บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 1690 ลูกชาย

ฮุ่ยเทียนยืนยันที่จะเข้าไปในห้องผ่าตัดด้วย

นี่ทำให้หยวนชิงหลิงค่อนข้างลำบากใจ เพราะฮุ่ยเทียนค่อนข้างปกป้องหวงแหนภรรยาอย่างมาก หากเห็นภาพตอนที่นางใช้มีดกรีดผ่าท้อง คงกระโดดถีบนางแน่

แต่ก็พอมีวิธีรับมือเขา

หลังจากเข้าไปในห้องผ่าตัดวางฮูหยินเหยาไว้บนเตียงผ่าตัด ก็จัดเตรียมของในกล่องยาสักพัก หยิบทิชชู่เปียกออกมาหนึ่งแผ่น พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกมาตลอด บนร่างกายอาจมีพิษ และการผ่าตัดจะถูกพิษไม่ได้ ดังนั้นเจ้าต้องใช้อันนี้ปิดปากปิดจมูกไว้ สูดหายใจเข้าลึกๆ สักสองสามครั้งเพื่อให้ลมหายใจบริสุทธิ์”

ตอนนี้ฮุ่ยเทียนไร้ที่พึ่ง ทำได้เพียงต้องเชื่อฟังนาง หยิบกระดาษทิชชู่เปียกมาปิดจมูกและปาก ยังพูดขึ้นว่า “นี่เป็นผ้าเช็ดหน้าทำจากอะไร?”

“อย่าพูดจา สูดลมหายใจ” หยวนชิงหลิงพูดขึ้น

ฮุ่ยเทียนจึงสูดลมหายใจคำโต หลังจากสูดเข้าไปหลายที รู้สึกเหมือนภาพตรงหน้าเลือนราง พร้อมพูดขึ้นว่า “เอ่อ รู้สึกเวียนหัว….”

แล้วก็ล้มลง

ทำให้ฮูหยินเหยาตกใจอย่างมาก

หยวนชิงหลิงยิ้มหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “วางใจ เขาไม่เป็นไร ข้าแค่ให้เขาหลับไปชั่วขณะ ไม่ให้เขารบกวนข้า”

ฮูหยินเหยาปวดท้อง แต่ก็ยังอดทนหัวเราะขึ้นมา พร้อมพูดขึ้นอย่างเอ็นดูว่า “ต่างบอกว่าหลายเดือนมานี้ข้าลำบาก ที่จริงคนที่ลำบากที่สุดคือเขา ไม่หลับไม่นอนทั้งคืน เฝ้าข้าอยู่ตรงนั้น”

“เขาเป็นห่วงเจ้า” หยวนชิงหลิงพูดขึ้นด้วยเสียงเบา เตรียมยาชาไว้เรียบร้อยแล้ว พร้อมพูดขึ้นว่า “เราเตรียมตัวเริ่มกันแล้วนะ เจ้าไม่ต้องห่วง นอนหลับแล้วตื่นขึ้นมา ก็ได้เจอหน้าลูกแล้ว”

ตอนนี้ฮูหยินเหยากลับไม่ตื่นเต้นสักนิด มองดูหยวนชิงหลิงพร้อมพูดขึ้นว่า “ดี ข้ารออยู่”

“ยังมีอีกเรื่อง ต่อไปเจ้าจะคลอดอีกไหม?” หยวนชิงหลิงถามขึ้น

“ไม่แล้ว ไม่อยากอีกแล้ว” ฮูหยินเหยาคิดถึงความทรมานที่ผ่านมาหลายเดือน ทรมานมานนาง และก็ทรมานฮุ่ยเทียน นางสงสารฮุ่ยเทียน อีกอย่างร่างกายของนางทนต่อการคลอดลูกอีกครั้งไม่ได้แล้ว

“ได้ งั้นข้าช่วยเจ้า….ทำการผ่าตัด ทำให้ต่อไปเจ้าจะไม่ท้องอีก และก็ไม่ต้องดื่มยาคุม ดีไหม?”

“ได้หรือ?” ฮูหยินเหยาหน้าแดง

“ได้ ถือโอกาสเท่านั้นเอง ยังไงก็ต้องผ่าท้องแล้ว”

ฮูหยินเหยารับคำ พร้อมพูดขึ้นว่า “ดี งั้นก็ทำตามนี้”

ครั้งนี้ก็เพราะลืมดื่มยาคุม จึงท้องขึ้นมาอย่างกะทันหัน จะให้มีครั้งต่อไปไม่ได้อีก

ยาชาค่อย ๆ ซึมเข้าไปในร่างกายของฮูหยินเหยาตามหลอดหยด การผ่าตัดในครั้งนี้ เป็นการดมยาสลบ เพื่อนางจะได้ไม่กลัว เป็นกังวล จนความดันสูงขึ้น

ที่จริงตอนที่หยวนชิงหลิงเปิดกล่องยาก็รู้แล้วว่า การผ่าตัดในครั้งนี้จะเป็นไปอย่างราบรื่น

เพราะก่อนหน้านี้ยืนยันยาที่ปรากฏตอนที่นางตั้งครรภ์ ตอนนี้ทั้งหมดไม่ได้เพิ่มขึ้นอีกชั้น นั่นก็แสดงว่า การผ่าตัดจะไม่เกิดเหตุสุดวิสัยอะไร

เป็นกรณีที่เห็นได้น้อยครั้งมาก

เมื่อก่อนหากปรากฏยาชั้นแรกล้วนต้องได้ใช้ แต่กล่องยานี้กลับลดลงอัตโนมัติ

บางทีพลังจากความรักกับการอยู่ด้วยกัน สามารถเปลี่ยนความทุกข์ยากได้อย่างมากมายจริงๆ

ยาชาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว ฮูหยินเหยาหลับตาลง เหมือนดั่งนอนสลบไปแล้ว

การผ่าตัดเป็นไปอย่างราบรื่น

ยี่สิบนาทีก็อุ้มลูกออกมาได้แล้ว หยวนชิงหลิงอุ้มขึ้นมา ยิ้มหัวเราะให้กับเจ้าอ้วนน้อย เจอกันครั้งแรก ข้าคือป้าของเจ้า

หลังจากตัดสายสะดือแล้ว ห่อเด็กด้วยเสื้อผ้าผืนใหญ่แล้ววางไว้ข้างๆ แล้วทารกก็ร้องไห้ขึ้นมา หยวนชิงหลิงไม่สนใจเขาต้องรีบเย็บแผลก่อน แล้วค่อยเช็ดตัวให้กับเจ้าอ้วนน้อย

ภายในห้องไม่มีเครื่องชั่ง แต่หยวนชิงหลิงใช้มืออุ้มก็พอประมาณน้ำหนักได้ ใช้หน่วยในยุคปัจจุบัน น่าจะประมาณสามโลครึ่ง

หล่อเท่เหมือนฮุ่ยเทียน

เหมือนดั่งฮุ่ยเทียนน้อย ทำไมถึงได้เหมือนขนาดนี้? ไม่เหมือนฮูหยินเหยาเลยสักนิด รูปทรงหน้าตาเหมือนคัดลอกพ่อของเขามา

เด็กน้อยร้องไห้สักพักก็ไม่ร้องไห้ ที่จริงด้านนอกได้ยินเสียงร้องไห้แล้ว แต่คนยังไม่ออกมา พวกนางก็ไม่กล้ารบกวน

แค่ได้ยินเสียงร้องไห้ ทุกคนก็ค่อยโล่งใจแล้ว