(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย - ตอนที่ 11 มีเพื่อนแล้ว!

มีเพื่อนแล้ว!

「ภารกิจรักษาความปลอดภัยทางหลวงละแวกใกล้เคียง……ระยะเวลางานคือหนึ่งวันเหรอ……」

「ใช่ๆ แล้วก็ค่าตอบแทนนี้เนี่ยมันค่อนข้างดีเลยไม่คิดงั้นเหรอ!?」

ยูโกตรวจสอบเนื้อหาคำร้องดูตัวเลขที่เขียนอยู่บนช่องเงินรางวัล แล้วแสดงสีหน้าลำบากใจออกมา

บอกตามตรง ไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับมูลค่าและค่าเงินในโลกนี้เท่าไหร่ แต่เพราะเมลต์พูดแบบนั้นคงจะเป็นงานที่ดี

หลังจากนี้เองก็คงจะได้พึ่งพาระบบที่เรียกว่าคำร้องนี้ด้วย ก่อนอื่นลองรับดูสักงานเป็นการทดลองอาจจะดีกว่า

「เข้าใจแล้ว ขอฉันรับงานนี้ด้วยแล้วกัน ขอฝากตัวด้วยนะ」

「ขอบคุณนะ~! นี่น่ะมันรับได้ถึงแค่วันพรุ่งนี้แหละ~! พอหาคนที่จะมาเป็นคู่หูไม่ได้ไปทั้งๆแบบนี้เลยเกือบจะยอมแพ้ไปแล้ว ช่วยได้เยอะเลยละ!」

พอแสดงความยินยอมร่วมทีมกับเมลต์และยอมรับคำร้องนี้ เธอก็ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาโดยการจับมือยูโกและเขย่าขึ้นลง

ยูโกยิ้มอย่างฝืนๆต่อท่าทีของเมลต์ที่ทั้งดีและร้ายก็เข้าใจได้ง่ายๆตรงไปตรงมา เมื่อกำลังคิดว่าจะทำยังไงให้เธอหยุดดีนะ……?

「พี่? คนๆนั้นใครเหรอ?」

「โอ๊ะ โอ้ ฟี่ คนๆนี้คือ อา~……」

ยูโกได้รับคำถามจากฟี่ซึ่งกลับมาพร้อมตั๋วอาหารที่อยู่ในมือ พยายามจะตอบคำถามนั้นแต่สูญเสียคำพูดไป

จุดยืนในฐานะคนที่ถูกเกลียดมันก็ใช่อยู่ แต่การเรียกคนต่างเพศซึ่งเพิ่งเจอกันก่อนหน้าไม่กี่นาทีว่า“เพื่อน”รู้สึกว่ามันอาจจะดูอวดดีนิดหน่อยในขณะที่เขาลังเลว่าจะแนะนำเธอกับน้องชายยังไงดี เมลต์ก็พูดเช่นนี้กับฟี่อย่างสบายๆโดยไม่สนใจความกังวลของยูโกที่เป็นเช่นนั้น

「ยินดีที่ได้รู้จัก! ฉันเมลต์ เอเพ! เป็นเพื่อนของพี่ชายเธอแหละ!」

「เพื่อน……? พี่ จริงเหรอ……?」

「อะ อา ก็นะ คงอย่างนั้นละนะ」

ต่อคำพูดของเมลต์ที่แนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนของยูโกพร้อมกับเชิดหน้าอกขนาดใหญ่อย่างภาคภูมิใจด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ฟี่ที่ไม่สามารถซ่อนความตกใจเอาไว้ได้จึงถามยืนยันกับพี่ชาย

แม้ว่าจะสับสนเล็กน้อยแต่ไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องปฏิเสธเมื่อยูโกยืนยันคำพูดของเธอ ฟี่ก็แสดงรอยยิ้มอย่างสดใสพร้อมจับมือของเมลต์ และตนเองก็กล่าวทักทายด้วย

「ยะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ! ผมฟี่ เคลย์ครับ! ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ!」

「โอ้! เป็นเด็กร่าเริงแหละ! ทางนี้ก็เช่นกันฝากตัวด้วยนะ!」

「อู……! พี่ชายคนนั้นมีเพื่อนแล้ว อย่างกับฝันเลย……! ดีใจจริงๆ……!」

「……นี่ ฟี่? คำพูดมันแทงใจดำนะ? นี่นายกำลังล้อเลียนฉันอยู่ไม่ใช่รึไง?」

พี่ชายมีเพื่อนแล้ว……ปฏิกิริยาของฟี่ซึ่งร้องไห้ออกมาเพราะแค่ได้ยินความจริงเรื่องนั้นทำให้ยูโกรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

แต่ว่าก็นะ เมื่อคิดถึงสภาพของตนเองตอนนี้ซึ่งถูกเรียกว่าคนที่ถูกเกลียดที่สุดในสถาบัน ถูกขับไล่ออกจากตระกูลและสูญเสียทุกอย่าง การมีเพื่อนเป็นเรื่องที่ควรมีความสุขแบบแท้จริงอย่างไม่ต้องสงสัย

