บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ - ตอนที่ 86 บทบรรเลงแห่งความตายแด่เหล่าแมงมุมศิลาล่ะ!

ผ่านไปสักพัก วู่หยานถึงหยุดหัวเราะเพราะเริ่มมีอาการเจ็บคอ ในแววตาเขายังคิดจะหัวเราะต่อแต่ก็สุดท้ายก็หยุดไป

เป็นเพราะวู่หยานรู้ว่า ถึงแม้ตนเองจะเก่งขึ้นแต่ก็ยังมีคนที่เก่งกว่าตนอยู่ เทียบกับผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงแล้วเขายังห่างไกลนัก ตอนนี้เขาทำได้แค่ค่อยๆก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง

ความจริงนี่แน่นอนว่าสองสาวต้องเข้าใจ โดยไม่ต้องพูดถึงฮินางิคุ เอาแค่มิโคโตะตัวเธอรู้ดีว่ายังสู้คนอื่นไม่ได้ไม่ว่าจะอิคารอสก็ดีหรือว่าจะเป็นแอคเซลาเรเตอร์แห่งเมืองการศึกษา เธอต้องการแข็งแกร่งมากกว่านี้!!

ตัวเธอต้องช่วยเหล่าน้องสาว! เพื่อการนั้นอย่างน้อยๆก็ต้องเลเวล70แรงค์8 ถึงจะมีโอกาศ แน่นอนว่ามันเป็นแค่โอกาส…..

เพราะการที่เธอคิดจะช่วยน้องสาวทุกคน นั้นก็หมายความว่าไม่ใช่แค่ แอคเซลาเรเตอร์ คนเดียว แต่ยังมีเมืองแห่งการศึกษาเป็นศัตรู!

จากที่หยานเราให้ฟัง ดูเหมือนน้องสาวเธอจะเป็นปัจจัยสำคัญในแผนการเลเวล6 ถ้าเธอคิดจะช่วยน้องสาวทุกคนก็ต้องชนะแอคเซลาเรเตอร์ แถมข้างๆตัวอเลสเตอร์ก็ยังมีนางฟ้าอยู่หนึ่งตนด้วย เอาง่ายๆเมืองแห่งการศึกษาจะกลายเป็นศัตรูกับเธอ!

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงต้องเก่งขึ้น!

ส่วนทางด้านฮินางิคุ เหตุผลของเธอนั้นง่ายกว่ามาก เพื่อที่จะได้ยืนเคียงข้างวู่หยาน เธอถึงต้องไล่ตามเขาให้ทัน เพื่อช่วยเขาต่อสู้และช่วยแบ่งเบาภาระเขา เธอถึงต้องแข็งแกร่งขึ้น!

ฮินางิคุก้มมองพื้นที่เต็มไปด้วยซากศพ แล้วขมวดคิ้ว ขณะกอดลิลินที่ยอมอยู่ในอกเธออย่างว่าง่าย เธอเอ่ยว่า “หยานเรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ….ที่นี่มัน..ฉันไม่ชอบเลย…”

ได้ยินเธอ มิโคโตะก็ขมวดคิ้วก่อนจะก้มมองเท้าตนเอง จากนั้นเธอก็รีบหน้าหนีทันที แล้วมองไปที่วู่หยาน รอคำพูดเขา

“อืม เราไปกันต่อกันเถอะ!”

รู้ว่าสองสาวไม่อาจทนกับภาพตรงหน้าได้ วู่หยานจึงรีบพูดขึ้น ส่วนสาเหตุการตายของคนพวกนี้ คงไม่ต้องคิดให้เปลืองสมองต่อล่ะนะ

พวกวู่หยานเดินไปบนทางหินด้วยท่าทางระมัดระวังตัวเต็มที่ ศพที่พื้นถึงแม้พวกเขาจะเดินออกมาจากจุดเดิมมาไกลพอสมควรแล้วก็ยังมีให้อยู่มากเหมือนเดิม

สามารถพูดได้เลยว่าตามทางหินนี่เต็มไปด้วยศพมนุษย์ ถึงแม้เทียบกับตอนแรกแล้วมันจะลดลง แต่นี่ก็ไม่ได้ทำให้หัวใจที่เต้นกระหน่ำของพวกเขาช้าลงเลย

ส่วนสาเหตุก็เป็นเพราะ ถึงแม้จำนวนศพมันจะลดน้อยลงจากตอนแรกก็จริง แต่คนที่ตายก็ยิ่งแข็งแกร่งกว่าเดิม!

ก่อนหน้านี้ พวกที่ตายจะเป็นแรงค์5ซะส่วนใหญ่ แต่ยิ่งพวกวู่หยานเดินลึกเข้ามาเท่าไหร่ ศพคนที่ตายก็ยิ่งเก่งมากขึ้นเรื่อยๆ และตอนนี้ศพที่พวกเขาเจอก็คือแรงค์6! แถมตายกันเกลื่อนพื้นเลยด้วย!

