นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร - ตอนที่ 48 ยูจีน เจอกับนางฟ้า

48 ยูจีน เจอกับนางฟ้า

นางฟ้าที่ดูแลหอคอยซีนิท บาเบล

ผมขาวบริสุทธ์ ผมบลอนด์เป็นประกายเหมือนดาว ลมอุ่นโดนแก้มของผมทุกครั้้งที่ปีกขาวบริสุทธิ์ของเธอกระพือ

“พวก~ นั่นเหลื่อเชื่อเลยนะ หนุ่ม☆ พอมาคิดว่านายเอาชนะเอริเซ็นไป*… อุ้ย มันยากที่จะพูดตรงๆ เมื่อตาจังขอดันเจี้ยนใกล้ ดังนั้นไปหน่อยนะ โอเคมั้ย~☆?”

นางฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ ที่ไม่เหมาะกับรูปลักษณ์ที่สง่างามของเธอ

ตาของดันเจี้ยน ที่ส่งภาพสดไปให้ระบบดาวเทน เข้าหาเราหลังจากเอาชนะเจ้าอสูร แต่พวกมันไปที่อื่นอีกครั้ง

ดูเหมือนพวกมันตามคำสั่งของนางฟ้า

แต่แม้อย่างนั้น ผมไม่รู้เกี่ยวกับที่พวกมัน ฟังแม้แต่คำสั่งของนางฟ้าตกสวรรค์ เอริ

“น-นางฟ้าซามะ?!” (ซาร่า)

ในคาลเดีย นางฟ้าเป็นสิ่งมีชีวิศักดิ์สิทธิ์ที่เหลือเชื่อ

ซาร่ารีบคุกเข่า

ผมตามตัวอย่างเธอ

ซูมิเระยังหลับอยู่

“ฟุฟุฟุ…ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการนักหรอก~ พวกนายเป็นไฮไลต์ของวันนี้ ชั้นควรจะปลุกสาวจากอีกโลกด้วยมั้ย?…เท๊☆”

เมื่อนางฟ้าโบกมือเล็กๆของเธอ แสงเป็นประกายหุ้มซูมิเระ

“…ฮื้นน”

ซูมิเระเปิดตาของเธอ

“เฮ้ยา~ ซูมิเระจัง☆ รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?? เธอโชคไม่ดีเลยนะเนี่ย ติดร่างแหการระเบิดอารมณ์ของเอริเซ็นไปซะซุเนะ”

“…เอ๋ เธอเป็นใคร? เดี๋ยว อะ?! นางฟ้า! มีนายฟ้าอ้ะ ยูจีนคุง!” (ซูมิเระ)

“ฮ-เฮ้ย ซูมิเระ” (ยูจีน)

“ซูมิเระจัง?!” (ซาร่า)

ซาร่าและผม ลนลานกับที่ซูมิเระ ที่ไม่ได้ตกอกตกใจโดยนี่เลยซักนิด

“โออ้ ตอบสนองได้ดีซะซุเนะ~ เด็กในโลกนี้สงวนตัวเกินไปซะซุโยะ แม้ว่ามันไม่เป็นไรที่จะเป็นมิตรกว่านี้ ฮัลโหล ซูมิเระจัง ชั้นเป็นคนที่ดูแลหอคอยซีนิทตลอดทางจนถึงชั้น 100 ชื่อของชั้นคือริต้า-ซะซุ เธอเรียกชั้นว่าริต้าจังได้ซะซุโยะ” (ริต้า)

“ริต้าจัง? ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ~ ชั้นชื่อซูมิเระ” (ซูมิเระ)

“หนูซา-ซาร่า อิเกลเซีย โลดิส” (ซาร่า))

“ยูจีน ซานตาฟิลด์” (ยูจีนน)

