นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร - ตอนที่ 54 ยูจีน เข้าเฝ้า
54 ยูจีน เข้าเฝ้า
12-15 นาที
“…ยูจี้ มันเป็นซักพักแล้วนะ”
คนที่พูดกับผม เป็นเลดี้ในรูปลักษณือัศวินชั้นสูง ใส่เกราะที่ขาวบริสุทธิ์ และมีสิงโตทองแกะอยู่บนมัน
มันเป็นหน้าที่คุ้น แต่ผมมีเวลาที่ยากที่จะจำหน้าเธอได้
(ไอริ…สวยขึ้น) (ยูจีน)
คนในความทรงจำของผม คือไอริในเครื่องแบบโรงเรียนทหาร
มันเป็น 2 ปีตั้งแต่ตอนนี้
เธอดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแล้ว
เพื่อนวัยเด็กของผม ตอนนี้ เป็นหนึ่งในกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักร อัศวินสวรรค์ แล้วก็ยังเป็นนายพลด้วย
จุดยืนของเธอ เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเทียบกับของผม ผู้ที่สบายๆอยู่นอกประเทศ ในฐานะนักเรียน
อุ้ย ผมจมลงไปในความคิดของผมชั่วครู่นะนี่
ผมถูกพูดด้วยอยู่
“มันเป็นซักพักแล้วนะครับ {เจ้าหญิงแห่งจักรวรรดิ} ไอริ” (ยูจีน)
ผมวางมือลงบนอกผม และลดหัว
ป๊าของผมเป็นขุนนางของอาณาจักร แต่ผมเป็นชนชั้นกลาง
ถ้าแบบนั้น นี่ ควรจะเป็นการตอบสนองที่ถูกต้อง กับออราเคิลไอริ
ถ้าคุณมาจากกองทัพ คุณจะจำเป็นต้องคุกเข่าที่นี่
“เอ๋?” (ไอริ)
อะไรที่ตอบกลับมา คือเสียงที่สับสน
“อ-อืม ยูจี้ ตัวเธอพูดปรกติ—” (ไอริ)
“ไอริ ตัวเธอเป็นยังไงบ้างนั่น?”
แค่เมื่อไอริกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง บางคนพูดกับเธอ
เมื่อผมชำเลืองมองไปทางนั้น มีชายตัวสูงผมบลอนด์ และตาสีน้ำเงิน ที่ดูเหมือนภาพนั้นที่เป็นขุนนาง
“เบอร์โทลด์ ตัวเราเคยบอกตัวเธอมาก่อน ที่คือระดับท็อปของโรงเรียน ยูจีนไง” (ไอริ)
“…อาา ไอ้ผู้ชายที่น่าสมเพช ที่มันวิ่งไปต่างประเทศ หลังจากที่ตามใครไม่ทันหลังจากสอบคัดตัวน่ะนะ” (เบอร์โทลด์)
คำพูดแขวะกลับมาจากชายข้างไอริ
ผมได้ยินชื่อเบอร์โทลด์มาก่อนน
ถ้าผมจำไม่ผิด เขาเป็นนายพลอายุน้อยมากพรสวรรค์ ที่ไต่เต้ามาจากขุนนางชั้นต่ำ และประสบความสำเร็จจนเด่นดังด้วยตัวของเขาเอง
และตอนนี้ เขาควรจะเป็น… แฟนของไอริ
ดูเหมือนข่าวลือจะจริง
พวกเธอดูดีจริงๆด้วยกันเมื่อยืนข้างกัน
“เดี๋ยว พูดอย่างนั้นมัน….” (ไอริ)
“เราต้องไม่ทำให้พระองค์จักรพรรด์รอ เพราะทั้งหมด มันเป็นช่วงของเวลาที่สำคัญนะ” (เบอร์โทลด์)
“ตัวเรารู้ แต่ให้ตัวเราได้คุยสั้นๆกับยูจี้—” (ไอริ)
“บอกว่าไม่มีเวลาไง!!” (เบอร์โทลด์)
ระหว่างที่ผมฟังทั้งสองคนเถียงกัน
“เฮ้ย ยูจีน~ ทำอะไรในที่แบบนั้น?”
