บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ - ตอนที่ 95 ไอ้ระยำเอ้ย!!
แมงมุมทั้งสามตัวยังคงโจมตีใส่กำแพงที่มองไม่เห็นไม่หยุด แต่ผลก็คือพวกมันโดนตีกลับหมด ภายใต้การโจมตีไม่หยุดเส้นแสงสีแดงก็ค่อยจางลงราวกับจะสามารถพังได้ทุกเมื่อ
เห็นภาพนี้ พวกคาร์ลเรียสทั้งสามต่างก็ตัวเกร็ง
แต่ทว่าไม่นานนักพวกเขาก็ทำสีหน้าราวกับค้นพบอะไรบางอย่าง จากนั้นก็ยิ้มออกมา
เห็นรอยยิ้มของพวกเขา วู่หยานรู้ล่ะว่าเดียวมันต้องมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นแน่
ทันใดนั้น เส้นแสงก็ส่องสว่างขึ้น ก่อเกิดเป็นรูปปิรามิดสีแดง แรงสะท้อนเองก็เพิ่มขึ้น ทำให้แมงมุมทั้งสามตัวโดนดีดกระเด็นไปตรงจุดกึ่งกลางของสามเหลี่ยม
พวกวู่หยานที่แอบดูอยู่ต้องรีบหลับตาแล้วยกมือขึ้นมาบัง เนื่องจากแสงมันสว่างมากเกินไปจนทำให้พวกแสบตา
ในเวลาเดียวกันเส้นสีแดงที่อยู่บนพื้นก็เคลื่อนไหวราวกับเป็นของเหลวสีแดงไปรอบๆพวกแมงมุม
เมื่อพวกวู่หยานลืมตา ภาพที่เห็นคือเส้นมันเคลื่อนไหวจนตอนนี้มันกลายเป็นรูปวงเวทย์สีแดงเลือดไปแล้ว ล้อมรอบพวกแมงมุมราวกับกรงขัง
ณ ตอนนี้ แมงมุมราชินีโกรธมาก!
แรกเริ่มเดิมที ที่นี่มันไม่มีอะไรเลยแม้แต่สิ่งมีชีวิตเดียว จนกระทั่งวันหนึ่งตัวมันได้ถือกำเนิดขึ้นมา
ที่นี่ มันคือ ราชา!!
ก่อนหน้านี้ไม่นาน ก็มีมนุษย์ที่แข็งแกร่งมากบุกเข้ามา ไม่เพียงแต่มันมีพลังเท่าตน ทว่าตอนสู้กันก็ยังกินกันไม่ลง และเป็นเพราะหลายปีที่ผ่านมาตัวมันได้ให้กำเนิดแมงมุมศิลามากมายนับไม่ถ้วนจนที่นี่กลายอาณาจักรของมัน บางทีถ้าต้องการจัดการชายคนนี้คงต้องจ่ายราคาไปไม่น้อยเลยล่ะมั้ง….?
แต่ความจริงมันหนักหนากว่าที่คิดอีก ภายใต้การล้อมของอาณาจักรแมงมุมศิลา ทำให้มนุษย์คนนั้นบาดเจ็บได้ แต่มันก็แลกมากับลูกหลายของมันครึ่งหนึ่ง แถมสุดท้ายมันยังหนีออกไปได้อีก
ตัวมันก็คิดว่านี่คงเป็นแค่เหตุบังเอิญในรอบหลายปี
แต่ใครจะไปคิดล่ะว่า หลังจากผู้รุกคนนั้นหนีออกไป ก็มีมนษย์เป็นหมื่นคนบุกเข้ามาต่อ แต่ถึงยังงั้นมนุษย์กลุ่มนี้ก็อ่อนแอมากอ่อนจริงๆ เพียงแค่มันตวัดกลงเล็บก็ฆ่าได้แล้ว เป็นได้แค่มดปลวกในสายตามัน
ตอนแรกแมงมุมราชินีก็คิดว่าเดียวพวกมนุษย์ก็ตายหมดเหมือนเดิม แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าลูกหลานมันจะโดนฆ่าหมด เหลือแค่สองตัวที่มันให้กำเนิดแรกสุด และยังมันขังมันด้วยวงเวทย์แปลกๆนี่อีก
ถ้ามันเป็นแบบเพราะมนุษย์ที่แข็งแกร่งเท่ามันรอบก่อน ตัวมันก็คงคิดแค่ว่าโชคร้าย แต่นี่เป็นคนมดปลวกที่อ่อนแอแต่กลับหาญกล้าทำกับมันแบบนี้!
