บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์ - ตอนที่ 416 พายุฝนกระหน่ำเข้าฝัน

หยวนซิงซิงพยักหน้าอย่างจริงจัง “แน่นอน” ครูของเราบอกว่าเราจะต้องแบกรับความรับผิดชอบในการทำให้ประเทศบรรพบุรุษของเราเจริญรุ่งเรืองในอนาคต! พวกเราทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของสังคม “ฉันควรเป็นเด็กดี ทำสิ่งต่างๆ เช่น ช่วยคนแก่ข้ามถนน แต่โชคร้ายที่ที่นี่ไม่มีทางข้ามถนนเลย”
หยวนไห่มองถนนในหมู่บ้านแล้วอดยิ้มขมขื่นไม่ได้

วันเวลาผ่านไป และหยวนซิงซิงก็ทำตามที่เธอพูด ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เธอดูเหมือนจะเปลี่ยนไปจริงๆ เธอเริ่มอาสาทำงานบ้านและช่วยคนอื่นขนของในหมู่บ้าน เธอแทบจะเป็นเหมือนเล่ยเฟิงตัวน้อยเลย ทุกคนในหมู่บ้านชื่นชมหยวนซิงซิงว่าเชื่อฟังและมีเหตุผล หยวนไห่ได้ยินคำพูดเช่นนี้ทุกที่ที่เขาไป ทำให้เขายิ่งพอใจมากกว่าหยวนซิงซิงเสียอีก เขาเกือบจะห้อยป้ายรอบตัวเขาว่า: หยวนซิงซิงคือบุตรสาวที่รักของฉัน!

ฉากเปลี่ยนไปอีกครั้ง

มีเสียงฟ้าร้องดังในท้องฟ้าราวกับว่ามันระเบิดข้างหูของใครบางคน หลังจากนั้นลมกระโชกแรงพัดมาเมื่อเมฆมืดครึ้มเข้ามา หยดน้ำขนาดใหญ่ตกลงมา และถึงแม้ฝนจะไม่ถึงหมู่บ้าน แต่แถบฝนที่ส่งอนุภาคขึ้นไปในอากาศก็สามารถเห็นได้ชัดเจนว่ามุ่งตรงมาหาพวกเขาแล้ว!

“พ่อครับ ผมไม่เคยเห็นฝนตกหนักขนาดนี้มาก่อนเลย” หยวนซิงซิงมองไปไกลขณะยืนอยู่ที่ประตู

“มีหลายสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน” รีบเก็บของให้เสร็จ ถ้าฝนตกใส่เรา ผักพวกนี้จะเสียหมด,” หยวนไห่ร้องออกมา

หยวนซิงซิงรีบวิ่งไปและรีบเก็บพริก มะเขือเทศ และของอื่นๆ ที่ตากไว้ให้แห้ง ภรรยาของหยวนไห่กำลังยุ่งอยู่กับการเก็บเสื้อผ้า

ทั้งสามคนรีบเร่งและในวินาทีสุดท้ายที่พวกเขาก้าวเข้าไปในบ้าน ฝนตกหนักก็มาถึง

พายุฝนฟ้าคะนองที่รุนแรงทำให้ฝนตกลงมาเป็นเม็ดใหญ่ ในตอนแรกมันทำให้ฝุ่นตลบ แต่ไม่นานน้ำฝนก็เริ่มสะสมบนพื้นดิน หยวนไห่แอบมองออกไปข้างนอกด้วยความกังวล “ฝนตกหนักไปหน่อย”

ภรรยาของหยวนไห่พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “มันแปลกอะไร? ไม่ใช่ว่าภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเรามักจะเจอแบบนี้อยู่แล้วเหรอ? ดีที่ฝนตกหนัก ฝนจะตกหมดเร็วขึ้น มันจะไม่ก่อให้เกิดปัญหามากนัก

หยวนไห่และหยวนซิงซิงพยักหน้า แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นฝนตกหนักเช่นนี้ แต่พวกเขาเคยเห็นพายุฝนฟ้าคะนองมากมายในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พวกมันมักจะมีเสียงดังด้วยฟ้าร้อง ลมแรง และฝนตกหนัก แต่ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

หยวนไห่ไม่สามารถกลั้นถอนหายใจได้ “แต่ละที่มีวิธีการสนับสนุนประชาชนของตนเอง” คนอีสานมีทัศนคติคล้ายกับอากาศของพวกเขา พวกเขาทำทุกอย่างเหมือนกับลมพัดผ่าน พวกเขาเป็นคนที่ไม่มีความอดทน และพวกเขาจะชู fist ขึ้นทันทีเมื่อการเจรจาล้มเหลว จากนั้น ทั้งสองฝ่ายก็เข้าโรงพยาบาลด้วยกันและต่อสู้เพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้กันและกัน

เมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจของเขา หยวนซิงซิงและภรรยาของหยวนไห่ก็หัวเราะออกมา ไม่ต้องสงสัยเลย ชาวตะวันออกเฉียงเหนือเป็นแบบนั้น พวกเขาต่อสู้กันง่ายๆ และกลายเป็นอันธพาล

อย่างไรก็ตาม คำพูดของหยวนไห่ไม่ถูกต้อง ฝนตกหนักยังคงตกต่อไปแม้จะผ่านไปแล้วหนึ่งชั่วโมง ลมแรงยังคงคำรามอยู่ ตีกรอบหน้าต่างเหมือนเสียงร้องที่น่าสะพรึงกลัวของผี มันน่ากลัวมาก

“พ่อครับ ทำไมฝนยังไม่หยุดตก?” ฉันไปโรงเรียนไม่ได้ในฝนตกหนักแบบนี้ หยวนซิงซิงกลับบ้านเพื่อทานข้าวกลางวัน แต่หลังจากทานข้าวกลางวันแล้วก็ไม่แน่ใจว่าจะกลับไปโรงเรียนอย่างไร

“เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปโรงเรียนเอง” ใส่เสื้อกันฝนด้วย มันจะดีเอง แม้ว่าเหยียนไห่จะพูดเช่นนั้น แต่ดวงตาของเขาก็กลับมืดมนเล็กน้อย

ในขณะนั้น ลำโพงของหมู่บ้านก็ดังขึ้น “ขอความสนใจทุกคน” ฝนตกหนักในครั้งนี้…

อย่างไรก็ตาม เสียงถูกตัดออกหลังจากมีเสียงแตกอีกสองครั้ง

แม้ว่าจะมีโทรศัพท์มือถือในยุคนี้แล้ว แต่ก็มีราคาแพงเกินไป ครอบครัวชาวบ้านธรรมดาจะมีปัญญาซื้อได้อย่างไร? แม้แต่เมื่อพูดถึงโทรศัพท์ที่มีสาย หมู่บ้านก็มีเพียงไม่กี่เครื่องเท่านั้น ในสถานการณ์ที่การสื่อสารไม่ดี หยวนไห่ไม่รู้เรื่องราวของโลกภายนอก อย่างไรก็ตาม จากประสบการณ์และสัญชาตญาณของเขา เขารู้ว่าฝนครั้งนี้น่าจะเป็นปัญหาใหญ่

ภรรยาของหยวนไห่พูดด้วยน้ำเสียงหดหู่ว่า “ลำโพงเสียงแย่นั่นควรจะถูกซ่อมไปนานแล้ว” มันมักจะส่งเสียงดังทั้งวัน แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องใช้ มันกลับเงียบไป

“โอเค หยุดเถอะ” อยู่บ้านเถอะ ฉันจะไปเยี่ยมสภาหมู่บ้านเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม

พูดจบหยวนไห่ก็วิ่งออกไปในเสื้อกันฝน

อย่างไรก็ตามในทันทีที่เขาออกจากบ้าน เขาเกือบจะสะดุดล้ม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นฝนตกหนักและลมแรงขนาดนี้! เขามองขึ้นไปที่เมฆดำในท้องฟ้า ใจของเขาหมดหวัง หยวนไห่เดินอย่างรวดเร็วไปที่สภาหมู่บ้าน และเมื่อเขาเข้าไป เขาก็ต้องตกตะลึง ในลานของสภาหมู่บ้านมีรถตำรวจอยู่!

เมื่อเขาเข้าไป เขาเห็นตำรวจและทหารนั่งอยู่ข้างใน เลขานุการหมู่บ้านและผู้ใหญ่บ้านนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเคร่งขรึม ไม่ทราบว่าพวกเขากำลังพูดคุยเรื่องอะไรอยู่

“หยวนไห่ คุณมาทำอะไรที่นี่?” เลขานุการหมู่บ้านถาม

“ฝนตกหนักเกินไป” ลำโพงเสียเลยไม่รู้ว่าคุณพูดอะไร ฉันมาถามค่ะ

“ไม่มีอะไรหรอก” เราบอกว่าฝนตกหนักนิดหน่อย และพยากรณ์อากาศบอกว่าจะตกต่อไปอีกสักพัก บอกได้ยากว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน นี่คือเพื่อนร่วมงานจากอำเภอ เขามาแจ้งเรื่องนี้กับเรา เลขานุการหมู่บ้านมองไปที่ทหาร

