บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 1804 อย่าบอกพวกเขา

สามยักษ์ใหญ่ซ่อนตัวแอบดูอยู่ไม่ไกล ถึงยังไงเด็ก ๆ ก็ไม่ได้ออกไปจับคน คงจะไม่ถูกลงโทษทางวินัย ขอแค่พวกเขาฉลาดพอ บอกไปว่าไม่รู้จักพวกเขา แค่นี้ก็รอดตัวแล้ว

เห็นเจ้าหน้าที่มาแต่ไกล ผลสุดท้ายพอเด็กๆ พูดไม่กี่คำ เจ้าหน้าที่ก็ปล่อยคนไปแต่โดยดีแล้ว

สามยักษ์ใหญ่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก รอจนเด็ก ๆ เดินขึ้นมา พวกเขาก็เขามาเซ้าซี้เตือนแล้วเตือนอีกว่า พอกลับบ้านไปห้ามพูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด

น่าขายหน้าเหลือเกินแล้ว

โค้กกับเซเว่นอัพแอบหัวเราะในใจ กลับไปพวกเขาไม่พูดก็ได้ แต่เรื่องนี้ปิดไม่อยู่แน่ ๆ หลังจากนี้ทันทีที่วิดีโอสั้นนั้นถูกโพสต์ลงโซเชียล น่ากลัวว่าพวกเขาคงจะดังแน่แล้ว

ปรากฏการณ์ทางสังคมประเภทนี้ที่จู่ ๆ ก็พลิกกลับแบบหักมุม ยังไงก็ต้องดังแน่นอน

ผลเป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ คืนนั้นพี่ชายของหยวนชิงหลิงสไลด์เจอวิดีโอสั้นคลิปนั้นจนได้ หลังมื้อเย็น ตอนที่ทุกคนนั่งกินผลไม้อยู่ด้วยกัน เขาก็เอาวิดีโอนั้นให้ทุกคนดู แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พวกหลานสองคนดังแล้วล่ะ”

สามยักษ์ใหญ่รีบมาสุมหัวกันเพื่อดูวิดีโอ อู๋ซ่างหวงถามด้วยความประหลาดใจว่า “เกิดอะไรขึ้นกันล่ะนี่? ทำไมถึงมีตำรวจด้วย? เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่กัน?”

หยู่เหวินเห้านั่งถัดจากอู๋ซ่างหวง เมื่อได้ยินดังนั้นจึงถามว่า “วันนี้พวกท่านไม่ได้บอกไว้หรือ ว่าจะไปด่าคนน่ะ? เสด็จปู่ ท่านไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยหรอกรึ?”

“เราสามคนไปซื้อชานมให้พวกเขา ไม่รู้หรอกว่ามันเกิดอะไรขึ้น” อู๋ซ่างหวงมองดูเด็กทั้งสองคน แล้วกล่าวตำหนิออกไปว่า “เกิดเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ ทำไมพวกหลานไม่มาบอกพวกเราล่ะ? พวกเราไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย”

หยู่เหวินเห้าดูวิดีโออย่างละเอียดอีกครั้ง ฟังเสียงสนทนาที่ดังเซ็งแซ่ เขาฟังได้ยินคำว่าชายชราสามคนอย่างชัดเจน นอกจากนี้ แม้ว่าภาพที่เล่นในวิดีโอซึ่งอยู่ในมือตำรวจจะดูเบลอ ๆ แต่หยู่เหวินเห้าก็มั่นใจมากว่าเป็นพวกเขาแน่ ๆ

เขาพูดว่า “ไม่ถูกนะ คนในนี้พูดถึงชายชราสามคน…..”

อู๋ซ่างหวงเงยหน้าขึ้นทันควัน “เจ้าคิดว่าพวกเราเป็นชายชราอย่างนั้นรึ?”

หยู่เหวินเห้ามองดูเส้นผมสีขาวโพลนเกือบทั้งศีรษะของพวกเขา กำลังคิดจะถามกลับไปพอดีว่าพวกท่านไม่ใช่ชายชรา หรือว่าจะเป็นหญิงชราแทนล่ะ?

