บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ - ตอนที่ 328 อันดับ1ล่ะ
SGS บทที่ 328 – อันดับ1ล่ะ!
การประลองจบไปทั้งๆแบบนี้ ทำให้นักเรียนหลายๆคนที่คาดหวังต้องคอตกไปด้วยความผิดหวังอย่างช่วยไม่ได้
ถ้าคนที่ขึ้นมาห้ามไม่ใช่เจ้าหญิงล่ะก็ พวกเขาคงไม่หยุดอยู่แค่ผิดหวังแน่ เช่นหาอะไรที่อยู่ใกล้ตัวแล้วหยิบขึ้นมาโยนและโห่ร้องไล่
ไม่สิ ไม่ใช่ทั้งหมดที่ทำเพียงแค่คอตกผิดหวัง อย่างน้อยตรงนี้ก็มีคนนึง(วู่หยาน)ที่อยากจะปาขวดหรืออะไรสักอย่างใส่หัวเจ้าหญิงมากๆ!
กว่าเขาจะได้เจอเจอคู่ต่อสู้ที่ใช้ได้ก็ตั้งนาน ถ้าชนะไป่หลิงเขาก็จะแต้มอีกอื้อเลยแท้ๆ………
แล้วมาตอนนี้ต้องหยุดกลางคัน แต้มที่กำลังบินมาหากลับลำหายไปทันใด แล้วนี้จะไม่ให้วู่หยานใจปั่นป่วนได้ยังไง?….
แม้งเอ้ย ถ้าอีกฝ่ายไม่ใช่สาวสวยล่ะก็นะ………
ชื่อ : วู่หยาน
ความสามารถ : แวมไพร์สายเลือดแท้ Eternal Arms Mastership Electro Master LV.5
อุปกรณ์ : นิเอโทโนะ โนะ ชานะ(C) เกราะมังกรไร้ลักษณ์(C) Night of Meteor (B)
ซัมมอน : มิซากะ มิโคโตะ , คัตซึระ ฮินางิคุ , อิคารอส , แอสเทรีย , ฟราน สคาร์เลท , โชคุโฮ มิซากิ , คินุฮาตะ ไซไอ , ทาคิสึโบะ ริโกะ , เฟรนด้า และ น้องสาวมิซากะ(20,000)
แต้มอุปกรณ์ : 121,000 > 481,000
แต้มไอเท็ม : 300,000 > 660,000
แต้มอบิลิตี้ : 1,000 > 181,000
แต้มอัญเชิญ : 170,000 > 350,000
เลเวล : 67 > 68
…………………….
จนกระทั้งเห็นแต้มที่เพิ่มขึ้น อารมณ์ฉุนเฉียวของวู่หยานก็หายไปบางส่วน เอาว่ะอย่างมากก็แค่รอถึงเทศกาลนั่นตามที่ยัยองค์หญิงบอก
ทันใดนั่นวู่หยานก็เงยหน้าขึ้นถามด้วยน้ำเสียงสงสัย “คือว่า…..เจ้าหญิง ทำไมถึงได้มาหยุดการประลองของฉันล่ะ?”
ซิลฟ์ไม่ได้หันมามองวู่หยานเธอทำเพียงแค่ยืนนิ่งๆเงียบๆ ขณะที่วู่หยานคิดว่าเธอกำลังนึกคำพูด จู่ๆเธอก็ก้าวเท้าเดินลงไป………
วู่หยานยกคิ้วให้กับท่าท่างหยาบคายไม่สนใจของเธอ มองดูแผ่นหลังเธอทันใดนั้นวู่หยานก็รีบห้ามใจตัวเองไม่ให้วิ่งเข้าไปบีบก้นงอนงามนั้น!
สูดลมหายใจฟืดฟาด เขาท่องกล่อมตัวเองในใจ ใจเย็น อย่าไปทะเลาะกับผู้หญิง…….. จากนั้นเขาก็เดินลงจากลานประลองพร้อมกันนั่นเขาก็เห็นฉากที่ซิลฟ์เดินเฉียดตัวมิโคโตะไป ก่อนที่วินาทีต่อมาสองสาวจะหยุดตัวกึก
ทุกคนมองมาที่พวกเธอด้วยความสงสัยกับท่าทีแปลกนั่น
ขณะนึง ซิลฟ์ก็เปิดปากพูด “…..เธอแข็งแกร่งมาก!”
ได้ยินคำพูดเธอ ทุกคนก็ติดสตัน หลังจากได้สติหัวใจพวกเขาก็เต้นโครมครามทันที!
