บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 1973 เจ้าห้าได้ยินประโยคนี้แล้ว

บทที่ 1973 เจ้าห้าได้ยินประโยคนี้แล้ว

วันนี้เหลิ่งจิ้งเหยียนคุยงานอยู่ในเน่ย์เก๋อ ทหารรักษาพระองค์คนหนึ่งมาหาเขา บอกว่าฮองเฮาให้เขาไปยังที่ทำการปกครองเหนือ และเรื่องนี้ต้องปิดบังฮ่องเต้
หลังจากที่เขาได้ยินข่าวนี้แล้ว เงยหน้ามองดูฮ่องเต้แวบหนึ่ง ฮ่องเต้ก็กำลังมองมาพอดีด้วยสายตาไถ่ถาม
ในใจเหลิ่งจิ้งเหยียนสั่นไหว ฮองเฮายุ่งเรื่องราชสำนักน้อยครั้งมาก ครั้งนี้นางไปที่ทำการปกครองเหนือ และยังเรียกเขาไปด้วย คงเป็นเรื่องไม่เล็กแน่
แต่เรื่องนี้จะให้ฮ่องเต้รู้ไม่ได้ เขาไปบอกกับฮ่องเต้ว่า “คนที่บ้านของข้าสั่งคนมาบอกว่าที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย กระหม่อมต้องรีบกลับไปเดี๋ยวนี้”
หยู่เหวินเห้ามองดูเขาอย่างเรียบเฉยพร้อมพูดขึ้นว่า “ไปเถอะ”
หลังจากเหลิ่งจิ้งเหยียนยกมือประสานทูลลา หยู่เหวินเห้าก็รีบตามกู้ซือมา แล้วตามไปพร้อมกับกู้ซือ
เหลิ่งจิ้งเหยียนโกหกอย่างไม่แนบเนียนเลย เมื่อกี้คนที่มารายงานคือทหารรักษาพระองค์ในวังหลังที่รับผิดชอบดูแลฮองเฮา ไม่ใช่องครักษ์เฝ้าประตูวัง จะมารายงานเรื่องหน้าประตูวังให้กับเขาได้อย่างไร? กล้าโกหกตรงหน้าเขา มีโทษฐานโกหกกษัตริย์ สมองกลมเกลี้ยงของเขาอันนี้ไม่อยากได้แล้วใช่ไหม?
เหลิ่งจิ้งเหยียนมาถึงที่ทำการปกครองเหนือ บุกตรงเข้าไปในห้องด้านข้าง มองไปก็เห็นฮองเฮา แล้วก็เห็นทหารรักษาพระองค์ใช้ดาบจ่อคอคนคนนั้น
เขารู้จักฉินฮวน ที่ผ่านมากู้ซือชอบพาเขาเข้าๆ ออกๆ
ทหารรักษาพระองค์เห็นเขามาถึง ก็ชักดาบกลับ ยกมือประสานพร้อมกันพร้อมพูดขึ้นว่า “ทำความเคารพโสวฝู่”
ฉินฮวนตื่นตระหนกตกใจ และก็ทำได้เพียงรีบพูดทำความเคารพว่า “ทำความเคารพโสวฝู่เหลิ่ง”
เหลิ่งจิ้งเหยียนไม่พูดอะไร เดินตรงไปหาหยวนชิงหลิง กำลังจะยกมือประสาน หยวนชิงหลิงโบกมือ
พร้อมพูดขึ้นว่า “โสวฝู่ เจ้ามาพอดี ใต้เท้าฉินคนนี้ปล่อยให้ลูกสาวลวนลามเจ้าตาทับทิม ไม่เพียงทำลายช่างสวีนักแกะสลัก ยังจับตัวมาลงโทษที่ทำการปกครองเหนือ
สุดท้ายยังพูดจาเหิมเกริมให้ข้าไปเป็นเมียรอง หรือไปเป็นคู่นอนให้ลูกชายเขาสักหลายเดือน ถึงจะยอมจบเรื่องปล่อยช่างสวี ภายในเมืองหลวง กระทำเรื่องอวดดี แสดงว่าพวกขุนนางไม่ได้รับการจัดระเบียบมานานมากแล้ว”
เหลิ่งจิ้งเหยียนได้ยินเช่นนี้แล้ว สีหน้าเขียวปัด
หันกลับไปตบฉินฮวนอย่างรุนแรง พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าช่างกล้ายิ่งนัก”
เขาที่ปกติไม่โกรธอะไรง่าย
ฉินฮวนถูกตบจนมึน แล้วค่อยรู้ตัวว่าผู้หญิงคนนี้คงเป็นคนของขุนนางตระกูลใหญ่โต
แต่คิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงงานตนเองสามารถควบคุมได้ ยังไงคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนสามารถเป็นพยานให้กับตนเองได้ อีกอย่าง ตนเองก็เป็นขุนนางมาตั้งนานหลายปีขนาดนี้
เป็นลูกน้องภายใต้การดูแลของใต้เท้ากู้ ขอเพียงปฏิเสธคำพูดประโยคนั้น ก็จะยังสามารถปกปิดไปได้
เขาเอามือกุมหน้า พร้อมพูดขึ้นว่า “โสวฝู่โปรดพิจารณา
ข้าน้อยไม่เคยพูดเช่นนั้น ผู้หญิงคนนี้มาถามเรื่องคดี ข้าน้อยให้นางส่งตัวหญิงสาวที่ทำร้ายคนมา
นางไม่ยอม ยังอ้างว่าในครอบครัวตนมีคนเป็นขุนนาง ให้ข้าน้อยคอยดู ถึงแม้ข้าน้อยจะโกรธ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรนาง”
ทหารรักษาพระองค์พูดขึ้นอย่างโมโหว่า
“เจ้ายังกล้าแก้ตัว? เจ้าบอกว่าขอเพียงฮูหยินเป็นเมียรองให้กับลูกชายของเจ้า เจ้าก็จะปล่อยช่างสวี
ทุกคำที่เจ้าพูด พวกเราล้วนต่างได้ยินอย่างชัดเจน…..”