แต่หยวนชิงหลิงที่อยู่ข้าง ๆ ใช้ข้อศอกไปสะกิดเขาเบา ๆ เขาถึงค่อยสังเกตเห็นเซียวเหยากงกับท่านฉู่ที่นั่งสงบปากสงบคำอยู่ข้าง ๆ ทั้งสองคนดูสงบเสงี่ยมเรียบร้อยดีมาก แสดงแววตาอันสดใสไร้สิ่งเจือปน นั่งกินผลไม้ทีละคำ ๆ อย่างว่าง่าย เขาจึงยิ้มแล้วส่ายหน้า “พวกท่านไม่ใช่ชายชราอย่างแน่นอน”

การสอบเอนทรานซ์ครั้งนี้ คนที่วิตกกังวลที่สุดไม่ใช่ผู้เข้าสอบทั้งสองคน พวกเขาเป็นคนที่ผ่อนคลายที่สุด

แต่คนที่วิตกกังวลที่สุดคือสามคนนี้ หลังจากเรื่องแดงออกมาจนกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว ความสนใจของพวกเขาก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ไม่ว่าใครที่สไลด์ดูวิดีโอสั้นนี้ พวกเขาก็จะจ้องมองคนนั้น

ชั่วขณะนั้น เหมือนว่าจะลืมการสอบเอนทรานซ์ของเด็ก ๆ ไปจนหมดแล้ว

สำหรับฝั่งผู้อาวุโสของตระกูลหยวน พวกเขาไม่ได้มีข้อเรียกร้อง หรือกดดันอะไรกับหลาน ๆ เพราะต่อให้พวกเขาไม่แสดงความสามารถที่ซ่อนอยู่ออกมาอย่างเต็มที่ พวกเขาก็ยังสามารถเข้าเรียนในโรงเรียนดี ๆ ได้

เมื่อไหร่ที่แสดงความสามารถออกมาเต็มที่ จะชิงตำแหน่งจอหงวนมาก็ไม่ใช่ปัญหา

ถ้าเป็นความสามารถพิเศษ การคว้ารางวัลชนะเลิศการแข่งขันทุกรายการสำคัญเหล่านั้น แน่นอนว่า ความเป็นไปได้แบบนี้มีน้อยมาก

เพราะถึงอย่างไรสุดท้ายแล้ว คะแนนเต็มในการทดสอบจำลองภายในโรงเรียน ก็เป็นแค่กระดาษที่แก้ไขโดยครูของโรงเรียนเอง พวกเขาสามารถให้คะแนนเต็มกับการสอบข้อเขียนของนักเรียนตัวเองได้ แต่เอนทรานซ์ไม่ใช่ การสอบข้อเขียนของเอนทรานซ์ให้ได้คะแนนเต็ม เป็นสิ่งที่ยากมากทีเดียว

ดังนั้น พวกเขาจึงพูดกับเด็ก ๆ แค่ประโยคเดียวว่า ผ่อนคลายจิตใจ แล้วทำให้ดีที่สุด

แต่คุณแม่หยวนได้เตรียมชุดกี่เพ้าของตัวเองกับหยวนชิงหลิงไว้แล้ว แม้ว่านี่จะเป็นวิธีที่ไม่น่าเชื่อถือนัก แต่เหตุการณ์สำคัญในชีวิตลักษณะนี้ ก็ควรเชื่อมั่นในสิ่งที่ทำ และไม่ต้องกลัวแม้ตอนนี้มันจะยังไม่เป็นจริง

หลังจากที่แม่หยวนเอาชุดกี่เพ้าชุดนี้ให้หยวนชิงหลิง คืนนั้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ หยวนชิงหลิงก็ลองใส่ชุดนั้นในห้อง

เธอมีรูปร่างที่สมส่วน เพรียวบางสะโอดสะอง กี่เพ้าชุดนี้สามารถขับเน้นจุดเด่นของรูปร่างของเธอออกมาได้ดีที่สุด นอกจากนี้ เธอยังเกล้าผมเป็นมวยแบบสบาย ๆ ซึ่งแสดงถึงสไตล์ เสน่ห์ และความดึงดูดของผู้หญิงออกมาได้อย่างเต็มที่

ทันทีที่สวมชุดบนร่าง ดวงตาของหยู่เหวินเห้าก็ไม่อาจละไปได้แม้เพียงเสี้ยววินาที

สายตา ท่าทาง และการเคลื่อนไหวของร่างกาย ล้วนเผยให้เห็นข้อความที่สื่อชัดว่า เขาต้องการจะถอดเสื้อผ้าชุดนี้ออก แล้วก็ไม่อยากรอต่อไปแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียวเลยด้วย

เขาลุกขึ้นเดินไป ก้าวเท้ายาว ๆ เข้าไปก้าวหนึ่ง สวมกอดหยวนชิงหลิงจากด้านหลัง ริมฝีปากขยับจากใบหูไปที่แก้มของเธอ “ช่างงดงามยิ่งนัก แต่ตอนนี้อย่าเพิ่งสวมเลยนะ รอให้ถึงวันสอบเข้ามหาวิทยาลัยก่อน พวกเราค่อยใส่ไปข่มพวกพ่อแม่ของคนอื่น ๆ กัน”

เชื่อได้เลยว่าทันทีที่พวกเขาไปที่นั่น พวกผู้ปกครองของเด็ก ๆ ที่เข้าสอบเอนทรานซ์ครั้งนี้ จะต้องซีเรียสจริงจังกันมากแน่ ๆ