บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 1720 แม่ของหยู่เหวินหวง

หลังจากเปิดเทอมก็มีการประชุมผู้ปกครองอีกครั้ง

หยวนชิงหลิงอยู่ทางนี้พอดี แต่ทั้งสองโรงเรียนกลับมีประชุมพร้อมกัน ทีแรกหยวนชิงหลิงคิดจะให้พี่ชายไปโรงเรียนของโค้ก แล้วครั้งนี้เปลี่ยนเป็นนางไปโรงเรียนของเซเว่นอัพ แต่สุดท้ายอู๋ซ่างหวงที่กำลังจะไปท่องเที่ยวอย่างคึกคักกลับบอกว่าไปโรงเรียนของเซเว่นอัพได้

เขาอยากไปโรงเรียนของเซเว่นอัพ โดยหลักเป็นเพราะตอนที่พักอยู่บ้านตระกูลหยวนทางนี้ อยู่ชั้นบนสามารถมองเห็นแถบด้านหลังของโรงเรียนกำลังขุดดินอยู่ มีเครื่องจักรสีเหลืองสองสามเครื่องหมุนไปหมุนมา ขุดไปขุดมา รู้สึกน่าสนใจมาก เขาจึงอยากไปดูสักหน่อย

ที่จริงโดยหลักแล้วโสวฝู่ฉู่อยากเห็น เขาเคยถามศาสตราจารย์หยวน เห็นว่านี่เพราะจะสร้างโรงเรียน จึงต้องขุดดินก่อน เจ้าเหลืองพวกนั้นที่หมุนไปหมุนมาเรียกว่าเครื่องขุด รถแม็คโคร

ตึกสูงใหญ่ในยุคปัจจุบันก่อสร้างอย่างไร โสวฝู่ฉู่ย่อมเคยอ่านคร่าวๆ จากข้อมูลหนังสือและข้อมูลที่เป็นวิดีโอ แต่ก็อยากเห็นกับตาตัวเองมาตลอด

เพราะตึกสูงขนาดนี้ ฐานรากจะต้องขุดลึกมากแน่

เนื่องจากครั้งนี้เป็นการประชุมผู้ปกครอง ดังนั้นหยวนชิงหลิงจึงไม่กล้าให้พวกเขาไป รู้ว่าพวกเขาอยากไปดูการก่อสร้างโรงเรียน กลางคืนไม่ได้ทำงาน ถึงไปก็ไม่เห็นอยู่ดี

แต่ตอนที่ประชุมผู้ปกครอง นางเจอโพ่ตี้อวี้ จึงถามว่าพรุ่งนี้พาพวกเขาไปดูได้ไหม

โพ่ตี้อวี้ย่อมรับปากอยู่แล้ว แต่มีหนึ่งข้อแม้ นั่นคือจะพูดว่าอู๋ซ่างหวงเป็นทวดของหยู่เหวินหวงไม่ได้ เพราะอยู่ในโรงเรียนเขาแสดงบทเป็นทวดของหยู่เหวินหวงแล้ว

อู๋ซ่างหวงไม่รับปากเงื่อนไขนี้ เพียงแต่บอกว่าหากไม่มีคนถาม เขาก็จะไม่พูด

แต่เห็นแก่หยวนชิงหลิงที่ขอร้อง โพ่ตี้อวี้จึงรับปาก

อู๋ซ่างหวงถามฮ่องเต้ฮุยจงว่าจะไปไหม ฮ่องเต้ฮุยจงตอบอย่างไม่สบอารมณ์ “ก็แค่การก่อสร้างไม่ใช่หรือ? มีอะไรน่าดูกัน? บ้านนอกจริง!”