และแรงค์6ก็คือระดับเดียวกันกับวู่หยาน!

คนระดับนี้ ก่อนที่จะขึ้นเรือเหาะมาพวกวู่หยานตรวจดูแล้วมีร้อยกว่าคน แต่ทว่าตอนนี้รอบตัวเขากลับมีศพแรงค์6อยู่ถึง30คน!

นี่ก็เท่ากับตายไปแล้วหนึ่งในสามจากทั้งหมด แล้วนี่จะไม่ให้พวกวู่หยานตื่นตัวได้ยังไงล่ะ?

ดังนั้น ขณะที่เดินไปข้างหน้า วู่หยาน ฮินางิคุ กับ มิโคโตะ ก็เปิดใช้ฟังก์ชั่นตรวจสอบของระบบไปด้วย ส่วนอิคารอสนั้นก็เปิดทั้งระบบตรวจสอบของตนเองและของระบบ เธอสแกนไปรอบๆไม่หยุด เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้มาสเตอร์เกิดอันตราย

บางทีคนที่ผ่อนคลายที่สุดเห็นจะเป็นลิลินน้อย ก่อนหน้านี้เป็นเพราะเธอไม่อยากแยกกับพวกวู่หยาน เธอจึงงอแงขอให้พามาด้วย ดังนั้นเพื่อไม่ให้พวกพี่เขาเดือดร้อน เธอจึงปิดปากเงียบอย่างฉลาดอยู่ในอกฮินางิคุ

และเพราะเหตุนี้ วู่หยานจึงตกลงที่จะพาเธอมา แต่นี้ก็ยังไม่ใช่เหตุผลหลักที่เขากล้าพาเธอมาด้วย อันที่จริงมันเป็นเพราะเมื่อวานเขาได้แลกซื้อของหลายอย่างจากระบบแล้วให้ลิลินไว้กับตัว เพื่อเป็นหลักประกันอีกชั้นหนึ่งว่าเธอจะไม่เป็นอะไร ไม่งั้นต่อให้ยัยเด็กนี่เชื่อฟังแค่ไหนเขาก็คงไม่พามา

เส้นทางที่กลุ่มพวกเขาเดินมันไม่ได้เป็นเส้นตรง แต่มันโค้งเลี้ยวเต็มไปหมด ทำให้พวกวู่หยานงุนงง เมื่อพวกเขาเดินไปอีกทางสิ่งที่เห็นก็คือหินหลายก้อน!

ครั้งนี้พวกวู่หยานไม่ซื่อจนคิดว่ามันเป็นหินธรรมดาอีกแล้ว พวกเขาชะงักฝีเท้าก่อนจะรีบถอยหลังกรูด จ้องข้างหน้าเขม็งด้วยความเคร่งเครียด

ไม่ใช่เพราะพวกเขาตื่นตูมกันไปเอง แต่มันมาจากประสบการ์สดใหม่เมื่อกี้ล้วนๆ คือยิ่งก้อนหินใหญ่มากเท่าไหร่ก็หมายถึงแมงมุมตัวใหญ่เท่านั้น และตอนนี้หินตรงหน้าพวกเขาเมื่อเทียบกับหินก่อนหน้านี้นับได้ว่าใหญกว่ามาก!

วินาทีต่อมาก็เกิดเสียง ‘แกรกๆ’ ขึ้นไม่นานนักก็เกิดเสียงระเบิดทึบๆดังตามมา จากนั้นแมงมุมศิลาก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกวู่หยานอีกครั้ง

มองพวกแมงมุมตรงหน้า วู่หยานกับสาวๆเผลอก้าวถอยหลังอีกรอบ

ทั้งหมดนี่! คือแมงมุมศิลายักษ์! ไม่มีตัวเล็กๆเลยสักตัว เป็นแมงมุมไซส์บิ๊กเลเวล40ทั้งนั้น!

วู่หยานยิ้มฝืนๆแล้วยกมือลูบหน้า ไม่แปลกเลยที่พวกแรงค์6จะตายกันเกลื่อน ถ้าเขาเดาไม่ผิด คงโดนแมงมุมแรงค์5พวกนี้รุมกินโต๊ะแหงๆ

การที่พวกทีมล่าสมบัติมาถึงที่นี่ได้แปลว่าคงฆ่าแมงมุมศิลาไปไม่น้อยแล้ว และด้วยจำนวนคนแล้วก็น่าจะฆ่าไปมากกว่าพวกวู่หยาน แต่ทว่าแมงมุมกลับโผล่ออกมาไม่หยุด นี่ทำให้วู่หยานสงสัยจริงๆว่าพวกมันผ่านฝูงแมงมุมไปได้ยังไง?

