บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] - บทที่ 1743 โถงแลกเปลี่ยน

บทที่ 1743 โถงแลกเปลี่ยน

เมืองนาวาวิญญาณ โถงแลกเปลี่ยน

ห้องรับรองพิเศษลำดับหนึ่งหมายเลขสามสิบหก

“คุณชาย วัตถุเทวะที่ท่านขายมีมูลค่ารวมทั้งสิ้นสี่สิบเจ็ดล้านผลึกศักดิ์สิทธิ์ โปรดตรวจดู” ท่าทางของเฉียนอันดูอบอุ่นและนอบน้อม ขณะที่ถือรายการไว้ในมือ และยื่นให้กับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า

เฉียนอันเป็นหนึ่งในหัวหน้าผู้ประเมินในโถงแลกเปลี่ยน มาจากเผ่าฤกษ์พยัคฆ์โลหิต ดวงตาของคนผู้นี้เฉียบแหลมสามารถแยกแยะคุณค่าของสมบัติล้ำค่าทุกประเภทในโลกได้

ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าสวมชุดเขียว รูปร่างหน้าตาหล่อเหลา ท่าทางที่ไม่ธรรมดาและไม่แยแส คือเฉินซีนั่นเอง

หลังจากที่กล่าวลากลุ่มของเลี่ยอวิ๋นฉง ชายหนุ่มก็มุ่งหน้าไปที่โถงแลกเปลี่ยนเพื่อขายสมบัติอันล้ำค่าและวัตถุเทวะบางส่วนที่ตนครอบครอง

เขาได้รวบรวมวัตถุเทวะเหล่านี้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่เมื่อบรรลุขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล วัตถุเทวะเหล่านี้จึงไม่จำเป็นอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงขายพวกมันโดยไม่เสียดายเลยสักนิด

แน่นอนว่า เฉินซีไม่เพียงแค่ขายสมบัติล้ำค่าที่หายากเท่านั้น

สำหรับเหล่าไป๋ เฉินซีได้ขังมันไว้ในจักรวาลภายในร่างกายชั่วคราว เพราะกลัวว่ามันจะสร้างปัญหาให้เขาอีก

“ขอบคุณ” เฉินซีเหลือบมองรายการธุรกรรมก่อนจะพยักหน้า

ราคาของวัตถุเทวะถือว่ายุติธรรม แต่เนื่องจากเขาทำธุรกรรมกับโถงแลกเปลี่ยน มันจึงมีค่าธรรมเนียมมหาศาลที่ต้องจ่าย แต่เฉินซีก็ยังถือว่าขาดทุน

“คุณชาย ท่านยังมีคำขออื่นอีกหรือไม่?” เฉียนอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อสังเกตเห็นอีกฝ่ายพึงพอใจ รอยยิ้มจึงอบอุ่นมากขึ้น เพราะเฉินซีเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเขา!

วัตถุเทวะทุกชิ้นล้วนเป็นยอดสมบัติในหมู่สมบัติ มูลค่ามหาศาลจนเกินจินตนาการของเฉียนอันด้วยซ้ำ

เห็นได้จากราคาสุดท้าย สี่สิบเจ็ดล้านผลึกศักดิ์สิทธิ์!

ผลึกศักดิ์สิทธิ์สี่สิบเจ็ดล้านก้อนเพียงพอที่จะซื้อสมบัติวิญญาณประดิษฐ์ขั้นสูงระดับเก้าได้หลายสิบชิ้น! ยิ่งไปกว่านั้น หากใครโชคดีก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นสมบัติวิญญาณธรรมชาติได้!