ชื่อของผมถูกเรียกโดยเสียงสบายๆและคุ้นเคย
เหตุผลที่เสียงเขาแหบมากกว่าปรกติ น่าจะเพราะเขาดื่มมากเกินไปเมื่อวาน
“”ดาบจักรพรรดิซามะ!!””
ไอริและอัศวินข้างเธอ รีบจัดท่ายืน
“โอ้ ลูกอยู่กับไอริจังและเบอร์คุงเหรอ? พ่อเข้ามาแทรกป่าว
ป๊าน่ะ ไม่เหมาะกับวังจักรพรรดิ ขาแต่งตัวเหมือนเคย และแขวนคาตานะที่เอว
“ไม่ครับ ไม่เลยซักนิด! เฮ้ ไอริ รีบไปหาพระองค์จักรพรรดิกัน” (เบอร์โทลด์)
“อ-โอเค…” (ไอริ)
นายพลที่เรียกว่าเบอร์โทลด์ จากเข้าไปห้องเข้าเฝ้า ที่พระองค์จักรพรรดิอยู่ ด้วยกันกับไอริ
ไอริมองย้อนกลับมาแล้ว กลับมาอีก ดูเหมือนอยากจะพูดบางอย่าง แต่ ไม่ได้พูดอะไรในท้ายที่สุด
“ทำไมอยุ่ในที่แบบนี้ล่ะ ยูจีน? ลืมจดหมายแนะนำตัวอ๋อไง?”
“ผมเอาให้พวกเค้าดูแล้ว แต่พวกเค้าบอกผมว่าอ่านไม่ออก” (ยูจีน)
“หืม? อ่านไม่ออกเหรอ?”
“ไม่หรอก แต่ผมอ่านได้นะ” (ยูจีน)
ผมมอบซองให้ป๊า
อัศวินแผนกต้อนรับมีหน้าซีด และวิ่งมาที่นี่ น่าจะหลังจากได้ยินเราคุยกัน
“ขออภัยอย่างสุดซึ้งครับ ดาบจักรพรรดิซามะ!”
“อ้าา มันไม่เป็นไร ไม่เป็นไร โทษทีละกันที่ลายมือชั้นห่วยแตก”
ป๊าลูบไหล่ ของอัศวินท่ซีดอย่างสิ้นเชิง และมุ่งหน้าไปที่ห้องเข้าเฝ้าอย่างเหลาะแหละ
หลังจากเดินไม่กี่ก้าว เขาหันกลับมา
“เฮ้ย ยูจีน มาได้แล้ว”
“ผมด้วยเหรอ?” (ยูจีน)
“ชัดอยู่แล้วดิ พ่อสัญญาว่า ลูกจะเจอพระองค์จักรพรรดิตอนเที่ยง”
“…ผมไม่เห็นได้ยินนั่นเลย แล้วมันสายไป 10 นาทีแล้วด้วย” (ยูจีน)
“ใช่ดิ เราสาย ดังนั้นรีบเข้า”
ความผิดใครกันล่ะที่พ่อคิด ที่ผมสายกันล่ะห้ะ?!! -ผมกลืนคำพูดนั้นพอดี ก่อนเมื่อมันจะหลุดออกจากปากของผม
ผมตามหลังป๊า และข้ามประตูยักษ์ของห้องเข้าเฝ้า
◇◇
—อยู่ในที่ที่พระองค์จักรพรรด์อยู่
จริงๆแล้ว ผมไม่ได้คุยกับพระองค์จักรพรรดิโดยตรง
เมื่อเวลาที่เขาเป็นเจ้าชายผผู้สืบทอด ป๊าอยู่ด้วยกันกับเขา 24/7 ผมเลยเจอเขาบ่อย
เห็นว่าเขาเจอการพยายามลอบสังหารมากมาย เมื่อเขาเป็นเจ้าชายผู้สืบทอด
เขาจะมาที่บ้านเราเพื่อ กินอาหาร ดื่มเหล้า และอยู่สบายๆบ่อย
เขาสนิทกันกับป๊า ผมเลยจำได้ว่าเขาเป็นคนคุยด้วยง่าย
ผมจำได้ว่าดูนี่อย่างค่อนข้างจะงงงัน ด้วยกันกกับไอริ
ผมได้ยินเกี่ยวกับเขาจากไอริและป๊าอย่างเดียว เมื่อเขาเป็นจักรพรรดิ
ป๊าพุดว่า ‘เค้ากลายเป็นจริงจังว่ะ’ และคร่ำครวญมัน ระหว่างที่ไอริบ่น ‘พ่ออยู่ดีๆก็เข้มงวดเฉยเลยอ้ะ!’
