บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 2031 หางาน

บทที่ 2031 หางาน
คราวนี้ศิโรราบโดยสมบูรณ์แล้ว การกินการดื่มอะไรล้วนเป็นเรื่องรอง ขอเพียงสุขภาพแข็งแรง
วันเวลาสงบดั่งน้ำในบ่อ ไร้ลมไร้คลื่น และถึงด้านนอกจะมีลมพายุก็พัดไม่ถึงในบ่อ
ใช้ชีวิตกับแผนการกลอุบาย อกสั่นขวัญแขวนจนเคยชิน อยู่ๆ กลับเงียบสงบเช่นนี้ร่างกายและจิตใจจึงปรับไม่ค่อยได้ มักรู้สึกว่าไม่เกิดเรื่องอะไรเลยจะผิดต่อโจ๊กสามมื้อในหนึ่งวัน
อีกอย่าง ฐานะของพวกเขาที่นี่ก็มิใช่ฐานะเดิมอีก ไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน้ามิตรสหายที่คุ้นเคย จะพบปะกับครอบครัวก็ต้องหลบๆ ซ่อนๆ จะให้ผู้อื่นล่วงรู้ไม่ได้
พวกเขารู้สึกว่าตั้งแต่กลับมาก็มีชีวิตดั่งมุสิกบนขื่อ มิอาจพบแสง มิสู้อยู่อยากข้นแค้นที่เป่ยถัง
กลับมาสามเดือนพวกเขารู้สึกราวกับสามสิบปี ค้นหาทะเลสาบจิ้งเพื่อกลับมาด้วยทุกวิถีทาง แต่ก็หาไม่พบ แม้แต่เบาะแสก็ไม่มี
พวกเขาปรับตัวไม่ได้ เป็นโพ่ตี้อวี้เสียอีกที่ทำตัวกลมกลืนได้แล้ว เขาอยู่ที่นี่มีฐานะใหม่ ชอบในเครื่องจักร ชอบรถ ดังนั้นจึงตัดสินใจไปสอบใบขับขี่ เขาต้องขึ้นขับรถเหล็กให้จงได้
และเคราะห์ดีที่เขาสวมชุดเกราะติดตัวมาด้วย ทั้งยังพกมีดสั้น อาวุธ ขอให้เป็นของโบราณชั้นดีก็สามารถขายได้ราคางาม พริบตาเดียวเขาก็กลายเป็นคหบดีไปเสียแล้ว
เขากระทั่งว่าวางแผนธุรกิจใหญ่โตของเขาด้วย คิดว่าคนเราไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ลืมปณิธานมุ่งหวังความร่ำรวยของไม่ได้ นี่เรียกว่าไม่ลืมความตั้งใจเดิม
บางทีอาจเป็นเพราะความคิดต้องการปักหลักบนผืนดินต่างถิ่นอันดื้อรั้นของโพ่ตี้อวี้กระตุ้นพวกเขา แม้แต่โพ่ตี้อวี้ยังสามารถอยู่อย่างสงบได้ทุกที และในฐานะที่พวกเขาเป็นคนที่นี่จึงไม่มีเหตุอันใดที่จะไม่ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข
อีกอย่างพวกเขาจำเป็นต้องห่วงใยเป่ยถังอะไรมากแล้ว เป่ยโม่ล่าถอย เซียนเปยเกิดจลาจลภายใน ราชสำนักก็จัดการเรียบร้อย ขอเพียงฮ่องเต้ฮุยจงทำตามที่เขากำชับ เป่ยถังก็จะค่อยๆ ดีขึ้น
สำหรับคนและสัตว์ที่หอจัยซิงก็เก็บเอาไว้ในใจ คิดถึงเป็นครั้งคราวก็พอ
เนื่องจากเมืองที่พวกเขาอยู่มีญาติมิตรสหายที่คุ้นเคย หากเจอะกันเข้าต้องนึกว่าผีหลอกเป็นแน่ ดังนั้นพวกเขาจึงหางานทำต่างเมือง
ฐานะใหม่ของพวกเขาก็คือทหารผ่านศึก มีฝีมือหมัดมวยดี ดังนั้นหยู่เหวินเซียวจึงไปเป็นบอดี้การ์ดของบริษัทรักษาความปลอดภัยแห่งหนึ่ง ส่วนโล่หมันก็ไปเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของดาราหญิง
ดาราหญิงท่านนี้มีชื่อเรียกว่าเย่ฝาน เป็นนักแสดงนำหญิงของละครโบราณที่รวมไปด้วยดาราดัง มีแฟนหนุ่มร่ำรวยคนหนึ่ง และเป็นรัชทายาทของบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ด้วย
