บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์ - ตอนที่ 398 ทวงหนี้

“แค่พระหนุ่มคนหนึ่งเหรอ?” ถ้าคุณพูดแบบนั้นกับลิง เขาคงจะตีคุณจนบวมแน่ๆ แฟตตี้ส่งเสียงฮึดฮัด

“อย่าบอกนะว่าเขาเป็นพระที่มีความสามารถหรืออะไรแบบนั้น”

“พระสงฆ์ผู้ประเสริฐ”

“บ้าไปแล้ว!” มันเหมือนกับว่าคุณถูกมนต์สะกด. อะไรก็ได้… ไปหาที่จอดรถกันเถอะค่ะ/ครับ

“ทำไปเพื่ออะไร?”

“ใช้คืน!” คุณจะจอดรถข้างทางแล้วนอนเหรอ? อืม… คุณไม่ใช่ใช่ไหม? ชายคนหนึ่งมองไปที่ฟัตตี้ด้วยสายตาที่มีความหมาย เพราะเขารู้สึกว่ามันเป็นการบอกเหตุการณ์ที่ไม่ดีในอนาคต “อย่าบอกนะว่าคุณต้องการให้ฉันขับต่อไปจริงๆ?”

“คุณคิดว่าอย่างไร?” แฟตตี้ยังจำได้อย่างชัดเจนว่าเจ้าลิงรอดชีวิตมาได้เพียงแค่ฟังคำแนะนำจากฟางเจิ้งเท่านั้น เขาจะไม่ละเลยคำแนะนำของฟางเจิ้งในวันนี้อย่างแน่นอน เขาแน่นอนว่าอยากจะดูสักหน่อย อย่างน้อยที่สุด มันก็คงไม่แย่ไปกว่าของลิงหรอก

แฟตตี้รู้สึกกลัวอย่างถาวรเมื่อชายคนนั้นมองเขาเหมือนกับคนโง่. อย่างไรก็ตาม เขากลับรถและเริ่มขับต่อไป “อ้วน, ลองคิดดูนะ.” เราจะหยุดที่ไหนดี? “จุดข้างหน้าเป็นยังไงบ้าง?”

“ฉันไม่รู้” แค่ขับต่อไปเถอะ. แฟตตี้เอนหลังพิงเก้าอี้ในขณะที่ตามองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่เชื่อถือ แต่แฟตตี้เลือกที่จะเชื่อ. มีเหตุผลแน่นอนว่าทำไมฟางเจิ้งถึงให้เขาหันหลังกลับ แต่… เป้าหมายคืออะไร?

หลังจากขับรถไปครึ่งชั่วโมงและตระหนักว่าพวกเขาใกล้จะถึงใจกลางเมืองแล้ว คนขับพูดด้วยความยอมแพ้ว่า “ฟัตตี้ ยินดีด้วย เรากลับมาที่จุดเดิมอีกแล้ว” นี่ไม่ใช่ที่ที่เราทานข้าวเย็นเมื่อกี้เหรอ?

ฟัตตี้พูดขึ้นอย่างกะทันหันว่า “ใช่… เฮ้ย นั่นไม่ใช่เฉาหยุนเหรอ? ไอ้ลูกผู้ชายคนนั้นในที่สุดก็โผล่มาแล้ว. ชิบหาย ฉันตามหามาเป็นเวลาสามปีแล้ว. ในที่สุดฉันก็ได้เจอเขาแล้ว! “จุน หยุดรถ!”

จุนตกใจเมื่อเขากดเบรกอย่างแรง เมื่อเขามองอย่างละเอียด เขาเห็นชายหัวล้านคนหนึ่งเปิดประตูรถอย่างกระตือรือร้นใต้ร้านอาหารแปดเซียน คู่รักสูงอายุได้ลงจากรถพร้อมกับหญิงสาวที่มีความงามอย่างมาก ทันทีที่ผู้หญิงลงจากรถ เธอก็กอดเอวของชายหัวล้านไว้ จากนั้นทั้งสี่คนก็สนทนาอย่างร่าเริงขณะที่พวกเขากำลังเตรียมตัวที่จะเข้าไปในร้านอาหารแปดเซียน

จุนพูดว่า “ไอ้เวรนี่” เขาเป็นหนี้เราเท่าไหร่? เขาหลบหนีมาเป็นเวลาสามปีแล้ว เขาได้ปรากฏตัวออกมาในที่สุด แฟตตี้ เรามา… “เฮ้ย เมื่อไหร่คุณเริ่มวิ่งเร็วกว่าเราน่ะ?”