ต่อให้ไอคิวน้อยยังไงก็ยังเข้าใจว่าตอนนี้ เด็กใหม่ที่เข้ามาพร้อมกับวู่หยาน….ได้รับการยอมรับจากเจ้าหญิง!
ทุกคนภายในหอคอยแห่งการทดสอบได้เปลี่ยนมุมมองต่อมิโคโตะไปแบบพลิกคว่ำ ตอนนี้พวกเขาเริ่มมองเธอด้วยแววตาหวาดเกรง ช็อค และ…..คาดหวัง…..
เห็นการตอบสนองของคนอื่นวู่หยานก็โคลงหัวงุนงง แล้วหันไปมองซิลฟ์ นี่หรือว่ายัยองค์หญิงนี่จะมีเบื้องหลังอะไรอีก? (@ประมาณแค่ชมถึงกลับทำให้คนอื่นออกอาการขนาดนี้)
ขณะที่คนอื่นต่างตกตะลึงต่อคำพูดซิลฟ์ กลับกันมิโคโตะเธอไม่รู้สึกอะไรเลย เธอยืนหน้าเข้าไปหาด้วยแววตาลุกโชนไปด้วยความต้องการสู้ “เธอเองก็แข็งแกร่งไม่เบาเลยนี่ สนใจมาดวลกับฉันมั้ย?”
คำพูดของมิโคโตะเปรียบเสมือนโยนระเบิดลงในใจของทุกคน!
อย่าบอกนะว่า……จะมีการประลองที่เหนือยิ่งไปกว่าเมื่อกี้ให้ดูต่อ?
ตรงกันข้ามจากความคาดหวังของใครหลายคน ซิลฟ์ส่ายหน้าไปมาแล้วกลับตัวเดินไปทางวงเวทย์เคลื่อนย้าย พร้อมทิ้งท้ายคำพูดไว้ว่า……
“ไว้ครั้งหน้า……”
ได้ยินทุกคนก็แสดงสีหน้าแตกต่างกันออกมา ทว่าที่เหมือนกันคือพวกเขาทุกคนยังจ้องมองไปยังมิโคโตะ!
“ฮึ่ม…..”มิโคโตะกอดอกแล้วเบ้ปากพูดอย่างไม่พอใจหน่อยๆ วู่หยานที่ได้ยินก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
“ดวลกันแค่นี้ มันไม่ถึงกับทำเธอตายหรอกมั้ง…….”
ได้ยินฮินางิคุก็กลอกตาใส่มิโคโตะ หลังจากนั้นก็พูดว่า “แต่ว่า เจ้าหญิงซิลฟ์ คนนั้นก็เก่งมากจริงล่ะนะ!”
เฟยเฟยได้ยินก็ไม่รู้ว่าจะทำสีหน้ายังไงดี เธอทำใจครู่หนึ่งแล้วบอกไปว่า
“จะไม่เก่งได้ยังไงล่ะ เจ้าหญิงน่ะเป็นถึงผู้ครองบันลังค์อันดับ1เลยนะ!”
“อันดับ1!”
ฮินางิคุกับมิโคโตะตกใจ แม้แต่วู่หยานเองก็ยังพูดออกมาว่า “อันดับ1…..งั้นก็หมายความว่า…..”
“ใช่!” เฟยเฟยพยักหน้าจริงจัง แล้วมองไปยังทางวงเวทย์ที่ซิลฟ์กำลังเดินไป จากนั้นพูดเสียงจริงมากว่า…..
“เจ้าหญิงซิลฟ์น่ะ เป็นนักเรียนที่แข็งแกร่งที่สุดในSilvaria World Academy!”
ได้ยิน ทั้งสามคนก็อดไม่ได้ที่จะหันตามไปมองยังวงเวทย์ พวกเขามองจนกระทั่งซิลฟ์เดินหายเข้าไป….
“….แข็งแกร่งที่สุด”
มิโคโตะพึมพำไม่นานบนหน้าผากเธอก็มีกระกายไฟฟ้าปรากฏออกมา มุมปากเธอโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม นัยน์ตาสีชาของเธอได้เต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น!
วู่หยานมองมิโคโตะที แล้วหวนนึกถึงร่างเจ้าหญิงน้ำแข็ง มุมปากเขาก็โค้งขึ้นยิ้มเช่นกัน…….
