นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร - ตอนที่ 69 ยูจีน และเพื่อนวัยเด็ก

69 ยูจีน และเพื่อนวัยเด็ก

10 – 13 นาที

ผู้แต่ง: วันนี้เป็นวันของ เรื่องราวของเทพนักดาบที่เริ่มต้นด้วยพลังโจมตีศูนย์ – เล่ม 1 ถูกวางขายครับ!

ถ้าท่าเห็นในร้านหนังสือ ได้โปรดนำมันไปคิดเงินเลยนะครับ!

——–

“เฮ้…ฉันต้องการเธอจริงๆ ยูจี้ ได้โปรดกลับมาที่อาณาจักรและสนับสนุนฉันด้วย…” (ไอริ)

ไอริพูดด้วยท่าทางเขินอายไม่อาจถูกคิดว่าออกมาจากเพื่อนวัยเด็กที่ผมรู้จักจากเมื่อนานมาแล้ว

ดวงตาสีน้ำเงินเข้มเหมือนไพลินทิ่มแทงผมตรงๆ

“ไอริ…” (ยูจีน)

“ยูจี้…” (ไอริ)

เมื่อเวลาที่ผมรู้ตัว เรามองกันและกันในระยะใกล้ๆ

มันเป็น 2 ปีแล้วตั้งแต่ผมใกล้ขนาดนี้กับไอริ

มันเคยมมีกำแพงระหว่างผมและไอริเมื่อเวลาเรากลับมาพบกันใหม่

ผม น่าจะเป็นหนึ่งคนนั้นผู้สร้างกำแพงนั้น

ไอริไม่ได้เข้าผมมากไปกว่าที่จำเป็น

แต่ผมรู้สึกว่ากำแพงนั้นพังทลายลงไปในวันนี้

(อย่างไรก็ตาม ฉันยังกลับไปสู่อาณาจักรไม่ได้) (ยูจีน)

ผมสร้างสัญญากับคู่หูของผมซูมิเระ

แล้วก็ยังมีความสัมพันธ์กับซาร่าด้วย

ตอนนี้ที่ของผมคือโรงเรียนเวทมนตร์ไลเคียน

ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรตรงนี้…

มือของไอริมาสู่แก้มผมอย่างช้าๆ แค่ก่อนนิ้วเพรียวๆจะสัมผัสผม…

“ขออภัยที่รบกวน☆ ยูจีน ซานตาฟิลด์ซามะผู้ปราบสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ในตำนาน”

คนหนึ่งผู้พูดับผมด้วยเสียงสูงที่สวยงามคล้ายกับการร้องเพลงก็คืออราเคิลแห่งโชคชะตาโอเรียนน์ซามะผู้ที่ใส่เสื้อผ้านักบวชสีขาว

“…มีอะไรเหรอ โอเรียนน์ซามะ?” (ไอริ)

สีหน้าของไอริเปลี่ยนเป็นบูดในพริบตา

(ปัจจุบันนี้ไอริคือที่ 1 ในสิทธิ์สิบทอดบัลลังก์ พูดอีกอย่าง เธอพยายามจะแทรกแซงแม้รู้อยู่ว่านี่จะทำให้ผู้ปกครองที่จะสืบทอดไม่พอใจเหรอ?) (ยูจีน)

ไม่ต้องสงสัยว่าเธอมีเป้าหมายบางอย่างที่นี่

และดังนั้น ผมส่งสายตาของผมไปสู่ออราเคิลซามะ

(เก่ะ) (ยูจีน)

ผมเห็นซาร่าและซูมิเระอยู่หลังโอเรียนน์ซามะ

ผมแน่ใจว่าผมจะโดนตำหนี -คืออะไรที่ผมคิดและเตรียมพร้อมรับ แต่มันดูแปลกไป

สีหน้าของซาร่าว่างเปล่า

มันดั่งเธอไม่อยู่ที่แห่งนี้

ซูมิเระดูเหมือนจะกังวลเกี่ยวกับซาร่าและส่งสายตาอันเข้มข้นมาให้ผม

มันโอเค ซูมิเระ

ฉันจะไม่ผิดสัญญา

“อะไรพาท่านมาที่นี่ครับ โอเรียนน์ซามะ?” (ยูจีน)

