บัลลังก์หมอยาเซียน / ยอดหมอยา ชายาอ๋องเจ้าเล่ห์ - บทที่ 2092 ออกเดินทางแล้ว

บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 2092 ออกเดินทางแล้ว
ไม่มีทีมงาน เขาก็ตั้งทีมเอง เขามีกองทัพที่แข็งแกร่ง แค่ภายในห้องนี้ก็มีสวีอี มู่หรู หยู่เหวินหวง ท่านพ่อตา ท่านแม่ยาย ยังมีเหล่าโพ่ เจ้าหยวนไม่ได้ เจ้าหยวนยังต้องรักษาเสี่ยวจี๋

หยู่เหวินหวงหาคนขับมา เป็นคนที่ทุกคนก็รู้จัก เป็นโล่เป่าอี้นางเอกในทีมหนังก่อนหน้านี้

ทุกคนมองไปที่ผู้หญิงราวกับตุ๊กตาที่บอบบางคนนี้ อย่างสงสัย

หยู่เหวินเห้าพูดบ่นขึ้นว่า นางอายุน้อยขนาดนี้ ฝีมือการขับรถจะดีไปกว่าเขา?

หยู่เหวินหวงกลับแนะนำอย่างยิ้มแย้มว่า “เมื่อก่อนต้าเป่าเป็นนักซิ่งรถ”

โล่เป่าอี้รีบพูดขึ้นว่า “ไม่ใช่ น้องน้ำอัดลม ฉันแข่งรถ ไม่ใช่ซิ่งรถ”

ทุกคนพูดขึ้นมาพร้อมกันว่า “ไม่เหมือนกันหรือ?”

ซิ่ง หมายถึงความรวดเร็ว บ่งบอกถึงความเร็ว การแข่งรถก็ชนะด้วยความเร็วเช่นกัน

โล่เป่าอี้พูดขึ้นว่า “ไม่ใช่ การซิ่งรถนั้นผิดกฎหมาย การแข่งรถนั้นถูกกฎหมาย…..อือ กล่าวโดยย่อคือการแข่งรถในสนามนั้นถูกกฎหมาย”

สวีอีไม่เข้าใจจึงถามขึ้นว่า “งั้นถ้าซิ่งรถในสนามรบล่ะ? ก็ผิดกฎหมายหรือ?”

โล่เป่าอี้อึ้ง แล้วพูดขึ้นว่า “อันนี้….ในสนามแข่งรถไม่เรียกว่าซิ่งรถ”

“อ้อ” ทุกคนต่างครุ่นคิด อยู่ในสนามรบสามารถซิ่งรถได้อย่างถูกกฎหมาย

โล่เป่าอี้อยากพูดอธิบาย แต่หยู่เหวินเห้าพูดสั่งขึ้นว่า “ชีวิตคนสำคัญ ออกเดินทาง”

หญิงสาวที่สูญหายชื่อฟางจื๋อจื่อ เป็นนักศึกษาที่เพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง เป็นเด็กว่าง่ายเรียบร้อยมาตลอด อย่าว่าแต่การผจญภัย แม้แต่ขับรถยังไม่เคยลอง เด็กผู้หญิงว่าง่ายขนาดนี้ ทำไมถึงออกมาร่วมผจญภัยกับพวกเขา?

หยู่เหวินหวงเคยดูสิ่งที่เธอโพสต์ในบัญชีโซเชียลของเธอ ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ได้โพสต์แต่สิ่งที่สร้างแรงบันดาลใจ ตามหลักแล้วคนเรามักโพสต์ในสิ่งที่ขาด หยู่เหวินหวงคิดว่าเธอพบกับความพ่ายแพ้บางอย่างในชีวิต เธอค่อนข้างหดหู่ใจเล็กน้อย ดังนั้นจึงต้องการสร้างแรงบันดาลใจให้รักชีวิตและความกล้าที่จะก้าวต่อไปผ่านการผจญภัย

และกลุ่มผจญภัยในครั้งนี้บวกกับเธอแล้วมีทั้งหมดเจ็ดคน ในห้าคนมักจะออกมาผจญภัยอยู่บ่อยๆ มีเพียงเธอกับผู้ชายอีกคนหนึ่งที่เป็นมือใหม่

เดิมเธอไม่รู้จักพวกเขา ตอนที่พวกเขารับสมัครทางออนไลน์ เธอเป็นฝ่ายไปหาพวกเขา อยากที่จะไปผจญภัย

พร้อมกับพวกเขา

เห็นได้จากภาพหน้าจอแชทที่เธอโพสต์ในบัญชีโซเชียลของเธอ เธอเคยลังเล คิดว่าตนเองน่าจะไม่พร้อมสำหรับการเดินทางไปผจญภัยในครั้งนี้

แต่ต้าหยู๋หนึ่งทีมผจญภัยให้กำลังใจเธอ ให้เธอก้าวผ่านก้าวแรกเพื่อพิสูจน์ความกล้าหาญของเธอ

เจ้าห้าคิดว่าต้าหยู๋คนนั้น น่าจะเป็นคนที่ดูถูกเขาคนนั้น

หน้าตาดูอัปลักษณ์มาก

ออกเดินทาง

ออกเดินทางทั้งหมดห้าคน โล่เป่าอี้ หยู่เหวินหวง ศาสตราจารย์หยวน สวีอี พร้อมกับเจ้าห้าที่เป็นหัวหน้า

มู่หรูไม่ได้ไป เพราะศาสตราจารย์หยวนอาสาไปเอง บอกว่าหากช่วยผู้หญิงคนนั้นออกมาได้ อาจมีอันตรายต่อชีวิตและร่างกาย มู่หรูช่วยรักษาได้ไหม?

