(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย - ตอนที่ 96 สาเหตุที่มีสองร่าง
- Home
- (นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย
- ตอนที่ 96 สาเหตุที่มีสองร่าง
สาเหตุที่มีสองร่าง
「เอ๋~!? นี่มันอะไรกัน!? หมายความว่ายังไงน่ะ!?」
เสียงกรีดร้องอันบ้าคลั่งของเมลต์ดังก้องอยู่ในโรงนาของฟาร์มซึ่งกำลังถูกปิดล้อมเอาไว้
เธอจะตกใจก็ไม่แปลก เพราะทันทีที่สกัลเข้ามาในโรงนาก็เปลี่ยนจากสภาพโครงกระดูกกลายไปเป็นม้าดำ ทั้งฟี่และแองเจิลเองก็ดูเหมือนจะตกใจเช่นกัน
「อะไรน่ะๆ!? จนถึงเมื่อกี้ยังเป็นแค่โครงกระดูกเองนะ!? ว่าแต่ อันไหนคือร่างจริงเหรอ~!?」
「ตอนที่เจอกันคืนเมื่อวานเป็นร่างนี้ แต่บางที ไม่ใช่ว่าทางนี้คือร่างเดิมของสกัลรึเปล่านะ?」
「กลางคืน…….หมายความว่าเงื่อนไขในการเปลี่ยนร่างคืออาบแสงอาทิตย์ตรงๆเหรอ?」
「คิดว่าเป็นแบบนั้นครับ ตามเวลาตอนนี้ยังไม่ถึงตอนเย็นด้วยสิ……」
ทุกคนคาดเดาแบบเชิงลึกจากเรื่องเล่าของยูโกและเหตุการณ์ที่เจอตรงหน้า
ร่างโครงกระดูกที่เป็นสัตว์มารและร่างม้าดำที่อยู่ตรงหน้าพวกตนเองตอนนี้ ไม่รู้เลยว่าอันไหนคือร่างเดิมของสกัล……หรือไม่ก็ “ไม่ว่าทางไหนนั้นก็เป็นร่างเดิมทั้งคู่”
「แต่ว่านะ ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ? ฉันไม่เห็นจะเข้าใจอะไรเลยสักอย่าง……?」
เมลต์ที่แสดงสีหน้าสงสัยเอ่ยคำถามพื้นฐาน เกี่ยวกับสาเหตุที่สกัลเปลี่ยนรูปร่างออกมา
ทำไมสกัลถึงมีสองร่างกัน? จากที่เห็นมันจนถึงตอนนี้ ไม่มีบรรยากาศว่าคนๆนี้(ถึงจะไม่ใช่คนแต่เป็นม้าก็เถอะ)จะเปลี่ยนร่างได้ตามความตั้งใจของตัวเองเลย
หมายความว่าตัวสกัลเองก็คงจะไม่รู้สาเหตุนั้นเหมือนกัน……ในระหว่างที่เมลต์คิดเช่นนั้น ยูโกก็ถามคำถามกับฟี่
「นี่ ฟี่ สกัลไม่ใช่สัตว์เกราะมาร แต่เป็นสัตว์มารโครงกระดูกสินะ?」
「เอ๊ะ……? อ๊ะ อืม นั่นสินะ」
「แบบนั้นถ้าพูดอย่างเป็นรูปธรรมละก็ มันน่าจะเป็นสัตว์มารโครงกระดูกเวอร์ชั่นม้ารึเปล่า?」
「อืม มันก็ใช่อยู่หรอก……?」
「……ถ้าไม่รังเกียจช่วยเล่าให้ฉันฟังทีสิว่าสัตว์มารโครงกระดูกเกิดขึ้นมาได้ยังไง เอาแค่ในขอบเขตที่นายรู้ก็ได้」
ศัตรูแบบคลาสสิกในมังงะหรือเกม สัตว์มารโครงกระดูกซึ่งเป็นตัวตนในโลกนี้……ยูโกที่ต้องการข้อมูลเกี่ยวกับโครงกระดูกถามเช่นนั้นกับน้องชาย
ฟี่พยักหน้าให้กับคำพูดของพี่ชาย ค้นข้อมูลที่เก็บไว้ในความทรงจำอย่างเต็มที่ แล้วดึงข้อมูลที่ยูโกต้องการออกมา
「เอ่อ……เกี่ยวกับการถือกำเนิดของโครงกระดูกสินะ ถ้าอย่างนั้น ถ้าจำไม่ผิด――」
สิ่งที่เรียกว่าโครงกระดูกเป็นสัตว์มารที่จัดอยู่ในประเภทที่เรียกว่า『ประเภทอันเดด』
ต่างกับสัตว์มารที่เป็นสิ่งมีชีวิตอย่างก็อบลิน มันไม่ได้ถือกำเนิดขึ้นโดยการสืบพันธุ์
โครงกระดูกถือกำเนิดขึ้นมาเป็นสัตว์มารที่มีเพียงแค่โครงกระดูกซึ่งเนื้อหนังหลุดลอกออก อันเป็นผลมาจากความเคียดแค้นและมลทินในแผ่นดินเข้าสถิตในศพซึ่งกลายเป็นโครงกระดูกที่ไม่ได้ถูกจัดพิธีไว้อาลัยอย่างเพียงพอ
