นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร - ตอนที่ 63 แผนปราบสัตว์อสูรที่ยิิ่งใหญ่
63 แผนปราบสัตว์อสูรที่ยิิ่งใหญ่
“พระองค์จักรพรรดิครับ ผมมีแผนปราบสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่” (ยูจีน)
เมื่อผมพูดคำนี้ ทุกคนในห้องตอบสนองในพริบตา
ตกใจ โกรธ ดูถูก
พวกเขาส่งหลากหลายสายตามาหาผม
คนที่โกรธเป็นพิเศษ คือนักกลยุทธ์และนักเวทย์สภาจักรวรรดิของกองทัพจักรวรรดิ ที่เสนอแผนสุดท้ายอยู่
“คุณจะพูดว่าแผนเราจะล้มเหลวอย่างงนั้นหรือ?!”
“แสดงข้อพิสูจน์มา! เราจะไม่ยกโทษให้ข้อมูลครึ่งๆกลางๆ!”
“แม้ว่าคุณเป็นลูกชายของดาบจักรวรรดิซามะ ความหยาบคายของคุณมันไร้ขอบเขตสิ้นดี!”
พวกเขาพูดถูก
คนอายุน้อยที่บุกเข้ามาที่นี่กระทันหัน แล้วบอกพวกเขาว่าแผนจะล้มเหลว คู่มากับนี่มันต่อหน้าจักรพรรดิ และแน่นอนว่าพวกเขาจะระเบิดในความโกรธ
(แต่ถ้าแผนนี้ล้มเหลว คนมากมายในอาณาจักรจะตาย และคนที่จะตายคนแรก จะเป็น…ไอริ) (ยูจีน)
ผมชำเลืองมองหน้าเพื่อนวัยเด็กของผม และเธอสับสนอยู่ที่นี่
“ฟุมุ…ฉันสนใจในข้อเสนอปราบที่ยูจีนนำมา แต่มีความจำเป็นที่ต้องได้ฟังพื้นฐานว่าเช่นใดเจ้าถึงแถลงออกมาว่าแผนผนึกใหมม่ในเวลานี้จะล้มเหลว”
ที่นี่กลับมาเงียบอีกคร้ง กับคำพูดของจักรพรรดิ
(ความเป็นไปได้ที่จะล้มเหลว คือข้อมูลที่ฉันได้มาจากแม่ในดินแดนสวรรค์ แต่ฉันพูดแบบนั้นที่นี่ไม่ได้) (ยูจีน)
แม่และป๊าบอกผมว่าให้เงียบเกี่ยวกับมัน
นั่นทำไมผมเตรียมคำโกหกที่ฟังดูเป็นไปได้
คำโกหกว่านี่คือข้อมูล จากนักเวทย์หมายเลขหนึ่งในทวีป ครูใหญ่อูเธอร์
ผมได้รับอนุญาตให้ใช้ชื่อเขาผ่านเวทมนตร์สื่อสาร ก่อนจะมาถึงที่นี่
“ฮ่าฮ่าฮ่า! สิ่งต่างๆได้น่าสนใจแล้วสิ เอาเลยแล้วใช้ชื่อฉันเท่าที่ต้องการเลย เล่าเรื่องให้ฉันฟัง เมื่อนายกลับมา” -คืออะไรที่เขาพูด ขณะที่เขาตกลง
อย่างที่คาดกับครูใหญ่โรงเรียน
เขาเป็นคนที่เข้าอกเข้าใจจริงๆ
“นั่น…” (ยูจีน)
เมื่อผมกำลังจะบอกพวกเขา
“พระองค์จักรพรรดิครับ ได้โปรดขอโทษที่เข้ามารบกวนในระหว่างการประชุม! เวทมนตร์สื่อสารฉุกเฉิน สายด่วย มาจากคาลเดียครับ!!”
ทหารเข้ามาข้างใน ระหว่างที่เปิดประตูด้วยเสียง ‘ปั้ง!’