แล้วนี่จะไม่ให้ แมงมุมราชินี โกรธได้ยังไง?
“กรี๊สสส!!!”
ด้วยความโกรธ แมงมุมราชินีคำรามออกมาด้วยพลังทั้งหมด ทำให้แมงมุมองครักษ์ทั้งสองที่อยู่ใกล้ตัวสั่นเทา
เสียงคำรามของมัน ได้ทำให้ทั่วทั้งห้องโถงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เทียบกับก่อนหน้านี้แล้วยังนับว่ารุนแรงกว่า!
วู่หยานกอดสองสาวแน่น ในใจเขาเต็มไปด้วยความกลัว…..
ถึงแม้ไม่รู้ว่าวงเวทย์โลหิตนั้นมีไว้ทำอะไรหรือมีผลอะไร แต่ในเมื่อมันสามารถกักขังแมงมุมราชินีได้ก็แสดงว่ามันแข็งแกร่งไม่น้อยเลย
แต่ถึงยังงั้น แมงมุมราชินีแทนที่จะอ่อนแอลงกลับยังคงทรงพลังเหมือนเดิม เพียงแค่เสียงคำรามก็มีพลังไม่น้อยกว่าแผ่นดินไหว 10 ริกเตอร์ ทำให้วู่หยานอดคิดไม่ได้จริงๆว่าตัวตนระดับนี้ ไอ้สามตัวจากโรงประมูลมันจะฆ่าได้จริงๆเหรอ?
นี่คือพลังของแรงค์9? แข็งแกร่งมาก ถ้าก่อนหน้านี้เขาเลือกที่จะอัญเชิญสาวน้อยแรงค์9มา ตัวเขาก็จะไร้เทียมทานในทวีปนี้เลยรึเปล่านะ?
แต่เมื่อนึกถึงใบหน้าอันแสนน่ารักของอิคารอส วู่หยานก็ส่ายหัวไล่ความนี้ทิ้งทันที
ต่อให้ต้องเลือกอีกครั้ง ตูก็ยังจะเลือกอิคารอสอยู่ดีโว้ยย!!!
พวกคาร์ลเรียสทั้งสามก็โดนเสียงคำรามจนถอยกลังไปสามก้าว แล้วมองไปที่แมงมุมราชินี ความกลัวในจิตใจยิ่งมีมากขึ้น
“มัน…สัตว์ประหลาดชัดๆ นี่มันออกจะแข็งแกร่งเกินไปมั้ย?…” คาร์ลเรียสกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ตั้งแต่ที่ตัวเขาเลื่อนมาแรงค์7 ก็ไม่เคยมีสีหน้าหวาดกลัวเหมือนตอนนี้เลย เขายังเคยคิดเลยในโลกนี้คงไม่มีอะไรที่ทำให้ตนต้องหวาดกลัวได้แล้ว
และความคิดนี้ก็ยิ่งมีมากขึ้นหลังจากที่ตนกลายเป็นแรงค์8 แต่ทว่าพอได้เจอแมงมุมราชินี ความยโสโอหัวของตนก็โดนปัดเป่าจนกระเด็น!
“นี่คือพลังของแรงค์9?…..” คาร์ลเรียสพูดพึมพำ
โมมิลี้ยิ้มอย่างขมขื่นออกมา มองไปรอบๆที่พังทลายไปหมด แล้วนึกถึงพลังของเสียงคำรามเมื่อกี้ ในใจรู้สึกปั่นป่วน “ฉันต้องทำลายขีดจำกัด แล้วเป็นแรงค์9ให้ได้!”
คำพูดของทั้งสามนั้นไม่ดังนัก แต่พวกวู่หยานก็ยังคงได้ยินชัดเจน ตอนนี้เองวู่หยานก็ค่อยๆหรี่ตามองพวกคาร์ลเรียส
ทั้งสามคนถึงแม้จะตกใจจากพลังที่แมงมุมราชินีโชว์ให้เห็น แต่ก็ไม่ได้หวาดกลัวเลย!
อะไรที่ทำให้พวกมันมั่นใจขนาดนั้นกัน?
แต่ทว่าไม่นานนัก วู่หยานก็ไม่จำเป็นต้องคิดอีกต่อไป เพราะคำตอบมันได้มาหาเข้าแล้ว….