สรุปสั้นๆก็คือเป็นสัตว์มารที่ถือกำเนิดขึ้นมาโดยการหลอมรวมออร่าด้านลบอันทรงพลังเข้ากับศพ ยูโกฟังคำอธิบายของฟี่หลังจากคิดเล็กน้อยก็พูดขึ้น
「……เป็นเรื่องที่ยกตัวอย่างนะ……แต่มันเป็นไปได้ไหมว่าความเคียดแค้นที่มีออร่าด้านลบอันทรงพลังนั้นจะสถิตอยู่ในร่างกายของตัวเองตั้งแต่แรกแล้ว?」
「เอ๊ะ……? อ๊ะ!?」
ฟี่แสดงสีหน้างุนงงต่อคำพูดของพี่ชาย แต่เข้าใจความหมายนั้นได้ในทันทีและหันหน้าไปทางสกัล
เขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง แองเจิลเองก็เช่นกันเมื่อบรรลุถึงความเป็นไปได้ที่ยูโกคิดขึ้น ก็พึมพำเรื่องนั้นออกมา
「ก่อนหน้านี้เล็กน้อยพวกม้าที่ถูกฆ่าตายโดยใครบางคนในบริเวณนี้……จะบอกว่าสกัลเองก็เป็นหนึ่งตัวในนั้นด้วยงั้นเหรอ?」
「พอคิดแบบนั้นก็มีหลายๆอย่างที่ลงล็อค แองไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?」
แองเจิลซึ่งได้ฟังความพูดของยูโกที่ร้องขอการสนับสนุน คิดให้ลึกขึ้นเพื่อพิจารณาถึงความเป็นไปได้นั้น
เหตุผลที่สกัลมีสองร่างเพราะเพิ่งจะเกิดใหม่เป็นสัตว์มาร
ท่ามกลางความมืดยามราตรีร่างกายก่อนเกิดใหม่จะปรากฏออกมา และภายใต้แสงอันเจิดจ้าร่างในฐานะสัตว์มารจะถูกเปิดเผย
ต่างกับโครงกระดูกที่ถูกสร้างขึ้นอันเป็นผลมาจากความเคียดแค้นและมลทินซึ่งสะสมเป็นระยะเวลานาน สกัลเกิดใหม่เป็นสัตว์มารโดยที่วิญญาณสิงสถิตอยู่ในศพของตนเองหลังจากตายได้ไม่นาน
ทั้งความมีเหตุผลและร่างเนื้อที่หลงเหลืออยู่ หากพิจารณาว่าเพราะยังไม่ร่วงหล่นไปเป็นสัตว์มารโดยสมบูรณ์ มันก็ลงล็อคจริงๆ
และ เกี่ยวกับอารมณ์ด้านลบอันทรงพลังที่ทำให้มันฟื้นคืนชีพขึ้นมาเป็นสัตว์มาร ก็ค้นพบคำตอบได้ง่ายๆ
คำตอบนั้นทั้งหมด อยู่ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เล็กน้อย
「……“แก้แค้นเหรอ” หมอนี่คืนชีพขึ้นมาเพื่อโค่นใครบางคนที่ฆ่าตัวเองสินะ」
ศพของพวกม้าที่ถูกพบเมื่อหลายวันก่อน……สกัลคือหนึ่งตัวที่อยู่ในกลุ่มนั้น
มันถูกช่วงชิงชีวิตโดยใครบางคนพร้อมกับเหล่าพวกพ้อง มันรับเอาความเกลียดชังและความขุ่นเคืองที่มีต่อผู้โจมตีนั้น ยอมให้สิ่งนั้นเข้ามาสถิตในร่างเนื้อของตนเองที่ตายไปแล้ว ฟื้นคืนชีพขึ้นมาเป็นม้าโครงกระดูกที่ไร้ชีวิต
และตอนนี้เพื่อค้นหาผู้โจมตีมันจึงได้มายังที่ราบแห่งนี้
แองเจิลคิดคำตอบต่อข้อสงสัยที่มีอยู่มากมาย แต่ยูโกปฏิเสธคำพูดของเธอที่เป็นเช่นนั้นบางส่วน
เขามองไปที่แองเจิล และสกัลตามลำดับ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราวกับพึมพำกับเหล่าพวกพ้อง
「ผิดไปนิดหน่อยนะ จริงอยู่ที่สกัลน่าจะไล่ล่าคนร้ายเพื่อแก้แค้น แต่ว่าเรื่องนั้นไม่ใช่การแก้แค้นของตัวเอง」
ขณะพูดเช่นนั้นยูโกก็ลูบคอที่มีไฟลุกโชนของสกัลเบาๆ
สัมผัสสกัลอย่างอ่อนโยนและเห็นอกเห็นใจ เขาเปิดเผยเป้าหมายที่แท้จริงของม้าดำที่อยู่ตรงหน้า
「สกัล นาย……พยายามจะล้างแค้นให้เพื่อนใช่ไหมล่ะ?」