สายด่วนคือเวทมนตร์สื่อสารพิเศษ ที่ใช้ได้แค่ผู้ปกครองของอาณาจักรแกรนด์แฟลร์ ชาติศักดิสิทธิคาลเดีย และสหพันธรัฐบลูวอเตอร์เท่านั้น
มันพูดกันว่า เวลาเดียวเท่านั้นที่มันจะถูกใช้งาน คือเมืองภัยระดับชาติอุบัติขึ้น
“ติดต่อเรา”
จักรพรรดิสั่งโดยไม่กระสับกระส่าย
เสียง ‘วู้มมมม’ ถูกสร้าง และภาพสดแสดงอยู่กลางอากาศ
หนึ่งคนที่แสดงขึ้นมา คือผู้หญิงผมเงินที่สวยงามและเยาว์วัย
ที่นี่เปลี่ยนเป็นเสียงดัง
“?!โอเรียนน์ซามะ!”
ผมได้ยินเสียซาร่ากลืนน้ำลายอยู่หลังผม
โอเรียนน์ อิลเลีย คาลเดีย
คือหนึ่งของคนที่ทุกคนในทวีปใต้รู้จัก
หนึ่งในศตรีศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 8 ที่เป็นระดับท็อปของคาลเดีย ซึ่งเป็นอำนาจที่นำอยู่ในสหภาพศักดิ์สิทธิ์
ปรกติแล้ว เพื่อที่จะไปถึงตำแหน่งสตรีศักดิ์สิทธิ์ คุณจำเป็นต้องไต่เต้าตลอดทางจากการเป็นผู้ฝึกหัด
และจากนั้น ในตอนท้าย มันถูกตัดสินด้วยการเลือกตั้ง ดังนั้นสตริศักดิ์สิทธิ์ส่วนมากที่ถูกเลือก หลักๆแล้วจะอยู่ในช่วงอายุดีที่สุด
อย่างไรก็ตาม มีหนึ่งคนที่ยกเว้น
หนึ่งคนที่ไม่ได้ถูกเลือกโดยผู้คน แต่โดยเทพธิดาอิลเลียซามะ
นั่นคือออราเคิลแห่งโชคชะตา และชื่อของออราเคิลคนปัจจุบันในรุ่นอายุนี้ คือโอเรียนน์ซามะ
“ขออภัยที่เรียกมากระทันหัน จักรพรรด์แห่งแกรนด์แฟลร์” (โอเรียนน์)
“เจ้าอุส่าห์ใช้สายด่วน อะไรนำพาการเรียกมาหานี้?”
“ฟุฟุฟุ ฉันได้ยินสิ่งที่น่าสนใจอย่างลึกซึ้ง เห็นไหม ท่านเห็นได้ชัดว่ามีแผนที่จะผนึกสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ใหม่ อย่างไรก็ตามแผนปัจจุบันเป็นไปได้มากที่สุดว่าจะล้มเหลว ท่านรู้ไหม” (โอเรียนน์
“““““?!””””””
ความช็อคมาผ่านห้องบัลลังก์
และจากนั้น สายตาทั้งหลายมารวมกันที่ผม
….หืม? ไม่ใช่นี่มันแย่แล้วหรือ?
ด้วยอะไรแบบนี้ พวกเขาอาจจะตีความมันผิดๆ ว่าผมมีความสัมพันธ์กับชาติศักดิ์สิทธ์
“ยูจีน คุณเป็นลูกมือของสหภาพศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นหรือ?!”
“พูดถึงแล้ว ไม่ใช่ว่าคนข้างหลังเขาเป็นผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์เหรอ?!”
“พูดถึงแล้ว ฉันได้รู้แผนปราบสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่มาจากอิลเลียซามะ” (โอเรียนเน)
ที่นี่เงียบไปอีกครั้ง กับคำพูดของออราเคิลแห่งโชคชะตา
โอราเคิลเป็นคนเดียวเท่านั้น ที่สามารถได้ยินเสียงของเทพธิดา
นั่นทำไมเธอพิเศษ และคำพูดของเธอมีน้ำหนักมาก
“…นั่นหมายความว่าอิลเลียซามะก็พูดหรือว่าแผนของเราจะล้มเหลว?”
