นายน้อยเจ้าสำราญ - ตอนที่ 1304 แผนการอันยิ่งใหญ่
ตอนที่ 1304 แผนการอันยิ่งใหญ่
ฟู่เสี่ยวกวนนำกองทัพเรือขึ้นฝั่งที่อิงเทียน
เดิมทีสถานที่แห่งนี้มีนามว่าอแลสกา แต่ในเมื่อฟู่เสี่ยนวกวนมาถึงที่นี่ก่อนชาติอื่น ก็จะมิมีอแลสกาปรากฏขึ้นมาบนแผนที่อีกต่อไป !
เขายืนอยู่บนบกแล้วก้าวสั้น ๆ ไปด้วยความตื่นเต้นที่ซัดถาโถมเข้ามาในใจ ทว่าก้าวสั้น ๆ นี้กลับเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่สำหรับมวลมนุษยชาติ !
เขาย่อมมิรู้ถึงสิ่งนี้ บัดนี้เขารู้สึกปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง “อเมริกา…ข้ามาแล้ว ในเมื่อข้ามาแล้ว เจ้าคงมิได้ถือกำเนิดขึ้นอีกบนโลกใบนี้ ! ”
“เมื่อข้ายืนอยู่ที่นี่ ชาวอินเดียแดงทุกคนจะต้องตกเป็นของข้า ! ”
“หากพวกเจ้าคิดจะย้ายถิ่นฐานเข้ามาสถาปนาประเทศบนทวีปอเมริกาแห่งนี้…พวกเจ้าฝันไปก่อนเถิด ! ”
บัดนี้แผนการอันยิ่งใหญ่ได้ผุดขึ้นมาในหัวของเขา
เมื่ออิงเทียนก่อตั้งแล้วเสร็จเมื่อใด เมื่ออู่ต่อเรือและท่าเรือสร้างเสร็จ ทวีปอเมริกาอันกว้างใหญ่แห่งนี้จะต้องเป็นที่นาของเขาทั้งหมด !
เขาต้องการเป็นเศรษฐีที่ดินที่ยิ่งใหญ่ที่สุด บนทวีปเเห่งใหม่ เขาต้องการร่วมมือกับต้าเซี่ย ทว่ามิใช่การเป็นประเทศราชของต้าเซี่ย แต่เพียงมีความสัมพันธ์อันแนบแน่นกับต้าเซี่ยเท่านั้น เพราะเยี่ยงไรเสียจักรพรรดิแห่งต้าเซี่ยก็เป็นบุตรชายของเขาเอง !
ชั่วอึดใจนั้นเอง ฟู่เสี่ยวกวนชายวัยสามสิบปีก็รู้สึกราวกับว่าได้ย้อนกลับไปในวัยหนุ่มอีกครา !
เขายกสองแขนขึ้นแล้วอ้าออกเพื่อโอบกอดอากาศ ราวกับว่ากำลังโอบกอดผืนปฐพีแห่งนี้เอาไว้ในอ้อมแขนของเขา !
“เสี่ยวไป๋ ! ”
“ข้าคิดออกเเล้ว ! ”
ไป๋ยู่เหลียนผงะพลางครุ่นคิดในใจว่า…สิ่งที่เจ้าครุ่นคิดมาตลอดการเดินทางล้วนเป็นเรื่องของการสร้างคฤหาสน์และการเป็นเศรษฐีที่ดินมิใช่หรือ ?
“คิดอันใดออกเยี่ยงนั้นหรือ ? ”
“สถาปนาประเทศ ข้ายังอยากสถาปนาประเทศ ! ”
ฟู่เสี่ยวกวนชี้นิ้วไปข้างหน้า “ข้าต้องการสถาปนาประเทศใหม่ซึ่งมีขนาดใหญ่ยิ่งกว่าต้าเซี่ย ! ข้าต้องการให้ชาวอินเดียแดงที่นี่กลายเป็นขุนนางและราษฎรของประเทศแห่งใหม่ ! ”
“ข้าต้องการให้ที่นี่เป็นฐานที่มั่นแห่งใหม่ เพื่อที่จะเดินทางไปยังประเทศรอบข้าง…แล้วมุ่งสู่ทุกผืนปฐพีของมหาสมุทรแปซิฟิก ! ”
“ในเมื่อข้าอยากจะเป็นเศรษฐที่ดิน เช่นนั้นข้าก็จะเป็นเศรษฐีที่ดินที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ ! ”
“เสี่ยวไป๋ จงรวบรวมกำลังพล…แล้วบุกเข้าไป ! ”
ไป๋ยู่เหลียนมิรู้ว่า เหตุใดอยู่ ๆ ฟู่เสี่ยวกวนถึงเกิดความฮึกเหิมขึ้นมากะทันหัน ทว่าถือเป็นเรื่องดีอย่างมิต้องสงสัย
เหมือนว่าจักรพรรดิพระเจ้าหลวงคนที่เอาแต่เอ่ยว่าจะนอนอาบแดดอยู่ริมชายหาด คิดแต่จะมีที่ดินไว้ในครอบครองราวกับจะใช้ชีวิตอย่างราบเรียบผู้นั้นได้ฟื้นคืนสติกลับมาอีกครา
“รับทราบ ! ”
“นี่เป็นปณิธานอันยิ่งใหญ่ของเจ้า ข้าไป๋ยู่เหลียน…จะน้อมปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้า ! ”