ด้วยความที่ทหารรักษาพระองค์โมโห
น้ำเสียงจึงดัง เขายังพูดไม่จบ ก็เห็นเงาร่างหนึ่งพรวดเข้ามาเหมือนอย่างลม ต่อยตรงหน้าฉินฮวน
ไม่รอให้ฉินฮวนรู้ตัว ก็ถูกต่อยอีกที
ฉินฮวนถูกต่อยล้มลงพื้น แม้แต่ร้องขอความช่วยเหลือไม่ทำไม่ได้ ตรงหน้ามืดมน เกือบจะเป็นลมตายไป
หยวนชิงหลิงกับโสวฝู่เหลิ่ง เมื่อหันไปดู ก็ต้องตกตะลึงตาค้าง เจ้าห้าโกรธโมโหจัด
“เจ้าห้า เจ้าจะต่อยเขาตายแล้ว” หยวนชิงหลิงรีบลุกขึ้นมา ไปดึงเจ้าห้าออก เอื้อมมือลูบหน้าอกเขาให้หายใจสะดวก พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่ต้องโมโห ควรลงโทษก็ลงโทษ ควรจัดการก็จัดการ อย่าโมโหจนเสียสุขภาพ”
หยู่เหวินเห้ายังไม่หายโมโห หันไปใช้เท้าแตะ พร้อมตะคอกพูดว่า “ฮองเฮาของข้า เป็นเมียรองให้ลูกชายของเจ้า? เจ้ากินหัวใจหมีดีเสือดาวหรือ?”
พูดออกมาเช่นนี้ ฉินฮวนที่เพิ่งได้สติกลับมาสลบไป กองบัญชาการรักษาความสงบที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรีบคุกเข่าลงอย่างสั่นเทาตกใจ
กู้ซือวิ่งได้ช้า ตอนที่เพิ่งเข้ามาได้ยินฮ่องเต้พูดประโยคนี้พอดี หัวสมองมึนชาขึ้นมาทันที ไม่สนใจว่าฉินฮวนสลบไปแล้ว เข้าไปเหยียบตรงหัวสมองของเขา แล้วก็รีบเข้ามาขอรับโทษ
หยวนชิงหลิงเรียกโสวฝู่เหลิ่งมา คิดว่าจะให้เขาที่เป็นโสวฝู่เห็นถึงความประพฤติชั่วของขุนนาง ให้เขาจัดการลงโทษขุนนาง แล้วนางที่เป็นฮองเฮาก็คอยคุมคดี อ้างเรื่องนี้ ออกกฎหมายเรื่องการรังแกผู้หญิง หรือแก้ไขกฎหมายที่มีอยู่ นำไปปฏิบัติอย่างเต็มที่
กฎหมายคุ้มครองสิทธิสตรี หากนางที่เป็นฮองเฮาคนนี้นำเรื่องการร่างและแก้ไข จากนั้นนางกับเจ้าห้าร่วมกันประกาศใช้และดำเนินการ สามารถทำให้ผู้หญิงในโลกนี้ยืนหยัดได้ด้วยตนเอง รู้สึกมีที่พึ่งพาได้
กลับคิดไม่ถึงว่า เจ้าห้าจะพากู้ซือมา ยังทำให้เขาได้ยินฉินฮวนพูดประโยคที่ไม่น่าฟังนั้น โกรธโมโหจนลงมือทำร้ายคน
เรื่องนี้หากยกให้กับพวกเขาจัดการ นางไม่ค่อยอยากให้เป็นเช่นนั้น นางที่เป็นฮองเฮา จะต้องทำคุณประโยชน์จากเรื่องนี้ให้ได้ถึงจะดี ไม่ได้ทำเพื่อเป็นผลงานอะไร เพียงแค่อยากให้ผู้หญิงบนโลกได้เห็น ในฐานะที่ฮองเฮาก็เป็นผู้หญิง ยืนอยู่เคียงข้างพวกเขา