“ไม่ ข้าตั้งใจจะมุ่งหน้าไปยังลานซื้อขาย” เฉินซีส่ายศีรษะ เขามีวัตถุเทวะจำนวนหนึ่งอยู่ในครอบครอง แต่พวกมันล้วนหายากและมีค่าถึงขีดสุด ดังนั้นเขาย่อมไม่ขายพวกมันเช่นนั้น

“ลานซื้อขาย?” ดวงตาของเฉียนอันเป็นประกาย และความกระตือรือร้นของเขาไม่ได้ลดลงเลย “คุณชาย ข้าขอไปกับท่านได้หรือไม่?”

“ได้” เฉินซีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าออกจากห้องรับรองส่วนตัวทันที

เฉียนอันรีบตามไปติด ๆ

การทำให้หัวหน้าผู้ประเมินสมบัติแสดงท่าทีเคารพและกระตือรือร้นได้เช่นนี้ แสดงให้เห็นว่าการทำธุรกรรมของเฉินซี ทำให้เฉียนอันรู้สึกยินดีและประหลาดใจเพียงใด

หากเป็นบุคคลธรรมดาทั่วไป เกรงว่าคงไม่มีโอกาสสัมผัสความเพลิดเพลินเช่นนี้ได้เลย

…

โถงแลกเปลี่ยนในเมืองนาวาวิญญาณอาจกล่าวได้ว่าเป็นเลิศ และยังมีชื่อเสียงในเอกภพอื่น ๆ ของแดนเทพโบราณอีกด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทศกาลหลินหลางเป่าถูกจัดขึ้น โถงแลกเปลี่ยนก็ดูเหมือนจะกลายเป็นสถานที่ที่ผู้บ่มเพาะทุกคนจะต้องไปเยี่ยมชมให้ได้

โถงแลกเปลี่ยนแบ่งออกเป็นลานค้าขาย ลานแลกเปลี่ยน และลานแสวงรางวัล ทุกลานเทียบได้กับตลาดที่คึกคัก และสามารถรองรับผู้บ่มเพาะได้หลายหมื่นคน

ตัวอย่างเช่น ลานค้าขายนี้ถูกแบ่งออกเป็นลานเล็ก ๆ ตามหมวดหมู่ ได้แก่ สมบัติศักดิ์สิทธิ์ วัตถุเทวะ สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ หุ่นเชิด และอื่น ๆ

นอกจากนี้แต่ละส่วนยังถูกแบ่งออกเป็นลานต่าง ๆ ตามราคาและคุณภาพของสมบัติ ซึ่งเพียงพอที่จะตอบสนองต่อความต้องการของผู้บ่มเพาะทุกคน

เฉินซีมุ่งหน้าไปยังลานขายวัตถุเทวะตามคำแนะนำของเฉียนอัน

สถานที่แห่งนี้เป็นห้องโถงที่กว้างขวางและใหญ่โต มีม่านแสงจำนวนมากลอยอยู่ภายในห้องโถง พวกมันเป็นเหมือนน้ำตกที่ไหลรินลงมาจากอวกาศ และเปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์

ม่านแสงแต่ละอันจะแสดงชื่อของวัตถุเทวะต่าง ๆ คุณภาพ และราคาระบุไว้ ตราบใดที่ใครต้องการสิ่งของบนนั้น ก็สามารถขอให้ผู้ดูแลภายในห้องโถงช่วยซื้อมันได้ ซึ่งสะดวกสบายเป็นอย่างยิ่ง

เมื่อเฉินซีและเฉียนอันมาถึง มีผู้คนมากมายรวมตัวกันอยู่ภายในห้องโถง มีทั้งผู้บ่มเพาะและสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์โบราณทุกประเภท มันจึงค่อนข้างคึกคักเป็นพิเศษ

มองเพียงแวบเดียว เฉินซีก็สังเกตเห็นว่าคนเหล่านั้นล้วนสวมเสื้อผ้าหรูหรา ยิ่งไปกว่านั้น กลิ่นอายยังน่าเกรงขาม แน่นอนว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ไม่ธรรมดา

