(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย - ตอนที่ 81 นักเรียนแผนกวิศวกรรม แองเจิล แอมเบอร์

นักเรียนแผนกวิศวกรรม แองเจิล แอมเบอร์

「ก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรทั้งนั้นล่ะ? ในฐานะนักเรียนแผนกวิศวกรรมที่ได้รับการร้องขอคำปรึกษาเกี่ยวกับอุปกรณ์เวทจากนักเรียนแผนกทั่วไปก็เลยตัดสินใจทำเรื่องนั้น มันก็แค่นั่นแหละ แล้วก็อย่ามาเรียกชื่อนั้น เรียกฉันว่าแอง」

「นี่รู้รึเปล่า? ไอ้เจ้านี่มันยูโก เคลย์คนนั้นเลยนะ!? มันดูถูกเหยียดหยามดาบที่รุ่นพี่กับพวกเราสร้าง ไอ้ยูโกคนนั้นเลยนะ!?」

「ก็เข้าใจทั้งความรู้สึกทั้งเรื่องที่อยากบอกอยู่ แต่ถ้าเป็นช่างฝีมือก็แค่หุบปากและทำงานไปก็พอใช่ไหมล่ะ เขาอุตส่าห์ช่วยสร้างโอกาสนั้นหยิบยื่นให้ แค่รับมาทำโดยไม่ต้องบ่นก็พอแล้วไม่ใช่รึไง」

「แก……!!」

「พวกนาย/เธอ! มันมีเรื่องที่ต้องทำก่อนการโต้เถียงกันใช่ไหมล่ะ! เก็บหน่มน้มนั่นเซ่! หน่มน้ม! มีเด็กอยู่ด้วยนะเฟ้ย!?」

ยูโกขัดจังหวะสนทนาของทั้งสองคนที่โต้เถียงกัน และตะโกนพร้อมชี้มือไปที่หน้าอกของนักเรียนหญิง

「อา โทษทีนะ เรื่องความร้อนมันไม่สำคัญหรอกแต่ตามที่เห็นหน่มน้มมันใหญ่น่ะ ถ้าสวมให้เรียบร้อยแล้วมันแน่นหน้าอกช่วยไม่ได้หรอก เพราะงั้นขอแต่งตัวสบายๆแบบนี้แล้วกันนะ……」

「เอาเถอะน่ารูดซิบขึ้นซะ! ไม่รู้จะเอาตาไปมองตรงไหนแล้วเนี่ย!」

ยูโกโต้เถียงกับเด็กผู้หญิงที่พูดพร้อมใช้มือของตนเองจับหน้าอกเด้งดึ๋งๆ

ไม่รู้ว่าพึงพอใจกับการตอบสนองของเขาหรือรู้สึกว่าทำมากกว่านี้มันไม่ดีกันแน่ พอเธอสวมชุดหมีช่างเรียบร้อยแล้วก็เอาหน้าเข้ามาใกล้ยูโกและพูดขึ้น

「หืม……บุคลิกต่างกับคนที่เคยได้ยินมาค่อนข้างมากเลยนะเนี่ย เพราะได้ยินว่าชอบผู้หญิงและจะพยายามลงมือในทันที เลยคิดว่าจะมองหน้าอกของฉันด้วยความยินดีราวกับจะโลมเลียซะอีก……」

「นั่นมันฉันก่อนสูญเสียความทรงจำ เกิดเรื่องหลายๆอย่างและมันก็เปลี่ยนไปเป็นประมาณนี้แล้วละ」

「อ้อ รู้สึกเหมือนจะเคยได้ยินเรื่องแบบนั้นอยู่ ก็นะช่างเถอะ จะเป็นชายโรคจิตที่ชอบผู้หญิงหรือชายที่สูญเสียความทรงจำ สิ่งที่ฉันต้องทำก็ไม่เปลี่ยน อยากให้ช่วยดูอุปกรณ์เวทใช่ไหมล่ะ? ขอยืมแปปนะ」

ขณะที่พูดเช่นนั้นนักเรียนหญิงก็ยื่นมือขวามาทางนี้

ในที่สุดยูโกก็เอามือที่ปิดตาของฟี่ออก เมื่อมองหน้าและมือของเธอสลับกันไปมา หลังจากที่นักเรียนหญิงร้องอ๋อและหยักหน้าก็เริ่มแนะนำตัวเอง

「ขอโทษที่ทักทายช้านะ ฉันแองเจิล แอมเบอร์นักเรียนมัธยมปลายชั้นปีที่หนึ่งสังกัดแผนกวิศวกรรม น่าจะปีเดียวกันกับนายแหละ ถึงจะชั้นปีที่หนึ่งแต่ฉันดูแลโรงงานปฏิบัติการมาตั้งแต่ตอนชั้นประถมแล้ว ประวัติการทำงานค่อนข้างดีเพราะงั้นวางใจได้ไม่มีปัญหาหรอก」

