นางสนมแพทย์อัจฉริยะ - บทที่ 756 ยาก, ต้องควบคุมนักฆ่า

นางสนมแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 756 ยาก, ต้องควบคุมนักฆ่า

พันธมิตรคืออะไร?

พันธมิตรไม่ถือว่าเป็นองค์กรที่เป็นทางการ เป็นหกยุทธจักรต้น ๆ ในยุคแรก ๆ ที่คงอยู่มาจนถึงตอนนี้ และมีฐานะเหนือกว่าคนทั่วไป

แน่นอน เหตุผลที่พันธมิตรนักฆ่าอยู่เหนือกว่า ก็เพราะว่าพวกเขามีอำนาจมาก แต่ความจริงแล้วไม่มีอำนาจอะไรเลย

พันธมิตรนักฆ่านั้นไม่ได้สนใจนักฆ่าด้วยกันหรือความเป็นความตาย แต่เป็นสัญญาขององค์กรนักฆ่ารายใหญ่ว่าไม่ให้ฆ่าตัวตายและทารุณกรรม และไม่ใช่เพราะไม่อาจรับภารกิจได้ ไม่มีเงินดำรงชีวิตจนต้องแย่งชิงลงมือ

พันธมิตรนักฆ่าในปัจจุบันยังคงนำโดยองค์กรนักฆ่าในหกยุทธจักร ในยุทธจักรนี้ยังมีนักฆ่าตัวฉกาจที่ล้วนแต่เป็นบุคคลที่น่าสะพรึงกลัว

การเป็นนักฆ่าชั้นสูงนั้นมีความโดดเดี่ยวมาก ยามแก่เฒ่าพวกเขาไม่คิดและไม่มีทางจะใช้ชีวิตบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยเลือด เมื่ออยู่ในโลกแห่งความมืดนาน พวกเขาก็ไม่คุ้นชินกับแสงอาทิตย์ ดังนั้นพวกเขายังคงอยู่ในรังพันธมิตรนักฆ่า เพื่อให้ทุกคนได้รู้ว่านักฆ่ายังอยู่

นอกจากนี้ พันธมิตรนักฆ่ายังสามารถทำภารกิจภายนอกได้อีกด้วย สำหรับคนที่ไม่ได้อยู่ในวงการนักฆ่า นักฆ่านั้นลึกลับ แม้ว่าจะมีเงินก็ไม่สามารถหาองค์กรนักฆ่าได้

การมีอยู่ของนักฆ่านั้นช่วยแก้ปัญหานี้ได้ ตราบเท่าที่คนธรรมดามีเงิน พวกเขาสามารถไปที่พันธมิตรนักฆ่าเพื่อหานักฆ่าได้ และโดยทั่วไปคนว่าจ้างจะไม่ไปพบนักฆ่า นั่นก็เพราะเพื่อความปลอดภัย

ไม่ว่านักฆ่าจะลงมือเพียงลำพังหรือร่วมกับองค์กรนักฆ่า พวกเขาจะได้รับภารกิจจากภายในองค์กรที่เป็นเอกลักษณ์และเป็นลักษณะเด่นขององค์กรนักฆ่า

ตราบใดที่สามารถจ่ายได้ ก็สามารถให้เงินค่าหัวแก่องค์กรนักฆ่า หลังจากให้ค่าหัว ไม่ได้หมายความว่าภารกิจจะสำเร็จ ทั้งนี้ต้องดูว่าค่าหัวมากเพียงใด อีกทั้งนักฆ่าสนใจหรือไม่

การให้เป็นเอกลักษณ์ขององค์กรนักฆ่า มีตัวอย่างที่น่าสนใจมากมาย เช่น การซื้อชีวิตเฟิ่งชิงเฉิน เด็กกำพร้าคนหนึ่งด้วยราคาสูงเฉียดฟ้า ทอง 200,000 ตำลึง และมีการซื้อชีวิตขุนนางด้วยทอง 10,000 ตำลึง น่าสนใจที่สุดคือเจ้าของหมู่บ้านหมู่บ้านแรกขอซื้อชีวิตหลานจิ่วชิงด้วยเงินหนึ่งเหรียญ

ไอกระแอม…แน่นอน ค่าหัวของปู้จิงหยุนถูกเสนอมาหลายปีแล้ว ค่าหัวของนักฆ่านั้นเรียงตามราคาจากสูงไปต่ำ ค่าหัวของของปู้จิงหยุนนั้นยังจมในกองดิน และไม่มีคนสนใจ แต่ค่าหัวของลู่อีหรานนั้นอยู่ในอันดับที่หนึ่ง

