

“งั้น ผมจะไปแล้วนะ ถ้าผมผ่านชั้น 100 บอกผมเกี่ยวกับที่เจ็บมาในอดีตนะ เอริ” (ยูจีน)

“เออ๋~ ไม่เอาอ่ะ เราคุยกีนหมดได้ เกี่ยวกับมหากาพย์ในวันที่เป็นเจ้าอสูรดีกว่า☆” (เอริ)

“เธอบอกชั้นมาซะเยอะเกี่ยวกัยนั่นไปแล้วน่า” (ยูจีน)

ผมหัวเราะคิกคัก และออกมาจากคุกใต้ดิน ที่เจ้าอสูรถูกผึกไว้

◇◇

“งั้นตอนนี้ มันได้เวลาที่เราจะไปกันแล้ว ซูมิเระ ซาร่า” (ยูจีน)

ผมพูดกับสองคน

เราอยู่บนชั้น 1 ของหอคอยซีนิท

เราเจอกันที่นี่ เพื่อที่จะมุ่งหน้าไปชั้น 100 สำหรับบททดสอบของพระเจ้า

“ได้ ตัวเราเตรียมพร้อมแล้ว ยูจีนคุง!” (ซูมิเระ)

“ไม่มีปัญหาที่นี่ ยูจีน” (ซาร่า)

ซูมิเระได้ไม้เท้าใหม่เอี่ยม ที่พิเศษในด้านควบคุมมานา

ซาร่ามีดาบศักดิ์สิทธิ์ที่เอวเหมือนเดิม และชุดนักสำรวจสั่งทำ ของสภานักเรียน

ผมซื้อดาบมาสองเผื่อไว้

พูดถึงแล้ว เาได้บอกคนรู้จักของเรา ว่าเราจะท้าทายบททดสอบของพระเจ้า

ลีโอน่าตกใจ และพูด: ‘เธออยู่ในบททดสอบของพระเจ้าละเหรอ?! ซูมิเระจัง เธอเร็วเกินไปแล้ว’

เทเรเซียพูด ‘ประธานซาร่า… ได้โปรดอย่ากดดันตัวเองมากไปนะ แล้วก็ เธอต้องไม่สู้กับซูมิเระซังนะ’ ‘ชั้นรู้ว่าเธอขี้กังวล เทเรเซียซัง…’ ‘ฮ่าาา ชั้นอยากไปด้วยถ้าเป็นไปได้…’

เทเรเซียยังไม่ไปถึงชั้น 99

แล้วก็ เธอยังมีงานเอกสาร ที่เธอรับต่อมจากซาร่า

“เออ๋?! มึงจะไม่พากกูไปด้วยเหรอ?!” -เพื่อนที่ไม่ดีของผมคลอดด์ บ่นเมาซะเเยอะ

คลอดด์ เพอร์ซิวัล คือนักสำรวจแรงค์ A

พูดีกอย่าง เขาผ่านชั้น 100 ไปแล้ว

“เราจะท้าทายมันด้วย 3 คนก่อน มันจะขาดความตรึงเครียด ถ้ามีบางคนที่ผ่านแล้ว” (ยูจีน)

“เข้าใจแล้ว งั้น กูจะภาวนาสำหรับโชคขอมึงในการต่อสู้นะ อย่าบุ่มบ่าม—เดี๋ยวดิ มันไม่ใช่บางอย่างที่พูดกัมึงได้นี่หว่า หือ” (คลอดด์)

“นั่นอะไรวะ?” (ยูจีน)

“มึงสู้กับสัตว์สวรรค์ แม้ว่าอยู่คนเดียวไง” (คลอดด๋์)

“กูจะไม่ทำนั่นอีกแล้วน่า” (ยูจีน)

ผมสนทนาแบบนั้นกับคลอดด์

บททดสอบองพระเจ้าเวลานี้ มันไม่ใช่สถาการณผิดปรกติเหมือนก่อนหน้า

การเตรียมการและความมุ่งมั่นตั้งใจของเรา สมบูรณ์อย่างทั่วถึง

เมื่อวลาที่ทั้ง 3 เราคุยกัน และมาถึงที่ลิฟต์ดันเจี้ยน ปัญหาเกิดขึ้น

ปาร์ตี้ด้วยชุดเครื่องแบบนักสำรวจโรงเรียนเวทมนตร์ ล้อมเรา

“ประะานซ่าร่า เธออยู่ด้วยกันกับยูจีนตต้องหมายถึง…!”