เอาจริงๆวู่หยานก็เดาถูกเกือบหมด พวกทีมล่าสมบัติได้ใช้กำลังบุกทะลวงเข้าไป พวกเขาทำแบบนี้ได้เป็นเพราะในกลุ่มมีแรงค์7สิบคน และแรงค์6อีกหลายคน ถ้าไม่งั้นพวกวู่หยานที่ตามหลังมาคงไม่เจอแมงมุมดักอยู่เต็มไปหมดแบบนี้หรอก ทางมันต้องเรียบร้อยหมดเลยสิ

ในตอนนี้วู่หยานก็คิดในใจว่า โชคดีจริงๆที่อัญเชิญอิคารอสมา ไม่งั้นถ้าพวกวู่หยานคิดจะกลับออกไปอย่างปลอดภัยก็คงต้องงัดเอาไอเท็มจากระบบมา

พวกแมงมุมไม่ได้ให้เวลาพวกเขาหายใจหายคอมากนัก พวกมันขัยบขาที่ยาวเหยียดของตนแล้วพุ่งเข้ามาหา

แต่ถึงพวกมันจะเร็ว แต่อิคารอสนั้นเร็วกว่า!!

เธอเปิดโหมดยูเรนัสควีนทันที อิคารอสมาโผล่ตรงหน้าวู่หยานพร้อมเปิดใช้แอบโซลูทดีเฟนซ์สเฟียร์ พวกแมงมุมยักษ์ทุกตัวต่างก็พุ่งเข้ามาชนโล่ ก่อนจะกระเด็นกลับไปด้วยความเร็วทวีคูณจากตอนแรก

“มิโคโตะ! ครั้งนี้เรามามือปิดฉากพวกมันด้วยกันเถอะ!!” วู่หยานยกมือทั้งสองขึ้น เกิดกระแสไฟฟ้าขึ้น ก่อนจะทะลวงเข้าไปในดินรอบๆจุดที่เขายืน โดยเมินเฉยความแข็งของหินไปหมด

เห็นท่าทางวู่หยาน มิโคโตะก็เข้าใจทันทีว่าเขาคิดจะทำอะไร เธอยกมือทั้งสองขึ้น ก่อนจะเกิดกระแสไฟฟ้าพลุ่งพล่านออกมารอบตัวเธอเทียบกับของวู่หยานแล้วไฟฟ้าเธอทรงพลังกว่าเยอะ พริบตาต่อมากระแสไฟฟ้าของมิโคโตะก็เจาะเข้าไปในดิน

ทรายเหล็กลอยขึ้นมา ก่อนจะไปหมุนวนรอบตัวทั้งสองคนก่อให้เกิดลมกรรโชกขึ้น!

ดางทรายเหล็กจำนวนมหาศาลลอยเต็มฟ้า ขณะที่พวกแมงมุมยังคงลอยตัวอยู่บนฟ้า ก่อนที่มันจะได้ทันตกถึงพื้นวู่หยานกับมิโคโตะก็สั่งให้ดาบทรายเหล็กพุ่งเข้าใส่!

อีกด้าน นัยน์ตาอิคารอสเปล่งแสง ก่อนจะมีมิสไซล์จำนวนมากกว่าดาบทรายของวู่หยานและมิโคโตะโผล่ออกมา จากนั้นเธอก็สั่งให้มันบินใส่ฝูงแมงมุมพร้อมๆกับดาบทรายเหล็ก!

“ไปเลย! ดาบทรายเหล็ก!!”

“อาร์เทมิส!!”

ท้องฟ้าอัดแน่นไปด้วยดาบสีดำทมิฬและมิสไซล์ ก่อนจะพุ่งเข้าใส่พวกแมงมุมที่ยังคงลอยอยู่บนอากาศ สิ่งที่โดนอย่างแรกคือดาบนับไม่ถ้วนปักจนพรุ่น ก่อนจะมีมิสไซล์พุ่งเข้ามาระเบิดร่างจนแหลกเละ!

เห็นเพื่อนตนเองตาย พวกมันไม่คิดแม้แต่จะถอยหลังสักก้าว แต่กลับกัดฟันแน่นด้วยท่าทางคลุ้มคลั่ง!

ส่วนผลนะเหรอ ง่ายมาก คราวนี้พวกมันไม่แม้แต่จะได้เข้าใกล้พวกเขา ฝูงแมงมุมเจอมิสไซล์ระลอกใหม่พุ่งเข้าใส่ ก่อนที่พริบตาต่อมาจะโดนระเบิดร่างกระจัดกระจายเป็นชิ้นๆ

เห็นภาพตรงหน้า วู่หยานก็ยิ้มแห้งๆ ฝูงแมงมุมที่สามารถสร้างปัญหาให้พวกเขาและกลุ่มล่าสมบัติได้ แต่เมื่อเจออิคารอสกลับ….. เหอะๆถ้าพวกนั้น(ทีมล่าสมบัติ)มาเห็น คงจะไม่รู้ว่าจะยิ้มหรือร้องไห้ดีแหงๆเลยฮ่าๆ

อิคารอส เป็นอะไรที่เหมาะกับสงครามมากจริงๆ…….

ติดตามข่าวสารได้ที่นี้ – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล  กลุ่มลับถึงตอน362