ตราบใดที่เฟิ่งชิงเฉินยังไม่ตาย ตราบใดที่ไม่มีใครเสนอราคาที่สูงกว่า ค่าหัวของเฟิ่งชิงเฉินเป็นอันดับหนึ่งสำหรับนักฆ่าเสมอ และเฟิ่งชิงเฉินเป็นคนที่ทุกคนต้องการฆ่ามากที่สุด

นี่มันองค์กรประหลาดอะไรกัน

เมื่อได้ยินการแนะนำของหวังจิ่นหลิง เฟิ่งชิงเฉินมองไปบนท้องฟ้าอย่างเงียบ ๆ แม้อยากจะร้องไห้ก็ไม่มีน้ำตา “ทำไมข้าถึงโชคร้ายจัง ในที่สุดข้าก็พบญาติทางสายเลือด แต่เขาเป็นคนบ้า”

เฟิ่งชิงเฉินแสร้งทำเป็นเศร้า ซึ่งทำให้หวังจิ่นหลิงหัวเราะออกมาดัง ๆ: “ชิงเฉิน เจ้าไม่เหมาะกับความเศร้า”

“แต่ตอนนี้ข้าเศร้าจริง ๆ ” เฟิ่งชิงเฉินอยากให้คนอื่นปลอบใจ แต่ก็ต้องการความสงบ และไม่แยแสอะไรเหมือนดอกเบญจมาศ แต่เมื่อรู้ชื่อนักฆ่าเหล่านั้นก็จะจดจำไปตลอด

ท้ายที่สุดนางยังไม่หยิ่งผยอง และกล้าพูดว่านางไม่กลัวที่จะถูกไล่ล่าโดยนักฆ่า

“ไม่ว่าจะกังวลแค่ไหน ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้ เพราะกังวลว่าจะถูกตามล่าจากนักฆ่า ดังนั้นอย่างที่ข้าพูดไว้ จงใช้โลกของนักฆ่าทั้งหมดเพื่อประโยชน์ของเจ้าเอง เมื่อถึงเวลาจะไม่มีใครกล้าแตะต้องเจ้า” หวังจิ่นหลิงปล่อยเชือกควบม้า และเดินไปที่ด้านข้างของเฟิ่งชิงเฉิน

เฟิ่งชิงเฉินลงจากหลังม้า ทั้งสองคนนั่งอยู่บนหลังม้า แต่พวกเขาไม่รีบร้อน มันแปลกจริงๆ หวังจิ่นหลิงไม่สนใจ เขากระตุกเชือกควบม้าและเดินทางไปกับเฟิ่งชิงเฉิน

เฟิ่งชิงเฉินหันศีรษะของนาง และมองหวังจิ่นหลิงด้วยความโกรธ “มันง่ายสำหรับเจ้าที่จะพูดว่า ข้าไม่ใช่นักฆ่า ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนักฆ่า นอกจากนี้ หากองค์กรนักฆ่าง่ายขนาดนั้น จักรพรรดิแห่งสี่ก๊กคงทำไปนานแล้ว แล้วข้าจะได้โอกาสจากที่ไหน ?”

การควบคุมโลกแห่งนักฆ่า ไม่ต้องพูดถึงจักรพรรดิทั้งสี่ก๊ก แม้แต่ตระกูลหลานในอดีตและตระกูลเฟิ่งหลีก็ไม่อาจะทำได้

นักฆ่าคือกลุ่มของเงามืด แต่พวกเขาก็มีอาวุธที่แหลมคมที่สุดเช่นกัน แม้ว่าวิธีการลอบสังหารจะดูน่าขายหน้า แต่ก็ใช้งานได้จริง

“เพราะความยากลำบาก จึงมีคุณค่าในการครอบครอง เมื่อมีนักฆ่าเป็นผู้สนับสนุน หนทางในอนาคตของเจ้าจะง่ายขึ้น อำนาจของสี่ก๊ก และเก้าเมืองถูกลิขิตไว้แล้ว อำนาจอยู่ที่ดุลพินิจจักรพรรดิ

“เจ้าทำให้ซีหลิง หนานหลิง และแคว้นเย่ขุ่นเคือง คุณหนูใหญ่แห่งแคว้นฉู่—เมืองฉู่ ที่ต้องการแต่งงานกับเสด็จอาเก้าก็ไม่ปล่อยเจ้าไป เมื่อเจ้าถูกศัตรูล้อมรอบเจ้าต้องมีการป้องกันตนเองและต้องแข็งแกร่ง” หวังจิ่นหลิงไม่ได้มีความเห็นแก่ตัวเลยแม้แต่น้อย เขาแค่ต้องการให้เฟิ่งชิงเฉินมีพลัง ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่เชื่อถือได้มากไปกว่าการมีพลังของนางเอง