คนที่อยู่นั่น คือชายจากหน่วยสนับสนุนด้วยกำลัง ที่สร้างปัญหาให้เราเมื่อวันก่อน

แล้วก็ยังมี หน้าที่คุ้นเคย ที่ติดอาวุธอย่างสมบูรณ์

“เราจะท้าทายชั้น 100 จากตออนนี้ไป!”

“โฮฮ่ งั้นเหมือนกันกับเรา” (ยูจีน)

“ยูจีน คนที่เป็นนักสำรวจแรงค์ A เป็นคนที่คู่ควรกับการได้เป็นปาร์ตี้ของประธานซารา! ถ้าเราเอาชนะบททดสอบของพระเจ้า แล้วนายล้มเหลว เราจะให้ประธานซาร่า เข้าร่วมปาร์ตี้นักนำรวจของเรา!”

“เดี่ยว นายอย่าไปตัดสินใจซะเองได้มั้ย?!” (ซาร่า)

ซาร่าเข้าร่วมการสนทนา ที่ผมมีกับคนจากสภานักเรียน

“อุว้าา…ยูจีนคุงและเหล่าผู้ชายของสภนักเรียน สู้กันเพื่อซาร่าจัง ตัวเรารู้สึกเหมือนตัวเธอไปเจอในโดจิน*ได้เลย ฉากมันออกมาเป็นเอ็นทีอาร์**แล้วเนี่ย” (ซูมิเระ)

<วายุ: *โดจิน งานพิมพ์ที่เผยแพร่ด้วยตัวเอง หรือการ์ตูนโป้ซะส่วนใหญ่ เอ็นทีอาร์ **NTR Netorare กับ Netori มีความหมายได้ทั้ง “ถูแย่งแฟน” และ “ไปแย่งแฟนคนอื่น แต่ส่วนใหญ่จะใช้กับถูกแย่งแฟนมากกว่า>

“…ซูมิจัง เธอพูดบางอย่างโง่ๆที่นี่เหรอ?” (ซาร่า)

“ป่าว~” (ซูมิเระ)

“มองตาชั้น ชั้นบอกได้ว่าโกหกในทันทีด้วยเวทย์” (ซาร่า)

“น่ากลัวอ้ะ!” (ซูมิเระ)

ผมเจอคนที่น่าจะเป็นผู้นำ ของปาร์ตี้นักสำรวจของสภานักเรียน ระหว่างที่พวกเธอเครื่องร้อนเต็มที่อยู่นั่น

เสื้อผ้า คือเครื่องแบบสำรวจในปาร์ตี้ปรกติ 

อุปกณ์เวทย์ทั้งหมดแสดงความสึกหรอ แต่พวกมันก็เป็นของแพงด้วย

เครื่องหมายบนหน้าอก เป็นของสหพันธรัฐบลู วอเทอร์ และเครื่องหมายโรงเรียน

ดูเหมือนพวกเขาจบมาจากสหพันธรัฐบลูวอเทอร์

ออร่ารอบคนนั้น ต่างไปจากกนักเรียนคนอื่นระดับหนึ่ง  แม้ว่าจะตัวเล็ก

ผมจ้องและสายตาผมสังเกต

“โอ้ นายเป็น…เจ้าบ้าบิ่นคุงที่ท้าทายสุนัขเฝ้าระวังของฮาเดส เมื่อวันก่อนนี่”

“ใช่ ยูจีน ซานตาฟิลด์ พูดถึงแล้ว พี่เป็นใคร?” (ยูจีน)