จักรพรรดิถามในน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย
“ท่านพูดว่าโอกาสนั้นสูงด้วยที่สิ่งต่างๆมันดำเนินไป แต่ท่านพูดว่า {นักดาบน้อย} ของอาณาจักรจะแสดงเส้นทางใหม่ให้พวกเขาดู” (โอเรียนน์)
สายตาของพวกเขามารวมกันที่ผมอีกแล้ว
(นี่…น่าจะเป็นที่แม่ทำ…) (ยูจีน)
เมื่อคืน สิ่งที่ยาที่สุด เมื่อเราคิดเกี่ยวกับแผนว่าจะปรับทิศทางของแผนที่ดำเนินการอยู่ให้ถูกได้อย่างไร
ดูเหมือนแม่พูดกับเทพธิดาโดยตรง
“เข้าใจแล้ว… เข้าใจแล้ว ดูเหมือนมีความจำเป็นต้องไปตรวจดูแผนของเราใหม่”
จักรพรรดิพูดย่างหนักใจ
“ได้โปรดรอก่อน พระองค์จักรพรรดิ! ถ้าอย่างนั้น ทำไมยูเจียเก็บความล้มเหลวของแผนไว้เงียบๆล่ะ?! เขาพูดถึงมันแค่หลังจากนั้นว่ามันถูกต้องในตอนท้ายเท่านั้น! เราเชื่อใจเขาไม่ได้!”
บางคนพูดประเด็นที่ดี
เมื่อผมดูใกล้ๆ คนที่พูดคือคู่หมั้นของไอริ นายพลเบอร์-อะไรสักอย่าง
“ถูก ยูจีน ฉันจะถามอีกครั้ง เจ้าไปเรียนรู้มาว่าแผนจะล้มเหลวได้เช่นไร?”
สายตาที่เหนอะๆมารวมกันบนผม พร้อมคำถามของจักรพรรดิ
ผมดันหน้าอกออกไปและตอบอย่างภูมิใจด้วย {คำโกหก}
“เมื่อคืน อาจารย์ใหญ่ อูเธอร์ ขอโรงเรียนเวทมนตร์ไลเคียน เรียกทางไกลหาผม ด้วยเวทมนตร์สื่อสาร จากตาทิพย์ของเขา อันตรายได้เข้ามาหารอาณาจักร และเขาบอกผมถึงวิธีที่จะหยุดมัน” (ยูจีน)
ผมบอกคำตอบที่ผมเตรียมมไว้ก่อนหน้าให้พวกเขา โดยไม่ลังเลใดๆ
“นักเวทย์หมายเลขหนึ่งของทวีป… ตาทิพย์ของราชาอูเธอร์ หือ ฉันเข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจ” (โอเรียนน์)
โอเรียนน์ซามะส่งรอยยิ้มที่มีความหมายมาให้ผม
คนนี้ที่ควรรู้ทุกอย่าง แต่มันดูเหมือนเธอจะเลือกข้างผมที่นี่
“พระองค์จักรพรรดิ เราได้รู้อยู่แล้วราชาอูเธอร์ สนิทสนมกับยูจีนซานตาฟิลด์ เราก็รู้้ด้วยเช่นกันว่าเขานั้นเป็นคนที่อนุญาติให้เข้ากรง ที่สิ่งมีชีวิตในตำนวนปรัมปราที่เป็นสมบัติซึ่งอยู่ในความดูแลของราชาที่กล่าวมาข้างต้น”
คนผู้ซึ่งพูดในเสียงที่อนุญาติให้ทุกคนในที่นี้ได้ยิน คือผู้ชายที่ใส่ปลอกแขนของหน่วยข่าวกรองของอาณาจักร
นั่นเรื่องจริง ถ้ามันเป็นพวกเขาพวกเขาจะรู้ถึงสิ่งที่ผมทำในเมืองดันเจี้ยน
พูดนั่นแล้ว แต่คำตอบจริงๆคือผมเป็นแค่คนเดียวที่เข้ากรงเหล่านั้นได้เท่านั้น”
“เข้าใจแล้ว มันดูเหมือนตอนนี้ฉันติดค้างหลายที่ แต่ฉันซาบซึ่งกับการพิจารณาของเจ้า นายกรัฐมนตรี ได้โปรดส่งคำขอบคุณภายใต้ชื่อฉันไปสู่เมืองดันเจี้ยนภายหลัง”
