นางสนมแพทย์อัจฉริยะ - บทที่ 274 สังหารด้วยไม้ ยังไงก็ต้องฆ่า

วันนี้นางปล่อยสาวใช้ในวังสองคนนี้ไป ก็จะมีแต่ทำให้เสียชื่อเสียงและดูก็ไร้ความสามารถและพวกนางนั่นแหละที่ผิด สองสาวใช้ในวังจะต้องตายวันนี้หรือหากไม่ตายในวันนี้วันหน้านางก็ต้องตายอยู่ดี

เหวินจู เห็นว่าเฟิ่งชิงเฉิน ไม่ได้แสดงอาการใจอ่อนเลย ความกลัวในใจของรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ นี่นางอายุเท่าไหร่กันแน่ นางสามารถโหดเหี้ยมและเลือดเย็นและฆ่าอย่างเด็ดขาดไม่ต่างอะไรจากผู้ชายคนหนึ่ง

นางจำได้ว่าเมื่อเซี่ยกุ้ยเฟยเข้ามาในวังครั้งแรกก็ทุบตีและฆ่าสาวใช้ในวัง แม้แต่สาวใช้ที่มีความรับผิดชอบสูงก็ยังถูกตำหนิและทุบตี นางไม่เบามือเลยแม้สาวใช้ในวังขอความเมตตา จนกระทั่งต่อมาเขาถูกสาวใช้ในวังล้อมกรอบและเกือบจะถูกโยนเข้าไปในวังอันหนาวเหน็บ เซี่ยกุ้ยเฟยจึงเข้าใจว่าในวังไม่มีผู้บริสุทธิ์ มีแต่ผู้ถูกฆ่า ผู้มีประโยชน์และผู้ที่ไม่มีประโยชน์

เหวินจูรู้ว่าการพิจารณาคดีนี้ วิหารจาวเยี่ยนเป็นฝ่ายแพ้ “เจ้ามัวทำอะไรอยู่ ลากพวกนางสองคนลงมา”

“ขอรับ” ขันทีที่หยาบกร้านรีบไปข้างหน้า ลากคนออกไปสองคนแล้วจับนั่งลง

“ยกโทษให้ข้าเถิดได้โปรด ไว้ชีวิตพวกข้า คุณหนูเฟิ่ง ” สองสาวใช้ในวังร้องไห้และดิ้นรนสุดชีวิต แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้

ใบหน้าของเฟิ่งชิงเฉินไร้ความรู้สึก มีเพียงดวงตาของนางที่เย็นชามากขึ้นเรื่อยๆ

ป้าบ ป้าบ ป้าบ…

เมื่อถูกกระแทกเข้ากับไม้ สาวใช้ทั้งสองในวังถึงกับกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด อนาถใจเหลือเกิน เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกเจ็บในใจ นางต้องการจะหยุดแต่นางก็กลั้นใจไว้

ในสถานที่ที่น่ากลัวอย่างวัง ความเมตตาเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด แม้ว่านางจะปล่อยสาวใช้ทั้งสองไป พวกเขาก็จะไม่ปล่อยตัวนางไป สิ่งที่นางต้องทำในวังคือป้องกันตัวเอง ถ้านางไม่มีสถานะและความสามารถในตอนนี้ นางจะเป็นคนที่ถูกกระทำเสียเอง

เฟิ่งชิงเฉินปล่อยมืออย่างเงียบๆ ป้องกันไม่ให้เหวินจูเห็นความคิดภายในของนาง และใบหน้าของนางยังคงสงบ ราวกับว่าเขาไม่เคยได้ยินเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นเรื่อยๆ แต่ในใจค่อยๆอ่อนแอลง

ใจแข็ง!

นี่คือการประเมินเฟิ่งชิงเฉินของเหวินจูแม้แต่เหวินจู ที่เคยถูกลงโทษก็อดไม่ได้ที่จะทำใจเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของสาวใช้ทั้งสองในวัง แต่เฟิ่งชิงเฉินไม่เลย

ต้องบอกเหนียงเหนียงว่าคนอย่างเฟิ่งชิงเฉิน ถ้าหากไม่สามารถกำจัดนางได้ในครั้งเดียว ก็อย่าคิดที่จะเป็นศัตรู เพราะศัตรูเช่นนี้น่ากลัวเกินไป

สองสาวใช้ในวังไม่มีแรงจะกรีดร้องอีกต่อไป และเฟิ่งชิงเฉินก็รู้ว่าพวกนางสองคนอยู่ไม่ไกลจากความตาย