ผมฟังนั่นระหว่างที่พูด ‘เข้าใจแล้ว’
พวกนั้นทั้งหด เป็นอะไร ที่ผมไม่ได้เห็นกับตาของผมเอง
หลังจากที่คุณจบจากโรงเรียนทหาร จะมีการทักทายจักรพรรดิโดยตรง เมื่อคุณเข้าเป็นทหาร
ถ้าคุณเลื่อนตำแหน่ง จะมีโอกาศที่ได้คุยกับเขาเป็นอย่างน้อย -คืออะไรที่ผมคิดในเวลานั้น
และดังนั้นเอง ในที่สุด ก็วันนี้…
ในที่สุดผมก็ได้เจอหน้าพระองค์จักรพรรดิ
“มันเป็นซักพักแล้วนะ ยูจีน”
เสียงของพระองค์จักรพรรดิ ฟังดูเย็นชากว่าเสียงในความทรงจำของผม
“มันเป็นซักพักแล้วนะครับ พระองค์จักรพรรดิ” (ยูจีน)
ผมคุกเข่า และทักทายเขา
จากที่ผมชำเลืองมองหน้าของเขา มันให้ความรู้สึกว่า เขาควรจะอายุประมาณเดียวกับป๊าของผม แต่เขาคือชายผมบลอนด์ที่สุขภาพดี ที่ดูเด็กกว่าป๊าเค้าเยอะ
วิธีที่เขามองลงมาที่นี่ ด้วยหน้าที่จริงจัง มีความงดงามของจักรพรรดิ
คนที่อยู่ทางขวาของจักรพรรดิคือป๊าของผม -ดาบจักรพรรดิ เขาหาวเหมือนง่วง
และจากกนั้น ที่ด้านซ้ายของเขา มีนายกรัฐมนตรี—หรืออย่างน้อย ควรจะเป็นอย่างนั้น แต่นายกรัฐมนตรีลีโอโพลด์ ที่ผมรู้จักดี ไม่อยู่ที่นี่
คนที่ยืนอยู่ข้างเขาแทนคือเลดี้ที่สวย ที่ไม่ทราบอายุ…น่าจะเด็กกว่าจักรพรรดิ
นายกรัฐมนตรีลีโอโพลด์เกษียณแล้วเหรอ?
ถ้าผมจำไม่ผิด เขาอายุมากกว่า 70 ปีแล้ว
มันจะไม่แปลกที่เขาจะเกษียณ
ปู่คนนั้น เอาใจผมและไอริ เหมือนหลานของเขาเอง
แต่ผมอยากจะทักทายเขา หลังจากเวลานานนะ…
ไม่ว่าจะแบบไหน นั่นเป็นนายกรัฐมนตรีคนใหม่เหรอ?
