(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย - ตอนที่ 84 หลังคลี่คลายปัญหาหลายๆอย่าง……

หลังคลี่คลายปัญหาหลายๆอย่าง……

ปลายสายตาของแองเจิลที่เฝ้ามองการต่อสู้พร้อมกับตัวสั่นตามคำพูดนั้นคือเฮกซ์ที่โจมตีตอบโต้ยูโกซึ่งสำแดงเกราะม่วงออกมา

ราวกับจะตัดผ่ากระแสอันเลวร้ายที่มีมาจนถึงตอนนี้เขาถ่ายเทพลังเวทเข้าสู่ขวานซึ่งถืออยู่ที่มือซ้าย เสริมแกร่งความคมและความแข็งของใบขวานพร้อมพุ่งเข้าท้าทายยูโกตรงๆ

「ถ้างั้นเจอนี้หน่อยเป็นไง!? 『ตัดหินผา ทลายเกราะ』!!」

เปรี๊ยะ! พลังเวทที่พวยพุ่งกลายเป็นประกายไฟแล่นผ่านใบขวาน

การโจมตีนั้นที่มองแวบด้วยก็รู้ได้ว่าทรงพลัง ฟันลงไปยังหน้าอกของยูโกอย่างงดงามทว่า――?

「……ใช้ได้เลยนี่นา เสียงสะท้อนออกมาค่อนข้างดีเลยละ การโจมตีเมื่อกี้」

「หน่ะ……!?」

――เขาไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย และแสดงให้เห็นว่ามีเวลาพอในการยกย่องเฮกซ์

ในขณะที่เฮกซ์ตกตะลึงกับท่าทีของยูโกที่ราวกับว่าไม่ได้รับความเสียหายใดๆเลย และไม่คิดอะไรแม้จะรับการโจมตีแบบเต็มกำลังของตนเองเข้าไป เขากำหมัดขวาแน่นพร้อมรวบรวมพลังเวทไว้ที่ตรงนั้น

「คราวนี้ถึงทีของทางนี้บ้างล่ะ น่าจะเจ็บนิดหน่อย……แต่อย่าโกรธกันเลยนะ!!」

「อุก!?」

เฮกซ์พยายามถอยห่างในทันทีทว่า เนื่องจากมือซ้ายที่ถือขวานถูกจับไว้จึงทำแบบนั้นไม่ได้ และไม่สามารถหลบหรือป้องกันหมัดขวาตรงซึ่งถูกปลดปล่อยออกมาได้เลย

ยูโกตะโกนเสียงดังพร้อมออกหมัดซึ่งอัดพลังเวทเข้าไปอย่างเต็มที่

「บลาสเตอร์ ฮาร์ดพัชชช!!」

「อั๊กกก!?」

หมัดที่แน่นและแข็งกระทบเข้าที่กลางหน้าอกเฮกซ์

การโจมตีด้วยหมัดที่หนักและแข็งซึ่งถือกำเนิดจากเกราะที่เพิ่มความหนาขึ้นรวมทั้งเสริมแกร่งด้วยพลังเวทมีภาคภูมิใจในพลังทำลายที่ไม่ทำธรรมดา เฮกซ์ที่รับสิ่งนั้นเข้าอย่างจังสติขาดหายไปในพริบตาและถูกซัดปลิวกระเด็นไป

「……จบแล้วสินะ ถึงจะอดรู้สึกไม่ได้ว่าทำเกินไปสักหน่อย แต่อย่ารู้สึกแย่เลยนะ」

ยูโกแบกเฮกซ์ที่กระแทกเข้ากับกำแพงและหมดสติไปออกจากสนามที่ใช้สำหรับทดลอง

ฝากให้เมลต์ซึ่งใช้เวทรักษาได้ดูแลเขา ชั่วพริบตาที่พยายามจะปลดเปลื้องบลาสเตอร์ แองเจิลที่ดวงตาเป็นประกายก็ร้องเรียกในสภาพที่ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นเอาไว้ได้

「น่าสนใจมาก! เป็นครั้งแรกเลยที่ได้เห็นบลาสเตอร์ที่เปลี่ยนรูปร่างได้! มันทำงานยังไงขอตรวจสอบได้สินะ!?」

「โอ้ ฝากให้เธอจัดการเลย! มีความสนใจและมีความสุขขนาดนั้นด้วยนี่นะ หลังจากนี้มาเพาเวอร์อัพบลาสเตอร์นี้ด้วยกันเถอะ!」

「โอ๊ะโฮ่~! ในฐานะผู้ที่ใฝ่ฝันจะเป็นวิศวกรอุปกรณ์เวท การได้เจอของที่น่าดึงดูดและน่าสนใจแบบนี้มีไม่บ่อยนักหรอก! จะวิเคราะห์และดัดแปลงซ้ำๆเลยจะสามารถเพิ่มประสิทธิภาพได้ไกลแค่ไหน ตั้งตารอหลังจากนี้เลยละ!」

ดูเหมือนว่ายูโกและแองเจิลจะมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกันและมีความคิดความรู้สึกที่เข้ากันได้ในทันที