ซาร่าและผมก็แนะนำตัวเอง หลังจากซูมิเระ

ริต้ายิ้มหลังจากได้ยินเรา

“งั้นตอนนี้…เก่งมากที่เอาชนะบททดสอบของพระเจ้าได้ เทพธิดาแห่งโชคชะตา อิลเลียซามะ ยินดีอย่างยิ่งใหญ่กับความสำเร็จของเธอ” (ริต้า)

วิธีพูดของนางฟ้าเปลี่ยน

น้ำเสียงเธอก็เปลี่ยนด้วย

มานาสีทองปกคลุมตัวของนางฟ้า และเธอปล่อยบรรยากาศที่ศักดิ์สิทธิ์

“…”

ผมไม่รู้ว่าซูมิเระรู้สึกยังไง แต่เธอเงียบไปกับนั่น

ซาร่าเงียบมาซักพักแล้วตอนนี้

ผมก็ประหม่าที่นี่ แต่ผมรู้สึกบางอย่างแปลกจากนางฟ้าคนนี้้

มานารอบเธอรู้สึกคุ้นๆ…

“ผู้ที่นับถือที่สุด เทพธิดาแห่งแสง อัลเธอน่าซามะ ที่สั่งการสร้างหอคอยซีนิท บาเบล พูดนี่: ‘เมื่อคนที่ขยันของดินแดนมนุษย์ มีเป้าหมายที่สวรรค์และเอาชนะบททดสอบ พวกเธอควรจะตอบแทนไปตามนั้น’” (ริต้า)

ทิวทัศน์ของชั้น 100 เปลี่ยนไปกับคำพูดของนางฟ้า

ป่าดำแห้งเหี่ยว และต้นไม้และดอกไม้ เริ่มโตในความเร็วที่น่าประหลาดใจ

ผลไม้ที่มีสีสัน เหมือนอัญมณีเหล่านั้น โตอยู่ในต้นไม้สีทอง

“ว-ว้าว…” (ซูมิเระ)

ซูมิเระส่งเสียงความประหลาดใจของเธอออกมา

ผมได้ยินซาร่ากลืนน้ำลาย

ผมไร้คำพูดกับภาพข้างหน้าผม

ผมเห็นมันมาก่อนในระบบดาวเทียม แต่การเห็นมันส่วนต้วยมันเป็นอีกอย่างไปเลยจริๆ

ที่ที่เราอยู่ กลายเป็นพื้นที่ที่ไม่ฐาวร ส่งสว่างสีทองที่นั่นที่นี่ในทันที

“นายเป็นอิสระที่จะเอา ทอง อัญมณี และคริสตัลเวทย์มนจากที่นี่ไปเท่าไหร่ก็ได้ นายคงจะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการหาอาหารขึ้นโต๊ะไปตลอดชีวิต ถ้านายรับนี่ไป” (ริต้า)

นางฟ้าริต้า พูดอย่างเมตตา

นี่เป็นรางวัลของนักสำรวจ ที่เอาชนะบททดสอบของพระเจ้าในชั้น 100

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผล ที่ทำไมนักสำรวจในทั้งทวีปใต้ มีเป้าหมายอยู่ชั้นสูงในหอคอยซีนิท

—แล้วก็ ทำไมมันถึงถูกเรียกว่าอีกบททดสอบ

“ยูจีนคุง! เราเก็บนี่ได้ป่ะ?!” (ซูมิเระ)

ซูมิเระดึงแขนเสื้อของผม

“ใช่ มันเป็นอย่างนั้นแหละ” (ยูจีน)

ผมตอบสั้นๆ

“ซูมิเระจัง ใจเย็น” (ซาร่า)

“แต่ แต่ ซาร่าจัง! มันโอเคที่จะเอาไปมากแค่ไหนก็ได้นะ รู้ป่ะ?!” (ซูมิเระ)

ซาร่าและผมเห็นมันในระบบดาวเทียมซ้ำแล้วซ้ำอีก ว่าอะไรมาหลังจากนี้

นั่นทำไมเราไม่ดีใจที่นี่

“แต่…” (ริต้าา)