ศาสตราจารย์หยวนพูดแบบนี้ มู่หรูจึงต้องยอมถอนตัว เพราะเขาทำไม่ได้

รถเป็นรถเอสยูวี ขับออกมาจากในโกดังรถ ภายในรถหรูหราอย่างมาก แต่รถเอสยูวีมีไม่มาก

เจ้าห้ามีความเข้าใจเกี่ยวกับรถยนต์จำกัดอยู่ที่ยี่ห้อเท่านั้น แต่โล่เป่าอี้เห็นรถคันนี้ สายตาก็เป็นประกาย

บนใบหน้าปรากฏความประหลาดใจและความอิจฉาอย่างชัดเจน

สวีอีไม่รู้เรื่องรถ แอบถามหยู่เหวินหวงว่า “นี่เป็นรถอะไร? ดีมากหรือ?”

หยู่เหวินหวงพูดตอบว่า “รถลัมโบร์กินี่ เป็นรถที่ดี”

“แพงมากหรือ?”

“ก็ไม่แพงมาก หลังตกแต่งแล้วก็ไม่เกินสิบล้าน” หยู่เหวินหวงพูดขึ้น

สวีอีเริ่มคิดเป็นเงินตำลึงอยู่ในใจ แต่กีบม้าทองคำอันหนึ่งสามารถแลกได้หลายสิบล้าน สวีอีคิดว่ารถคันนี้ราคาถูกมาก

ไม่รู้ว่าทำไมเป่าอี้ถึงได้ตกตะลึงขนาดนี้ ไม่เคยเห็นของดีหรือ แต่ก็ว่าแหละ เป็นนักแสดงจะหาเงินได้ขนาดไหนเชียว

หลังจากขึ้นรถแล้ว โล่เป่าอี้ไม่รีบสตาร์ทรถ จับโน่นจับนี่ ปากก็อุทานส่งเสียงอย่างตกตะลึง ดวงตาเปล่งประกายราวกับเพชร

หลังจากสตาร์ทรถแล้ว เธอร้องว้าวติดต่อกันอยู่นาน เดี๋ยวเร่งความเร็ว เดี๋ยวเหยียบเบรกรถอยู่หลายครั้ง จนสวีอีกับศาสตราจารย์หยวนแทบจะอ้วก

หยู่เหวินหวงนั่งอยู่ด้านข้างคนขับ พูดขึ้นว่า “อย่าเหยียบเบรกรถแล้ว ท่านลุงสวีรับไม่ไหว”

โล่เป่าอี้พูดขึ้นอย่างรู้สึกว่า “ได้ ฉันไม่เหยียบเบรกรถ ฉันแค่อยากลองรถ รถดี รถดีมากจริงๆ”

เมื่อขึ้นทางด่วน ยิ่งรวดเร็วทันใจ สำหรับโล่เป่าอี้ หากไม่ได้ใบสั่งขับรถเร็วสักสองสามใบ ไม่สามารถสะท้อนสมรรถนะของรถคันนี้ได้

รถคันนี้ควรอยู่บนเส้นทางการแข่งรถ

แต่เจ้าห้าเป็นพลเมืองดีเคารพกฎหมายบ้านเมือง เขาห้ามไม่ให้โล่เป่าอี้ขับเกินความเร็ว ต้องปฏิบัติตามกฎหมายจราจรอย่างเคร่งครัด

ยังไงเขาก็เพิ่งสอบมาไม่นาน ข้อสอบทุกข้อที่ผ่านตา ตอนนี้ล้วนกลายเป็นข้อจำกัดเขา

โล่เป่าอี้จริงจังขึ้นมาทันที ตั้งอกตั้งใจขับรถ ไม่ขับเกินความเร็วอีก แต่เจ้าห้าดูอยู่อย่างตื่นเต้น ทำไมไม่เปิดไฟเลี้ยวในบางเส้นทางที่ต้องเลี้ยว? การไม่เปิดไฟเลี้ยวบนทางด่วนนั้นอันตรายอย่างมาก

ตอนที่จอดลงซื้อของในสถานีบริการจุดพักรถ หยู่เหวินเห้าเห็นรถของคุณเฉิน พวกเขาขับรถเอสยูวีคันหนึ่ง กำลังจะออกจากจุดพักรถ อาจเป็นเพราะเห็นรถลัมโบร์กินี่ พวกเขาหยุดชื่นชมดูอยู่สักพัก แต่เจ้าห้านั่งอยู่ด้านหลัง พวกเขาไม่เห็นเจ้าห้า

พวกเขาดูไม่นานก็ขับรถออกไปแล้ว พวกเจ้าห้าลงจากรถไปซื้อของ แล้วก็ออกเดินทางตามไป

รถวิ่งตามมาทัน แล้วก็แซงหน้าพวกเขาไป มุ่งหน้าไปยังเมืองเสาอย่างมั่นคง