บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ - ตอนที่ 316 ชื่อเสียงโด่งดังล่ะ!
SGS บทที่ 316 – ชื่อเสียงโด่งดังล่ะ!
‘ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับยูสเซอร์ที่ผ่านหอคอยแห่งการทดสอบ ชั้นที่สี่ – แต้มอุปกรณ์และแต้มไอเท็ม40,000 แต้มอบิลิตี้และแต้มอัญเชิญ20,000!’
…………………..
ชื่อ : วู่หยาน
ความสามารถ : ปรมาจารย์ดาบ ปรมาจารย์อาหาร ความจำสมบูรณ์ ดาราพลิกสวรรค์ Electro Master LV.5 แวมไพร์สายเลือดแท้
อุปกรณ์ : นิเอโทโนะ โนะ ชานะ(C) เกราะมังกรไร้ลักษณ์(C) Night of Meteor (B)
ซัมมอน : มิซากะ มิโคโตะ , คัตซึระ ฮินางิคุ , อิคารอส , แอสเทรีย , ฟราน สคาร์เลท , โชคุโฮ มิซากิ , คินุฮาตะ ไซไอ , ทาคิสึโบะ ริโกะ , เฟรนด้า และ น้องสาวมิซากิ(20,000)
แต้มอุปกรณ์ : 31,000 > 121,000
แต้มไอเท็ม : 210,000 > 300,000
แต้มอบิลิตี้ : 6,000 > 51,000
แต้มอัญเชิญ : 125,000 > 170,000
เลเวล : 67
…………………….
“ฟู่วว……”
ถอนหายใจเบาๆ วู่หยานเก็บ นิเอโทโนะ โนะ ชานะ เข้าแหวนมิติ เห็นแบบนี้ Floor Master ก็ยิ้มขื่น
“ถึงข้าจะรู้อยู่ก่อนแล้วว่าไม่ใช่คู่มือเจ้า แต่ไม่คิดเลยว่าจะต้องพ่ายแพ้เร็วถึงเพียงนี้ ด้วยพลังของเจ้าคงมากพอที่จะไปท้าชิงเจ้าบันลังก์สิบอันดับแรกแล้วกระมั้ง? นี่อย่าบอกนะว่าหน้าใหม่อีกเก้าคนที่เหลือต่างก็แข็งแกร่งเหมือนกับเจ้าหมด?”
ได้ยินวู่หยานก็เบิกตากว้างเล็กน้อย จากนั้นพูดด้วยความสงสัย “คุณรู้เรื่องของพวกเราด้วย?”
ได้ยิน Floor Master ก็หัวเราะฮ่าๆ ก่อนจะตอบด้วยเสียงประชด “ก่อนหน้านี้ยังตอบไม่ชัดอีกหรือ? พวกข้าเองก็จำเป็นต้องออกไปข้างนอกเหมือนกันนะ แล้วข่าวใหญ่ข่าวดังอย่างมีนักเรียนพิเศษสิบคนเข้าโรงเรียนมามีหรือที่ข้าจะไม่รู้น่ะ?”
ได้ยินวู่หยานก็ตกใจ จากนั้นยิ้มขมขื่น เขาคิด Floor Masterชั้นนี้ดูไม่เลวเลย อาจจะได้เป็นเพื่อนกันก็ได้…….
Floor Master หยุดหัวเราะ “ข้ามั่นใจว่าเจ้าเคยได้ยินคำอธิบายพวกนี้มาหลายครั้ง แต่….ข้าก็ขอพูดซ้ำอีกรอบ ในตอนนี้ข้อมูลของเจ้าได้ถูกบันทึกลงศูนย์กลางหอคอยแล้ว ครั้งหน้าที่เจ้ามาหอคอยแห่งการทดสอบก็สามารถเลือกที่จะมาชั้นที่ห้าผ่านวงเวทย์ได้เลย ส่วนแต้มรางวัลในการพิชิตชั้นสี่ก็ได้ถูกใส่เข้าไปในบัตรประจำตัวเจ้าแล้ว!”
พูดเสร็จ ตรงมุมนึงของลานประลองก็มีวงเวทย์เคลื่อนย้ายปรากฏขึ้น วู่หยานที่เห็นมาหลายครั้งย่อมรู้ดีว่าเจ้านี้จะพาเขาไปชั้นห้า!
Floor Master ตบไหล่วู่หยาน จากนั้นชี้นิ้วไปที่วงเวทย์ “ตรงนั้นเป็นทางเข้าสู่ชั้นที่ห้าซึ่งเป็นสนามประลองที่แท้จริงของนักเรียนพิเศษอย่างเจ้า ข้าคาดหวังชัยชนะอันสวยงามของเจ้าในวันพรุ่งนี้นะ!”
วู่หยานยิ้มอย่างปลงๆ มือแบออก “ไม่ไหวๆ รู้กระทั้งเรื่องนี้ด้วย? ดูเหมือนว่าชื่อเสียงของฉันจะแพร่กระจายไปไวมากเลยนะ…..”