“รับทราบ” (แคทเธอรีน)
นายกรัฐมนตร์ตรีพยักหน้าอย่างมีมารยาท
“ถ้าเช่นนั้น มาฟัง ‘ข้อเสนอปราบ’ ที่ยูจีนนำมาเถิด”
ผมพยักหน้าให้กับจักรพรรดิ และพูด
“ครับ!! ถ้าอย่างนั้น อนุญาตให้ผมบรรยายสรุปรายละเอียดให้ทุกคนฟังนะครับ!!” (ยูจีน)
ผมบอกเกี่ยวกับแผนที่ผมคิดทั้งคืนด้วยกันกับแม่ให้พวกเขาและคนอื่นๆฟัง
◇คืนก่อน◇
“แม่ มีวิธีดีๆที่จะผนึกสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่มั้ย?” (ยูจีน)
“แม้ว่าลูกจะถามวิธีดีๆจากแม่… แม่รู้สึกถูกมันกวนใจ และไปสืบสวนมาแล้ว แต่มันคือสัตว์แห่งดวงดาว ที่รวบรวมพิษมา 200 ปี ใช่มะ~? มันจะลำบากที่จะผนึกมันโดยไม่มีผู้เสียชีวิต” (ไลลา)
เสียงของแม่สื่อสารมา บอกความรำคาญของแม่
“ถ้าอย่างนั้น มันเป็นไปไม่ได้จริงๆ…” (ยูจีน)
“หืมม แต่แม่เข้าใจความความรู้สึกของลูกนะ ยูจีน” (ไลลา)
“แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ไอริจะ…” (ยูจีน)
แค่เมื่อผมรู้สึกสลดใจที่นี่…
“เฮ้ ไลลาเซ็นไป~ ควรจะมีทางนี่ ใช่มั้ย? พี่ควรจะแค่บอกเขาไปนะ☆”
เสียงที่คุ้นเคยและร่าเริงอย่ามมากดังก้อง
ดูเหมือนเธอฟังการสนทนาของผมกับแม่อยู่
แต่นั่นบางอย่างที่ผมมองข้ามไม่ได้
“ไริ อะไรคือวิธีนี้ที่เธอพูดถึงเหรอ?” (ยูจีน)
“เฮ้ เอริเนียส! อย่าแค่มาพูดอะไรที่อยากพูดเซ่! วิธีที่จะต่อต้านสัตว์แห่งดวงดาวที่โตมามากขนาดนี้มันแค่—” (ไลลา)
“{ยูจีนแค่ต้องเป็นเหยื่อล่อ} แบบนั้นจะไม่มีใครตาย” (เอริ)
เอริพูดอย่างเมินเฉย
“ผ-ผม…?” (ยูจีน)
“อย่พูดไร้สาระนะ! ไม่มีทางที่พี่จะให้ยูจีนทำบางอย่างอันที่ตราย!!” (ไลลา)
เสียงกระวนกระวายใจของผมถูกลบไปโดยเสียงดังของแม่
“เฮ้ เสียงพี่ดังไปแล้วนะนั่น ไลลาเซ็นไป” (เอริ)
“มันเพราะน้องพูดเรื่องโง่ๆนั่นแหละ! ยูจีน ลูกต้องไม่ฟังอีบ้านั่นพูดนะ” (ไลลา)
มันไม่ได้ดูเหมือนแม่จะเห็นด้วยที่นี่ แต่ผมอยากจะฟัง อะไรที่เธอจะพูด
“เอริ เธอบอกผมได้ไหม?” (ยูจีน)
“ด-เดียวก่อน ยูจีน?!” (ไลลา)
“ฟุฟุฟุ โอเค☆” (เอริ)
เอริหัวเราะร้ายๆเหมือนเคย เมื่อเธอได้ยินอะไรที่ผมพูด
“พูดนั่นแล้ว มันค่อนข้างเป็นเหตุผลที่ง่ายมาก รู้มั้ย? สัตว์แห่งดวงดาวหลักๆจะประกอบไปด้วยพลังงานลบจากกระแสชีวิต ซึ่งก็คือมานาดำ แต่ถ้าบางคนที่เชี่ยวชาญในมานาขาวเหมือนเตง ยูจีน เตงต่อต้านมันได้ เตงต้องไม่ไปกล้าๆกลัวๆนะ มันตรงๆเลยเพราะว่าเตงมีมานาขาวบริสุทธิ์ เตงก็เลยทำมันได้” (เอริ)
เอริเพิ่ม: ‘เห็นมั้ย เรียบง่าย ถูกป่าว?’