“โอ้ ขอโทษเกีย่วกับนั่น ชั้นมิเชล ชั้นจบจากโรงเรียน และตอนนี้เป็นนักสำรวจและทหารรับจ้าง ชั้นเดาว่านะ ชั้นได้ถูกจ้างมาโดยหนุมนี้ และชั้นมาด้วยกันกับปาร์ตี้ของพวกเค้า” (มิเชล)

รอยยิ้มที่แสดงอออกมา เหมือนของเด็กและไม่เหมือนในเวลาเดียวกัน

ผมจับมือทีเสนอมา และมันแข็งแรง ตรงกันข้าวกับขนาดของมัน

และจากนั้น เมื่อผมเข้าหาคนนั้น ผมเจอเครื่องหมายนักสำรวจ ที่มี S เขียนอยู่บนมัน

“มิเชลซัง พี่คือนักสำรวจแรงค์ S เหรอ?” (ยูจีน)

“นั่นใช่แล้ว สธิติปัจจุบันของชั้นคือชั้น 209 พูดนั่นแล้ว ชั้นเจอปัญหากับหัวหน้าชั้น 210 มาหลายปีแล้วน่ะตอนนี้ ดังนั้นส่วนใหญ่ชั้นทำงานเป็นทหารรับจ้างข้างนอกหลังๆนี้ แทนที่จะอยู่ในหอคอยซีนิท” (มิเชล)

“หลายปี…?” (ยูจีน)

มิเชลเซ็นไปนี้ตรงหน้าผม แค่ดูโตกว่าผมหนึ่งหรือสองปี

“ชั้นเป็นครึ่งมุนษย์ ครึ่งเอลฟ๋ แต่หูชั้นเหมือนกันกับมนุษย์มันเลยยากที่จะบอกนะ อายุของชั้นคือความลับ☆” (มิเชล)

“ข-เข้าในแล้ว” (ยูจีน)

ดูเหมือนคนนั้นที่อายุต่างจากหน้าตา จริงๆแล้วเป็นนักสำรวจมากประสบการณ์

…แล้วก็ ผมแม้แต่บอกก็ยังไม่ได้ ว่ามิเชลเซ็นไปเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง

เซ็นไปที่มีเรื่องที่ไม่รู้บานตะไท

“เฮ้ย! ยังไงเราก็จะไปที่เดียวกัน ดังนั้นเข้าไปชั้น 100 เหอะ หลังจากนั้น เราตัดสินใจได้ ว่าใครจะท้าทายบททดสอบของพระเจ้า” (มิเชล)

มิเชลเซ็นไปเสนอกับเหล่าผู้ชาย ของสภานักเรียน

ดูเหมือนความคิดเห็นของเซ็นไปนั้นแรง กลุ่มสภานักเรียนไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นด้วย แต่เราเข้าลิฟต์ดันเจี้ยนเดียวกัน

มีรวม 12 คน ในปาร์ตี้ของสภานักเรียน

6 คือแนวหน้า 5 คือแนวหลัง; ผมเดาจากอาวุธที่พวกนั้นมี

มิเชลเซ็นไปเป็นเพียงแค่คนเดียว ที่ผมไม่รู้อาชีพ

มีดาบ แต่มีอุปกรณ์เวทย์สำหรับนักเวทย์อยู่เยอะ

ผมจ้อง และมิเชลเซ็นไปคุยกับผม เหมือนอ่านใจผม

“ชั้นเป็นนักดาบเวทย์ นั่นทำไมสไตล์การต่อสู้ของชั้นมันรอบด้าน ชั้นเดาว่า” (มิเชล)

“นักดาบเวทย์… นั่นดีจัง” (ยูจีน)