เย่ฝานเป็นพวกไอดอลและพวกมากด้วยความสามารถ เป็นคนบ้างาน แต่ละวันหากมิใช่อยู่ในกองถ่ายก็อยู่ระหว่างทางไปกองถ่าย โล่หมันต้องตามเธอเข้ากองถ่ายด้วย ดังนั้นเวลาที่สองสามีภรรยาต้องห่างกันจึงมีค่อนข้างมาก
สมัยก่อนตอนที่อยู่เป่ยถัง ถึงจะยุ่งงวดทุกวัน แต่ก็ตัวติดกันตลอด ทว่าตอนนี้กลับไม่ค่อยได้พบหน้า ราวกับถูกทอดทิ้งให้เผชิญกับโลกใบนี้อย่างโดดเดี่ยว มีแต่ความรู้สึกสลดหดหู่
โล่หมันรู้สึกอ้างว้างยิ่ง
เมื่อเงินเดือนเดือนแรกออก นางมองยอดเงินคงเหลือในโทรศัพท์มือถือ คิดว่าหากอยู่ที่เป่ยถัง หากได้เบี้ยหวัดหรือได้รับพระราชทานรางวัล จะต้องกินเนื้อย่างที่หอจัยซิงให้เต็มคราบสักมื้อแน่
สมัยก่อนทุกข์เพราะไม่มีเงินในกระเป๋า ตอนนี้มีเงินแต่กลับไม่มีคนช่วยนางใช้ ที่แท้ความยินดีปราศจากคนแบ่งปันนั้นทุกข์เสียยิ่งกว่าไม่มีคนแบ่งเบาความลำบากเสียอีก
นางลางานหนึ่งวันไปหาหยู่เหวินเซียว หยู่เหวินเซียวก็ลางานเหมือนกัน ทั้งสองไปดูภาพยนตร์รอบหนึ่ง กินโจ๊กหมูไข่เยี่ยมม้าหนึ่งถ้วยกับก๋วยเตี๋ยวหลอดคนละสองจาน ตามด้วยไข่พะโล้สองฟอง
บนท้องถนนเมืองอันแปลกหน้านี้ ทั้งสองต่างรู้จะทำอย่างไร ในใจเต็มไปด้วยความหดหู่ สุดท้ายจึงเปิดห้องทำการบ้านไปสองสามยกเหมือนคู่รักที่อยู่ต่างถิ่นทั้งหลาย
เซเว่นอัพฟังถึงตรงนี้แล้วก็ตกใจ “ยังต้องเจาะจงเปิดห้องทำการบ้านด้วยหรือ?”
พระชายาที่จมอยู่ในอดีตสะดุ้งทีหนึ่ง จากนั้นก็กล่าวอย่างจริงจัง “มิผิด แม้จะอยู่ในสถานการณ์อับจนหนทางเช่นนั้น พวกเราก็ไม่ลืมการศึกษา ดังนั้นเจ้าก็ต้องตั้งใจเรียนล่ะ”
เซเว่นอัพนับถือ “ข้าทราบแล้ว”
พระชายาดื่มน้ำชาอึกหนึ่ง “สั่งขนมจีบ ตีนไก่อะไรมาอีกหน่อยเถอะ พูดแล้วก็หิวขึ้นมานิดๆ”
“ได้!” เซเว่นอัพรีบไปจัดการ
หลังจากกินไปยกหนึ่ง พระชายาก็เริ่มสาธยายต่อ
รักต่างถิ่นผ่านไปเช่นนี้สองสามเดือน หลังจากละครของเย่ฝานปิดกองแล้วก็ไปพักผ่อนหย่อนใจสองสามวัน ไม่อยากพา ก ข ค ไปด้วยจึงให้โล่หมันหยุดงาน หยู่เหวินเซียวก็สะสมวันหยุดหลายวันเหมือนกันจึงนัดกันกลับบ้าน
ครั้นเข้าประตูบ้านก็ได้ยินพ่อแม่แอบพูดถึงเรื่องเป่ยถังอย่างลับๆ บอกว่าเป่ยถังเกิดสงครามแล้ว
พวกเขาตะลึงงัน จะเกิดสงครามได้อย่างไร? ดังนั้นพวกเขาจึงวิ่งเข้าไปถาม
ครั้นพ่อแม่เห็นว่ามิอาจปิดบังแล้ว จึงบอกว่าพวกเขากลับมาได้ไม่นานก็เริ่มเกิดศึก
ศึกนี้ลำบากนัก เพราะกำลังแคว้นไม่ต่อเนื่อง
ครั้นพวกเขาฟังจบหัวใจทั้งดวงก็แตกละเอียด เป็นตายร้ายดีอย่างไรก็จะกลับไปให้ได้ แต่พ่อแม่ไม่อนุญาต บอกว่าเป่ยถังจำเป็นต้องผ่านเคราะห์นี้ด้วยตัวเอง อีกอย่าง หากพวกเขาทนอีกหน่อยก็จะได้ชัยชนะในที่สุด