เมื่อเทียบกับแผงลอยที่ตั้งอยู่บนถนนในเมืองนาวาวิญญาณ สถานที่แห่งนี้ถือว่ามีระดับที่สูงกว่าอย่างเห็นได้ชัด อย่างน้อยที่สุดก็รับประกันได้ว่าจะไม่มีของปลอมแน่นอน

“คุณชาย ข้าขอทราบคุณภาพของวัตถุเทวะที่ท่านตั้งใจจะซื้อได้หรือไม่” เฉียนอันถามด้วยน้ำเสียงนอบน้อม

“วัตถุเทวะที่ค่อนข้างหายาก” เฉินซีไม่สามารถอธิบายสิ่งเหล่านี้ได้ “พวกมันส่วนใหญ่เป็นสมบัติหายากที่หาที่เปรียบมิได้”

สมบัติหายากที่หาที่เปรียบมิได้? หัวใจของเฉียนอันสั่นไหวอย่างรุนแรง ลูกค้ารายใหญ่! นี่มันลูกค้ารายใหญ่ชัด ๆ!

ทันใดนั้น ดวงตาของเฉียนอันก็เปล่งประกาย รอยยิ้มยิ่งฉีกกว้างมากขึ้น ขณะพาเฉินซีไปที่ส่วนลึกที่สุดของห้องโถง

มีเพียงม่านแสงเดียวที่ลอยอยู่ที่นี่ เมื่อเทียบกับม่านแสงอื่น ๆ มีแค่ไม่กี่คนที่ยืนอยู่เบื้องหน้าม่านแสงนี้

เนื่องจากราคาของสมบัติบนม่านแสงนี้สูงลิบลิ่ว ทำให้ผู้บ่มเพาะส่วนใหญ่ต้องล่าถอยและหมดความสนใจในทันที

“คุณชาย วัตถุเทวะเพียงส่วนเล็ก ๆ ที่ขายที่นี่ ล้วนมาจากโถงแลกเปลี่ยนของข้า และส่วนใหญ่มาจากสหายเต๋าคนอื่น ๆ” เฉียนอันอธิบายด้วยเสียงแผ่วเบา “สหายเต๋าเหล่านี้ล้วนวางสมบัติของพวกเขาไว้ แล้วระบุราคาก่อนที่จะให้โถงแลกเปลี่ยนของข้าดูแลที่เหลือ หากท่านชื่นชอบสิ่งใด เพียงแค่จ่ายผลึกศักดิ์สิทธิ์ตามจำนวนที่ระบุไว้ และโถงแลกเปลี่ยนจะทำธุรกรรมให้เอง”

เฉินซีพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ จากนั้นจึงแผ่เจตจำนงเข้าไปในม่านแสง

เพียงแค่ชั่วพริบตา ชื่อ คุณภาพ และราคาของวัตถุเทวะมากมายก็พุ่งทะยานเข้ามาในจิตใจของเฉินซีเหมือนกระแสน้ำ

เป็นไปตามที่เฉียนอันกล่าวไว้จริง ๆ วัตถุเทวะแต่ละชิ้นล้วนหายากและเป็นสมบัติล้ำค่าที่อาจกล่าวได้ว่าหายากอย่างหาที่เปรียบมิได้ นอกจากนี้ จำนวนของพวกมันยังน่าตกใจอีกด้วย เนื่องเพราะพวกมันมีอย่างน้อยหนึ่งพันชนิด!

เฉินซีลืมตาขึ้น ดวงตาพลันเปล่งประกายขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ

“ไขกระดูกทองคำม่วง”

“ผงเบญจธาตุพิฆาตเต๋า”

“น้ำมันวิญญาณหยกแดง”

“ผลวิญญาณแกนวายุทองคำ”

เฉินซีพูดชื่อของวัตถุเทวะจำนวนหนึ่งออกมา

เฉียนอันตกตะลึง จากนั้นก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่า ดวงตาลุกโชนด้วยความร้อนแรง “คุณชาย… ท่าน… ตั้งใจจะซื้อวัตถุเทวะทั้งสี่นี้หรือ?”