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอยืนอยู่ในตำแหน่งของนายกรัฐมนตรี
คนเดียวที่ยืนที่ระดับสูงเดียวกันกับจักรพรรดิได้คือ: ดาบจักรพรรดิและนายกรัฐมนตรี
นั่นทำไมเธอต้องเป็น
(ไม่ใช่เธอเด็กเกินไป ไม่ว่าจะพูดมันยังไงเหรอ…?) (ยูจีน)
จักรพรรดิพูดต่อไประหว่างที่ความคิดของผมตระเวนไปทั่ว
“ยูจีน เจ้าได้ทำความสำเร็จที่เป็นตัวอย่างแก่ผู้คน ด้วยชัยชนะกับสัตว์สวรรค์เซอร์เบอรัส และเจ้าอสูรเอริเนียส ทำได้อย่างงดงามนะ”
เสียงของจักรพรรดิ ดังได้อย่างดี ในห้องเข้าเฝ้าที่กว้าง
“ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างสุดซึ้งจากคำพูดของท่านครับ ขอบคุณมากๆ” (ยูจีน)
ผมตอบคำตอบที่ปลอดภัยสำหรับตอนนี้ก่อน
“เมื่อเจ้าเอาชนะชั้น 100 ของดันเจี้ยนสุดท้าย หอคอยซีนิท บาเบล มีกฎหมายในอาณาจักร ว่าเจ้ามีคุณสมบัติแล้ว ที่จะได้สิทธิเท่าเทียม กับคนเหล่านั้นที่เป็นกัปตันอัศวินสีทอง ถ้าเจ้าหวัง ฉันมอบตำแหน่งนั้นให้เจ้าได้ มันฟังดูเป็นอย่างไร?”
“นั่น…” (ยูจีน)
ผมนึกถึงคำพูดของมาซิโอ้
คำพูดที่ฟังแล้วซาบซึ้งใจ ของจักรพรรดิ
แต่ผมต้องไม่รับมันผิวเผิน… ระหว่างที่ผมเลือกคำพูดของผม…
“ขออภัยที่ล่วงเกินที่นี่ครับ แต่ผมมีคำแนะนำให้พระองค์จักรพรรดิครับ!”
ก่อนที่ผมจะตอบได้ อัศวินที่อยู่ด้วยกันกับไอริ เบอร์โทลด์ แทรกเขามา ไม่หนิ เขาเป็นนายพลนี่ หือ
“การต่อสู้กับเจ้าอสูรก่อนหน้านี้ เค้าได้รับความช่วยเหลือของคนต่างโลก อีฟริท และผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ระดับท็อป ของประเทศศักดิ์สิทธิ์คาลเดีย ผมจะพูดว่า ชัยชนะของเค้ามันไกลไปจากความเป็นไปได้ โดยไม่มีพวกเธอ ไม่ใช่มัยจะเป็นการเร่งรีบมากเกินไป ที่ระรับรู้ว่าเค้าเป็นกัปตันอัศวินทองเหรอครับ?!” (เบอร์โทลด์)
คัดค้านเต็มที่เลย
มันโอเคที่จะมอบคำแนะนำโพล่งๆมาแบบนี้ ที่ขัดกับคำพูดของจักรพรรดิเหรอ?
ผมคิดนั่นอยู่ และหน้าของจักรพรรดิ เปลี่ยนเป็นหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
“ฉันไม่ได้ถามความคิดเห็นของเจ้า ถอยกลับไป”
“…ขออภัยครับ” (เบอร์โทลด์)
นายพลเบอร์โทลด์ลดหัว และปิดปาก
“ถ้าอย่างนั้น ยูจีน มันฟังดูเป็นอย่างไร?”