กองกำลังหนึ่งหมื่นนายซึ่งติดตั้งอาวุธพร้อมสรรพมุ่งหน้าเข้าไปในดินแดนที่มิเคยรู้จักมาก่อน โดยมีเหล่าสตรีติดตามไปด้วย ส่วนทหารนาวิกโยธินที่เหลืออีกหนึ่งหมื่นนายทำหน้าที่ดูแลชาวนา ช่างฝีมือและบุคลากรทางการเเพทย์ รวมทั้งสิ้นสามแสนคน
“เมื่อพวกเจ้าหาทำเลดี ๆ ได้แล้ว จากนั้นจงจัดการให้ทุกคนเริ่มสร้างเมืองแห่งแรก ! ”
ฟู่เสี่ยวกวนและไป๋ยู่เหลียนยืนอยู่ริมชายหาด ส่วนซูเจวี๋ยและซูม่อเป็นผู้นำกองทัพนาวิกโยธิน
“แบบการก่อสร้างเมืองแห่งนี้ข้าได้มอบให้เจ้าหมดแล้ว เมืองแห่งแรกมิจำเป็นต้องมีขนาดใหญ่จนเกินไป ทว่าในอิงเทียนฐานที่มั่นบนภาคพื้นทวีปของเรา จำเป็นต้องมีทุกอย่าง โดยเฉพาะศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ โรงผลิตยุทโธปกรณ์ โรงตีเหล็ก โรงงานไม้รวมไปถึงท่าเรือสำหรับคมนาคมและอู่ซ่อมเรือต่าง ๆ ”
“ด้านหลังของพวกเราเป็นท่าเรือธรรมชาติ ให้สร้างท่าเรือเหมือนกับแผ่นดินใหญ่ลีอาห์ เมื่อสร้างทุกอย่างเสร็จเมื่อใด จงให้อู่ต่อเรือเริ่มต่อเรือรบ ! ”
“เรือรบเหล่านี้มิได้มีเพื่อรบกับประเทศต่าง ๆ ในทวีปยุโรป ทว่าเพื่อลาดตระเวนน่านน้ำของเรา เพื่อป้องกันมิให้ข้าศึกเข้ามาโจมตี ! ”
“ดังนั้นจำต้องติดตั้งปืนใหญ่ไว้ที่ท่าเรือด้วย เพราะเมื่อข้าออกเดินทางไปเเล้ว พวกเจ้าก็จะเหลือเพียงแค่กองทัพเดียว ซ้ำยังมิมีกองกำลังป้องกันทางทะเลอีกด้วย”
“ส่วนเรื่องคน ที่นี่จำต้องมีชาวอินเดียแดงซึ่งเป็นชนพื้นเมือง… พวกเราจะดำเนินนโยบายเดิม หากมิต่อต้านก็รับมาเป็นประชากรชาวอิงเทียนเสียให้หมด ส่วนพวกที่ต่อต้านจงจัดการฆ่ามันเสีย”
“ทางทิศตะวันตกของทวีปแห่งนี้กว้างใหญ่ยิ่งนัก ระหว่างที่ข้ายังมิได้กลับมา ให้เหล่าศิษย์พี่มีหน้าที่ในการสำรวจ โดยให้พวกเขาร่างแผนที่ของทวีปที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้ขึ้นมา ถ้าหากยังมีประเทศอื่นอยู่บนทวีปแห่งนี้อีก ก็จงรอให้ข้ากลับมาเสียก่อนแล้วพวกเราค่อยไปจัดการ”
ฟู่เสี่ยวกวนสาธยายให้ไป๋ยู่เหลียนฟังเสียยืดยาว เขามิรู้ว่าผืนปฐพีแห่งนี้มีความแตกต่างจากชาติที่แล้วของเขามากเพียงใด เขาจำได้ว่าชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในอแลสกาเป็นกลุ่มแรกคือชาวอินเดียแดง หลังจากนั้นก็ถูกชาวรัสเซียเข้ามายึดครอง
หลังจากที่สงครามไครเมียปะทุขึ้น พวกรัสเซียก็ได้ขายสถานที่แห่งนี้ให้แก่ประเทศอเมริกา
ตอนแรกสุดชาวรัสเซียได้ขึ้นฝั่งบนทุ่งหญ้าของหมู่เกาะอะลูเชียนซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ พวกเขาได้ทิ้งรอยเท้าเอาไว้ที่นั่น จากนั้นก็เดินทางผ่านน้ำเข้ามายังทวีปแห่งนี้
พื้นที่บริเวณใกล้เคียงหมู่เกาะอะลูเชียน มีท่าเรือธรรมชาติอยู่สองเเห่ง ส่วนที่ตนขึ้นฝั่งมานั้น คาดว่าน่าจะเป็นท่าเรือใหญ่แห่งแรกของทวีปอเมริกาเหนือ ซึ่งก็คือท่าเรือเคอเดียก แน่นอนว่าบัดนี้มันถูกเปลี่ยนชื่อเป็นท่าเรืออิงเทียนแล้ว
สถานที่แห่งนี้มีความยาวครอบคลุมไปถึงขั้วโลกเหนือ แท้ที่จริงมันตั้งอยู่ไกลแสนไกลจากประเทศอเมริกา หลังจากที่มันถูกขายให้แก่ประเทศอเมริกาแล้ว มันมิได้รับความสนใจจากประเทศอเมริกานานพอสมควร จวบจนกระทั่งมีการค้นพบทองคำขึ้นมา !