“ถ้าอย่างนั้น มันจะเป็นไปได้สำหรับผม ที่จะทนการโจมตีของสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่เหรอ…?!” (ยูจีน)
จริงๆหรือ?
ถ้าอย่างนั้นร่างกายของผม ที่ประกอบไปด้วยมานาขาวอย่างเดียว ที่มันพาผมไปสู่ความสิ้นหวังในการสอบคัดตัวเมื่อผมอายุ 15 ปี จะมีประโยชน์ตรงนี้หรือ?
ผมตื่นเต้นโดยอะไรแบบนี้และ…
“ฟังนี่นะ…สัตว์แห่งดวงดาวไม่ได้แค่ประกอบไปด้วยมานาดำเพียงเท่านั้น มันก็ยังมีมานาสีน้ำเงิน ที่มีลักษณะของพิษและคำสาป แล้วก็ยังมีมานาม่วง ที่มีลักษณะของความตาย ยูจีนไม่ได้ต่อต้านมานาเหล่านั้นได้ ดังนั้นมันแน่นอนว่าลูกเขาจะตาย หยุดพูดอย่างไม่คิดได้แล้ว” (ไลลา)
แม่ชี้ออกมา งงงัน
แต่คำพูดนั้นทำให้เข้าล็อคในหัวของผม
มานาน้ำเงินและมานาม่วง; คนหนึ่งที่มีมานาเหล่านีคือ…
“อ้าา ถ้ามันเกี่ยวกับนั่นล่ะก็ หนูอยู่ในการทำสัญญากับยูจีน ดังนั้นไม่มีปัญหา” (เอริ)
“………ฮ๋าา?” (ไลลา)
“เก่ะ” (ยูจีน)
เธอจะเปิดเผยมันหรือ?
แต่ผมจะทำให้แม่กังวล ถ้าผมไม่บอกเธอ ดังนั้น…มันช่วยไม่ได้ผมว่า?
“น-น-น-น-น-น-นี่หมายความว่ายังไง?! อธิบายเลย เอริเนียส!” (ไลลา)
เสียงที่ค่อนข้างลนลานของแม่ดังก้อง
“ก-เกี่ยวกับเรื่องนั้น…ใจเย็นนะ แม่” (ยูจีน)
“ฟุฟุฟุฟุ หนูและยูจีนเพียงแค่สร้างสัญญากาย นั่นทำไมยูจีนมีการต่อต้านมานาดำ มานาน้ำเงิน และมานาม่วง ดังนั้น เขาเผชิญหน้ากับสัตว์แห่งดวงดาวจังได้ แทนที่จะพูดเรื่องนั้น ไม่ใช่ว่ามันแม้แต่เป็นไปได้ ที่จะใช้มานานั้นจัดการมันเหรอ?” (เอริ)
“ส-สัญญากาย…?! เธอลงมือกับลูกฉันเรอะ?!” (ไลลา))
“ขอบคุณสำหรับอาหารนะ☆ ไลลาเซ็นไป” (เอริ)
“ฉันจะฆ่าเธอ! ฉันจะบีบคอเธอให้ตาย เมื่อเธอกลับมาที่ดินแดนสวรรค์ เตรียมตัวไว้เลยนะ!” (ไลลา)
“น่ากลัวมากอ่ะ ไลลาเซ็นไป ดูเหมือนหนูจะกลับไปดินแดนสวรรค์ไม่ได้ในอนาคตอันใกล้นี้แล้ว~☆” (เอริ)
“…ยูจีน ลูกไปโดนผู้หญิงคนนี้จับได้ยังไงกัน?” (ไลลา)
“ม-ไม่ใช่อย่างนั้นครับ แม่ ผมมีแค่มานาขาวเท่านั้น และไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากยอมแพ้กับเส้นทางของนักดาบเวทมนตร์ และผมสิ้นหวั่งจากมัน แต่เอริช่วยผมไว้ นั่นทำไม เอริเป็นผู้มีพระคุณกับผมครับ” (ยูจีน)
“ยูจีน…” (ไลลา)
“ใช่ ใช่ ยูจีนน่ะเท่ แต่เขาประเมินตัวเองต๊ำต่ำ หนูเลยเพียงแค่คิดถึงการแสดงถึงความสัมพันธ์ทางเนื้อหนังให้เข้าดูนี้ดหน่อยเอง แต่หนูไม่คาดว่าเขาเป็นลูกชายของไลลาเซ็นไปน่ะ☆ หนูเรียกพี่มาม่าไลลาจากตอนนี้ได้ป่าว?” (เอริ)