“……”
เฮ้ยเฮ้ย มันยากที่จะปฏิเสธยิ่งกว่าเดิมอีก
ผมควรพูดอะไรดีล่ะ? -ขณะที่นี่เกิดขึ้น…เสียงสบายๆ ดังอยู่ในฮอลล์ที่เงียบ
“เฮ้ย ยูจีน ลูกไม่ได้ลืมหลักคำสอนของตระกูลซานตาฟิลด์ ใช่ป่าว
อะไรที่พ่อมาพูดในสถานการณ์แบบนี้กันน่ะ ป๊า? -ผมหยุดตัวเองจากการตะโกนนั่นไป และนึกถึงคำพูดที่ผมจะไม่ลืม
—รักษาสัญญา
คำพูดที่ถูกบอกโดยป๊าอยู่เรื่อยๆ ตั้งแต่ผมยังเด็ก
มันไม่มีชัยชนะที่คู่ควร สำหรับนักดาบที่ไม่รักษาสัญญา
นั่นคือหลักคำสอนของครอบครัว และกฎเหล็ก
—ซูมิเระ…มามีเป้าหมายสำหรับชั้น 500 ด้วยกันเถอะ
นั่นเป็นสัญญาที่ผมยังไม่ได้เติมเต็ม
นั่นทำไม อะไรที่ผมควรจะบอกจักรพรรดิที่นี่คือ…
“ขออภัยครับ มีบางอย่างที่ผมยังต้องทำ ที่โรงเรียนเวทมนตร์ ผมกลับมาอาณาจักรจนกว่าจะถึงตอนนั้นไม่ได้ ผมเป็นอัศวินทองไม่ได้ครับ”
ผมปฏิเสธข้อเสนอของจักรพรรดิ
ฮอลล์มีเสียงดัง
ยังไงก็ตาม ผมจะไม่คืนคำอะไรที่ผมพูด
“อวดดี!”
“โยนการกุศลองพระองค์จักรพรรดิได้ไงวะ?!”
“ไอ้ไพร่เอ้ย!”
ใช่ พวกเขาเต็มที่เลยนี่
ดูเหมือนป๊าไม่ได้โยนเรือกู้ชีพ
“น่า น่า ไม่ใช่มันไม่เป็นไรเหรอ? ใช่มั้ย พระองค์จักรพรรดิ? ท่านจะเชียร์การท้าทายของนักดาบหนุ่มด้วยหัวใจที่อดทน ใช่มั้ย?”
นี่เป็นเมื่อเลดีที่ซ้ายจักรพรรดิพูดเป็นครั้งแรก
การเอะอะหยุดหมด
“แน่นอน”
จักรพรรดิพูดอย่างบูดบึ้งเล็กน้อย และยืนขึ้น
ผมทำให้เขาเสียความรู้สึกเหรอ?
เขาหายไปลึกเข้าไปในฮอลล์
เลดี้นายกรัฐมนตรีหายไปด้วยเหมือนจะตามเขาไป
ขณะที่สำหรับป๊า…เขาหาว
อย่าอย่างนี้น่า…
โอ้ยังไงซะ
เขาเหมือนเดิมแหละ
เห็นว่าจะมีสภาทหารหลังจากนั้น ดังนั้นผมโดนไล่ออกไปในฐานะพลเมือง
ผมคำนับคนชนชั้นสูงในฮอลล์และจากไป
“…ยูจี้”
ผมได้ยินเสียงกระทันหัน
ผมมองกลับไปที่เสียงมา แต่มีคนมากมาย ผมมองไม่เห็นไอริ
◇◇
ผมกลับไปที่ทางเดินของวังเอย์นเฮริยาร์
“การเข้าเฝ้าพระองค์ปิดแล้วสำหรับวันนี้! มาใหม่พรุ่งนี้!”