สำหรับเขาแล้ว นี่ยังคงเป็นเรื่องที่แสนจะชินตา

หยวนชิงหลิงให้พวกเขาหารือกันเอง ส่วนตนก็ไปร่วมงานประชุมผู้ปกครอง

ก่อนหน้านี้ตอนที่เจ้าห้ามางานประชุมผู้ปกครอง เนื่องจากรูปลักษณ์ภายนอกที่หล่อเหลาคมคายจึงก่อให้เกิดความอึกทึกประมาณหนึ่ง แต่สรุปแล้วเป็นหยวนชิงหลิงที่ไป เห็นนางยืนอยู่กับหยู่เหวินหวงแล้ว ก็อยากกับเป็นพี่สาวของหยู่เหวินหวงอย่างนั้น ต่างก็พ่อแม่คน แล้วทำไมพวกเขาจึงโดดเด่นเช่นนี้เล่า?

ชายรูปงามน่าชื่นชม หญิงพริ้มพรายจนน่าอิจฉา เนื่องจากผู้ที่มางานประชุมผู้ปกครองโดยมากแล้วจะเป็นแม่

ผู้ปกครองหลายๆ ท่านเมื่อเห็นหยวนชิงหลิงแล้ว ในใจก็เกิดความรู้สึกวกวนขึ้นมา ศัลยกรรมเหรอ? ดึงหน้าละสิ? ไม่งั้นทำไมดูอ่อนเยาว์ขนาดนี้?

แต่พอหยวนชิงหลิงถึงถูกเรียกให้ขึ้นไปกล่าวที่โพเดียม ความน่าเกรงขามอันน่าทึ่งผสมผสานกับความเป็นกันเอง วาจาชัดเจนมีเหตุผล สง่างามเป็นที่สุด นัยน์ตาที่มองทางผู้ปกครองในที่นั้นก็อ่อนโยนเป็นมิตร อารมณ์วกวนนั้นจึงถูกกดลงไป ทำให้คนต้องนิยมชมชอบหญิงที่ส่องประกายอยู่บนโพเดียม

“หยู่เหวินหวง แม่นายสวยจังเลย!” หลี่เจี้ยนฮุยพูด

เพื่อนนักเรียนดูการประชุมผู้ปกครองครั้งนี้จากระเบียง ตอนแรกไม่ควรให้พวกเขาเข้าร่วม แต่พอได้ยินว่าแม่ของหยู่เหวินหวงมาก็แอบมาดู

ครูจางไล่ไปหลายครั้งแล้ว พวกเขาแตกกระจัดกระจายไปแล้วก็รุมกลับเข้ามาอีก ครูจางก็เลยขี้เกียจจะสนใจพวกเขาเสียเลย

เพราะการเล่าประสบการณ์การอบรมในครอบครัวของผู้ปกครองเพื่อนนักเรียนหยู่เหวินหวงน่าฟังจริงๆ

“ครอบครัวของเรา พ่อแม่กับลูกจะอยู่ด้วยกันในรูปแบบของเพื่อน สามีของดิฉันเคยพูดคำหนึ่ง บอกว่าความขัดแย้งใดๆ ในความสัมพันธ์ครอบครัว ล้วนแก้ไขได้ด้วยการอยู่ร่วมและแบ่งปัน ดิฉันเห็นด้วยกับคำนี้มากค่ะ ดังนั้นพวกเราจึงทิ้งการอบรมแบบไม้เรียวที่เข้มงวดตั้งแต่แรกเริ่ม ให้ความอบอุ่นให้ความเคารพกับลูก พาพวกเขาไปรู้จักโลกนี้อย่างถูกวิธี ให้พวกเขาได้เห็นเรื่องเลวร้ายและเรื่องงดงามบางเรื่องของโลก ให้รู้ถึงอันตรายความชั่วร้าย สัมผัสความเมตตาดีงามอย่างถ่องแท้ ฟังความรู้สึกของพวกเขา จากนั้นก็ร่วมวิเคราะห์แบ่งปัน ให้พวกเขารักษาการมองโลกในแง่ดี ความมีเมตตา ซื่อตรงและเข้มแข็งค่ะ ”

เสียงปรบมือดังก้องราวกับอัสนีถล่ม แม้คำพูดพวกนี้จะเป็นคำพูดที่ซ้ำซากน่าเบื่อ แต่ทำไมเธอพูดแล้วกลับมีพลังน่าให้เชื่อขนาดนี้นะ?

ชอบแม่ของหยู่เหวินหวงคนนี้มากจริงๆ