อาชีพที่ผมเล็งออยู่

แต่ผมในแบบนึง ก็เป็นนักดาบเวทย์ด้วยมานาที่ยืมมานะ

“ชั้นสนใจในตัวนาย นักดาบหนุ่มคุง ผู้ที่เป็นคู่หูกับอีฟริทซูมิเระจัง และบนนั้น มาด้วยกันกับผู้สมัครตัวท็อป ของสตรีศักดิ์สิทธิ์ของคาลเดีย อยากจะลองฝึกสู้กัน กับชั้นเมื่อบททดสอบของพระเจ้าจบแล้วมั้ยล่ะ?” (มิเชล)

“นันโอเคเหรอ? ผมจะชอบมากเลยแหละ” (ยูจีน)

นักผจญภัยแรงค์ S ที่มากประสบการณ์ ที่ได้ทำงานนอกเมืองดันเจี้ยนด้วย

ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ

“งั่น ชั้นรอคอยมันนะ☆” (มิเชล)

มิเชลซังตีไหล่ผม พร้อมด้วยรอยยิ้ม

“ข-ขอโทษจะ ทำไมพี่อยู่ด้วยกันกับคนของสภานักเรียนล่ะ มิชลเซ็นไป?!” (ซูมิเระ)

ซูมิเระเข้าร่วมการสนทนา

“ฮืม? เธอซูมิเระจัง ถูกมั้ย? ยินดีที่ได้รู้จัก ชั้นอยู่ในสภานักเรียน เมื่อชั้นอยู่ในโรงเรียน ชั้นทักอาจารย์ของโรงเรียน ที่ได้ดูแลชั้นอย่างดีในอดีต และคนพวกนี้ เรียกร้องให้ชั้นช่วยพวกเค้าในชั้น 100 ค่าจ้างปรกติของชั้น เริ่มจาก 1,000,000 G แต่พวกเค้าน่ะเป็นรุ่นน้อง ชั้นเลยมอบราคาพิเศษ 50,000 G ให้!” (มิเชล)

“”หือ?!””

เสียงของซูมิเระและผมซ้อนทับกัน

นั่นน้อยกว่า 1/10 อีก

มันดูเหมือนมิเชลเซ็นไป ไม่ได้เหนี่ยวเรื่องเงินมากขนาดนั้น

หรือบางทีแค่ดูแลรุ่นน้อง

“ประธานซาร่า เราจะผ่านบททดสอบของพระเจ้าเพื่อเธอ!”

“แค่ดู!”

“พวกนาย…แม้ว่านนายจะบอกชั้นให้ดูนาย นายมีนักสำรวจแรงค์ S มาช่วย…” (ซาร่า)

“คอนเนคชั่นก็เป็นพลังด้วย!”

“ยูจีนคุงปฏิเสธความช่วยเหลือ ของนักสำรวจแรงค์ A คลอดด์นะ รู้มั้ย?” (ซาร่า)

“เธอต้องไม่เลือกวิธีการ!”

สมาชิกสภานักเรียน ยังคุยกับซาร่า แม้กระทั่งตอนนี้

มันดูเหมือนจะเป็นงานเยอะ แต่มันจะแค่เป็นขวากหนามมากกว่านี้ ถ้าผมเข้าไปร่วม ผมเลยตัดสินใจ ที่จะแค่มองดูมัน

“เฮ้ ยูจีนคุง เกี่ยวกับลำดับที่เราจะท้าทายบททดสอบของพระเจ้า…” (มิเชล)

“เราโอเคกับการท้าทายทีหลัง ไม่มีปัญหา ใช่มั้ย ซูมิเระ ซาร่า?” (ยูจีน)

ผมพูดกับสหายทั้งสองของผม

“เอ๋? นั่นโอเคจริงเหรอ ยูจีนคุง” (ซูมิมิเระ)

“ยูจีน ไม่จำเป็นต้องบังคับตัวเองหรอกนะ” (ซาร่า)

หน้าของซูมิเระและซาร่า บอกผมว่าพวกเธอไม่เห็นด้วย

“เราจะไม่สามารถดูมิเชลเซ็นไปสู้ได้ ถ้าเราไปก่อน” (ยูจีน)

“โอ้! งั้นนายอยากจะดูร่างที่กล้าหาญของชั้นเหรอ? นั่นโอเค นั่นโอเค ดูให้อิ่มใจเลยนะ☆” (มิเชล)

มิเชลเซ็นไป ตีแขนของผม

โอ้ย!