ได้ยิน Floor Masterก็ขำก๊ากอย่างอดไม่ได้ “อื้ม ชื่อเสียงเจ้ามันไปไวจริงๆนั้นแหละ แต่ว่ามันไม่ใช่ชื่อเสียงที่ดีหรอกนะ มันมีทั้งเจ้าเป็นคนขี้โม้โอ้อวด จองหอง กระหายเงิน และอื่นๆอีกเยอะเลยล่ะ…….”
รอยยิ้มบนหน้าวู่หยานแข็งค้าง เขายกมือลูบหัวด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน นี่ทำให้ Floor Master หัวเราะดังลั่น
ภายใต้เสียงหัวเราะสนุกสนานของ Floor Master วู่หยานก็ยังอดที่จะหน้าแดงนิดๆไม่ได้ จากนั้นเขาก็รีบเดินไปที่วงเวทย์…….
ในเวลาเดียวกัน ลูกแก้วที่อยู่ทุกชั้นของหอคอยตรงหมวดชั้นห้าก็ได้มีชื่อวู่หยานปรากฏขึ้น!
ลูกแก้วสั่นสะเทือนทันที ก่อนที่จะมีเสียงไร้อารมณ์ดังก้องไปทั่วทุกมุมของหอคอย กระทั้งดังไปถึงหูคนด้านนอกที่อยู่ใกล้ๆหอคอย เสียงนี้ได้ทำให้คนจำนวนนับไม่ถ้วนหยุดสิ่งที่ทำอยู่แล้วเงยหน้าขึ้นมอง!
“นักเรียนพิเศษ วู่หยาน ผ่านหอคอยชั้นที่สี่!”
“นักเรียนพิเศษ วู่หยาน ผ่านหอคอยชั้นที่สี่!”
“นักเรียนพิเศษ วู่หยาน ผ่านหอคอยชั้นที่สี่!”
เสียงประกาศจากลูกแก้วคริสตัลได้ดังขึ้นติดๆกันถึงสามครั้ง ทำให้ทุกคนที่ได้ยินยืนอึ้งไปชั่วครู่ก่อนที่จะ….เกิดเสียงพูดคุยดังกระหึ้มขึ้น!
“วู่หยาน? นั่นไม่ใช่นักเรียนพิเศษคนดังที่กำลังมาแรงที่สุดในตอนนี้หรอกเหรอ?”
“ผ่านชั้นที่ห้าแล้ว? เป็นไปไม่ได้!”
“เพ้ย! ไอ้คนที่ว่าเป็นไปไม่ได้เมื่อกี้ เอ็งสมองพิการหรือไง? คนอื่นเป็นนักเรียนพิเศษนะ แล้วมันจะมีอะไรแปลกตรง!ถ้าเขาจะผ่านชั้นสี่!”
“หุบปากไปแล้วถ้าไม่รู้อะไร! ถึงจะเป็นนักเรียนพิเศษแต่ Floor Master ชั้นสี่ก็เป็น มาสเตอร์แรงค์7นะ! ไหนเลยจะชนะได้ง่ายดายขนาดนั้น!”
“ดูเหมือนว่าเด็กใหม่คนนี้จะมีฝีมือไม่เลวเลย……”
“ไม่ใช่แค่นั้นแต่เป็นสุดยอดเลยต่างหาก! เขาเพิ่งเข้าโรงเรียนมาวันนี้เองนะแต่กลับพิชิตหอคอยชั้นที่สี่ได้แล้ว หรือก็คือ….เขาตะลุยผ่านสี่ชั้นรวดในวันเดียวไง! แข็งแก่รงสุดๆไปเลย!”
“แข็งแกร่งสุดๆ? เหอะ ตลกว่ะ ชั้นห้าก็เป็นแหล่งรวมนักเรียนพิเศษอยู่แล้ว ต่อให้หลับตาสุ่มมาสักคนก็ทำผ่านสี่ชั้นรวดได้เหมือนกัน สุดท้ายถึงยังไงก็เป็นแค่หน้าใหม่ล่ะนะ!”
“แล้วแกมีดีอะไรถึงได้ปากดีแบบนี้ว่ะ? คนอื่นถึงจะเป็นหน้าใหม่แต่ก็เป็นนักเรียนพิเศษ! กับแกที่แค่นักเรียนหัวกะทิยังเป็นไม่ได้ แล้วยังกล้าไปปากดีอีกนะ เหอะๆ น่าตายเสียจริง!”
“ทำไมจะพูดไม่ได้ว่ะ? ฉันเป็นรุ่นพี่นะโว้ย!!”
“โอ้? ถ้างั้นแกไปพูดต่อหน้าเจ้าตัวเลยสิ เอาเลยๆ….อะไร? ไม่กล้า?”
“เฮ้! นี่แกอยากตายใช่มั้ย!”
“เออก็แล้วจะทำไมว่ะ!!”
“เชื่อมั้ยว่าอีกไม่กี่วินาทีฟันแกจะหลุดออกจากปาก!!”