“《อย่า!!! อีบ้า!!!!》” (ไลลา)
หูของผมวิ้งที่การตะโกนที่ดังของแม่
หลังจากนั้น ผมสามารถที่จะได้รับการยินยอมจากแม่ ให้เป็นเหยื่อล่อสัว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ หลังจากบ่นอยู่มากมาย
“ฮ่าาา… ในกรณีนั้น แม่เข้าใจว่าทำไมยูจีนดีที่สุดในหน้าที่ของเหยื่อล่อ แต่สัตว์แห่งดวงดาวหิวหลังจากถูกผนึกมาเป็นเวลานาน ดังนั้นเพื่อที่จะเป็น ‘เหยื่อล่อ’ ลูกจะต้องการมานาเยอะมาก และบางคนผู้ที่มีมานาใกล้กับคนนั้นในดินแดนสวรค์ หรือเทพธิดาที่ถูกเกลียดโดยสัตว์แห่งดวงดาว ไม่ใช่ว่ายูจีนขานนั่นไปเหรอไง?” (ไลลา)
แม่ชี้ปัญหาต่อไปออกมา
มันจริงที่มานาของผมมเองมันธรรมดา และผมไม่ใช่ผู้ศรัทธาเทพธิดาที่มีประสบการณ์ ดังนั้นผมไม่ได้เติมเต็มเงื่อนไขทั้งสองเหล่านั้น
แผนปัจจุบันที่พวกแม่มีคือหามานานั้นกับนักโทษประหาร
แผนที่ถูกสร้างรอบๆไอริ ผู้ที่เป็นผู้ศรัทธาของเทพธิดาแห่งชัยชนะอัลเธน่าซามะ และอัศวินสวรรค์เป็นเหยื่อล่อ
ตระกูลราชวงศ์เป็นผู้ศรัทธาอัลเธน่าซามะมาเป็นหลายรุ่นอายุแล้ว
“อ้าา ถ้าหนูอยู่ใกล้ยูจีนหนูให้มานากับยูจีนได้ แต่…หนูมีผู้แทน เตงรู้ด้วยนี่ ใช่มั้ย ยูจีน?” (เอริ)
ผมถูกบอกอย่างนี้โดยเอริ และมาถึงข้อสรุปทันที
“อีฟริท ซูมิเระ และผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ ซาร่า หือ” (ยูจีน)
“ปิ๊งป่อง~☆ อีฟริทซูมิเระจังกับมานาไม่มีหมด และผู้ศรัทธาเทพธิดาแห่งโชคชะตาที่มีประสบการณ์และผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ ซาร่าจัง ถ้าเตงทำมานาลิงค์กับทั้งสองคนนั้น เตงทำเงื่อนไขทั้งสองข้อได้เลยล่ะ” (เอริ)
“……ฮ่าาา…” (ไลลา)
แม่ถอนหายใจอย่างหนัก
“แม่?” (ยูจีน)
“มันเป็นยังไงล่ะ ไลลาเซ็นไป?” (เอริ)
ผมและเอริถาม
“…นั่นเป็นทางเลือกเดียว” (ไลลา)
แม่ตอบมาอย่างไม่เต็มใจ
“ถ้างั้น ผมจะไปปรึกษากับซูมิเระและซาร่า” (ยูจีน)
“อาา ถ้าแค่เค้าอยู่ใกล้ๆ~” (เอริ)
“ขอบคุณนะ เอริ เธอช่วยได้มากเลยล่ะ” (ยูจีน)
ผมขอบคุณเจ้าอสูรผู้ที่บ่นๆในอารมณ์ไม่ดี
มันคือคำขอบคุณ ที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจผม
“เตงขอบคุณเค้าได้ด้วยร่างกายเตงจ้ะ♡” (เอริ)
“ผ-ผมจะพยายาม” (ยูจีน)
“…ทั้งสองคน มาพูดอะไรต่อหน้าแม่?” ไลลา)