คนนี้แกร่งไปแล้ว!

“มิเชลเซ็นไป ทำไมพี่สนิทกันกับยูจีนล่ะ?!”

“พี่เป็นพวกเดียวกันกับ {เรา} นะ!”

“อ่ะฮ่าฮ่า! พวกนายจ้างชั้น แต่ชั้นควรจะเป็นอิสระ ที่จะสนิทกับปาร์ตี้อื่น ใช่ป่ะล่ะ? แล้วก็พวกนายทั้งหมดเป็นนักเรียนที่นี่ ดังนั้นนายควรจะเห็นค่าของคอนเนคชั่นมากกว่านี้ เมื่อนายจบจากโรงเรียน มันจะยากขึ้นที่จะหาสหายสำรวจ นายถูกแนะนำนักสำรวจได้ ข้างในสหภาพดันเจี้ยน  แต่นักสำรวจที่เหลือๆ ส่วนใหญ่มีความสามารถที่น่าตั้งคำถาม หรือมีนิสัยทีมีปัญหา” (มิเชล)

“นั่น…”

“นั่นอาจจะจริง แต่…”

“แล้วก็ ชั้นมาที่โรงเรียน เพื่อที่จะทักทายผู้มีพระคุณ แต่ชั้นน่ะอยากคุยกับนักสำรวจดีๆ เพราะทั้งหมด ชั้นได้โอกาส และพรสวรรค์ของนักเรียนโรงเรียนก็เป็นที่มั่นใจ” (มิเชล)

“”””?!””””

สายตาของทุกคนเปลี่ยน ด้วยคำพูดของมิเชลเซ็นไป

“สมาชิกปาร์ตี้ของมิเชลเซ็นไปเหรอ?!”

“โอกาสที่จะถูกชวน โดยนักสำรวจแรงค์ S?”

“บางทีชั้น…”

“ชั้นไม่นำเด็กที่สร้างปัญหาให้คนอืน เขาปาร์ตี้หรอกนะ~☆” (มิเชล)

“”””รับทราบ!!!!””””

พวกคนที่มุ่งร้ายกับผม ใจเย็นลง

“ขอบคุณนะ มิเชลเซ็นไป” (ยูจีน)

“ฟุฟุ มันไม่เป็นไร เพราะทั้งหมดชั้นอยากจะพูดกับนายมากกว่านี้☆ ยูจีนคุง” (มิเชล)

มันทำให้หัวใจของผม เต้นข้ามจังวะ เมื่อถูกมองด้วยดากลมโตที่สวยงาม ที่มองขึ้นมาเหล่านั้น

ไม่ ผมคิดอะไรอยู่กัน?

“มิเชลเซ็นไป~ ขอบคุณมากๆที่ช่วยเรา~ แต่ไม่ใช่พี่ใกล้กับยูจีนไปเหรอ?” (ซาร่า)

ซาร่า ที่เป็นอิสระจากสมาชิกสภานักเรียน จับแขนของผม

“เธอเป็นประธานสภานักเรียนคนปัจจุบันคุง หือ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” (มิเชล)

“ค-ค่ะ! หนูชื่อซาร่า อิเกลเซีย โลดิส ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” (ซาร่า)

“ชั้นได้ยินมาว่า เธอเป็นผู้ใช้ดาบศักดิ์สิทธิ ชั้นอยากจะเห็นวิิชาดาบของเธอด้วย” (มิเชล)

“หนูไม่ถือนั่น แต่พี่ต้องไม่นำยูจีนไปนะ เพราะทั้งหมด ยูจีนจะแต่งเงานเข้าคาลเดีย!” (ซาร่า)

“”หืม?””