นางฟ้าริต้าเปลี่ยนหน้าเป็นโหดร้ายที่นี่

“เธอใช้หยดน้ำชุบชีวิตจากชัั้น 101 และต่อไปไม่ได้ มอนสเตอร์ก็จะฉลาดและดุร้าายกว่า… บททดสอบและความยากลำบากจะมาทางเธอ นั่นทำไมเราเตรียมสมบัติศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาที่นี่ เพื่อคนที่เอาชนะบททดสอบของพระเจ้าชั้น 100” (ริต้า)

พูดอย่างนี้ แท่นหินเล็กๆ ปรากฏอยู่ที่นางฟ้าชี้ไป

มีดาบ 3 เล่มแทงอยู่นั่น

“เฮ้ เฮ้ นั่นอะไรน่ะ ยูจีนคุง?” (ซูมิเระ)

“นั่น…” (ยูจีน)

“ฟุฟุฟุ นั่นจะเป็นสิทธิที่จะได้อาวุธหรือชุดเกราะ ที่จะช่วยให้เธอนั้นมีเป้าหมายไปยิ่งไกลกว่าชั้น 101 และขึ้นไป~☆ พูดถึงแล้วสมบัติศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาเป็นของใช้พิเศษส่วนตัว ดังนั้นจะไม่มีค่าในการขายพวกมน มันจะเป็นขยะสำหรับคนอื่น” (ริต้า)

วิธีที่พูดของนางฟ้าซังกลับมาแล้ว

นี่น่าจะเป็นวิธีพูดดั้งเดิมขอเธอ

“อืม งั้น นั่นหมายถึง เราได้ทั้งทองและอาวุธเหรอ?” (ซูมิเระ)

นี่เป็นที่ที่ตาของนางฟ้าส่องสว่าง

เเธอต้องได้รอคำถามนั้น

“งั้น ให้ชั้นได้ถามเธอ เธอจะเลือก {สิ่งไหน} ? ได้ทรัพย์สินมาตลอดชีวิต หรืออาวุธเมื่อเล็งไปสูงขึ้น?” (ริต้า)

“…เอ๋?” (ซูมิเระ)

ซูมิเระตกตะลึง

“มันเป็นอย่างนั้นแหละ ซูมิเระ” (ยูจีน)

“เธอได้แค่อย่างไหนซักอย่างหนึ่ง ซูมิเระจัง” (ซาร่า)

“เออออออ๋?!” (ซูมิเระ)

มันช่างเป็นสิ่งที่ร้ายกาจที่จะทำ

ในทวีปใต้ปัจจุบัน ผูถือสถิติชั้น 100 ทุกคน  จะถูกต้อนรับเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงในทุกประเทศ

มากกว่านั้น คุณจะได้รับทรัพย์สินที่เลี้ยงคุณตลอดชีวิต

นี่เป็นจุดที่มีคนดรอปออกมากที่สุด

แต่…

“ได้โปรดมอบอาวุธให้ผมด้วยครับ นางฟ้าซามะ” (ยูจีน)

ผสมตอบโดยไม่ล็งเล

อะไรที่ผมตต้องการ เพื่อที่จะเล็งไปที่ชั้น 100 ไม่ใช่ทองแต่เป็นอาวุธ

ด้วยนี่ ในที่สุดผมก็ควรจะลาก่อนกับวิถีชีวิต ที่เสียดาบทุกครั้งเมื่อผมใช้ดาบมานา…มั้งนะ

“ได้โปรดมอบชุดเกราะให้หนูนะคะ นางฟ้าซามะ” (ซาร่า)

ซาร่าพูด

น่าจะเพราะเธอมีดาบตกทอดแล้ว

“นั่นโอเคเหรอ ซาร่า? ตัวเธอพูดว่าตัวเธอมีแผนที่จะหยุดการสำรวจดันเจี้ยน หลังจากผ่านชั้น 100 ใช่มั้ย?” (ยูจีน)

