(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย - ตอนที่ 51 「แปลงร่างใหม่!!」(โชวเฮนชิน)
- Home
- (นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย
- ตอนที่ 51 「แปลงร่างใหม่!!」(โชวเฮนชิน)
「แปลงร่างใหม่!!」(โชวเฮนชิน)
รับรู้ได้ว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป บรรยากาศชั่วร้ายที่โอบล้อมสถานที่นี้เอาไว้ถูกปัดเป่าออกไปโดยมีเสียงตะโกนของยูโกเป็นตัวกระตุ้น
ประกายแสงสีม่วงที่ตัดผ่าความมืดมิด ค่อยๆมาบรรจบกันในร่างยูโก และปลายทางแสงนั้นที่สงบลงก็มีร่างของเขาที่ได้รับพลังใหม่
เกราะที่เพิ่มขนาดและความหนาขึ้น ร่างครึ่งบนที่แข็งขึ้นปกคลุมด้วยเกราะสีม่วงโดยมีเบสเป็นสีดำ ถูกตัดเส้นด้วยขอบสีทอง เกราะนั้นให้ความรู้สึกหนักแน่นตั้งแต่แรกเห็น
เกราะที่แตกมาแล้วครั้งหนึ่ง พลังเวท อาวุธ ฟี่ที่ได้เห็นรูปร่างของบลาสเตอร์ใหม่ซึ่งถือกำเนิดขึ้นมาจากการหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว จ้องมองพี่ชายที่สร้างปาฏิหาริย์ขึ้นตามตัวอักษรและพึมพำด้วยเสียงสั่นเครือ
「บลาสเตอร์เปลี่ยนไป……ไม่สิ วิวัฒนาการ……!! มันตอบสนองต่อความรู้สึกของพวกเรากับพี่……!!」
ฟี่จ้องมองขณะหลั่งน้ำตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ต่อแผ่นหลังของยูโกที่แสดงถึงความแข็งแกร่งพลังที่คู่ควรกับการแบกรับความหวังของผู้คนเอาไว้
กลับกัน รัชที่กำลังเผชิญหน้ากับเขาจากด้านหน้า เปล่งเสียงแห่งโทสะขณะส่ายหัวไปมาและพุ่งเข้าโจมตี
「ก็แค่บลัฟ……! แค่เปลี่ยนรูปร่างของเกราะที่พังไปครั้งหนึ่ง อย่าคิดว่าจะทำอะไรฉันได้!!」
สถานการณ์ที่ไม่เข้าใจ ความกังวลที่กำลังเพิ่มขึ้น ขจัดออกไปทั้งหมด รัชตะโกนเพื่อปลุกใจตนเอง
เขาซึ่งเชื่อในความแข็งแกร่งของตนเอง ฟาดกรงเล็บอันชั่วร้ายเข้าใส่ยูโกเหมือนที่เคยทำมาจนถึงตอนนี้ทว่า――
「หน่ะ……!?」
――ยูโกไม่สะทกท้านเลยแม้จะรับการโจมตีนั้นเข้าไป
แทนที่จะสร้างบาดแผลให้อีกฝ่าย กลับตกตะลึงกับความแข็งของเกราะจนคิดว่าแขนของตนเองจะหักหรือเปล่าแทน และยูโกก็กระแทกหมัดขวาเข้าใส่รัช
「โอ้วววย้าาา!!」
「อ็อกก!? อั๊กกก……!?」
ทั้งพลังโจมตี ทั้งความแข็งของหมัด เพิ่มขึ้นอย่างมาก
รัชรับการโจมตีนั้นด้วยเปลือกตรงหน้าอกที่แข็งที่สุด แต่ถึงอย่างนั้นเขายังก็โซเซจากการโจมตีที่ฆ่าเขาไม่ได้ และคุกเข่าลงกับพื้นส่ายหัวซ้ำไปซ้ำมาขณะพึมพำว่าไม่น่าเชื่อ
「โกหก……! โกหกโกหกโกหก!! ฉันล้มเซน่อนที่เอาชนะแกได้! ฉันแข็งแกร่งที่สุด! ฉันไม่มีทางแพ้……ให้กับคนอย่างแกหรอกเว้ยยย!!」
กรีดร้อง และโกรธเคือง
ยูโกไม่สะทกสะท้านแม้จะได้เห็นสภาพอันชั่วร้ายของรัชซึ่งระเบิดพลังเวทที่เก็บไว้ในร่างกายออกมา ทำแค่เพียงมองตรงไปที่เขา ข้างหน้าอย่างตรงๆ
มาร์กอสซึ่งกำลังรับการรักษาจากเมลต์ พูดกับเธอที่กำลังจ้องมองแผ่นหลังของเขาเช่นนั้น