ผมรีบหุบปาก กับน้ำเสียงที่โกรธแล้วของแม่
พูดเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ที่นี่นั่นอันตราย
“ขอบคุณนะ แม่” (ยูจีน)
“อืม แม่จะไปรายงานกับเทพธิดาแห่งโชคชะตาเผื่อไว้ก่อน ทำให้สัตว์แห่งดวงดาวอ่อนแอมากที่สุดเท่าที่ทำได้ แค่เหมือนกับที่เอริบอก มันจริงที่ลูกเป็นคนเดียวเท่านั้น ที่ทำเรื่องนั้นสำเร็จได้ ยูจีน แต่อย่าลดการป้องกัน วิ่งหนีทันทีเมื่อมันอันตราย เพราะทั้งหมด มันไม่ใช่บางอย่างที่คนของดินแดนมนุษย์ควรจะเผชิญหน้า แล้วก็ มันไม่มีวันรู้ว่าคนอื่นจะเชื่อหรือไม่เชื่อ เมื่อนำที่คุยกันนี้ไปบอกให้คนอื่นฟังกระทันหัน โอเคมั้ย? แค่สำหรับให้ลูกรู้ไว้นะ ลูกต้องไม่บอกคนอื่นในดินแดนมนุษย์ ว่าลูกมาคุยกับนางฟ้า เรื่องนี้ต้องเก็บไว้ให้แน่นอนที่สุดนะ โอเคมั้ย?” (ไลลา)
“เข้าใจแล้วครับ แม่” (ยูจีน)
แม่เตือนผมอย่างหนัก
ดังนั้น แผนปราบสัตว์อสูรที่ยิ่งให้ถูกสร้างโดยนางฟ้าและเจ้าอสูร
◇◇
ผมพูดกับนางฟ้าและเจ้าอสูรไปแล้ว ปรึกษากับอีฟริทและผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว และได้บอกแผนนั้นกับจักรพรรดิในห้องบัลลังก์ไปแล้ว
แต่แน่นอน ว่าผมซ่อนรายละเอียดอยู่จำนวนหนึ่ง
ผมบอกพวกเขาเกี่ยวกับแม่และเอริไม่ได้ ดังนั้นรายละเอียดของแผนถูกบอกดังว่าพวกมันเป็นคำแนะนำจากครูใหญ่อูเธอร์
นักกลยุทธ์และนักเวทย์สภาจักรวรรดิ ผู้ที่ส่งสายตาของความสงสัยให้ผมตอนแรก ดูเหมือนจะถูกดึงความสนใจของพวกเขา
ผมอ่านอารมณ์จากดวงตาที่เย็นชาของจักรพรรดิไม่ได้
“ยูจี้…นั่น…” (ไอริ)
เพื่อนวัยเด็กของผมลนลาน ถึงระดับที่เกิินจริง
“ถ้ายอย่าางนั้นแผนของยูจีนโดโนะจะพาผู้เสียชีวิตมาน้อยที่สุด หือ…”
“แต่ไม่ใช่มันพึ่งพาความแข็งแกร่งของคนเดียวมากเกินไหหรือ…?”
“นั่นหมายความว่า เมื่อแย่ที่สุด แค่คนเดียวเท่านั้นที่ต้องเป็นผู้เสียสละ”
“แต่ฮาเก็นติถูกกำจัดได้จริงๆหรือ?”
“มันไม่เป็นไร้แม้ว่ามันไม่ถูกกำจัด! ถ้าเราแผนึกมันใหม่ได้ด้วยผู้เสียชีวิิตคนแรก แผนจะสำเร็จ”
“นั่นใช่แล้ว แผนนี้งดงามม!”
“อุมุ อย่างที่คาดกับลูกชายของดาบจักรวรรดิซามะ!”
ที่นี่เปลี่ยนเป็นเสียงดัง
แม้แต่คนผู้ที่ยังส่งบรรยากาศเป็นศัตรูตอนแรก ตอนนี้พูดคำพูดที่ใกล้กับการเห็นด้วย
“มันเป็นแผนที่ดี ทั้งหมดมันเหมือนกับที่เทพธิดาซามะบอกฉันเลย” (โอเรียนเน่)
“““““““““?!”””””””””