เป็นห่วงพี่ชายถึงขนาดน้ำตาไหล คงจะยินดีกับความสุขของพี่ชายล่ะมั้งยูโกคิดแบบนั้น แต่ถึงอย่างนั้นในขณะที่เขาทำปากเป็นเส้นตรงใบหน้านิ่ง เมลต์ซึ่งเฝ้าดูการตอบโต้ระหว่างพี่น้องก็หัวเราะออกมาอย่างร่าเริงพร้อมทั้งพูดกับเขา

「เป็นที่ชื่นชอบสินะ กับน้องชายคุงน่ะ ถึงจะเคยเห็นตอนที่ตอบโต้กันก่อนหน้านี้แล้วก็เถอะ แต่คุณเนี่ยให้ความรู้สึกต่างกับภาพลักษณ์ที่เคยได้ยินมาโดยสิ้นเชิงเลย」

「อา~……เรื่องนั้นก็นั่นไง อย่างที่พูดไปก่อนหน้านี้ ฉันสูญเสียความทรงจำอยู่น่ะ บุคลิคก็เลยเปลี่ยนไปด้วยน่ะ มั้งนะ」

「เรื่องนั้นก็อาจจะใช่ แต่ว่าถ้าเป็นคนเลวจริงๆคงไม่เป็นที่ชื่นชอบจากน้องชายคุงขนาดนี้หรอกนะ มั่นใจเข้าไว้สิ! คุณน่าจะไม่ใช่คนเลวอย่างที่ตัวเองคิดหรอกนะ!」

เมลต์ชื่นชมยูโกพร้อมทั้งแสดงรอยยิ้มสดใส

นานแล้ว นานแล้วจริงๆที่ยูโกไม่ได้รับการชื่มชมจากคนอื่นนอกจากฟี่ ยูโกรู้สึกมีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูกต่อคำพูดของเธอ

(ยังไงดีล่ะ ไอ้นั่นสินะ……รู้สึกอย่างกับผู้นำชั่วร้ายที่ถูกขับเคลื่อนหัวใจโดยสาวน้อยเวทมนตร์แห่งความยุติธรรมเลย……)

จะปรากฏออกมาให้เห็นเป็นครั้งคราวในฉากอนิเมะที่ถูกฉายช่วงเช้าวันอาทิตย์

หัวใจแห่งความรักและความยุติธรรมซึ่งส่องแสงเปล่งประกายจะละลายหายใจแห่งความชั่วร้ายที่เยือกแข็ง ความรู้สึกแบบนี้มันเป็นก้าวแรกที่จะเปลี่ยนแปลงไปเป็นตัวตนที่ยืนเคียงข้างในฐานะสาวน้อยเวทมนตร์เหมือนกันรึเปล่า ยังไงซะถ้าได้เกิดใหม่เป็นคุณหนูนางร้ายละก็จะกลายเป็นซีนยูริสุดประทับใจรึเปล่านะขณะที่คิดแบบนั้น ยูโกก็กล่าวขอบคุณเมลต์

「ขอบคุณนะ อา~……โทษที ควรเรียกว่าอะไรดีล่ะ?」

「เรียกเมลต์เฉยๆก็ได้นะ~! การมากังวลเรื่องแบบนั้นเนี่ย ยูโกดูไม่เหมือนคนเลวจริงๆนะ! ทางนี้ดีใจจริงๆนะที่ได้ยูโกเป็นเพื่อนคนแรก!」

ยูโกจับมือที่ยื่นออกมาของเมลต์ในขณะที่พูดแบบนั้น แล้วเช็คแฮนด์กับเธออีกครั้ง

ความสดใสและตรงไปตรงมา รอยยิ้มแป้นซึ่งเต็มไปด้วยมนตร์เสน่ห์ลึกลับที่ทำให้ผู้คนรอบข้างยิ้มได้ขณะที่มองเธอแบบนั้น ยูโกคิด

(ถ้าพูดถึงพ○เคียวก็เป็นประเภทตัวละครหลักสินะ~……สภาพที่เหมือนกับนักเรียนโอนย้ายจริงๆเองก็เป็นเซตติ้งในตอนแรกด้วยเป็นแพทเทิร์นที่มีบ่อยๆ ด้านสีผมเองก็ลงล็อคเป๊ะ)

เมลต์ซึ่งมีทักษะการสื่อสารที่ดี บุคลิกที่สดใส มีนิสัยตัวละครที่ไร้ซึ่งความกังวลและสร้างเพื่อนได้ในทันที เธอดูเหมือนกับตัวละครหลักในอนิเมะสาวน้อยเวทมนตร์ที่จะถูกฉายในเช้าวันอาทิตย์

ตนเองซึ่งได้เป็นเพื่อนคนแรกกับเธอคนนั้น ตัวละครเพื่อนสนิทน่าจะรับหน้าที่เป็นสีแดงหรือไม่ก็สีส้มรึเปล่านะในขณะที่คิดเช่นนั้น ยูโกก็ยิ้มเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขที่ได้เพื่อนคนแรกนับตั้งแต่ได้มาเกิดใหม่ในต่างโลก