ผมถามเธอ

นี่เป็นอะไรที่เธอบอกผมมาก่อน

ซาร่าได้ถูกมอบ 2 ภารกิจโดยประเทศศักดิ์สิทธิ์ คาลเดีย

อย่างแรกคือผลงานที่โดดเด่นในโรงเรียนไลเคียน

เธอได้เติมเต็มนั้นแล้ว หลังจากที่ได้เป็นประธานสภานักเรียน

อีกหนึ่งภารกิจคือไปถึงชั้น 100 และเป็นนักสำรวจแรงค์ A

พวกนั้นคือเงื่อนไขที่จะกลายเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์

พูดอีกอย่าง การมีเป้าหมายไปที่ชั้น 101 และสูงขึ้นไป ไม่จำเป็นสำหรับซาร่า

ในทางตรงกันข้าม การได้งบมาหลังจากจบโรงเรียน และเป็นหนึ่งใน 8 สตรีศักดิ์สิทธิ์ในคาลเดีย ควรจะเป็นสิ่งที่น่าต้อนรับ

นั่นทำไมผมคิดว่าเธอจะขอทอง

“นักสำรวจที่ขอทองที่นี่ ไม่ได้ผลดีๆในการสำรวจหลังๆ นักเรียนทุกคนในโรงเรียนรู้นั่น ยูจีน เรามีเป้าหมายไปที่ชั้น 500 ใช่มั้ย?” (ซาร่า)

“ใช่” (ยูจีน)

ดูเหมือนซาร่ามุ่งมั่นตั้งใจตัวเองแล้ว

ขณะที่สำหรับซูมิเระ…เธอดูเหมือนจะครุ่นคิด

“ซูมิเระ?” (ยูจีน)

“ซูมิเระจัง?” (ซาร่า)

คนที่ผมคิดว่าจะลังเลน้อยที่สุด ซูมิเระ วางมือที่ริมฝีปากและทำหน้าที่ซับซ้อน

“ฟุฟุฟุ ดูเหมือนเธอมีปัญหานะ ซูมิเระจังจากต่างโลก” (ริต้า)

“ม-ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น…” (ซูมิเระ)

ริต้าซังเข้าหาซูมิเระที่คิด ระหว่างทีกระพือปีก

“ไม่มีจุดหมายในการซ่อนมันหรอก~☆ เพราะทั้งหมด แม้ว่าชั้นจะเพิ่งได้เป็น ชั้นยังเป็นนางฟ้าเอก เธอต้องไปไม่ถูกที่นี่ ใช่มั้ย? เธออยากจะกลับไปโลกเดิมของเธอ? หรือใช้ชีวิตในโลกนี้ล่ะ…?” (ริต้า)

“ม-ไม่ใช่อย่างนั้น! ชั้นมาตลอดทางถึงที่นี่…เพราะชั้นอยากจะกลับไปที่โลกของชั้น!” (ซูมิเระ)

คยวามปั่นป่วนผสมอยู่ในเสียงของซูมิเระ

“แต่นั่นพูดทันทีเมื่อเธอมาถึงที่โลกนี้นี่ หลายอย่างเกิดขึ้น เพราะหลังจากนั้น เธอมีเพื่อน และคนที่ชอบ เธอสนุกมาก…” (ริต้า)

“น-นั่นจริง…แต่…” (ซูมิเระ)

ริต้าซังกดดันซูมิระด้วยรอยยิ้ม

ผมคิว่าผมคุ้นเคยกับท่าทางนั้น และจากนั้นผมจำได้ว่าคล้ายเอริ

นางฟ้าชอบที่จะมีนิสัยกันอย่างนั้นเหรอ?