คำพูดของออราเคิลแห่งโชคชะตาสรุปมัน
“ถ้าอย่างนั้นเรามาถึงการเห็นด้วยแล้ว เราจะทำแผนของยูจีน รายละเอียดจะถูกบรรยายสรุปกับนักกลยุทธ์และนักเวทย์สภาจักรวรรดิ”
จักรพรรดเห็นด้วย
“ยูจี้!!! ทำไม?!!” (ไอริ)
ไอริฟังอยู่อย่างเงียบๆมาจนถึงตอนนี้ แต่เธอกระโดดใส่ผม
“ขอโทษนะ ฉันทำบางอย่างที่คล้ายกับไปขโมยเวลาโดดเด่นของเธอ” (ยูจีน)
“ไม่ใช่อย่างนั้นเลยนะ!! การเป็นเหยื่อล่อคนเดียวมันบ้า!” (ไอริ)
“ไม่ใช่ฉันพูดไปแล้วเหรอ? ร่างกายของฉันที่มีแค่มานาขาวมันสมบูรณ์แบบกับสัตว์อสูรทที่ยิ่งใหญ่น่ะ” (ยูจีน)
“แต แม้ว่าจะอย่างนั้น…ฉ-ฉันจะไปด้วย! สองดีกว่าหนึ่ง—” (ไอริ)
“เธอจะแค่ตายอย่างไร้ประโยชน์ ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนจากการมีแค่คนเดียวเพิ่มมเข้ามาในสมการ รู้มั้ย?” (ยูจีน)
“ต-แต่…ทำไม…แค่…ทำไม…?” (ไอริ)
“เพราะฉันไม่อยากให้เธอตาย ไอริ” (ยูจีน)
“แต่…ฉัน ทิ้งเธอ…ยูจี้…” (ไอริ)
เพื่อนวัยเด็กของผมครวญ ดั่งเธอไม่เข้าใจเลยสักนิด
ผมสงสัยว่าทำไม
ในอดีต ความรู้สึกของผมจะสื่อถึง แม้ว่าจะไม่พูดอะไรใดๆเลย
ไม่มีทางที่ผมอยากจะเห็นเพื่อนวัยเด็กของผมตาย ใช่ไหม
ผมกำลังสงสัยว่าจะอธิบายนี่อย่างไรและ…
“เดี๋ยว ยูจีน ซานตาฟิลด์!! ถ้าเราจะทำแผนนี้จริง พิสูจน์ความแข็งแก่งออกมา!! ฉันขอท้าทายนายในการดวล!!”
“คนที่ท้าทายผมให้ดวลกระทันหันคือคู่หมั้นของเพื่อนวัยเด็กของผม นายพลเบอร์โทลด์
■ตอบความคิดเห็น:
>เหมือนกับ ถ้าท่านรู้ว่าความคิดเห็นจะวุ่นวาย…
>ไม่ใช่มันจะดีกว่าที่จะปิดความคิดเห็นเหรอ?
-ผมเขียนอย่างนี้บนทวิตเตอร์ด้วย แต่ผมดีใจเกี่ยวกับการได้รับความคิดเห็นหลากหลาย
ผมสนุกที่ได้อ่านความคิดเห็นทั้งหมด ไม่ว่าพวกมันจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ตาม
※ด่าและใส่ความอย่างจริงจัง จะคนละเรื่องนะครับ ผมได้ลบอันที่แย่มากๆ และแม้แต่บล็อกพวกเขาในบางกรณี
ดังนั้นเขียนความคิดเห็นของท่านลงไปได้ตามสบายเลยครับ
ผมดีใจที่ผมได้ความคิดเห็นเยอะหลังๆนี้
ผมจะไม่ปิดความคิดเห็นอย่างแน่นอน
■ความคิดเห็นจากผู้แต่ง:
ซีซั่น 2 ของแม่มดจากเมอร์คิวรี จะเริ่มในเริ่มในเมษายน
ผมรอคอยมันมากเลยครับ
วายุ: “เอริก็แหม…” มัวแต่แก้งานเก่าอยู่ครับ
แปลโดย: wayuwayu
เสนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าถูกใจ ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล สปอนเซอร์ตอนแจ้ง Facebook : “wayuwayu แปล” ออกความคิดเห็นที่ Dek-D และ Tunwalai จะเห็น ขอบคุณมากที่อ่านครับ