「เมลต์ พอแล้ว วิธีใช้พลังเวทที่เหลืออยู่อย่างถูกต้อง เธอเองก็น่าจะรู้อยู่」
「……!!」
การรักษาเบื้องต้นเพียงพอแล้ว ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตแล้ว
เพราะงั้น ไม่ต้องใช้เวทรักษากับตนเองอีกแล้ว ช่วยใช้พลังเวทเพื่อฮีโร่ที่กำลังต่อสู้เพื่อปกป้องพวกตนเองเถอะ เมลต์ที่พยักหน้าให้กับคำพูดของมาร์กอสยืนขึ้นใส่ความรู้สึกลงในซอร์ด ริง และตะโกนออกมา
「ยูโก! ใช้นี่สิ!!」
ดาบสีม่วงที่สร้างขึ้นมาโดยทุ่มเทพลังเวทที่เหลืออยู่ทั้งหมด เมลต์ขว้างสิ่งนั้นให้ยูโก
ยูโกที่รับดาบนั้นไว้ที่มือซ้าย หันมาทางเธอเล็กน้อยและพยักหน้า
「…แต๊งกิ้ว เมลต์ เท่านี้การเตรียมการล้มเจ้านี่ก็พร้อมแล้ว」
ยูโกที่รับความรู้สึกของเมลต์เอาไว้ เพิ่มพลังของตนเองไปที่ตรงนั้น
ใช้โลหะสีดำคลุมสิ่งนั้น โดยมีดาบสีม่วงเป็นเบส และพร้อมด้วยคมดาบสีทอง ยูโกจับดาบสองคมอันหนักแน่น จ้องมองรัชพร้อมพูดกับเหล่าพวกพ้อง
「ฟี่ เมลต์ มาร์กอส……ลุยละนะ!」
ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ในทุกครั้งที่ยูโกเดินพื้นจะส่งเสียงคำรามกึกก้อง
อย่างช้าๆ แต่รัชที่มองเห็นยูโกซึ่งกำลังเดินมาหาตนเองอย่างมั่นคงนั้น ตกอยู่ในสภาวะสับสนพร้อมกระแทกกรงเล็บเข้าใส่เขา
「อย่ามาล้อเล่นนะะ! เรื่องแบบนี้มันไม่มีทางจะเกิดขึ้นได้! ฉันก้าวข้ามแกแล้ว! นั่นน่ะ เรื่องนั้นน่ะ……ถูกพลิกกลับด้วยเรื่องที่ไม่เข้าใจแบบนี้เนี่ยนะ!!」
ทุบ ฟาด แทง เตะ รัชโจมตีเข้าใส่ยูโกด้วยการโจมตีเท่าที่จะคิดได้
ทว่า ทั้งหมดนั้นไม่ส่งผลกับเขาเลย ยูโกก็แค่เดินมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจการโจมตีตอบโต้ของรัช
「อ๊าาาา……! อ๊าาาาาาาา!!」
รัชไม่ได้อยู่ในสภาพจิตใจปกติอีกต่อไปแล้ว
ระยะห่างจนถึงก่อนหน้านี้ถูกลบออกไปอย่างสมบูรณ์ ทำได้แค่ฟาดแขนทั้งสองข้างเข้าใส่ยูโกเหมือนกับเด็กและกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งอยู่ตลอด
โดยที่ไม่ได้สังเกตว่าเปลือกตรงแขนของตนเองแตกร้าว และค่อยเริ่มแตกออก ตรงหน้าเขาที่กำลังดิ้นรนไม่อยากยอมรับว่าจุดยืนได้พลิกกลับโดยสิ้นเชิงแล้วนั้น มีแสงฟาดฟันสีม่วงปรากฏขึ้น
「อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา……! แขนมันนน! แขนฉันนน!!」
ชั่วพริบตาที่มองเห็นแสงนั้น รัชกรีดร้องออกมาเมื่อรู้ตัวว่าแขนทั้งสองข้างของตนที่กำลังฟาดไปมาได้หายไปตั้งแต่ข้อศอก
เลือดสีฟ้าราวกับเมือกพุ่งออกมาจากแขน เขาทรุดลงกับพื้นขณะหายใจแผ่วเบา และเงยหน้ามองยูโกพร้อมพูดขึ้น
「ขะ ขอโทษ……! ฉันแพ้แล้ว อย่าฆ่าเลย……!」
———————————————-
超変身(โชวเฮนชิน) แปลงร่างขั้นสูง,แปลงร่างขั้นกว่า,แปลงร่างขั้นซุปเปอร์ คำพูดที่โกไดคิดขึ้นตอนแปลงร่างเป็นสีใหม่ ไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไรเลยใช้ “แปลงร่างใหม่” ตามเสียงพากย์ไทยไปเลย