บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 2017 ทำแบบนี้แหละ - novel-lucky

บทที่ 2017 ทำแบบนี้แหละ
องค์ชายรัชทายาทกลับมาถึงในวัง เสด็จพ่อที่ชาญฉลาดของเขาคนนั้นกำลังคุยเรื่องชีวิตกับแม่ทัพใหญ่
เคาะประตูแล้วเปิด ยื่นศีรษะเข้าไปมองดู หยู่เหวินเห้าโบกมือพร้อมยิ้มพูดขึ้นว่า “มา ตัวโตไม่ใช่เด็กแล้ว มาทำความเคารพท่านลุงจิ้งถิง”
“ท่านลุง” องค์ชายรัชทายาทเข้าไป ทำความเคารพพร้อมพูดขึ้นว่า “โชคดีที่คืนนี้มีท่านลุงช่วย จึงทำให้ความจริงคดีนี้ปรากฏ”
แม่ทัพใหญ่จิ้งถิง หัวเราะพร้อมถามขึ้นว่า “สอบสวนหรือยัง? ยอมรับสารภาพแล้วใช่ไหม?”
องค์ชายรัชทายาทพูดขึ้นว่า “เรียนท่านลุง ยอมรับสารภาพแล้ว แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะต้องตัดสินคดีลงโทษยังไง จึงมาขอคำชี้แนะจากเสด็จพ่อกับท่านลุง”
“ตามกฎหมายแล้ว ควรที่จะลงโทษยังไง ก็ลงโทษแบบนั้นแหละ” หยู่เหวินเห้าพูดขึ้น นี่ยังต้องถามเขาด้วยหรือ?
“แต่ว่าเรื่องนี้……” องค์ชายรัชทายาทเล่าเรื่องทั้งหมดออกมาให้ฟัง ไม่ปกปิดที่มีแม่ทัพใหญ่อยู่ด้วย
หยู่เหวินเห้ากับจิ้งถิงฟังแล้ว ต่างก็มองตากัน คดีนี้ดูเหมือนปกติ แต่ก็ยากที่จะจัดการ ต้องครุ่นคิดดูก่อน
ปัญหาของคดีนี้ก็คือ ทางด้านกวาเอ๋อร์ บอกพวกเขาว่าสุดท้ายอู๋เหวินขาดใจตาย เพราะถูกเฉินหวู่ลากตกลงไป
หากเฉินหวู่ไม่ได้ลากนางตกลงไป แล้วจะมีคนมาช่วยไหม? อู๋เหวินจะสามารถมีชีวิตรอดมาเองไหม?
หากไม่มีคนมารบกวน อู๋เหวินตายแล้ว งั้นหวงเฉวียนก็จะไม่ได้พยายามฆ่า แต่เป็นการตั้งใจฆ่า
หากไม่รู้ตรงนี้ น่าจะดีแค่ไหน
แม่ทัพใหญ่จิ้งถิงเงียบไปสักพัก แล้วก็พูดขึ้นว่า “ทำเป็นไม่รู้ได้ไหม? ยังไงเขาก็มีเจตนาฆ่าคน และความจริงนี้คนอื่นไม่มีใครรู้ ฆาตกรเองก็ไม่รู้”
“ความจริงก็คือเช่นนี้ ข้าจะทำเป็นไม่รู้ไม่ได้ ถึงแม้ข้าอยากที่จะฆ่าเขา” หยู่เหวินเห้าพูดขึ้น
จู่ๆ แววตาก็เขาก็สั่นไหว มองดูองค์ชายรัชทายาท พร้อมพูดขึ้นว่า “ไปหาแม่ของเจ้า ให้นางช่วยเจ้า นางสามารถทำให้เจ้ามองเห็นสถานการณ์ที่ไม่มีอู๋เหวินมารบกวน แล้วจะตายยังไง”
เจ้าหยวนชำนาญการทำนายสถานการณ์ ไปหานางยังไงก็ได้คำตอบ ตอนนี้เขายังต้องดื่มเหล้า คุยกับจิ้งถิงถึงไหนแล้ว? กำลังสนุกอยู่เลย
หากไม่ได้คดีนี้ก็พักสักวันสองวัน ให้เขาได้เป็นกษัตริย์เลอะเลือนสักครั้งเถอะ
องค์ชายรัชทายาทก็คิดขึ้นมาได้ ใช่ เรื่องนี้มาหาพ่อไม่ได้ ต้องไปหาแม่ถึงจะถูก
เขายกมือประสานทำความเคารพแล้วออกไป รีบไปหาแม่ของเขา
หยวนชิงหลิงฟังเรื่องนี้แล้ว คิดไปคิดมาแล้วก็พูดขึ้นว่า “ข้ารู้ความคิดของพวกเจ้า แต่ว่าเจ้าก็ต้องทำใจ ผลจากการทำนายสถานการณ์ ไม่ใช่ผลของการเวลานี้ ผลสุดท้ายของที่นี่ ก็คือเป็นอย่างที่พวกเรารู้”
“แม่ ต่อให้เราพูดความจริงออกมา แล้วจะยืนยันยังไงว่า สุดท้ายอู๋เหวินตายเพราะถูกเฉินหวู่ลากตกเขาไปพร้อมกัน? การชันสูตรในตอนนั้นไม่มีผลอันนี้ตอนนี้ก็ไม่สามารถทำการชันสูตรได้”