แฟตตี้ได้ลงจากรถไปนานแล้วและพุ่งตรงไปหาชายหัวล้านเหมือนวัวบ้าตัวหนึ่ง. จุนสบถแล้วลงจากรถเช่นกัน เขาวิ่งไป แต่ในขณะที่เขาวิ่ง เขานึกถึงคำแนะนำของฟางเจิ้ง ทำต่อไปจนกว่าคุณจะรู้สึกว่าไม่อยากทำต่อแล้ว เขามองไปที่แฟตตี้แล้วหันกลับไปมองรถของเขาก่อนที่จะสั่นสะท้าน เขาคิดในใจว่า “มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์กันแน่?” “นี่มันน่าประทับใจเกินไปหรือเปล่า?”

แฟตตี้ไม่มีเวลามากพอที่จะคิดมากขนาดนั้น เขามีเพียงสิ่งเดียวในใจ—จับเฉาหยุน! อย่างไรก็ตาม ฟัตตี้ก็ไม่ใช่คนที่หุนหันพลันแล่นหรือไร้สติเช่นกัน เขาไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเฉาหยุนทันที แทนที่จะทำเช่นนั้น เขาวิ่งไปข้างๆ เพื่อสังเกตการณ์. ชัดเจนว่าเฉา หยุนให้ความสำคัญกับคู่รักสูงอายุเป็นอย่างมาก เขาพูดอย่างสุภาพ และการกระทำของเขาก็ระมัดระวังและแสดงความเคารพ…

เมื่อเห็นเช่นนี้ ฟัตตี้ก็ยิ้มออกมา “ฉันเข้าใจแล้ว” ให้คุณปู่ฟัตตี้ดูว่าพวกเขามีค่าแค่ไหน

พูดถึงเรื่องนั้น ฟัตตี้ก็ปรากฏตัวขึ้นเมื่อเขาเดินเข้ามาด้วยก้าวที่มั่นคง.

เฉา หยุน มีอารมณ์ดีมากในวันนี้ ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการเกี้ยวสาวหลังจากที่รอนานมาก ผู้คนที่สนับสนุนเธอก็ได้ปรากฏตัวขึ้นเช่นกัน เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขาสามารถมองเห็นอนาคตที่สดใสสำหรับตัวเองได้

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น เขารู้สึกถึงการตบที่ไหล่ของเขาอย่างแรง เมื่อเฉา หยุนพลิกตัว เขาก็เห็นใบหน้ากลมๆ หนึ่งติดอยู่ใกล้ๆ กับเขาอย่างกะทันหัน เขาถอยหลังไปสองก้าวด้วยความตกใจ ก่อนที่จะรู้ว่าเป็นฟัตตี้ที่สวมเสื้อขาวตัวใหญ่! เมื่อมองอีกครั้งอย่างระมัดระวัง เซา ยุน มีสัญชาตญาณในจิตใต้สำนึกที่จะวิ่งหนี แต่เขาก็รีบลดเท้าที่เพิ่งยกขึ้นลงทันที เขามองไปที่แฟนสาวข้างๆ เขาด้วยความกังวล รวมถึงพ่อแม่ของเธอด้วย เขาต้านทานความอยากที่จะวิ่งและพูดว่า “อ้ายย่า นี่ไม่ใช่เจ้าอ้วนเหรอ?” “อะไรทำให้คุณเดินทางมาจากแบล็กเมาน์เทนถึงตันโจว?”

“เงิน” แฟตตี้มองไปที่เฉาอวิ๋นด้วยรอยยิ้มที่มีแสงตา. เขามั่นใจแล้วว่าคนที่อยู่ข้างๆ เฉาหยุนมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเฉาหยุน! นี่จะทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น

“น้องเฉา คนนี้ใครเหรอ?” ชายชราที่อยู่ข้างหลังเฉาอุนถาม.

“เพื่อนของฉัน” เรายังไม่ได้พบกันมานานแล้วนะ ลุง ป้า ทำไมไม่เข้าไปก่อนล่ะครับ/ค่ะ ขึ้นไปที่ชั้นสาม ห้องเอลิแกนต์ได้เลยค่ะ น้องยา ทำไมไม่พาพ่อแม่ของเธอขึ้นมาล่ะ? “ฉันจะไปถึงในไม่ช้า” Cao Yun กล่าวอย่างรีบเร่ง

“แน่นอน ไปจัดการเรื่องของคุณเถอะ” เด็กหญิงยิ้มก่อนที่จะเข้าไปในร้านอาหารเซียนทั้งแปดพร้อมกับผู้สูงอายุสองคน

แฟตตี้ไม่ได้พูดอะไรขณะที่เขานั่งรออย่างเงียบๆ หลังจากที่พวกเขาออกไป ฟัตตี้ก็เคาะนิ้วของเขาเบาๆ。 “เฉา ยุน, ฉันได้ทำตามหน้าที่ของฉันในรหัสพี่น้องแล้ว.” ถ้าคุณกล้าวิ่งในครั้งนี้ มาดูกันว่าอะไรจะเร็วกว่า ขาของคุณหรือรถของฉัน