ปล่อยเรื่องครึ่งแรกไว้ก่อน เธอพูดบางอย่างแปลกๆในครึ่งหลังนะ

ซูมิเระและผมเอียงหัวของเรา

เรามาถึงชั้น 100 ระห่าที่สนทนานั่น

ชั้นนี้ต่างจากชั้น 99 มีที่ว่างที่กว้างขวางเยอะ

มีสังเวียนวงกลมตรงลาง และงงกลมเวทย์ที่ซับซ้อนอยู่บนสังเวียน

(งั้นสัตว์บทสอบ จะถูกอัญเชิญจากที่นั่น หือ…) (ยูจีน)

“ได้เลย เราก่อน!”

“ไปกันเถอะ!!”

สมาชิกหน่วยสนับสนุนด้วยกำลัง วิ่งเข้าสังเวียนเหมือนจะจิ้มจอง

แต่เราได้ตัดสินใจตาที่เราจะสู้ก่อนหน้า เพื่อที่เราจะไม่แซงคิวนะ

“เฮ้ ทุกคน ระวังนะ!” (ซาร่า)

ซาร่าบอกพวกเขา กังวล

“แค่ปล่อยมันให้เราได้เลย ประธานซาร่า!”

“บางอย่างเหมือนบททดสอบจากพระเจ้า ชั้น 100 จะง่ายๆน่า!”

“เราจจะผ่านมันก่อน ยูจีน!”

หน่วยสนับสนุนด้วยกำลัง เต็มไปด้วยความมั่นใจ

“เห้อ…” (ซาร่า)

ซาร่าถอนหายใจ

และที่ช่วงเวลานั้น

—”บททดสอบของพระเช้าชั้น 100 เริ่มต้น”

เสียงไร้เมโลดี้ดัง

มันเป็นเสียงนางฟ้า ของผู้ดูแลหอคอยซีนิท

……*ซู่ซุ่ซุ่ซุ่ซุ่ซุ่*

หมอกดำเริ่มปกคลุมสังเวียน

นี่คือ…พิษ?

อากาศที่ลื่นเหนอะ และไม่น่าสบายใจ แพร่ไปรอบๆ

มันเป็นการมาถึงที่ไม่เหมาะสม สำหรับเทพเจ้ารับใช้ของดินแดนสวรรค์

“นี่…มันดูเหมือนสัตว์บททดสอบคร้งนี้ เป็นสัตว์แห่งบาป” (มิเชลป

มิเชลเซ็นไป พึมพำนี่

“สัตว์แห่งบาป…คือเทพเจ้ารับใช้ ที่ไปสู้กับพระเจ้าดินแดนสวรรค์ และถูกกำจัด ใช่มั้ย?” (ยูจีน)

“ใช่ สปิริตมืดที่ยิ่งใหญ่ ถูกอัญเชิญในบททดสอบของพระเช้า ชั้น 200 ของชั้น และมันทำให้ชั้นลนลานจริงๆ ถ้าเราวิ่งหนีช้าไป เราจะพิการกันทั้งหมดไปแล้ว” (มิเชล)

“สปิริตผู้ยิ่งใหญ่… เผ่าทีถูกพูดว่าได้ล่มไปเพราะสงครามสวรรค์ ในเวลาโบราณเหรอ พวกเธอยังมีชีวิตอยู่เหรอ?” (ยูจีน)

“สปิริตไม่พินาศ พวกเค้าอยู่ทุกที่ แค่เราไม่เห็นพวกเค้า พูดนั่นแล้ว แต่การควบคุมพวกเค้าเกือบจะเป็นไปไม่ได้เลยนะ… หืม?” (มิเชล)

มีการเปลี่ยนรอบข้างของสังเวียนระหว่างที่ผม คุยกับมิเชลเซ็นไป

*ครืน ครืน ครืน ครืน

ครืน ครืน ครืน*

พืชและต้นไม้ ที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน โตทีละต้นตามๆกัน ในพื้นที่ว่างเปล่า