ทหารลุกขึ้นยืน “เพื่อนร่วมรบหยวนไห่ ยินดีที่ได้พบคุณ” ผมหลี่เฉิงจากหน่วยงาน เมฆฝนมาจากภูเขา และฝนตกหนักตลอดทาง นอกจากนี้ มันเคลื่อนที่ช้ามาก เพื่อนที่สถานีอุตุนิยมวิทยากล่าวว่าฝนนี้น่าจะตกต่อไปอีกสักพัก เนื่องจากรัฐบาลกลัวว่าสิ่งนี้จะก่อให้เกิดปัญหา จึงได้ส่งทหารไปประจำการในทุกหมู่บ้าน เราต้องคอยติดตามสถานการณ์ของแม่น้ำอย่างต่อเนื่อง ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไร ก็อย่าลังเลที่จะมาหาฉันได้เลย

นี่เป็นครั้งแรกที่หยวนไห่ได้พบกับทหาร ทันทีที่เขากำลังจะทำความเคารพ เขาก็รู้สึกงงงวยเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าจะไหว้หรือจับมือดี

เลขานุการยิ้ม “โอเค โอเค” อย่าเสียเวลาไปคิดเรื่องไร้สาระพวกนี้เลย เอาเป็นว่า โรงเรียนจะหยุดชั่วคราว บอกน้องซิงว่าไม่ต้องไปโรงเรียนนะ ถ้ามีอะไร ให้หาพวกเรา ถ้าเราไม่อยู่ที่นี่ เราน่าจะอยู่ที่คันน้ำ

หยวนไห่พยักหน้า “ตกลง ฉันจะกลับก่อนนะ”

ระหว่างทางกลับบ้าน หยวนไห่ตั้งใจแวะไปที่ริมแม่น้ำ น้ำในแม่น้ำสูงขึ้นจริง ๆ แต่เขื่อนสูงกว่าเมตร หยวนไห่ไม่ได้กังวลมากนัก

หลังจากที่เขากลับถึงบ้าน เขาได้อธิบายสถานการณ์ให้ครอบครัวฟัง ครอบครัวรู้สึกมั่นใจและไม่ตื่นตระหนกอีกต่อไปเมื่อได้ยินว่ามีกองทัพส่งมาช่วย อย่างไรก็ตาม หยวนไห่รู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น…

ดึกแล้ว เยว่ซิงซิงยืนพิงขอบหน้าต่างและมองฝนตกหนักข้างนอก “พ่อ ฝนตกมาเป็นวันแล้ว”

“ใช่ แต่เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นเอง” ไปนอนเถอะ มันจะหยุดพรุ่งนี้,” หยวนไห่พูดขณะยีหัวหยวนซิงซิง

“โอเค” หยวนซิงซิงยิ้มตัวเองเข้าไปในเตียงก่อนจะหลับไป

คืนที่ผ่านไปท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำ

วันถัดมา สภาพอากาศก็ไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้น แทนที่จะดีขึ้น ท้องฟ้ากลับมืดครึ้มขึ้นเรื่อยๆ แม้ลมจะไม่แรงเหมือนก่อน แต่ฝนยังคงตกหนัก มันกระทบหน้าต่างด้วยเสียงดังพั่บๆ

หยวนไห่ตื่นเช้าขึ้นมาเพื่อดูข้างนอก แต่ทันทีที่เขาเดินออกไป เขาก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ มีน้ำอยู่ทุกที่ในหมู่บ้าน! ในอดีต ฝนตกหนักจะไหลลงท่อระบายน้ำก่อนที่จะไหลลงแม่น้ำตง แต่ครั้งนี้น้ำดูเหมือนจะไม่ไหล!

หยวนไห่เดินลุยน้ำไปยังริมแม่น้ำ เขาตกใจกลัวเมื่อพบว่าน้ำเกือบจะถึงระดับเขื่อนริมแม่น้ำแล้ว!เล่ยเฟิงเป็นทหารของกองทัพจีนในตำนานคอมมิวนิสต์ เขาถูกกล่าวขานว่ามีความเสียสละในกระทำของเขา แต่มีข้อถกเถียงว่า ภาพลักษณ์ของเขาเป็นส่วนหนึ่งของการโฆษณาชวนเชื่อของคอมมิวนิสต์