ผมเป็นคนผู้ถูกเรียกชื่อ

ผมมองข้ามมันไม่ได้

“ฟุฟุฟุ ฉันมีบางอย่างจะคุยเกี่ยวกับซาร่า มีบางอย่างอันถูกตัดสินใจไปแล้วเมื่อวาน มันเป็นบางอย่างทซึ่งฉันยังไม่ได้บอกเธอเพราะการเตรียมการสำหรับเพื่อต่อสู้กับสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ มานี่ ซาร่า” (โอเรียนน์)

“ค-ค่ะ!” (ซาร่า)

ซาร่า ผู้อยู่ข้างหลังออราเคิลแห่งโชคชะตาซามะ ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว

ออราเคิลแห่งโชคชะตาซามะส่งสายตาที่มีความหมายมา

ในทางกลับกัน มีซาร่าผู้มองผมอย่างกังวล

(…มันคืออะไรเหรอ?) (ยูจีน)

คำถามนั้นของผมถูกตอบไม่นานหลังจากนั้นพร้อมด้วยคำพูดของโอเรียนน์ซามะ

“จริงๆแล้ว…มันได้ถูกตัดสินใจไปแล้วว่าผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ซาร่าตอนนี้จะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์คนต่อไป ดังนั้น ซาร่า อิเกลเซีย โลดิส จะเปลี่ยนชื่อของเธอไป ซาร่า อิลเลีย คาลเดีย ได้โปรดดูแลสตรีศักดิ์สิทธิ์ซาร่าในฐานะสามีของเธอนะ โอเค๊☆?” (โอเรียนน์)

“…เอ๋?” (ยูจีน)

“อะ?!” (ไอริ)

ผมและไอริตกตะลึงกับคำกล่าวนี้

“ซาร่า?” (ยูจีน)

“ฉ-ฉันไม่รู้! ฉันเพิ่งจะถูกบอกไม่นานนี้ด้วย…” (ซาร่า)

นั่นทำไมเธอถึงได้ทำตัวแปลกๆสักพักแล้วตอนนี้ หือ

“ท่านหมายความว่ายังไงที่ว่าสามี?” (ยูจีน)

ผมถาม

ซาร่าและผมาจเป็นคู่รัก แต่…มันไม่เหมือนว่าเราหมั้นหมายกันแล้ว

“เธอทำมันแล้วสินะตอนนี้ โอเรียนน์ซามะ”

คนที่ตัดเข้ามาในวงสนทนาคือนายกรัฐมนตรีแคทเธอรีน

“นายกรัฐมนตรี?” (ยูจีน)

ออราเคิลแห่งโชคชะตาตอบ

“มีข่าวลือนึงแพร่อยู่ในคาลเดีย: ผู้จะขึ้นเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ซาร่าและแฟนของเธอ นักดาบหนุ่มจากอาณาจักรยูจีน กำจัดสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ฮาเก็นติไปแล้ว” (โอเรียนน์)

“โอเรียนน์ซามะ ได้โปรดอย่าทำหน้าตาไขซื่อเลย เราได้ยินมาจากหน่วยข่าวกรองของเราว่าต้นทางของข่าวลือนั้นมาจากโบสถ์เทพธิดา” (แคทเธอรีน)

นายกรัฐมนตรีพูดคำนี้ออกมาตรงๆ

โอเรียนน์ซามะเพียงแค่ยิ้ม ไม่ยอมรับหรือปฏิเสธมัน

“ยูจีนคุง เธอจะแต่งงานกับซาร่าจังจริงๆเหรอ?” (ซูมิเระ)

“ซูมิเระ ตัวฉันเองก็ได้ยินเมื่อกี้เอง ดังนั้นฉันสับสนอยู่เหมือนกัน…” (ยูจีน)

ผมลนลานกับคำพูดของซูมิเระ

“ฟุฟุฟุ…ไม่มีปัญหาหรอก ซูมิเระซัง แม้ว่าซาร่าจะเป็นผู้จะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ สตรีศักดิ์สิทธิ์ปัจจุบันทั้ง 8 ท่านยังคงสุขภาพแข็งแรง ซาร่าน่าจะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ในอีกสิบปี ดันนั้นใช้เวลาของเธอเพื่อพิชิตหอคอยซีนิทจนกว่าตอนนั้นนะจ๊ะ☆” (โอเรียนน์)