「แองเจิลเหรอ……ฉันยูโก เคลย์ ทางนี้คือฟี่น้องชายกับเมลต์เป็นเพื่อน ฝากตัวด้วยนะ」

「อา ฝากตัวด้วย ลืมบอกไปแต่ช่วยเรียกฉันว่าแองที ไม่ชอบชื่อของตัวเองเท่าไหร่น่ะ」

แองเจิลมีผมสั้นสีส้มสดใสไว้ผมทรงบ๊อบคัท เมื่อรวมกับหุ่นที่ดูมีน้ำมีนวลสมกับเป็นเด็กผู้หญิงแล้วจึงดูกระฉับกระเฉงอย่างแท้จริง

ทำงานอยู่ในสถานที่แบบนี้นี่นะ การที่ร่างกายจะแข็งแรงขึ้นก็เป็นเรื่องปกติล่ะมั้งในขณะที่ยูโกกำลังคิดเช่นนั้น นักเรียนชายก็เข้ามาขัดจังหวะการสนทนาอีกครั้ง

「เฮ้ย อย่ามองข้ามฉันเซ่! ฉันไม่ได้ยอมรับสักหน่อยนะ!」

「หา~……คือว่านะ ทั้งที่ฉันทำงานของตัวเองแท้ๆทำไมจำเป็นต้องขออนุญาตนายด้วยล่ะ? จะทำอะไรมันก็เรื่องของฉันใช่ไหมล่ะ」

「ไม่ได้ ไอ้เจ้านั่นมันดูถูกเหยียดหยามพวกเรามาตลอด ถ้าให้พูดละก็เป็นศัตรูของแผนกวิศวกรรมทุกคน ไม่ยอมให้ใช้โรงงานปฏิบัติการนี้เพื่อคนแบบนั้นหรอก ทุกคนเองก็คิดงั้นใช่ไหมล่ะ!?」

เหล่านักเรียนที่อยู่ภายในโรงงานปฏิบัติการส่งเสียงเห็นด้วยกับเสียงตะโกนของนักเรียนชาย

ไม่ไหวๆ แองเจิลยักไหล่ราวกับตกตะตึงต่อสถานการ์นั้นและกำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับพวกเขา แต่ในพริบตานั้นเองประตูด้านหลังก็เปิดออกพร้อมกับเสียงดังลั่น มีบุคคลใหม่ปรากฏตัวขึ้นในสถานที่แห่งนี้

「เฮ้! เมื่อไหร่จะเริ่มสร้างอุปกรณ์เวทของฉันสักที! คิดว่าตอนนี้มันผ่านมากี่วันแล้วเนี่ย!」

「นายอีกแล้วเหรอ! มันทำของแบบนั้นไม่ได้เพราะวัตถุดิบไม่พอก็เคยบอกไม่หลายครั้งแล้วใช่ไหมล่ะ!」

「ก็มีไอ้ที่กองเป็นภูเขาอยู่ตรงนั้นไม่ใช่รึไง! แค่ใช้ไอ้นั่นก็พอแล้วใช่ไหมล่ะ!?」

「นั่นมันวัตถุดิบที่พวกเราใช้สำหรับสร้างผลงานของตัวเอง มันไม่ใช่ของที่เอาไว้ใช้เพื่อนายสักหน่อย! วัตถุดิบและค่าใช้จ่ายที่จำเป็นสำหรับบำรุงรักษาอุปกรณ์เวทต้องเตรียมด้วยตัวเอง กฏมันเป็นแบบนั้นไม่ใช่รึไง!」

ชายหนุ่มผมสีเงินสวมที่คาดหัวสีแดง ในทันทีที่เข้ามาในโรงงานปฏิบัติการก็เริ่มโต้เถียงกับนักเรียนชายที่เคยพูดคุยกับแองเจิลจนถึงเมื่อกี้

ในขณะที่จ้องมองสภาพนั้นด้วยความลังเลเล็กน้อย ยูโกก็ถามแองเจิล

「นี่ หมอนั่นใครน่ะ? มีบรรยากาศยังไงไม่รู้ให้ความรู้สึกเหมือนอารมณ์เสียว่าทางนี้เป็นฝ่ายผิดอยู่เลย……?」

「เป็นนักเรียนแผนกทั่วไปที่มาร้องขอให้สร้างอุปกรณ์เวทใหม่ตั้งแต่เมื่อหลายวันก่อนน่ะ ถ้าจำไม่ผิดชื่อว่า……เฮกซ์ล่ะมั้งนะ? ทั้งที่เพราะวัตถุดิบไม่พอเลยบอกให้ไปรวบรวมมาแท้ๆ แต่ดันมาส่งเสียงหนวกหูว่าเรื่องนั้นให้ทางนี้ชดเชยให้น่ะ」

แองเจิลตอบคำถามของยูโกเช่นนั้นแล้วถอนหายใจ

ต่อหน้าเธอที่เฝ้าดูพร้อมตกตะลึงกับการกระทำของเฮกซ์ซึ่งไม่ได้ทำผิด100%แต่เป็น1000% เขายังคงโวยวายด้วยความโกรธใส่เหล่านักเรียนแผนกวิศวกรรมเสียงดังต่อไป