ที่สำคัญมากกว่านั้น…

“ขออภัย ริต้าซามะ” (ยูจีน)

“โอ้ มีอะไร ยูจีนคุง?” (ริต้า)

“ไม่ใช่มันจะดีกว่า ที่จจะมีนักสำรวจเล็งไปที่ชั้น 101 และเลยไปมากขึ้นเหรอ? ถ้าซูมิเระสรุปที่นี่ เธจะไม่มีเหตุผลที่จะเล็งไปที่ชั้น 500 นะ รู้มั้ย?” (ยูจีน)

“อ๊ะ!” (ริต้า)

เมื่อผมชี้นี่ออกไป นางฟ้าซังทำหน้าเหมือนพูดว่า ‘เวร!’

…งั้้นเธอไม่ได้สังเกตเลย

“ซ-ซูมิเระจัง ถ้าเล็งไปที่ชั้น 101 ล่ะ…” (ริต้า)

“…”

ซูมิเระกอดอกและคิด

“ซูมิเระ” (ยูจีน)

“…ยูจีนคุง” (ซูมิเระ)

ผมจิ้มหลังของซูมิเระเบาๆ

“เอาอะไรก็ได้ที่ตัวเธอต้องการ ถ้าเราไปที่ชั้น 101 และสูงขึ้น จะมีศัตรู…ไม่เหมือนเจ้าอสูรเมื่อกี้… แต่ชั้นมั่นใจ ว่าตัวเธอจะเผชิญหน้ากับความอันตราย ตัวเธอแค่ยอมแพ้ได้ถ้าตัวเธอกลัว เพราะทั้งหมด ตัวเธอชินกับโลกนี้แล้วนี่ ใช่มั้ย?” (ยูจีน)

“เฮ้เฮ้ ยูจีนคุง” (ซูมิเระ)

เมื่อผมพูดนี่กับซูมิเระ ซาร่าจิ้มหลังผม

“เราควรจะทำอะไรดีถ้าซูมิเระ ตัดสินใจที่จะหยุดสำรวจ?” (ซาร่า)

ซาร่าเบะปากในความไม่พอใจ

“ตัวเราจะเล็งชั้น 101 แม้ว่ามันต้องเป็นคนเดียว” (ยูจีน)

“จริงๆเหรอ? งั้น ตัวเราเดาว่า ตัวเราจะไปกับตัวเธอ ยูจีน♡ ปาร์ตี้ดูโอของเรากลับไปตอนนั้นไง☆” (ซาร่า)

เข้าใจแล้ว งั้นมั่นจะจบที่อย่างนั้น

“ชั้นก็เลือกอาวุธ!” (ซูมิเระ)

ซูมิเระประกาศอย่างดัง

“อ้าา เธอมาจริงๆ ซูมิเระจัง” (ซาร่า)

“ตัวเราก็หวังพื่งตัวเธอจากตอนนี้ไปด้วยนะ ซาร่าจัง” (ซูมิเระ)

ซูมิเระและซาร่ายิ้มให้กัน

เรากลับไปสู่สมาชิกเดิม

นางฟ้าซังถอนหายใจโล่งใจ

“ยังไงซะ อาวุธและชุดเกราะของสมบัติศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตานั้นทำตามคำสั่ง ชั้นจะเช็คมานาและสภาพร่างกายของเธอทั้ง 3 นะโอเคมั้ยจ๊ะ~☆? พวกมันไปถึงสหภาพดันเจี้ยนภายใจ 7 วันจ้ะ~” (ริต้า)

นางฟ้าซังจับมือของซูมิเระและซาร่าตามลำดับนั้น ขณะที่เธออธิบายนี่

มันดูเหมือนเธอเช็คมานาของคนระหว่างจับมือ

ทันทีที่เธอจับมือของผม หน้าขอนางฟ้าซังเปลี่ยน

“…หืม?” (ริต้า)

“มีอะไรครับ?” (ยูจีน)

“นาย…เป็นไปได้มั้ยว่านายได้ {ทำสัญญากับเอริเซ็นไป}?” (ริต้า)

(เก่ะ!)