“ข-เข้าใจแล้วค่ะ…” (ซูมิเระ)

ซูมิเระพยักหน้า กระวนกระวาย

ไม่ มันไม่ควรเกี่ยวกับเรื่องนั้น

“ยูจีนคุงเป็นฮีโร่ในตำนานของอาณาจักร มันจะมีปัญนะถ้าเธอตัดสินใจว่าเขาทำจะไปอะไรตามอำเภอใจของท่านเอง” (แคทเธอรีน)

นายกรัฐมนตรีพูดก่อนผมทำ

แต่รอยยิ้มของโอเรียนน์ซามะยังคงอยู่เต็มใบหน้าขอเธอ

“แน่นอน เมื่อพูดถึงภรรยาของฮีโร่ในตำนานแห่งอาณาจักร มันจะแน่นอนว่ามีความจำเป็นที่ต้องให้จุดยืนเขาสูงสุดในคาลเดีย การแต่งงานระหว่างฮีโร่และสตรีศักดิ์สิทธิ์แน่นอนว่าจะเป็นสะพานอันดีที่สุดระหว่างอาณาจักรแกรนด์แฟลร์และคาลเดียซึ่งเป็นศูนย์กลางของสหภาพศักดิ์สิทธิ์☆” (โอเรียนน์)

“”””……””””

เธอพูดว่าผมและซาร่าคือเครื่องมือทางการเมืองโดยไม่มีรอยแปดเปื้อนแม้แต่หนึ่งรอยบนใบหน้า

การไม่ได้ถูกปฏิบัติเหมือนมนุษย์ถึงระดับนี้มันก็สดชื่นในแบบของมันถึงระดับหนึ่งแทนเหมือนกัน

—สตรีศักดิ์สิทธิ์ของคาลเดียชั่วร้าย

นื่มันเกินเลยข่าวลือ

ออราเคิลแห่งโชคชะตาซามะน่ากลัว

พูดนั่นแล้ว ผมจะไม่ชอบการไม่พูดอะไรตรงนี้

“นั่น—” (ยูจีน)

“หนูจะไม่อนุญาตเรื่องนี้หรอก!” (ไอริ)

คำพูดผมถูกตัดโดยเพื่อนวัยเด็กของผม

“โอ้ฉัน โอ้ฉัน เจ้าหญิงผู้สืบทอดไอริ เธอจะไม่มอบคำอวยพรให้กับผู้จะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ของประเทศเราและฮีโร่ในตำนานอย่างนั้นเหรอ?” (โอเรียนน์)

“ต-ตัดสินใจอะไรแบบนี้โดยพลการจะแค่สร้างปัญหาให้กับยูจี้นะ! ไม่ใช่นั่นถูกแล้วเหรอ ยูจี้?! ใช่มั้ย?!” (ไอริ)

ไอริพูดคำนี้และออราเคิลแห่งโชคชะตายิ้ม

“ถ้างั้น เธอจะพูดว่าความรู้สึกของยูจี้ซามะสำคัญกว่าอย่างงั้นเหรอ?” (โอเรียนน์)

“น-นั่นถูกต้อง! ใช่มั้ย ยูจี้?! มันเร็วไปที่จะแต่งงาน ใช่มั้ย?!” (ไอริ)

สายตาของออราเคิลแห่งโชคชะตาซามะกับเพื่อนวัยเด็กของผมเคลื่อนมาหาผม

ไม่ มันก็ยังมีซาร่า ซูมิเระ และนายกรัฐมนตรีด้วย

“ฉัน…” (ยูจีน)

ผมกำลังจะพูดตรงนี้ และ…

“แต่นั่นไม่ต้องพูดถึงเลย☆” (โอเรียนน์)

ออราเคิลแห่งโชคชะตาซามะแทรกแซงอีกครั้ง

เฮ้ย ให้ฉันพูดได้แล้ว

“ขออภัย โอเรียนน์ซามะ…” (ยูจีน)

ผมพยายามจะบ่นที่นี่ แต่…

“เพราะเขามี {คำคืนที่เราร้อน} เช่นนั้นกัับซูมิเระจังและซาร่าเมื่อวันก่อน☆” (โอเรียนน์)

“”””?!””””