ขณะจ้องมองทั้งสองคนที่เป็นเช่นนั้น ฟี่และเมลต์ผงะถอยนิดหน่อยและสนทนากันเช่นนี้

「คือว่า หรือว่า……แองเจิลเนี่ยจะเป็นคนเพี้ยนๆนิดหน่อยเหมือนยูโก?」

「อาจจะ ใช่ก็ได้นะครับ……」

บางครั้งยูโกจะพูดเรื่องที่มีความหมายไม่ชัดเจนหรือแสดงความกระตือรือร้นที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวให้เห็น แต่แองเจิลเองก็มีนิสัยคล้ายๆแบบนั้นเหมือนกัน

ในระหว่างที่ทั้งสองคนซึ่งมีพื้นฐานและนิสัยโอตาคุคล้ายกันเริ่มพัฒนาความสนใจซึ่งกันและกันอย่างรวดเร็ว แองเจิลก็พูดกับเหล่านักเรียนแผนกวิศวกรรมที่มาเฝ้าดูการประลองด้วยกันกับตนเอง

「นี่ พวกนายเองก็มาทำด้วยกันไหม? อยู่ต่อหน้าอุปกรณ์เวทน่าสนใจแบบนี้แล้วไม่ทำอะไรเลยเนี่ย ในฐานะวิศวกรมันเป็นไปไม่ได้หรอกใช่ไหมล่ะ!?」

「หา? กับอุปกรณ์เวทของสวะแบบนั้นใครเขาจะ……แล้วทำไมถึงพยายามจะใช้โรงงานปฏิบัติการโดยพลการด้วยเล่า!? ตามที่บอกไปก่อนหน้านี้ พวกเราไม่ยอมให้ใช้โรงงานปฏิบัติการเพื่อเจ้านี่――」

「เฮ้เฮ้ นั่นมันท่าทีที่มีต่อผู้มีพระคุณที่ช่วยแก้ปัญหาให้งั้นเหรอ? ถ้ายูโกไม่ช่วยต่อสู้กับเฮกซ์ ไม่รู้ว่าหมอนั่นที่เลือดขึ้นหน้าจะทำอะไรลงไปบ้างเลยนะ? ที่ไม่มีใครบาดเจ็บโรงงานปฏิบัติการไม่เสียหายก็เป็นเพราะยูโก การแสดงความรู้สึกตอบแทนบุญคุณนั้นสักหน่อยฉันคิดว่ามันไม่แปลกหรอกนะ」

「อึก……!!」

ความรู้สึกส่วนตัวที่ว่าไม่อยากให้คนที่เกลียดมาใช้โรงงานปฏิบัติการ แองเจิลโต้กลับอย่างมีเหตุผลว่าเป็นการตอบแทนที่ช่วยแก้ไขความวุ่นวายให้

ตรรกะนั้นมันน่าจะมีความสมเหตุสมผลไม่น้อยเลยไม่ใช่หรือ แองเจิงตบไหล่เขาราวกับว่าท่าทีของนักเรียนชายที่หมดคำจะพูดคือคำตอบ และพูดต่อแกมบังคับทั้งๆอย่างนั้น

「ตัดสินใจแล้วเนอะ ยูโก ฟี่ เมลต์ การดูแลเฮกซ์น่ะฝากให้เจ้าพวกนี้จัดการ ตามฉันมาสิ……อ้อ ใช่ๆ พวกนายถ้าตื่นขึ้นมาละก็ช่วยเอาวัตถุดิบที่เก็บมาจากเฮกซ์คืนด้วยละ แบบนั้นหมอนี่ก็น่าจะช่วยยอมถอยให้」

ขณะจ้องมองแผ่นหลังของแองเจิลซึ่งได้รับอนุญาตให้ใช้โรงงานปฏิบัติการด้วยทักษะที่ดีพอสมควร ยูโกคิดว่าการที่ให้ตนเองเข้าประลองกับเฮกซ์เธอคงจะตั้งใจให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้ว

ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ความจริงที่ว่ายูโกได้ต่อสู้เพื่อเหล่านักเรียนในแผนกวิศวกรรมก็ไม่เปลี่ยน ในกรณีที่แพ้ปริมาณงานของเธออาจจะเพิ่มขึ้นแต่หากคำนึงถึงเรื่องนั้นและนำเข้ามาพิจารณาด้วยแล้วละก็ เป็นคนที่ดูแต่ภายนอกไม่ได้จริงๆ

ทว่าเป็นเพราะเธอปัญหาถึงได้คลี่คลายไปหนึ่งอย่าง

จากมุมมองยูโกเขาได้รับกำไรอย่างคุ้มค่าต่อราคาในการประลอง จึงรู้สึกขอบคุณจากใจจริงที่ได้เข้าไปอยู่ในแผนการของแองเจิล ไม่จำเป็นต้องมีความแค้นเคือง

ยูโกเดินตามหลังเธอในขณะที่คิดเรื่องแบบนั้น และถูกพาไปยังห้องเล็กๆซึ่งอยู่ด้านหลังโรงงานปฏิบัติการ

ทุกคนมองไปรอบๆห้องที่มีสถานที่สำหรับปรึกษาหารือจัดเตรียมไว้และสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดูเหมือนกับเครื่องมือที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ แองเจิลพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มร่าเริง

「เอาละ มาเริ่มทดลองกันเลย ก่อนอื่นก็วิเคราะห์บลาสเตอร์ อยากถามเรื่องอะไรหลายๆอย่างจากพวกเธอด้วยสิ……เพื่อเสริมแกร่งอุปกรณ์เวทจะช่วยให้ความร่วมมือกับฉันสินะ?」