“มาสเตอร์…..” อิคารอสเอ่ยขึ้น ทำให้วู่หยาน ฮินางิคุ และ มิโคโตะตัวสั่น ก่อนจะหันมามองอิคารอสด้วยสายตาแปลกๆ
“อิคารอส….” วู่หยานถามอิคารอสด้วยปากบิดๆเบี้ยวๆ “คงไม่ใช่ว่ามีตัวอะไรแข็งแกร่งเข้ามาใกล้อีกหรอกนะ ใช่มั้ย?”
ได้ยินคำพูดวู่หยาน นัยน์ตาอิคารอสก็ส่องแสงวูบหนึ่ง รางกับงุนงง แต่ก็ยังตอบมาว่า “ไม่ค่ะมาสเตอร์ ตอนนี้ที่วงเวทย์สีแดงได้มีพลังงานมหาศาลรวมตัวกันอยู่ค่ะ!”
“พลังงานมหาศาล?” พวกวู่หยานทำหน้าสงสัย แล้วหันไปดูวงเวทย์ สิ่งที่เห็นทำเอาพวกเขาหน้าเปลี่ยนสี
ภายในวงเวทย์ แมงมุมราชินีดูราวกับกำลังดิ้นรนอะไรบ้างอย่าง แต่ตัวมันกลับไม่สามารถเคลื่อนไหวได้แม้แต่นิ้วเดียว แมงมุมองครักษ์อีกสองตัวก็เป็นเหมือนกัน
วงเวทย์เปล่งแสงสีแดงออกมา เวลาผ่านไปแสงสีแดงก็ยิ่งทรงพลังมากขึ้น ส่วนสาเหตุที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ก็เพราะตรงพื้นได้มีเลือดปริมาณนับไม่ถ้วนไหลเข้าไปในวงเวทย์ยังไงล่ะ!
พวกวู่หยานเห็น ว่าเลือดมันไหลออกมาจากศพของคนที่ตายก่อนหน้านี้!
“นี่..นี่มัน….” ฮินางิคุกับมิโคโตะพูดไม่ออก ภาพที่เลือดไหลไปรวมตัวกัน ทำให้พวกเธอใจสั่น และตอนนี้ในหัวพวกเธอก็โล่งว่าง
วู่หยานกัดฟันแน่น ถ้าตอนนี้เขายังดูไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร ก็คงโครตโง่แล้ว!
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงประกาศที่ซ่อนสมบัติให้คนอื่นรู้ และยังประกาศเชิญชวนคนให้มากันเยอะๆอีก ทุกสิ่งทุกอย่างมันเตรียมการมาไว้เพื่อสิ่งนี้!
ทุกอย่างที่โรงประมูลทำ ก็เพื่อวงเวทย์จัดการแมงมุมราชินีอันนี้!
ปล่อยข่าวออกไปทั่วเมืองท่า ดึงดูดคนให้มาหาสมบัติ
และหลังจากมาถึงที่นี่ ก็รีบซ่อนตัวทันที หลังจากทุกคนถูกฆ่าหมดแล้วถึงเริ่มเปิดใช้วงเวทย์ ซึ่งเงื่อนใขในการเปิดใช้วงเวทย์ก็คือเลือดเนื้อทั้งหมดของคนที่ตายไป!
บางทีก่อนหน้านี้พวกโรงประมูลคงส่งคนเข้ามาตรวจสอบอยู่ก่อนแล้ว และรู้ว่าที่นี่มีแรงค์9 จึงได้จัดเตรียมแผนการนี้ขึ้นมา!
พวกมันรู้ว่าเพียงแค่กลุ่มของตนเองไม่สามารถเอาแมงมุมราชินีลงได้ ดังนั้นจึงใช้วิธีบัดซบนี้ และพวกมันต้องรู้อยู่ก่อนแล้วว่าทุกคนที่มีล่าสมบัติครั้งนี้จะต้องถูกแมงมุมราชินีฆ่าตายหมดแน่นอน!
เมื่อแมงมุมราชินีฆ่าทุกคนแล้ว พวกมันก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วใช้เลือดเนื้อของคนที่ตายเปิดวงเวทย์ปีศาจนี่ เพื่อฆ่าแมงมุมราชินี!
ทำแบบนี้ สุดท้ายแล้ว สมบัติก็จะเป็นของพวกมัน!!!