เธอรู้?!

แน่นอนว่าเธอจะรู้

ไม่มีทางที่ผมจะสามารถซ่อนมันอย่างสมบูรณ์

“??”

“…เอ๋?”

ซูมิเระเอียงหัวเหมือนเธอไม่เข้าใจมันจริงๆ และซาร่าทำหน้าที่สงสัย

“หืมม…คู่ต่อสู้ที่นายสู้ในบททดสอบแห่งพระเจ้า เป็นผู้ทำสัญญาของนาย…  นี่… ถูกต้อง ชั้นเดาว่า? ไม่มีแบบอย่างสำหรับนี่… ชั้นควรต้องยืนยันกับเทพธิดาซามะก่อน… ไม่ ถ้าชั้นจะใช้เวลาของเทพธิดาซามะ ชั้นจะต้องสืบนี่มากกว่านี้ก่อน…” (ริต้า)

นางฟ้าซังพึมพำ

เธอขมวดคิ้ว และสายตาของเธอว่ายไปรอบๆ

จากนั้น เธอตีมือ เหมือนคิดบางอย่างได้

“ได้เลย! มาคุยตรงๆกับเซ็นไปละกัน~? เอริเซ็นไป~! หนูจะอัญเชิญพี่นะ~!” (ริต้า)

“””เอ๋?”””

เราตกใจกับที่นางฟ้าซังพูด

อัญเชิญ?

เจ้าอสูร…อีกครั้งเหรอ?!

(เอ๋? …อะ! เดี๋ยวก่อน…! ตอนนี้เลยเหรอ?!)

ระหว่างที่ผมทำมัน มีเสียงที่ลนลานก้องในหัวของผม

อ้า มันดูเหมือนคาดไม่ถึงกับเอริด้วย

วงกลมเวทย์สีทองปรากฏด้วย *ป่ะ!*

คนที่ปรากฏอย่างเคร่งขรึมจากข้างในคือ…ต่างจากร่างที่สง่างามก่อนหน้า

มันเป็นเอริ ที่เปลี่ยนเป็นชุดอยู่บ้านใส่สบายที่ดูสบายไป

■ตอบความคิดเห็น:

>มันตลกที่นางฟ้าโคไฮ* ปรากฏอย่างมีความสุข ทันทีที่คนรุ่นใหญ่กว่าโดนเตะก้น

<วายุ: Kouhai รุ่นน้อง>

>คุณบอกได้ว่านิสัยเธอสวยงามจากแค่นั้น

→ ไม่ใช่คนรุ่นใหญ่กว่า แต่เป็นเซ็นไปนะครับ

อย่างไรก็ตาม มีช่อว่างอายุใหญ่มากๆ ดังนั้นเอริเป็นซูเปอร์เซ็นไปครับ

■ข้อความจากผู้แต่ง:

พรีวิว {เก๊} ของตอนต่อไป

เอริ: “เฮ้ย หยุดกล้องของดันเจี้ยน”

ริต้า: “ซ-เซ็นไป?! ตาของพี่น่ากลัวอ้ะ!”

เล่มม 10 ของเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ที่คลี่คลายอยู่โลเดียวกัน จะวางขายเมื่อ 24 ตุลาคม 2022

ถ้าเล่ม 11 ออกมา เอริเนีสจะเผล่มานิดนึงในเวลาที่เธอเป็นเจ้าอสูร 1,000 ปีก่อน

พูดถึงแล้ว สาวในภาพคือปราชญ์ขาวผู้ยิ่งใหญ่ซามะ ที่โผล่มาในการประชุมโต๊ะกลมที่ตอน 43:เจ้านาฟ้าตกสวรรค์**

<วายุ: รูปอยู่ใน Nekopost นะครับ>

2 / 2

วายุ: กลับมาแล้ว!

แปลโดย: wayuwayu

เป้าหมายเดือน 10/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 100/100

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook : “wayuwayu แปล”ครับ