ที่นี่มิได้มีเพียงแค่ทองคำเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีธาตุตะกั่ว สังกะสี เงิน ถ่านหิน น้ำมัน รวมไปถึงทรัพยากรป่าไม้อีกด้วย
ที่นี่เปรียบดั่งหีบสมบัติจากธรรมชาติที่มิเคยถูกค้นพบมาก่อน !
ส่วนด้านภูมิศาสตร์นั้น ทางทิศตะวันตกมีทะเลแบริ่งคั่นกลางระหว่างประเทศรัสเซีย ต่างฝ่ายต่างสามารถมองเห็นกันได้ ส่วนทางตะวันออกอยู่ติดประเทศแคนาดา ทว่าบัดนี้ประเทศแคนาดายังมิถือกำเนิดขึ้นมาก็เท่านั้น พื้นที่ตรงนั้นน่าจะยังเป็นหมู่บ้านของชนพื้นเมือง
ในประวัติศาสตร์ของโลกใบก่อน ประเทศแคนาดาเป็นประเทศที่มีเนื้อที่กว้างที่สุดบนทวีปอเมริกาเหนือ มันครอบครองทรัพยากรน้ำมันเป็นลำดับที่สองของโลก ทั้งยังเป็นประเทศที่ส่งออกสินค้าจากแป้งสาลีและอาหารทะเลมากที่สุดในโลกอีกด้วย
ในเมื่อมาถึงที่นี่ทั้งที เช่นนั้นก็ควรออกไปสำรวจสักหน่อย หลังจากนั้นก็ยึดเอาของทั้งหมดมาเป็นของต้าเซี่ย !
“ทว่าคนมีมิพอนี่สิ เช่นนั้นคงต้องเรียกคนมาช่วย เสี่ยวไป๋ ข้าจะส่งเรือรบสองลำกลับไปที่ต้าเซี่ย จำต้องขนทหารบกต้าเซี่ยและทหารเรือที่เหลือมาช่วยมันถึงจะเพียงพอ ! ”
“……” ไป๋หยู่เหลียนกลืนน้ำลายหนึ่งอึก มิรู้ว่าเหตุใดจักรพรรดิพระเจ้าหลวงผู้ที่คิดว่าจะเป็นเพียงเศรษฐีที่ดินเจ้าสำราญถึงได้ปะทุความสนใจต่อดินแดนนี้
“สถานที่แห่งนี้ล้วนแต่เป็นสมบัติล้ำค่าทั้งสิ้น ! หากเห็นแล้วแต่มิคว้ามันกลับมา ข้าย่อมมิสบายใจ ! ”
“ข้าจะบอกอันใดให้ ถ้าหากกองทัพของพวกเรายึดครองทวีปอเมริกาเหนือมาได้… พวกเราก็จะมีสิทธิ์ในการควบคุมมหาสมุทรแปซิฟิก มหาสมุทรแอตแลนติกรวมถึงมหาสมุทรอาร์คติก”
“ถ้าหากเจ้าทำเรื่องนี้ได้สำเร็จ ต้าเซี่ย… ต้าเซี่ยก็จะได้ครอบครองใต้หล้านี้มากกว่าครึ่ง ทั้งยังได้ครอบครองมหาสมุทรทั้งหมดอีกด้วย ! ”
“ถ้าเช่นนั้นมันจะเป็นเยี่ยงไรกันนะ ? ”
ไป๋ยู่เหลียนจิตนาการมิออก “หากยึดครองได้สำเร็จ พวกเราก็จะมีอาณาเขตที่กว้างใหญ่ไพศาล ซ้ำยังห่างกันถึงเพียงนี้ แล้วจะจัดการมันเยี่ยงไร ? ”
“ลูกชายข้ามีตั้งหลายคน ! หากมิพอล่ะก็…ข้ายังสามารถผลิตลูกได้อีก ! ” ฟู่เสี่ยวกวนยกยิ้มยิงฟัน
“อืม…เป็นความคิดที่เข้าท่าดีนี่ ! ”
YOU MAY ALSO LIKE
![จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活]](https://novel-lucky.com/wp-content/uploads/2022/10/dsa5d15sa1ds-75x106.jpeg)