“อืม ตอนนี้ไม่มีหลักฐานสามารถยืนยันว่าอู๋เหวินตกลงไปตาย แต่สามารถยืนยันได้ว่าหวงเฉวียนมีความตั้งใจที่จะฆ่าคน และก็ได้ลงมือแล้ว ผลลัพธ์สุดท้าย ก็คืออู๋เหวินตายแล้ว นี่ก็คือหลักฐานในตอนนี้”
“แล้วพวกเราก็รู้ข้อเท็จจริงจากกำไลมือ”
“ข้อเท็จจริงจากกำไลมือ ไม่สามารถนำมาเป็นหลักฐานในการทำคดีของกรมการพระนคร ตามขั้นตอนปกติแล้ว เราไม่มีทางรู้ถึงข้อเท็จจริงจากกำไลมือ ทำได้เพียงตัดสินคดีจากเบาะแสหลักฐานที่มีอยู่ในปัจจุบัน หากเจ้ายังยืนหยัด ข้าสามารถทำนายสถานการณ์ที่หากไม่มีเฉินหวู่มารบกวน สุดท้ายอู๋เหวินจะเป็นยังไง หรือบางทีแบบนี้อาจจะทำให้เจ้าตัดสินคดีได้อย่างสบายใจ”
“แม่ยังไงก็รบกวนแม่ด้วย ทำนายให้ข้าเห็นด้วย” องค์ชายรัชทายาทพูดขึ้น ซึ่งที่แม่พูดก็มีเหตุผล แต่หากไม่ได้เห็นภาพทำนาย ในใจเขาก็จะไม่เป็นสุข
หยวนชิงหลิงอมยิ้มมองดูเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “ได้ เจ้ามีความตั้งใจที่จะยึดมั่นในความจริง ถือเป็นเรื่องที่ดี แม่จะทำนายให้เจ้าดู”
การทำนายของหยวนชิงหลิง ที่จริงก็เป็นการใช้พลังจิตหวนกลับไป ณ เวลาตอนนั้น จากนั้นก็ไม่ให้มีเฉินหวู่มารบกวน แล้วดูว่าสุดท้ายอู๋เหวินจะเป็นยังไง
เรื่องราวเรื่องหนึ่ง มีความเป็นไปได้หลายอย่าง และความเป็นไปได้พวกนี้ ล้วนมีอยู่ในบางพื้นที่ คนอื่นเข้าไปไม่ได้ แต่พลังจิตของนางสามารถสัมผัสได้
พลังจิตของนางเดินกลับไปถึงในป่าไม้ ได้ยินเสียงหวงเฉวียนกับอู๋เหวินพูดคุยกัน
คนหนึ่งขอร้อง คนหนึ่งตำหนิ คำพูดแบบนี้ยืดเยื้ออยู่ประมาณเจ็ดแปดนาทีแล้วก็เริ่มลงมือ
แรงอาฆาตเต็มไปทั่วทั้งป่า
แต่เพราะไม่ให้มีเฉินหวู่มาปรากฏ ดังนั้นหวงเฉวียนมั่นใจว่าอู๋เหวินตายแล้วค่อยจากไป นั่นก็หมายความว่า การปรากฎตัวของเฉินหวู่ ที่จริงไม่ได้เป็นการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของอู๋เหวิน เขามาหรือไม่มา อู๋เหวินก็ต้องตาย
และในห้วงเวลาที่พวกเขามีชีวิตอยู่ เฉินหวู่ปรากฏแล้ว และเป็นการช่วยชีวิตอู๋เหวิน แต่เขาก็พาอู๋เหวินตกลงไป ทำให้นางกลับไปมีจุดจบเหมือนอย่างเดิมในที่สุด
นางลืมตาขึ้น พร้อมพูดขึ้นว่า “สุดท้ายอู๋เหวินก็ตาย หลังจากที่มั่นใจว่านางตายแล้ว หวงเฉวียนค่อยออกมาจากป่า ดังนั้นการปรากฏตัวของเฉินหวู่ ไม่ส่งผลกระทบทำให้ผลสุดท้ายเปลี่ยนแปลงไป แต่ข้าก็ต้องพูดว่า ผลจากการทำนายนี้ ไม่ใช่เรื่องจริงที่เกิดขึ้นในโลกที่เราอ และกรมการพระนครก็ต้องทำตามกฎหมาย บางทีเจ้าสามารถ…..”
องค์ชายรัชทายาทมองดูสายตาแม่ที่บ่งบอก แล้วก็เข้าใจทันที พร้อมพูดขึ้นว่า “เข้าใจแล้ว เดิมคดีนี้ก็เป็นของเจ๋อหลาน ข้าส่งคืนให้เจ๋อหลานไปจัดการ ก็จะไม่เป็นการกระทำผิดกฎหมาย และก็ไม่เป็นการแย่งงานของเจ๋อหลาน”
หยวนชิงหลิงหัวเราะพร้อมพูดขึ้นว่า “อืม ได้”