ของที่คนอื่นให้ก็เป็นของคนอื่น ตราบใดที่คน ๆ นั้นต้องการจะเอาคืนก็สามารถเอาคืนเมื่อไรก็ได้ ของที่เป็นของตนเท่านั้นที่เป็นของ ๆ ตน

“เอ่อ… ข้าทำให้หลายคนขุ่นเคืองโดยไม่รู้ตัว และดูเหมือนข้าไม่ได้ทำอะไรเลย” ที่ทำให้ซีหลิงขุ่นเคืองก็เพราะตงหลิงจื่อลั่ว หนานหลิงขุ่นเคืองอาจเป็นเพราะโจวสิง และแคว้นเย่ขุ่นเคืองนานเพราซูหว่าน แคว้นฉู่ขุ่นเคืองนางเพราเสด็จอาเก้า

ไม่ใช่เพราะตัวนางที่ทำให้พวกเขาขุ่นเคือง

“หากไม่มีอุบัติเหตุ หลังจากองค์หญิงอันผิงอภิเสกกับเป่ยหลิง เป่ยหลิงจะถือว่าข้าเป็นศัตรู ข้าคิดว่าเป่ยหลิงเฟิ่งเฉียนขององค์หญิงอันผิงมาก” เฟิ่งชิงเฉินเพิ่งนึกขึ้นได้ว่านางอาจจะกลางเป็นศัตรู

“ใช่ ถ้าองค์หญิงอันผิงเหนือกว่า เป็นเรื่องปกติที่เป่ยหลิงจะไม่พอใจเจ้า ข้าลืมบอกว่าจักรพรรดิตงหลิงก็ไม่ชอบเจ้าเช่นกัน เจ้ามีศัตรูเกินครึ่งในจิ่วโจว และเป็นศัตรูของสี่แคว้น” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้หวังจิ่นหลิงก็ยิ้มอย่างไร้ความปรานี

ผู้หญิงที่ถูกมองว่าเป็นศัตรูของสองแคว้นสี่ก๊ก เฟิ่งชิงเฉินเป็นคนแรกของจิ่วโจว ด้วยความแข็งแกร่งของนาง นางเป็นศัตรูของหลายต่อหลายคนแต่ยังมีชีวิตอย่างดีก็มีแค่เฟิ่งชิงเฉิน

“อา…” หวังจิ่นหลิงขยับมือ สีหน้าของเฟิ่งชิงเฉินเริ่มแย่ลง และนางก็ลูบศีรษะด้วยความเจ็บปวด “อย่าพูดเถอะ พูดขนาดนี้ ข้าอยากจะตายแล้ว ถ้าข้าฆ่าตัวตายจะได้รับเงินค่าหัวไหม?”

แผ่นดินจิ่วโจวต่างก็เป็นศัตรูของเฟิ่งชิงเฉิน นางไม่รู้เลยว่าศัตรูของนางเยอะถึงเพียงนี้

“แน่นอนเจ้ากำลังจะฆ่าตัวตาย ข้าไม่รังเกียจที่จะเอาร่างของเจ้าไปเรียกร้องทองคำสองแสนตำลึง ว่ากันว่าค่าหัวนี้ทำให้หัวใจของราชวงค์เป่ยหลิงสั่นคลอน” ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับองค์หญิงอันผิง แม้ว่านางจะไม่แต่งงาน เมื่อเจ้าไปที่เป่ยหลิง พวกเขาจะถือว่าเจ้าเป็นศัตรู ” หวังจิ่นหลิงยิ้ม เขารู้ดีว่าเฟิ่งชิงเฉินแค่พูดเฉย ๆ นางจะไม่มีวันฆ่าตัวตาย

“อะไรนะ ? ราชวงศ์มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเหรอ ? ” จู่ ๆ เฟิ่งชิงเฉินก็หันศีรษะไปมองหวังจิ่นหลิงด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

ให้ตายเถอะ มีคนอยากให้นางตายกี่คน

หวังจิ่นหลิงกระพริบตา และพูดด้วยใบหน้าบริสุทธิ์ “เจ้าไม่รู้หรอกว่าเป่ยหลิงยากจนมาโดยตลอด ทองคำสองแสนตำลึงนี้ จะทำให้ความแข็งแกร่งของเป่ยหลิงสามารถยกระดับให้สูงขึ้นได้ ค่าหัวสูงขนาดนี้ เป่ยหลิงยอมที่จะให้นักฆ่าฆ่าเจ้าเป็นแน่”