บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 1838 เรื่องที่แม่ทัพหลี่ใฝ่ฝัน

หยวนชิงหลิงเชิญฮูหยินหลี่ไปที่ห้องด้านข้าง นางรู้ว่าเจ้าห้ามีงานต้องทำ

ถึงแม้ฮูหยินหลี่ฉกาจฉกรรจ์ แต่ตอนนี้อยู่ต่อหน้าฮองเฮากับพวกชายาอ๋องชินนั้น ไม่กล้าขยับเลยสักนิด แม้แต่หน้าก็ไม่กล้าเงยขึ้น

โชคดีที่ท่าทีฮองเฮาอ่อนโยน พูดคุยกับนางเรื่องลูก จึงทำให้นางไม่ตื่นเต้นขนาดนั้น

เพราะระหว่างคนเป็นแม่ มักจะมีเรื่องความเข้าอกเข้าใจกัน มีเรื่องพูดร่วมกันมากมาย

ฮูหยินหลี่รู้สึกเหมือนตัวเองฝันไป นางแต่งงานกับแม่ทัพหลี่มานานหลายปีขนาดนี้ ดูแลบ้านเป็นอย่างดี มีลูกสี่คน ดูแลจัดการเป็นอย่างดีทั้งภายในและภายนอก เป็นคนฉกาจฉกรรจ์ตามแบบฉบับคนหนึ่ง

แต่วันนี้เท้าทั้งคู่มือทั้งคู่ของนางสั่งเทาอยู่ตลอด ตื่นเต้นอย่างมาก ตื่นเต้นมากแค่ไหนหรือ? ตื่นเต้นอย่างพูดไม่ออก

นางฟังฮองเฮาพูด ในหัวสมองเริ่มคิด รอตอนที่เดินออกไปจากจวนอ๋องฉู่ นางจะไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว

ทางด้านห้องโถงหลัก ยังไม่ทันดื่มเหล้า แม่ทัพหลี่ก็อ่อนโยนน่ารักเหมือนกระต่ายน้อยสีขาว มองเข่าของตนเองด้วยดวงตาที่ไร้เดียงสาและบริสุทธิ์ที่สุด แอบเหลือบมองดูฮ่องเต้เป็นบางครั้ง

ฮ่องเต้หล่อเหลาอย่างมาก ล่อแค่ไหน? หล่อจนพูดไม่ออก

หยู่เหวินเห้าลุกขึ้นมาแล้วก็เดินไปตรงหน้ากองเอกสารที่สูงราวภูเขาเล็ก หลังจากเอื้อมมือออกไปกด แล้วก็มองดูอ๋องฉี พร้อมพูดขึ้นว่า “คลี่คลายคดีได้มากน้อยขนาดไหน? ช่างพูดออกมาด้วยตนเอง”

ฮ่องเต้พูดขึ้น สายตาทุกคนละจากใบหน้าของแม่ทัพหลี่ เก็บอาการแปลกใจไว้

อ๋องฉีพูดขึ้นอย่างน่าเห็นใจว่า “พี่ห้า เรื่องนี้จะโทษน้องไม่ได้ เรื่องนี้มีทั่วทุกเมืองของเป่ยถัง ยังมีบางส่วนส่งมาจากแคว้นต้าโจว ให้พวกเราช่วยตรวจตราดู หากจะโทษจริงๆ ก็ต้องโทษกรมอาญา”

ใช่ กรมอาญาทำงานพกพร่อง

ยังไงปัดความรับผิดชอบให้กับกรมอาญาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

หยู่เหวินเห้าเบิกตาโตจ้องมองดูเขา จากนั้นก็หันไปมองทุกคน พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าวางแผน ก่อตั้งที่ทำการปกครองคลี่คลายคดีโดยเฉพาะ รับผิดชอบตามจับนักโทษพวกนี้ ในขณะเดียวกัน อาศัยชื่อเสียงของที่ทำการปกครองคลี่คลายคดีโดยเฉพาะ ป่าวประกาศรางวัลนำจับ ให้นักรบในยุทธภพร่วมกันช่วยตามจับ ข้าเคยดูแล้ว ข้างในมีฆาตกรไม่น้อย มีเพียงการจับตัวฆาตกรมาลงโทษ คนที่ตายไปแล้วถึงจะได้นอนตายตาหลับ”

เหลิ่งจิ้งเหยียนมองดูเอกสารพวกนั้น แล้วก็แทบไม่คิดอะไรเลย พูดขึ้นทันทีว่า “กระหม่อมเห็นด้วย”