สิ่งมีชีวิตสองคนกำลังจะตายต่อหน้านางในชั่วพริบตา จะบอกว่าไม่รู้สึกผิดก็คงเป็นเรื่องโกหก แต่นี่คือกฎแห่งการอยู่รอดในโลกนี้

อย่าคิดว่ามาจากการข้ามชาติ แล้วจะเป็นคนพิเศษ ที่จะสามารถโห่ร้องเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนได้ที่นี่ ตะโกนว่าทุกคนล้วนเท่าเทียมกัน และตะโกนว่าการลงประชาทัณฑ์ถือเป็นการละเมิด

ยังคงลงไม้ต่อไป จู่ๆเฟิ่งชิงเฉินก็นึกถึง ตำหนักไท่เหอ คิดในใจว่าถ้าคนที่นำโดยเจิ้นกั๋วกง สามารถสร้างระเบิดเทียนเหล่ยได้จริงๆ จักรพรรดิจะทำอย่างไร ซีหลิง, หนานหลิง และ เป่ยหลิง จะเป็นอย่างไร?

ผู้คนในสามประเทศนี้ทั้งหมดล้วนอยู่ในตงหลิง ทุกวันนี้การวางระเบิดประตูเมืองไม่ใช่งานของ สาม ประเทศนี้ หากสิ่งนี้มาจากสามประเทศ มันจะไม่ปรากฏที่ประตูเมือง แต่ปรากฏในสนามรบ

ข่าวที่เจิ้นกั๋วกงนำคนเข้ามาในวัง คนในสามประเทศนี้คงได้รับข่าวเช่นกัน และพวกเขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร

พรสวรรค์ที่รู้วิธีสร้างระเบิดเทียนเหล่ย หากใช้ตัวเองไม่ได้ ฝ่ายตรงข้ามก็ไม่สามารถใช้งานได้ ถ้าเป็น ซีหลิงเทียนเหล่ย, ซูหว่าน และเป่ยหลิงเฟิ่งเฉี่ยน คงจะฆ่าคนนั้นและป้องกันไม่ให้ตงหลิงให้แข็งแรงขึ้น . .

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกสบายใจโดยไม่มีเหตุผลชัดเจน เพื่อนข้ามชาตินั้นไม่ควรอยู่นาน มีคนจำนวนมากเกินไปในโลกนี้ที่ต้องการให้เขาตาย

การทำระเบิดเทียนเหล่ยได้เป็นเรื่องน่ายินดี แต่ก็เป็นหายนะ ในสี่อาณาจักรและเก้าเมือง ไม่เพียงจักรพรรดิแห่งตงหลิงเท่านั้นที่ต้องการครองโลก ทุกคนต้องการพรสวรรค์เช่นนี้ กรณีแบ่งไม่เท่ากัน ตายได้อย่างเดียว

“คุณหนูเฟิ่ง” สองสาวใช้ในวังหายใจไม่ออก เหวินจูก้าวไปข้างหน้าเพื่อรายงานเฟิ่งชิงเฉิน: “อาชญากรสองคนที่ก่อกวนคุณหนูเฟิ่ง จัดการพวกนั้นเรียบร้อยแล้ว คุณหนูเฟิ่งจะตรวจสอบหรือไม่”

เฟิ่งชิงเฉินสงบสติอารมณ์ลงอย่างรวดเร็ว ไม่แยแสและเหินห่างด้วยรูปลักษณ์ที่ทำให้คนไม่สามารถมองทะลุได้ “หมายความว่าอย่างไร ชิงเฉินไม่เข้าใจ สาวใช้ในวังสองคนนี้เกี่ยวอะไรกับชิงเฉิน พวกเขาไม่เป็นเช่นนั้น ถ้าข้าละเมิด กฎของวังจะจัดการกับมันตามกฎหรือไม่ ทำไมมันถึงเกี่ยวข้องกับชิงเฉินอีกล่ะ?”