ป่าถูกสร้างในทันที รอบสังเวียน

ป่าดำที่เติมเต็มไปด้วยพิษ

“ใบไม่ของต้นไม้นั่นสีดำ… มันค่อนข้างจะน่ากลัวอ่ะ” (ซูมิเระ)

“ต้นไม้อสูรที่มีพิษ มันเป็นพืชที่อยู่ในดันเจี้ยนสุดท้าย อิบลิส และป่าปีศาจในทวีปตะวันตก ที่หลุมฝังศพของเจ้าอสูรอยู่ ซูมิเระจัง” (มิเชล)

“นั่นค่อนข้างน่ากลัวอ้ะ…” (ซูมิเระ)

ซูมิเระ จับเสื้อผมผมอย่างแน่น

“ยังไงซะ ถ้างั้น ชั้นจะดูจากที่นั่น!” (มิเชล)

มิเชลเซ็นไปโบกมือของคนนั้น  ด้วยสีหหน้าที่ร่าเริง และกลับไปรวมกลุ่มกับปาร์ตี้สภานักเรียน

ยังไงก็ตาม ภาพด้านข้างของพี่เค้า ดูเหมือนจะเกร็งๆนิดหน่อยจากกความตึงเครียด

มิเชลเซ็ฯไป กลับไปหาสมาชิกสภานักเรียน ที่อยู่บนความระวังสูง

ในเกือบเวลาเดียวกันที่นั่นเกิดขึ้น วงกลมเวทย์เริ่มส่องสว่างในสีรุ้ง

(แค่อะไรบนโลกนี้ที่ได้ถูกอัญเชิญกัน…?) (ยูจีน)

ผมดูอย่างเงียบๆ

ซูมิเระและซาร่าไม่พูดอะไรทั้งนั้น

“อุอ้าาาาาาาาาาา!!”

เสียงร้องดังคืน

ป่าดำปรากฏกระทันหัน

และจากตรงนั้นไปเถาวัลย์พยามจะรัดสมาชิกสภานักเรียน และลากพวกเขาไป

“ย่าา!” (มิเชล)

แต่มิเชลเซ็นไปฟันเถาวัลย์ขาด

“ระวังนะ! เราอยู่กลางบททดสอบของพระเจ้าแล้ว!” (มิเชล)

“แต่มิเชลเซ็นไป เราไม่เห็นศัตรูเลย!”

“โจมตีระหว่างซ่อน มันเหลี่ยมจัด…!”

ปารตี้มองไปรอบๆระหว่างที่ระวังรอบข้าง

—”{ฟุฟุ ชั้นได้อยู่ที่นี่มาซักพักแล้วนะ รู้มั้ย?}”

เสียงที่ปกคลุมบางๆด้วยมานา ก้องจากข้างบน

มีบางอย่างอยู่บนป่า

แต่ผมไม่เห็นมัน

(เสียงนี้…) (ยูจีน)

มันรู้สึกเหมือนผมเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

แค่เมื่อผมพยายามจะจำ…

“!”

“..ฮืออ”

“ซาร่าขึ้นเสียงเบาๆ และซูมิเระจับอกในความเจ็บปวดและหล่นไปที่เข่า

“โอเคมั้ย?!” (ยูจีน)

ผมรีบวิ่งไปสู่สองคน และกางบาเรีย

“ชั้นโอเค… ชั้นมีบาเรียของดาบศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นดูแลซูมิเระจังเถอะ” (ซาร่า)

“ยูจีนคง นี่…อะไร?” (ซูมิเระ)

“เธอน่าจะถูกโจมตีด้วยพิษ ที่เติมเต็มที่นี่ทั้งหมด และเสียงมานาจากเมื่อกี้นี้” (ยูจีน)

เมื่อเลาที่ผมสังเกต พื้นและท้องฟ้า เปลี่ยนเป็นสีเทาแปลกๆ

ชั้น 100 ได้กลายเป็นโลกที่แยกไปโดยสิ้นเชิงในตัวมันเอง

นี่เหมือนกับคุกปิดผนึกที่โรงเรียนเลย…

“คย้าาาาาาาาาา!”