อ๋องชินคนอื่นต่างก็เห็นด้วย

อ๋องฉีค่อยโล่งอก พร้อมพูดขึ้นว่า “กระหม่อมเห็นด้วย”

“ดี ที่ทำการปกครองคลี่คลายคดีโดยเฉพาะมอบหมายให้หงเย่ดูแล ตั้งทีมขึ้นมาเอง คนในราชสำนักเจ้าเลือกได้ตามสบาย ประชาชนที่ตนเองเห็นชอบก็เสนอได้ ข้าขอเสนอคนคนหนึ่ง”

เขาพูดพร้อมกับหันไปมองแม่ทัพหลี่

แม่ทัพหลี่ยึดตัวตรงในทันที ในใจตื่นเต้นอย่างมากและก็หวาดกลัว เขาสืบคดีไม่เป็น เขาคงจะต้องทำให้ฮ่องเต้ผิดหวังแล้ว

ทุกคนก็หันไปมองแม่ทัพหลี่อย่างรู้สึกแปลก ทหารเฝ้าประตูเมืองคนหนึ่ง และก็ไม่มีประสบการณ์ในการสืบคดี

อีกอย่าง คนอื่นเฝ้าประตูเมืองอยู่ดีๆ จะย้ายตำแหน่งคนอื่น คนอื่นจะยอมหรือ?

ฮ่องเต้ทำงานด้วยความรู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก ราชสำนักก่อตั้งกลุ่มคลี่คลายคดีขึ้นมาโดยเฉพาะ ถือเป็นเรื่องที่สำคัญมาก

หงเย่ยังไม่ทันได้สติกลับมาจากที่ตนเองได้รับพระราชทานตำแหน่ง ใจแคบมาก ต้องการแก้แค้นหรือ? ทันใดนั้นก็เบิกตาโตจ้องมองหยู่เหวินเห้าอย่างโกรธเคือง

หยู่เหวินเห้าไม่สนใจเขา เมื่อมีพระราชาองค์การ หงเย่ก็จะต้องปฏิบัติตาม ไม่อย่างนั้นเจ้ากับลิงของเจ้ามาทางไหนก็กลับไปทางนั้น

“ฮ่องเต้ พระองค์เสนอแม่ทัพหลี่หรือ?” เหลิ่งจิ้งเหยียนถามขึ้น เขาไม่เห็นด้วย จึงพูดขึ้นว่า “แต่แม่ทัพหลี่ ไม่มีประสบการณ์ในการสืบคดี”

แม่ทัพหลี่กำลังคิดอยู่อย่างเคร่งเครียดว่าจะบอกปัดอย่างไร กลับได้ยินฮ่องเต้พูดขึ้นว่า “ไม่ใช่แม่ทัพหลี่”

ทุกคนถึงกับตะลึง ไม่ใช่แม่ทัพหลี่? เขาก่อตั้งกลุ่มสืบคดีขึ้นมาโดยเฉพาะ เรียกแม่ทัพหลี่มา ตอนที่บอกว่าจะเสนอคนคนหนึ่ง ก็หันไปมองแม่ทัพหลี่ สุดท้ายกลับบอกว่าไม่ได้เสนอเขา?

จะให้แม่ทัพหลี่ คิดยังไง?

ในเมื่อไม่ใช่ แล้วทำไมจะต้องเรียกเขามา?

หยู่เหวินเห้าพูดขึ้นว่า “คนที่ข้าเสนอ คือกู้ซือ เจ้าคนนี้สุขสบายมาสักพักหนึ่งแล้ว ออกไปวิ่งบ้าง และก็เป็นส่วนหนึ่งในหน้าที่ของเขา ข้าหาผู้ช่วยให้เขาคนหนึ่ง”

แล้วเขาก็หันไปมองแม่ทัพหลี่

คราวนี้ แม่ทัพหลี่ตื่นเต้นขึ้นมาจริงแล้ว ฮ่องเต้อยากให้เขาไปช่วยใต้เท้ากู้ซือ?

ตอนนี้กู้ซือ ดูแลรับผิดชอบทหารทั้งหมดภายในราชนคร รวมทั้งราชองครักษ์ อย่าว่าแต่จำนวนหนึ่งแสน มีถึงหลายแสนด้วยซ้ำ

และที่สำคัญที่สุดก็คือ ใต้เท้ากู้ดูแลรักษากฎหมายและระเบียบของราชนคร เท่ากับปกป้องความสงบสุขของทุกคนในราชนคร

และยิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ได้เห็นฮ่องเต้เป็นครั้งคราว

นี่ถือเป็นเรื่องดีที่เขาใฝ่ฝันมาตลอด