“ก็เอาสิว่ะ! ไปเจอกันที่สนามประลองหน่อย! ฉันพนันหนึ่งพันแต้มกับแกเลย!”
“ได้! กลัวที่ไหน!”
บทสนทนาแบบนี้เกิดขึ้นอยู่หลายที่ มีทั้งฝั่งที่ชื่นชอบวู่หยานและฝั่งที่ไม่ชอบ และนี่ทำให้เกิดการทะเลาะขึ้น ผลคือวันนี้สนามประลองของแต่ล่ะชั้นคับคั่งไปด้วยผู้คน ดูมีชีวิตชีวากว่าปกติ
นอกจากบทสนทนาทะเลาะกันแล้ว ก็ยังมีแบบอื่นอีก……
“วู่หยานคนนั้นมาเปิดตัวแล้ว อย่าบอกนะว่าหน้าใหม่อีกเก้าคนที่ได้ยินว่าเป็นสาวงามก็จะมาปรากฏตัวด้วย? อยากเห็นหน้าจริงๆแฮะ…..”
“ใช่ๆ ได้ยินมาว่าเก้าคนที่เหลือสวยมาก ฉันล่ะอยากเห็นจริงๆว่าจะสวยอย่างข่าวลือมั้ย!”
“ถึงสวยปานนางฟ้า แล้วมันจะยังไง? อีกฝ่ายเป็นนักเรียนพิเศษนะ แล้วจะมาชอบพวกเราได้ยังไง……..”
“นี่ก็ไมแน่หรอกพวก สุดท้ายถึงจะไม่ได้ แต่อย่างน้อยขอให้เห็นหน้างามๆนั่นหน่อยก็ยังดี!”
“ระวังปากหน่อย ดูสารรูปตัวเองด้วย ต่อให้พวกเธอคิดจะเอาใครเป็นแฟนคนๆนั้นย่อมไม่ใช่พวกเรา รู้มั้ย?ตอนนี้คนของขุมกำลังใหญ่ต่างก็กำลังจ้องพวกเธออยู่ นาย….มีความมั่นใจพอที่จะแย่งชิงกับพวกเขามั้ยล่ะ?”
“….เอ่อ….ลืมมันไปเถอะ จริงในเมื่อทั้งเก้าคนมากับผู้ชายที่ชื่อวู่หยาน งั้นไม่ใช่ว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กันแล้วหรอกเหรอ?”
“เชี่ย! เห็นด้วยเลย! เฮ้ออ เมื่อไหร่ครึ่งชีวิตของฉันจะมาหาสักทีน้า?…….”
“พรูดด! ก๊ากก! ฮ่าๆๆ! โอ้ยปวดท้อง นายคิดว่าระหว่างเพรชทองที่ส่องประกายกับอุจจาระเน่าๆเหม็นๆ ผู้หญิงเขาจะเลือกอย่าไหนล่ะ? พอล่ะพูดแค่นี้ดีกว่า ฮ่าๆๆ”
“บัดซบ! พูดแบบนี้แกหาเรื่องกันใช่มั้ย!!”
“เออดิว่ะ! ฉันเหม็นขี้หน้าแกมานานแล้ว!”
“งั้นก็เข้ามา! เจอกันบนสนามประลอง!”
“ได้! รอก่อนเถอะ!”
“….นั่นแกกำลังทำอะไร? คิดหนี?”
“ใครหนีว่ะ ก่อนอื่นเลยแกโชว์บัตรประจำตัวขึ้นมาให้ฉันดูก่อนว่าแกมีแต้มถึงมั้ย!”
“……….”
บทสนทนามากมายหลายหลาย ทว่าจุดจบมีอย่างเดียวคือ ตีกันบนลามประลอง………
ทว่าข่าวนี้ก็เป็นหัวข้อร้อนแรงได้ไม่นานก็ตกไป เป็นเพราะมันไม่แปลกอะไรที่นักเรียนพิเศษจะผ่านชั้นสี่ ถ้าเปลี่ยนเป็นนักเรียนหัวกะทิทำได้ล่ะก็ อันนี้ดังเป็นพลุแตกแน่……..
ทว่าข่าวนี้ก็ยังส่งไปถึงคนของขุมกำลังใหญ่ต่างๆ……
กับพวกเขาแล้วมันไม่น่าแปลกใจอะไรเลยที่วู่หยานผ่านชั้นสี่ เพราะถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้ก็ไม่คู่ควรให้พวกเขาลดตัวลงไปสู่ด้วยแล้ว…..ที่ทำให้พวกเขาสนใจมากว่าก็คือ…….
ทำไมถึงไม่มีข่าวของ ฮินางิคุ มิโคโตะ อิคารอส แอสเทรีย ฟราน มิซากิ คินุฮาตะ เฟรนด้า และ ทาคิสึโบะ นักเรียนพิเศษทั้งเก้าคนเลยล่ะ?………
——————————————1
กลุ่ม6-10 ลดเหลือกลุ่มละ100ครับ ตามได้ที่เพจห้องสมุดคนรักนิยายแปล