“อย่าทำนะ อย่าทำนะ” แฟตตี้ คุณคือพี่ชายของผม ฉันจะไม่ขี้เหนียวกับคุณหรอกนะ “คุณช่วยให้เวลาฉันสามวันได้ไหม—”

“เฉา หยุน ฉันรู้สึกเหมือนว่าฉันมีโชคชะตากับสองผู้เฒ่านั้นจริงๆ” ไปข้างบนแล้วไปพบพวกเขากันเถอะ เกี่ยวกับเงิน เราสามารถพูดคุยกันได้เสมอระหว่างมื้ออาหาร หลังจากที่ฟาตี้พูดเช่นนั้น เขาก็ดึงเฉาอวิ๋นเข้ามาในอ้อมแขนและพาเขาไปยังร้านอาหารเซียนแปดองค์อย่างไม่เกรงใจ

ขาเล็กๆ ของเฉาหยุนจะช่วยให้เขาหลุดพ้นจากฟัตตี้ได้อย่างไร? เต็มไปด้วยความกลัว เขาใกล้จะร้องไห้เมื่อเขาพูดอย่างรีบเร่งว่า “อ้วน พี่อ้วน!” คุณปู่เจ้าอ้วน!

ฟัตตี้หยุดและยิ้ม “เฉา หยุน คุณจะให้เงินสดกับฉันหรือเปล่า?”

“อ้วน, คุณล้อเล่นอยู่หรือเปล่า?” “ทำไมฉันถึงมีเงินสดมากมายขนาดนี้?”

แฟตตี้หยิบเครื่องขายหน้าร้านออกมาจากกระเป๋าคาดเอวของเขา “ฉันรับบัตรเครดิตค่ะ/ครับ”

“ฉันไม่ได้เอาบัตรมาด้วย…”

แฟตตี้หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา “ฉันรับการชำระเงินผ่านมือถือ”

“เงินจำนวนมหาศาลนั้นไม่สามารถโอนในครั้งเดียวได้” “ฉันไม่มีขีดจำกัดการโอนเงินที่สูงขนาดนั้น” Cao Yun กล่าวอย่างงุนงง

แฟตตี้ดึงเฉาหยุนเข้าไปในร้านอาหารทันที ขณะที่เขาพูดโดยไม่แสดงความกังวลใดๆ “งั้นเรามาคุยกันที่ชั้นบนเถอะ” ฉันรู้สึกว่าสองท่านนั้นค่อนข้างใจดีนะ

“อย่า…” อย่าทำนะ ฟัตตี้ ถ้าเธอทำเรื่องนี้พังวันนี้ ฉันจะสู้กับเธอแม้จะต้องใช้ชีวิตของฉัน!” อุทานว่า “เฉา หยุน”

แฟตตี้สูดจมูกเสียงดัง “สู้กับฉันเหรอ?” ถ้าคุณไม่คืนเงินให้ฉัน ก็ไม่มีความจำเป็นที่คุณจะต้องมาสู้กับฉัน “ฉันจะสู้กับคุณเอง!” แฟตตี้จ้องมองไปที่เฉาหยุนด้วยสายตาที่แดงก่ำ แม้ว่าธุรกิจของฟาตตี้จะทำได้ดีในช่วงหลัง แต่เขาก็ประสบปัญหาสภาพคล่องทางการเงินอยู่บ้าง เขายังถูกเทในขณะที่เขานัดหมายที่จะพบใครสักคนเกี่ยวกับการยืมเงินอีกด้วย ในขณะที่เขากำลังคิดว่าจะโกนหัวเพื่อเป็นพระหรือไม่ จู่ๆ เฉา หยุน ก็ปรากฏตัวขึ้น! เขาจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร?

เฉา หยุน เห็นสายตาที่น่ากลัวของฟัตตี้ และเมื่อจุนเดินเข้ามาด้วย เขาก็ถูกล้อมรอบด้วยพวกเขา เขาไม่มีทางที่จะวิ่งได้เลย เขายอมแพ้และพูดว่า “ก็ได้ ฉันยอมแพ้แล้ว” “ฉันจะคืนเงินให้คุณนะ ตกลงไหม?”

“เฉา ยุน หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว” คืนมันมาเดี๋ยวนี้เลย ไม่มีการเจรจา “ด้วยนิสัยของคุณ คุณคงจะวิ่งข้ามโลกทันทีที่คุณหันหลัง” ซุนกล่าว

“ปุ้ย!” ฉันเคยวิ่งในอดีตเพราะไม่มีทางเลือกอื่น. ตอนนั้นฉันไม่มีเงินเลยจริงๆ ฉันจะทำอะไรได้บ้างถ้าไม่วิ่ง? ถูกดุ ถูกตีเหรอ? ถ้าฉันไม่รวย แล้วฉันจะมีเงินกลับไปคืนคุณได้อย่างไร?