“ชักจะน่าสนุกขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ……”
มองดูการแสดงออกของวู่หยานกับมิโคโตะ ฮินางิคุก็ยกมือกุมหน้าผากอย่างเหนื่อยใจ เห็นภาพนี้เฟยเฟยก็อมยิ้มขณะเดียวกันก็ปวดหัวไปด้วย……
“…..เด็กมีปัญหาสองคนนี่น่ะ…”
ในเวลานี้เอง ไป่หลิงก็เดินนำบิงเมียนและคนธารเหมันธ์มา และยังรวมไปถึงคนของขุมกำลังใหญ่ที่เหลือด้วย!
เห็นแบบนี้เฟยเฟยก็ขมวดคิ้ว ตอนที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง วู่หยานก็ยกมือห้าม
มองดูไป่หลิงที่เดินมาตรงหน้า วู่หยานก็จ้องกลับไป ทั้งสองคนจ้องหน้ากันอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเป็นไป่หลิงที่พูดก่อน “ในเมื่อเจ้าหญิงออกหน้าแน่นอนว่าฉันย่อมฝ่าฝืนไม่ได้คนอื่นเองก็คงจะเป็นเหมือนกัน ดังนั้นการประลองของพวกเราเก็บไว้ตอนงานเทศกาลล่ะกัน!”
ได้ยินวู่หยานก็ยักไหล่ด้วยสีหน้าเฉยๆ มองดูคนจากขุมกำลังใหญ่วู่หยานก็ถอนหายใจในใจ เฮ้ออ แค่คำพูดของสาวสวยก็ทำพวกเอ็งเป็นเด็กดีว่าง่ายขึ้นมาเลยนะ…….
ไป่หลิงพูดต่อ “แน่นอนว่าประลองก็ส่วนประลอง ฉันยังจำเป็นต้องถามนายอยู่…..นายต้องการเข้าร่วม ธารเหมันต์ ของพวกเรามั้ย?”
“ท่านพี่!”
บิงเมียนร้องออกมาแต่ก็จำต้องหุบปากทันทีเมื่อเจอสายตาพิฆาตของไป่หลิงมองมา
ผู้นำขุมกำลังใหญ่อื่นก็ตกใจเมื่อได้ยิน ก่อนจะเริ่มเป็นกังวลขึ้นมา พวกเขาเพิ่งตระหนักว่า พลังของวู่หยานนั่นมากพอที่จะติดสิบอันดับแรกเลย!
แล้วคนระดับนี้มีหรือที่พวกเขาจะไม่อยากได้? ในเวลานี้ก็มีผู้นำหลายคนกำลังจะอ้าปากเชิญชวย แต่วู่หยานก็เป็ยฝ่ายพูดก่อน
วู่หยานกวาดตามองคนรอบๆแล้วพูดยิ้มๆ “ก็อย่างที่เคยบอก ชนะฉันให้ได้แล้วสิ! แล้วฉันจะเข้าร่วมกับคนๆนั้น!”
เห็นแบบนี้ ผู้นำคนอื่นก็คิดว่าวู่หยานคงตอบเหมือนเดิมถึงพวกเขาจะเปิดปากชวน
คิดแบบนี้ พวกเขาก็ไม่พูดเชิญอีก ตอนนี้สถานะของเขาไม่ได้เหมือนเมื่อวานอีกแล้ว ไม่มีใครกล้าดูถูกเขาอีก แน่นอนว่าย่อมไม่เมินคำพูดของเขาด้วย
เมื่อคนอื่นเดินจากไปหมด ก็เหลือเพียงแค่ วู่หยาน ฮินางิคุ เฟยเฟย และคนของป่าแห่งความตาย……
วู่หยานหันไปมองเฟยเฟย “พี่สาวเฟยเฟย ไอ้เทศกาลนี่มันคืออะไรกันแน่น่ะ?”
เฟยเฟยตอบ “พูดง่ายๆก็เป็นกิจกรรมที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นปีล่ะสามครั้งเพื่อพัฒนาตัวนักเรียน ตราบใดที่เข้าร่วมกิจกรรมและผ่านเงื่อนไขบางอย่างก็จะได้รับของรางวัล อย่างเช่น แต้มของโรงเรียน ไม่ก็พวกสมบัติหายาก!”
“ส่วนในครั้งนี้หัวข้อของกิจกรรมก็คือ การประลอง!”
“การประลองครั้งยิ่งใหญ่ของโรงเรียน……”
วู่หยาน ฮินางิคุ และ มิโคโตะ หันมามองกันและกันก่อนที่จะ…..หัวเราะ
//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล
ปัจจุบันมีทั้งหมด 1660 ตอน จุกๆ