การประกาศเหมือนระเบิดของออราเคิลแห่งโชคชะตาแช่แข็ง ณ แห่งนี้

“โอเรียนน์ซามะ?!” (ซาร่า)

“สตรีศักดิ์สิทธิ์ซามะ!!” (ซูมิเระ)

ซาร่าและซูมิเระมีหน้าแดงสด

“ยูจีนคุง…เธอลงมือกับผู้ที่จะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์เหรอ…?” (แคทเธอรีน)

นายกรัฐมนตรีถอนหายใจหนัก

แต่เธอยังไม่ใช่ผู้ที่จะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์…เดี๋ยว นั่นไม่ใช่ปัญหาที่นี่

ผมรู้สึกถึงความเย็นวาบวิ่งลงสันหลังผมในตอนนี้

(ค-ความกระหายเลือด?!) (ยูจีน)

ไม่มีความจำเป็นต้องคิดว่าคือผู้ใด

“ยูจี้…ฉันเข้าใจแล้ว…ถ้าอย่างนั้นมันเป็นอย่างนั้น…” (ไอริ)

“อ-ไอริ…” (ยูจีน)

ไม่มีแสงอยู่ในดวงตาของเพื่อนวัยเด็กของผม

สีหน้าเธอหายไปแล้ว

ไอริก้าวมาสู่ผม

“《อีตาบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!》” (ไอริ)

พริบตาต่อมา ลูกเตะมาสู่ด้านด้านข้างหัวของผมในความเร็วแสงวาบ

ผมป้องกันตัวเองด้วยปฏิกิริยาตอบสนองแต่ผมถูกส่งกระเด็นไป

มันเป็นสักพักแล้วตั้งแต่ผมถูกโจมตีโดยเทคนิคเตะของสไตล์เสียงสะท้อนสองสวรรค์

ผมกลิ้งบนพื้นหลายครั้ง และเมื่อเวลาที่ผมลดแรงตกกระแทก ไอริวิ่งหนีไป

ผู้คนรอบๆส่งเสียงดัง สงสัยว่าสิ่งใดเกิดขึ้น

“อ-ไอริ…” (ยูจีน)

ในท้ายที่สุด ผมไม่ได้ตอบคำถามของเพื่อนวัยเด็กของผม

“มันช่วยไมได้น้า…” (แคทเธอรีน)

นายกรัฐมนตรีจากไปเพื่อไปสู้แห่งหนที่ไอริไป

“ยูจีน…” (ซาร่า)

ซาร่าพยายามจะมาสู่ผมด้วยก้าวเท้าอันไม่มั่นคง

“ซาร่า ฉันมีบางอย่างจะคุยกับเธอภายหลัง แล้วก็นำซูมิเระจังมาด้วยถ้าเป็นไปได้☆” (โอเรียนน์)

ออราเคิลแห่งโชคชะตาซามะจับมือของซาร่าและซูมิเระ

“ยูจีน~” (ซาร่า)

“ยูจีนคุง~” (ซูมิเระ)

ทั้งสองคนถูกลากไป

ทำไมแม้แต่ซูมิเระ…?

ผมทำได้แค่ส่งพวกเธอเท่านั้น

ผมยืนโง่ๆอยู่สักพักและ

“เฮ้ ยูจีน ไอริจังวิ่งร้องไห้ไปอ่ะเมื่อกี้ ลูกทำอะไร?”

“ป-ป๊า?!” (ยูจีน)

จู่ๆป๊าก็ปรากฏมาข้างหลังของผม

ตั้งแต่เมื่อไร่?

“แต่ผมได้ยินมาว่าป๊าบาดเจ็บหนักนะ” (ยูจีน)

“ฮีลแล้วน่ะ” (จูเป่ย)

จากสายตาผมเห็นได้ ป๊าไม่ได้ดูเหมือนบาดเจ็บขนาดนั้น

อืม มันยอดเยี่ยมที่เห็นป๊าสบายดี

“เฮ้ย ยีจีน ซานตาฟิลด์!”