เสียงร้องดังขึ้นอีกครั้ง

นักเรียนที่ต่างกัน ร้อง และถูกลากไปโดยเถาวัลย์ดำ

แต่ครั้งนี้ มันเป็นสามชิกสภานักเรียน แทนที่จะเป็นมิเชลเซ็นไป

“เวทย์ดาบ: [สายฟ้า]!” (มิเชล)

ดาบของมิเชลเซ็นไปเริ่มที่จะส่องแสสง

และจากนั้น วิ่งเข้าไปสู้สิ่งนั้นที่อยู่กลางอากาศ

*แคล๊ง!!*

เสียงดังขึ้นมา

“เราทำมันได้มั้ย?!”

บางคนจากสภานักเรียน ตะโกน

คนที่ล้มไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น คือมิเชลเซ็นไป

เซ็นไปยืนไม่นานหลังจากนั้น แต่สีหน้าของคนนั้น บิดเบี้ยวในความปวดร้าว

“นี่ไม่ไหว… ทุกคน… วิ่งหนี…” (มิเชล)

“อุว้าาาาาา”

“นักสำรวจแรงค์ S เซ็นไปนั้น…!”

มีสมาชิกสภานักเรียนตื่นตกใจและวิ่งหนี แล้วก็ยังมีวกนั้น ที่ตั้งท่ายืนต่อสู้้

—”{โอ้ชั้น จะไปแล้วเหรอ?}”

ลมดำเต้นและ ‘นั่น’ ปรากฏมาโดยไม่มีเสียง

ผมเงินยาว ผิวขาวที่เลยมนุษย์ทุกคน และแขนขาที่มีสเน่ห์

ความสวยที่จะทำให้คุณเข้าใจผิด ว่าเป็นเทพธิดา แต่ปีกดำนิลจากข้างหลังปฏิเสธนั่น

มิเชลเซ็นไป สมาชิกสภานักกเรียน และซาร่าที่ช้างผม ตกตะลึงจน

ซูมิเระเป็นคนเดียวเท่านั้น ที่ไม่เข้าใจสถานการณ์

เพราะทั้งหด ไมมีใครในทวีปใต้ ที่ไม่รู้จัก ‘คนนั้น’

(ทำไมกัน…?) (ยูจีน)

ผมพูดอะไรไม่ได้ เพราะความตกใจ

“ไม่มี…ทาง…” (ซาร่า)

ซาร่าพึมพำนี ด้วยหน้าที่ขาวซีด

“ย-ยูจีนคุง นั่นอะไร?! นั่นสัตว์ทดสอบเหรอ?!! ่นั่นดูเหมือนผู้หญิงเลยนะ!” (ซูมิเระ)

“นั่น…” (ยูจีน)

ก่อนที่ผมจะตอบ เธอหันหน้ามาทางนี้

“ชั้นคือ {เอริเนียส} ยินดีที่ไดู้้จักเธอ อีฟริทจัง”

“—!”

ซูมิเระสั่น

คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเรา และยิ้มอย่างสงบ คือเจ้าอสูรที่ปกครองทวีปใต้เมือ 1,000 ปีก่อน

เจ้านางฟ้าตกสวรรค์ เอริเนียส

■ตอบควมคิดเห็น:

>อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าซาร่าได้ถูกดโชว์ให้ดูว่าอะไรที่ยูจีนทำกับเอริ?

-ยังไงซะ พวกเธอเจอกันแล้วตอนนี้…

■ข้อความจากผู้แต่ง

ไลโคริโค <ไลโคริส รีคอยล์> จะจบในสัปดาห์หน้า หือ…

ผมเศร้ามาก

วาย: ขออภัย ติดธุระครับ พรุ่งนี้ก็หยุด 1 วันไว้กอนนะครับ ถ้าแปลทันจะแปลครับ

แปลโดย: wayuwayu

เป้าหมายเดือน 10/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 100/300

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook ครับ@