เสียงนั้นดัง
ดูเหมือนการเข้าเฝ้าสำหรับวันนี้จบแล้ว
(…นั่นความผิดชั้นมั้ยเนี่ย?) (ยูจีน)
ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะรู้สึกแย่จริงๆ
ผมขอโทษกับพวกเขาในใจ
อย่างไรก็ตาม เรื่องธุระของผมจบแล้ว ไม่มีจุดหมายทีจะอยู่ที่วังอีกแล้ว
แค่เมื่อผมเริ่มเดินไปที่ทางเข้า เพื่อกลับ
“ยูจีนโดโนะ ได้โปรดหยุด!”
ผมถูกเรียกให้หยุด
เมื่อผมหันกลับไป มีอัศวินในช่วงอายุที่ดีที่สุดของเขา ในเกราะทอง
(อัศวินทอง…ใต้การควบคุมโดยตรงของจักรพรรดิ?) (ยูจีน)
ผมจำไม่ได้ว่าเคยเห็นหน้าของชายคนนี้มาก่อน
“…มันเป็นเรื่องอะไรครับ?” (ยูจีน)
ผมตอบอย่างระวังเล็กน้อย
นั่นพูดแล้ว ตอนนี้เราอยู่ในวังเอย์นเฮริยาร์
แม้ว่าผมไม่คุ้นกับเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นบุคคลที่ต้องสงัย
มากกว่านั้น เครื่องหมายที่เกราะอกมีสองปีก
พูดอีกอย่าง เขาสูงกว่าร้อยโท
“นายกรัฐมนตรี แคทเธอรีน มีบางอย่างพูดกับคุณครับ ยูจีนโดโนะ!”
“…นายกรัฐมนตรีซามะ กับผมเหรอ?” (ยูจีน)
ผมไม่ได้รู้จักกับเธอ
ผมจากไปเมื่อ 2 ปีก่อน
นายกรัฐมนตรีต้องรับตำแหน่งหลังจากนั้น
ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอควรจะไม่รู้จักผม
“ถ้าคุณมีธุระอย่างอื่น ท่านพูดว่าคุณมาในเวลาอื่นได้ครับ ฟังดูเป็นยังไงครับ?!”
“…ผมมีเวลาครับ ผมไปได้ตอนนี้เลย” (ยูจีน)
ดูเหมือนผมจะสร้างข้ออ้างและหนีจากนี่ไม่ได้
ผมตามหลังอัศวินทอง และถูกนำไปที่ประตูใหญ่ ข้างประตูห้องเข้าเฝ้าจักรพรรดิ
ผมรู้จักที่นี่
เพราะทั้งหมด มันเป็นห้องของนายกรัฐมนตรีลีโอโพลด์
ผมใช้ที่นี่ เพื่อเล่นกับไอริบ่อย
…*ก๊อก ก๊อก*
อัศวินทองเคาะประตู
“โปรดเข้ามา”
เสียงที่สูงเล็กน้อยของผู้หญิง ดังจากข้างใน
“เชิญเลยครับ ยูจีนโดโนะ”
ดูเหมือนนี่ไกลที่สุดที่เขาจะนำทางผม
“…ขออภัยที่รบกวน” (ยูจีน)
ผมก้าวเข้าไปในห้องของนายกรัฐมนตรี ที่ผมมาบ่อยในวัยเด็ก ระหว่างที่ประหม่าเล็กน้อย
■ตอบความคิดเห็น;
มีความคิดเห็นมากมาย เกี่ยวกับไอริครับ
ครั้งนี้มันแค่เป็นการเห็นหน้ากัน
ควรจะมีปฏิสัมพันธ์มากว่านี้กับยูจีนในอนาคต…น่าจะ
■ข้อความจากผู้แต่ง:
สวัสดีปีใหม่ครับ
ผมรอคอยการสนับสนุนต่อของพวกท่าน ในเรื่องพลังโจมตีศูนย์และเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ ปีนี้ด้วยเช่นกันนะครับ
3 / 3
วายุ: จักรพรรดิงอน
แปลโดย: wayuwayu
เป้าหมายเดือน 10/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 100/100
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook : “wayuwayu แปล” ครับ