ขณะที่กล่าว เขาก็คำนวณในใจอย่างรวดเร็ว ไขกระดูกทองคำม่วงมีอายุแปดหมื่นปี ราคาสามแสนเก้าหมื่นผลึกศักดิ์สิทธิ์ ถ้ามันขายได้ ข้าจะได้รับค่านายหน้าเป็นผลึกศักดิ์สิทธิ์เกือบสามพันก้อน

ผงเบญจธาตุพิฆาตเต๋า ราคาสองแสนเจ็ดหมื่นผลึกศักดิ์สิทธิ์ ข้าจะได้ค่านายหน้าหนึ่งพันเจ็ดร้อยก้อน

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีน้ำมันวิญญาณหยกแดงและผลวิญญาณแกนวายุทองคำ….

ฟู่!

เมื่อคำนวณทุกอย่างแล้ว เฉียนอันก็สูดลมหายใจเย็นเยียบเข้าปอด เพราะแค่วัตถุเทวะทั้งสี่นี้ก็เพียงพอที่เขาจะได้รับค่านายหน้าเป็นผลึกศักดิ์สิทธิ์เกือบเจ็ดพันก้อน!

นี่เกือบจะเทียบได้กับค่าจ้างจากการทำงานอย่างอุตสาหะในโถงแลกเปลี่ยนตลอดทั้งเดือน!

“ไม่สิ” เฉินซีส่ายศีรษะ

เพียงคำนี้คำเดียว ก็ทำให้ใบหน้าของเฉียนอันแข็งทื่อทันที

“ไม่เพียงแค่สี่ชนิดนี้เท่านั้น ข้ายังต้องการอีกหลายอย่าง จงจำไว้ให้ดี”

คำพูดที่เฉินซีกล่าวหลังจากนั้น ทำให้หัวใจของเฉียนอันกระตุกอย่างรุนแรง อารมณ์ที่ขึ้น ๆ ลง ๆ ทำให้ตัวสั่นเทาเล็กน้อย

“มีอะไรผิดปกติหรือ?” เฉินซีเหลือบมองด้วยแววตางุนงง

“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรเลย เชิญคุณชายว่ามาได้เลย” เฉียนอันรีบโบกมือเป็นเชิงว่าไม่มีอะไร แต่เขาแทบร่ำไห้อยู่ในใจ ให้ตายเถอะ พูดให้จบในคราวเดียวแล้วจะตายหรืออย่างไร รู้หรือไม่ว่าการหยุดครึ่งทางเช่นนี้แทบฆ่าข้าได้?

แต่ถึงอย่างไร เฉียนอันก็สุดแสนตื่นเต้นและยินดี เขาหายใจเข้าลึก พยายามสงบสติอารมณ์อย่างหนัก

พร้อมกับเฉินซีที่ร่ายรายชื่อวัตถุเทวะออกมาอย่างรวดเร็ว

สิบชนิด

ยี่สิบชนิด

สามสิบชนิด

สี่สิบชนิด

…

ในตอนแรก เฉียนอันพยายามอย่างหนักที่จะจำชื่อเหล่านี้ พร้อมกับคำนวณค่านายหน้าที่เขาจะได้รับ

แต่ยิ่งอีกฝ่ายร่ายรายชื่อออกมาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย เขาก็เลิกคิดทันที สีหน้าของเฉียนอันยิ่งแข็งทื่อ มุมปากเริ่มสั่นระริก ในใจรู้สึกอยากกราบแทบเท้าเฉินซีเหลือเกิน

วันนี้ข้าพบกับโชคก้อนใหญ่แล้ว!

