นักล่าแห่งความโลภ (นิยายแต่ง) - ตอนที่ 1 บทนำ
ย้อนกลับไปหลายพันปีก่อน เหล่ามนุษย์และเทพเคยอยู่ร่วมกันบนโลกมนุษย์อย่างสงบสุข แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนไป ความโลภของมนุษย์ก็ยิ่งพรั่งพรูออกมาให้เห็นมากขึ้น พวกเขากดขี่สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธ์ทั้ง 9 และต้องการอยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม พวกเขาได้สร้างสิ่งต่าง ๆ มากมายขึ้นมา แทนที่ธรรมชาติด้วยสิ่งก่อสร้าง และสิ่งต่าง ๆ ที่เคยมีอยู่ก็ค่อย ๆ หายไปตามกาลเวลา เผ่าพันธ์ต่าง ๆ ที่เคยมีอยู่ก็ถูกแทนด้วยหนึ่งเดียว นั่นคือ “มนุษย์” แม้แต่เทพเองก็ไม่สามารถอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้ พวกเขาจึงได้กลับไปยังที่ที่พวกเขาจากมา
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปนับหลายศตวรรษ มนุษย์ค่อย ๆ ลืมเลือนการมีตัวตนอยู่ของเผ่าพันธ์อื่น ๆ
บ้างก็เชื่อว่าเป็นเพียงเทพนิยาย และแล้วความโลภของมนุษย์ก็เปลี่ยนให้โลกเพียงหนึ่งเดียวของพวกเขา กลายเป็นโลกที่ทรุดโทรม พื้นดินที่แม้แต่หญ้าก็ไม่สามารถดำรงอยู่ได้ เหล่าชีวิตในทะเลค่อย ๆ ดับสูญ โลกที่พวกเขารู้จักก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป รวมไปถึงตัวตนของพวกเขา กฎเกณฑ์ที่พวกเขาสร้างเพื่ออยู่ร่วมกัน ก็ค่อย ๆ ถูกเมินเฉย เพียงเพราะต้องการจะอยู่รอดในโลกที่กำลังพังทลายลงไป
เมื่อความสิ้นหวังเข้าครอบงำ เหล่ามนุษย์ก็เริ่มอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าด้วยความศรัทธาแรงกล้า เพื่อขอโอกาสอีกสักครั้ง เหล่าพระผู้เป็นเจ้าเอง ก็ยังคงเชื่อว่ามนุษย์นั้นสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ จึงได้มอบโอกาสครั้งที่ 2 สู่โลก มันคือ ต้นไม้แห่งชีวิต
ต้นไม้ที่ถูกสร้างด้วยดวงวิญญาณและชีวิตมากมายของเหล่าเทพนั้น ได้ลงมาสู่โลกพร้อมกับความอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง ชีวิตของสรรพสัตว์ค่อย ๆ ถือกำเนิดขึ้นจากต้นไม้แห่งชีวิต โลกค่อย ๆ กลับมาเหมือนเดิม และดียิ่งขึ้นกว่าเดิม แต่เมื่อมนุษย์รู้ว่าต้นไม้แห่งชีวิตสามารถมอบพลังที่แสนอัศจรรย์ให้กับพวกเขาได้ พวกเขาก็พากันเก็บรวบรวมใบไม้แห้งรวมไปถึงกิ่งที่ร่วงลงมา เพื่อมอบความสามารถอันแสนอัศจรรย์เกินกว่าที่จะคาดถึงได้ให้กับตัวเอง แต่ความโลภของพวกเขามีมากเกินไป พวกเขาค่อย ๆ ตัดกิ่งของต้นไม้แห่งชีวิต จนสุดท้ายก็โค่นต้นไม้แห่งชีวิตลง เหล่าเทพที่ยังเหลือรอดนั้นโกรธและเกลียดมนุษย์กับสิ่งที่พวกเขาทำกับเหล่าดวงวิญญาณของครอบครัวของพวกเขาที่อยู่ในต้นไม้แห่งชีวิต พวกเขาจึงได้มอบหายนะให้แก่มนุษย์
ยุคปัจุบันก็ไม่ได้แย่ไปมากนัก โลกยังเต็มไปด้วยสิ่งต่าง ๆ มากมาย มนุษย์ยังคงดำรงอยู่ ในยุคสมัยใหม่เริ่มมีสิ่งต่าง ๆ ที่แปลกออกไป ไม่ว่าจะเป็น รถ ที่เป็นพาหนะเดินทาง หรือสิ่งที่โบยบินอยู่บนท้องฟ้าที่พวกเขาเรียกมันว่า เครื่องบิน โลกได้ต่างออกไปจากโลกที่รู้จักเมื่อหลายพันปีก่อน มนุษย์รับมือกับความโกรธของเหล่าเทพได้เพราะความสามารถอันแสนอัจรรย์ที่พวกเขาได้รับจากต้นไม้แห่งชีวิต รุ่นลูกและหลานของพวกเขายังคงได้รับพลังสืบทอดผ่านสายเลือดและมีอำนาจทัดเทียมเหล่าเทพ แต่ความโกรธของเหล่าเทพนั้นกลับไม่เคยลดน้อยลงเลย พวกเขาสร้างสิ่งที่เรียกว่า “มอนสเตอร์” ขึ้นมา เพื่อให้โจมตีและทำลายพวกมนุษย์ แต่มนุษย์ที่เต็มไปด้วยความหยิ่งยโสนั้นกลับคิดว่ามันเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยที่พวกเขารับมือได้ ไม่ได้มองว่าเป็นหายนะที่เหล่าเทพมอบให้ สุดท้ายพวกเขาก็ได้ลืมเลือนการมีตัวตนของเหล่าพระเจ้าไปอีกครั้งรวมไปถึงที่มาของเหล่ามอนสเตอร์ด้วย
“ผู้ควบคุมธาตุลม 1 ดาว เลเวล 2 ค่ะ” พนักงานของสมาคมพูดขึ้นหลังจากเช็กทักษะของเด็กหนุ่มด้วยอุปกรณ์อันล้ำยุค
“ก็แหม พ่อเป็นถึงขั้นผู้ควบคุมธาตุลม 3 ดาวเลยนะครับ ก็ไม่น่าแปลกใจหรอก” เสียงของชายแก่พูดโอ้อวด
“ที่รักคะ แบบนี้ลูกของเราก็เข้ากิลด์ใหญ่ ๆ ได้สบาย ๆ เลยใช่ไหมคะ เพราะมีโอกาสน้อยมากที่จะได้เป็นผู้ควบคุมธาตุลม” ภรรยาของชายแก่พูดขึ้น
“ถึงจะยัง 1 ดาวอยู่ แต่อนาคตไกลแน่นอนค่ะ” พนักงานของสมาคมพูดแทรกด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
“แต่ทำไมผมมีแค่ 1 ดาวเองอะครับ เลเวลก็ต่ำด้วย” เด็กหนุ่มถามพนักงานด้วยความสงสัย
“อ๋อ ตรงส่วนนี้ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ เพราะเราสามารถพัฒนาได้ด้วยวิธีต่าง ๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการกำจัดมอนสเตอร์ หรือด้วยอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ซื้อได้จากทางตลาดกลางหรือการประมูล เป็นส่วนที่เราสามารถอัพเกรดได้ค่า”
“พ่อผมอยากอัพเวลแล้ว พ่อช่วยพาผมไปลงดันเจี้ยนหน่อยได้ไหมครับ นะครับๆ”
“ยังไม่ได้หรอก ลูกต้องรอลงทะเบียนที่กิลด์ให้เรียบร้อยก่อน คุณพนักงานครับ ช่วยพาไปจัดการลงทะเบียนให้หน่อยได้ไหมครับ”
“ได้เลยค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ “ พูดจบ พนักงานก็ได้นำทางเด็กหนุ่มและครอบครัวของเขา เข้าไปในประตูบานกว้าง
เพื่อให้รอดชีวิตจากความแค้นของเหล่าเทพ พวกเขาต้องปรับตัวและสร้างสิ่งต่าง ๆ มากมาย จากผู้ถูกล่า พวกเขากลายเป็น “ผู้ล่า” และกลับมาสู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารอีกครั้ง พวกเขาเริ่มล่าและใช้ประโยชน์จากมอนสเตอร์ ไม่ว่าจะเป็นหินเวทมนตร์ที่เหล่าเทพใช้สร้างมอนสเตอร์ ถึงจะถูกสร้างขึ้นมาแต่พวกมันกลับขยายพันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว และขยายอนาเขตของพวกมันราวกับพวกมันกำลังแย่งชิงดินแดนกับเหล่ามนุษย์ ไม่ใช่ว่าเหล่ามนุษย์จะสามารถรับมือกับมอนสเตอร์ได้เสมอไป ย้อนจากปัจุบันไปสู่อดีตเมื่อ100 ปีก่อน กลุ่มมอนสเตอร์ระดับ 2 ดาว เข้าโจมตีหมู่บ้านต่าง ๆ เพียงแค่วันเดียว มนุษย์ก็ล้มหายตายจากไปเกือบสองพันคนเพียงคืนเดียว พวกเขาจึงได้ตั้งกลุ่มที่เรียกว่า “นักล่า” ขึ้นมา เพื่อปกป้องมนุษย์จากเหล่ามอนสเตอร์ เหล่านักล่านั้นเป็นผู้สืบทอดพลังที่ได้รับมาจากตระกูลของพวกเขา แต่จะมีบางกลุ่มที่ถูกปลุกพลังขึ้นมาโดยไม่รู้ที่ไปที่มาของพลัง ซึ่งพบเจอได้ยากในกลุ่มของมนุษย์