ถูกแล้ว นางไม่ได้พูดตั้งแต่ต้นจนจบว่านางต้องการให้สาวใช้สองคนนี้ในวังตาย นางบอกว่าคนที่ฆ่าสองสาวใช้ในวังนั้นคือเหวินจู แม้ว่าการฆ่าสองสาวใช้ในวังก็ไม่ผิดกฎหมาย

แม้ว่าชื่อเสียงของนางจะไม่ค่อยดีนัก แต่นางก็นางไม่ต้องการเพิ่มชื่อเสียงว่าเป็นคนโหดเหี้ยมและทุบตีสาวใช้ในวัง

ใบหน้าของเหวินจูเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินด้วยความโกรธ แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของขันทีและวิธีการของเฟิ่งชิงเฉิน เหวินจูทำได้เพียงกลืนลมหายใจด้วยรอยยิ้มที่อ่อนน้อมถ่อมตนบนใบหน้าของเขา: “ใช่ สิ่งที่คุณหนู บอกก็คือ คนรับใช้ที่เป็นฝ่ายผิด คุณหนูเฟิ่ง ท่านเซี่ยรอนานแล้ว ได้โปรด…”

นี่เป็นครั้งแรกที่นางเข้าไปในวังเพื่อพบ ไม่นานหลังจากนั้น สาวใช้ที่อยู่ข้างราชินีก็ตาย สาวใช้สองคนเสียชีวิตข้างๆเซี่ยกุ้ยเฟย

ราชินีไม่อยากเห็นนาง และดูเหมือนจะไม่ชอบนางมากนัก เหมือนเป็นการเสแสร้งแต่จริงๆแล้วนางไม่ได้แข็งแกร่งแบบราชินี

หลังจากที่เฟิ่งชิงเฉิน เข้าไป สนมเซี่ยก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องของสาวใช้ทั้งสองในวังเลย และพูดคุยกับเฟิ่งชิงเฉิน อย่างสง่างาม หลังจากถามคำถามสองสามข้อเกี่ยวกับร่างกายของเฟิ่งชิงเฉิน

“ก่อนที่ฉันจะเข้าไปในวัง ข้ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้หญิงคนที่สอง ข้าได้ยินมาว่าคุณหนูเฟิ่ง รักษาความเจ็บป่วยเก่าขององค์สองและข้าก็มีความสุขมากข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมีทักษะทางการแพทย์มากมายเช่นนี้แม้อายุยังน้อย”

“ท่านประเมินข้าสูงเกินไป” เฟิ่งชิงเฉิน นั่งหลังตรงและนางนั่งเพียงครึ่งก้นเท่านั้น โดยที่ก้นของนางยังเกาะอยู่ไปที่เก้าอี้แบบนั้น

เฟิ่งชิงเฉินไม่ทำผิดพลาดในเรื่องเล็กน้อย เมื่ออยู่ต่อหน้าเซี่ยกุ้ยเฟย

“เจ้าเป็นคนถ่อมตัวยิ่งนัก และองค์ชายสามมักจะพูดถึงคุณที่หน้าพระราชวังนี้ และยกย่องทักษะทางการแพทย์ที่ไม่ธรรมดาของเจ้า เป็นเพราะการกระทำของเจ้าที่ทำให้นายคนที่สองรอดพ้นจากคดีที่ไม่ยุติธรรม” เซี่ยกุ้ยเฟยหยิบแก้วชาขึ้นมาและจิบ แต่เฟิ่งชิงเฉินรู้ว่านางสนมเซี่ย กำลังมองนางขณะดื่มชา

ท้ายที่สุดเฟิ่งชิงเฉิน จะค้นพบและเตรียมรับมือกับมัน ถ้านางมองอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา

แตกต่างจากภายนอกที่เย่อหยิ่งและไม่พอใจเฟิ่งชิงเฉิน ให้ความเคารพอย่างมากหลังจากก้าวเข้ามาในห้อง “ขอบคุณสำหรับคำชม เฟิ่งชิงเฉินไม่กล้ารับไว้ ”

เซี่ยกุ้ยเฟยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ร่างกายของข้าก็ไม่สบายใจเช่นกันโชคดีที่เจ้าอยู่ที่นี่ ข้าจะไม่รบกวนแพทย์ของจักรพรรดิ เจ้าจะช่วยข้าดูหน่อยได้หรือไม่”

เมื่อวางข้อมือลงบนโต๊ะเฟิ่งชิงเฉิน ทำให้เฟิ่งชิงเฉินไม่มีโอกาสได้ปฏิเสธ เฟิ่งชิงเฉินรู้ดีว่าควรทำอย่างไรดังนั้นนางจึงก้าวไปข้างหน้าด้วยความสุภาพเรียบร้อย

“เหวินจู หาที่นั่งมาให้คุณหนูเฟิ่ง” เซี่ยกุ้ยเฟยทำดีกับเฟิ่งชิงเฉินโดยไม่ให้เฟิ่งชิงเฉินคุกเข่าเพื่อตรวจชีพจร

ให้ที่นั่งคุณ ไม่ว่าคุณจะคิดอะไรอยู่ในใจ คุณยังคงต้องทำให้ดีที่สุดบนผิวเผิน