“เจ้าจดจำทั้งหมดได้แล้วหรือยัง?” ในขณะเดียวกัน เฉินซีก็หยุดพูดแล้วหันไปจ้องเฉียนอันนิ่ง

เฉียนอันใช้แผ่นหยกเพื่อบันทึกรายชื่อของวัตถุเทวะที่เฉินซีกล่าวเมื่อครู่ แล้วเขาก็หายใจเข้าลึก ๆ สองสามครั้งติดต่อกัน “คุณชาย มีวัตถุเทวะทั้งหมดห้าสิบเจ็ดชิ้น และราคารวมทั้งหมดคือ….”

เขาคำนวณทั้งหมดอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “เป็นผลึกศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดสี่สิบหกล้านเจ็ดแสนก้อน!”

เฉินซีพยักหน้า “สี่สิบเจ็ดล้านก้อนก่อนหน้านี้ หักจากมันก้แล้วกัน”

วัตถุเทวะทั้งห้าสิบเจ็ดชิ้นเป็นวัตถุเทวะที่เขาต้องการ แต่ถึงอย่างไรก็ยังขาดวัตถุเทวะมากกว่าสิบชนิด

ทว่าเท่านี้เฉินซีก็พึงพอใจมากแล้ว เพราะเขาใช้วัตถุเทวะที่ไม่มีประโยชน์ในการแลกเป็นผลึกศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นจึงใช้ผลึกศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นเพื่อซื้อวัตถุเทวะที่ต้องการ ช่างคุ้มค่าอย่างยิ่ง

ในทางกลับกัน เฉียนอันกำลังตะลึงลาน เพียงแค่วัตถุเทวะที่เฉินซีขาย ก็ทำให้เขาได้รับค่านายหน้าเป็นจำนวนมหาศาลแล้ว

ทว่าเฉินซียังซื้อวัตถุเทวะมากมายในครั้งเดียว นั่นทำให้เขาได้รับค่านายหน้าจำนวนมหาศาลอีกครั้ง เมื่อนำยอดทั้งสองมารวมกัน การค้าครั้งนี้ทำให้เฉียนอันรู้สึกราวกับติดอยู่ในความฝัน

“รีบไปจัดการเถอะ… หากชักช้า เดี๋ยวจะมีคนชิงตัดหน้าไปซะก่อน” เฉินซีเอ่ยเตือน เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังยืนนิ่งไม่ไหวติง

“คุณชายโปรดรอสักครู่ ข้าจะรีบจัดการให้เดี๋ยวนี้เลย!” เฉียนอันตัวสั่นสะท้านเมื่อได้สติกลับมา จากนั้นก็รีบร้อนไปจัดการธุระให้เฉินซี

“สหายเต๋า ช่างฟุ่มเฟือยจริง ๆ เราขอพูดอะไรหน่อยได้หรือไม่” เฉียนอันจากไปไม่นาน จู่ ๆ ชายชราสวมชุดเทาก็เดินเข้ามาจากด้านข้าง เบ้าตาลึก แต่แววตากลับสดใสและเฉียบคมดุจเหยี่ยว

แม้จะเก็บงำกลิ่นอาย แต่ก็ยังสัมผัสได้ราง ๆ ว่านี่เป็นกลิ่นอายของบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล เห็นได้ชัดว่าชายชราเป็นบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล อีกทั้งยังมีการบ่มเพาะที่ไม่ธรรมดา

“ไม่จำเป็น หากท่านมีอะไรจะกล่าว ก็เชิญกล่าวมาได้เลย” หัวใจของเฉินซีสั่นไหว ชายหนุ่มตระหนักดีว่าการซื้อวัตถุเทวะได้กระตุ้นความสนใจของชายชราคนนี้เข้าแล้ว

อย่างไรก็ตาม โถงแลกเปลี่ยนนี้มียอดฝีมือคอยดูแลความสงบ อีกทั้งยังเต็มไปด้วยข้อจำกัด ดังนั้นเฉินซีจึงไม่กังวลว่าอีกฝ่ายจะมีเจตนาร้ายต่อตน