บางคนตีไหล่ผมจากฝั่งตรงข้าม

คนตรงนั้นคือชายหล่อผลบลอนด์ดวงตาสีน้ำเงิน… นายพลเบอร์โทลด์

〈เน่ซังร้องไห้น่ะครับ คุณทำอะไรเหรอ?〉 (เบอร์โทลด์)

เขากระซิบถามผม

〈…มีหลายอย่างที่ต้องบอกเลยล่ะ〉 (ยูจีน)

〈แต่ผมเป็นคนที่จะโดนระบายใส่นะ〉 (เบอร์โทลด์)

〈ฉัน…ขอโทษเกี่ยวกับนั่นละกันนะ〉 (ยูจีน)

ผมเคยเห็นความเศร้าโศกของน้องชายผู้มีพี่สาวเผด็จการแล้ว

ผมถูกพูดด้วยโดยหลายคนหลังจากนั้น

ไอริไม่ได้มาในตอนนั้น

◇◇

“ฮ่าาา…”

ผมไหลตัวออกมาจากผู้คนและนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงมุมของสถานที่จัดงานเลี้ยง

ตอนนี้เมื่อผมคิดดูแล้ว ผมไม่ได้กินอะไรเลยที่งานเลี้ยงนี้ และดังนั้น  ผมหยิบจานอาหารเล็กๆที่อยู่รอบๆ

ผมหยิบอาหารเรียกน้ำย่อยธรรมดาเข้าปากของผม

รสชาติอันเค็มทำให้ผมอย่างดื่มบางอย่าง

มีค็อกเทลและไวน์เรียนกันอยู่ข้างบนโต๊ะใหญ่ เทให้สำหรับคุณแล้ว

ผมสงสัยว่าผมดื่มแก้วไหนดี

“อืม…ยูจีนคุง…?”

บางคนพูดกับผม

เสียงของผู้หญิงอายุน้อย

มันมอบความรู้สึกอายมา

“…”

ผมบอกไม่ได้ว่ามันคือเสียงผู้ใดในตอนนั้น

แต่ผมได้ยินมันมาก่อน

ผมหันไปก่อนผมจะจำได้…และแข็งไป

บนวันสอบคัดตัวอันลืมไม่ลงเมื่อ 2 ปีก่อน

เมื่อเวลาซึ่งผมคิดว่าผมถูกทิ้งโดยเพื่อนวัยเด็กของผมเพราะผลของผมที่มีแค่มานาสีขาวเท่านั้น…

“ม-มันเป็นสักพักแล้วนะ… มันดูเหมือนนายสบายดี…”

“…ใช่ มันเป็นสักพักแล้วนะ” (ยูจีน)

ผู้มองอึดอัดสุดขีดตรงนี้คือคนรู้จักผมจากโรงเรียนทหาร

เพื่อนของไอริผู้พูดจนทำให้ผมออกจากโรงเรียน

■ตอบความคิดเห็น:

มีความคิดเห็นเกี่ยวกับเบอร์คุงเยอะเลยครับ

มมันจะดีกว่าสำหรับผมอที่จะใส่การเกริ่นล่วหน้าเกี่ยวกับเขาว่าเป็นลูกนอกสมรส

■ความคิดเห็นจากผู้แต่ง:

สเก็ตช์คร่าวๆของเจ้าหญิงไอริครับ

เธอมอบออร่าเจ้าหญิงออกมาเลยล่ะ

แต่รูปลักษณ์ของเธอเปลี่ยนอย่างสิ้นเชิงในอาร์คที่ 3 นะ

นี่คือปกหน้าของเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ซามะ เล่ม 11 ซึ่งจะวางขายวันนี้

มันเป็นเล่มที่เอริเมื่อ 1,000 ปีก่อนปรากฏตัว

และนี่คือเล่ม 6 ของเรื่องซึ่งกล่าวมาข้างต้นในเวอร์ชันมังงะ

รูปวาดของเจ้าหญิงโซเฟียและมาโกโตะ

<วายุ: ดูรูปได้ที่ Nekopost>

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบ ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl