บุตรอสูรบรรพกาล - ตอนที่ 100 เป็นไปไม่ได้

ตอนที่ 100

เป็นไปไม่ได้

อสูรจิ้งจอกตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยสภาพร่างกายเปลือยเปล่าไร้สิ่งใดปกปิดร่างกายนอกจากผ้าห่มของชายหนุ่มที่มีอยู่ในบ้าน หากมีคนได้มาเห็นภาพของนางในยามนี้คงได้แต่กัดฟันอิจฉาชายหนุ่มเป็นแน่เพราะเรือนร่างภายใต้ผ้าห่มที่เปิดแผ่นหลังทั้งหมดช่างเย้ายวนราวกับจะทำให้ผู้มองหลงเสน่ห์ของนางได้ง่ายๆ

“เจ้าจะไปแล้วเหรอ”ชายหนุ่มถามำลางมองอสูรจิ้งจอกที่กำลังเริ่มหยิบเสื้อผ้ามาแต่งตัว

“……”นางไม่ได้ตอบ แต่นางก็ไม่ได้หันหน้าไปหาชายหนุ่มเช่นกัน นางไม่ทราบว่าทำไมถึงปล่อยให้เกิดเรื่องเช่นนี้ แต่นางก็ไม่ได้รู้สึกแย่หรือรังเกียจอะไรชายหนุ่มเลย ตรงกันข้ามมันกลับอบอุ่นและมีความสุขเสียด้วยซ้ำ

“เจ้าอยู่ที่นี่ก็ได้ ข้าจะบอกคนในหมู่บ้านเอง”ชายหนุ่มว่าพลางเอื้อมมือมากอดร่างของนางเอาไว้

“จะเป็นไปได้ยังไง ข้าเป็นอสูรนะ”อสูรจิ้งจอกว่าพลางก้มหน้าลง นางรู้ดีว่ามนุษย์กับอสูรไม่มีทางครองคู่กันได้ ไม่ว่าจะด้วยช่วงอายุหรือสายเลือด ต่อให้ทำเรื่องแบบเมื่อคืนไปเท่าไหร่นางก็ไม่สามารถตั้งท้องลูกของมนุษย์ได้

“ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่สนใจ”ชายหนุ่มว่าพลางดึงอสูรจิ้งจอกเข้ามาจูบอีกครั้ง

“…..ก็ได้”อสูรจิ้งจอกว่าพลางก้มหน้าลง

“ข้าจะอยู่ที่นี่จนกว่าเจ้าจะตายจากไปก็ได้”อสูรจิ้งจอกพูดจบนางก็เริ่มเงยหน้าขึ้นไปจูบชายหนุ่มอีกครั้ง นางเป็นราชินีผู้อยู่ท่ามกลางความหนาวเหน็บ เมื่อได้รับความอบอุ่นสักครั้งก็ไม่อาจห้ามใจตัวเองได้

.

.

“ท่านหมอ ข้าจะเป็นอะไรหรือเปล่า”หญิงชราคนหนึ่งที่พึ่งเข้ามาในบ้านของชายหนุ่มถามพลางยื่นมือมาจับมือของอสูรจิ้งจอกเอาไว้

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ข้าจะให้ยายายไปกินนะ”อสูรจิ้งจอกว่าพลางนำสมุนไพรที่ตนเตรียมเอาไว้แล้วมาให้หญิงชราตรงหน้า ก่อนที่นางจะรับมันเอาไว้แล้วขอตัวจากไป

“ท่ายยายรักษาตัวด้วยนะเจ้าคะ”อสูรจิ้งจอกยิ้มหวานพลางส่งหญิงชราออกจากบ้านไป

“เจ้าไม่เก็บค่ายาอีกแล้วเหรอ”ชายหนุ่มถามพลางมองภรรยาของมันด้วยสีหน้าอ่อนโยน

“ข้าได้มาฟรีนี่นา เอาไว้เจ้าล่าสัตว์ไม่ได้เราค่อยเก็บเงินก็แล้วกัน”อสูรจิ้งจอกยิ้มพลางเก็บห่อยาไปวางในชั้นอย่างอารมดี หลังจากตกลงใจมาอยู่กับชายหนุ่มเวลาก็ผ่านไปกว่า 10 ปีแล้ว บัดนี้อสูรจิ้งจอกกลายเป็นสมาชิกในหมู่บ้านโดยสมบูรณ์  แถมนางยังกลายเป็นหมอยาประจำหมู่บ้านอีกด้วย

“ท่านหมอ”ขณะกำลังหยอกล้อกับสามี อยู่ๆหญิงสาวคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในร้านพร้อมหามร่างของหญิงสาวอีกคนเข้ามาพร้อมกัน นางมีท่าทีตื่นตระหนกมาก แต่เพียงมองครู่เดียวอสูรจิ้งจอกก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“นางล้มอยู่ที่หน้าประตู ท่านหมอช่วยดูอาการนางหน่อย”หญิงสาวว่าพลางอุ้มหญิงสาวอีกคนมาหาอสูรจิ้งจอกอย่างทุลักทุเล ทันทีที่นางนอนลงบนพื้นทั้งอสูรจิ้งจอกและสามีก็เห็นทันทีว่าท้องของนางโตแค่ไหน นั่นเพราะนางกำลังท้องอย่างแน่นอน

“ทำใจดีๆเอาไว้”อสูรจิ้งจอกว่าพลางเลิกเสื้อของหญิงท้องขึ้น นางใช้ฝ่ามือจับไปที่ท้องของหญิงท้องพลางมองใบหน้าของหญิงท้องนิ่ง

“นางกำลังจะคลอด ท่านช่วยเตรียมน้ำอุ่นให้ข้าหน่อย”อสูรจิ้งจอกว่าพลางกุมมือของหญิงท้องเอาไว้

“ไม่ไหว…ข้าเจ็บเหลือเกิน”หญิงท้องว่าพลางบิดตัวไปมา

“อดทนเอาไว้”อสูรจิ้งจอกว่าพลางมองอาการของหญิงท้องอยู่ตลอดโดยมีหญิงสาวที่พยุงนางมาคอยช่วยหาผ้ามาซับเหงื่อให้นาง ความจริงอสูรจิ้งจอกไม่เคยทำคลอดมาก่อน แต่การคลอดในสมัยนั้นก็ทำได้แค่ปล่อยให้มารดาคลอดบุตรออกมาเองเท่านั้น นางเพียงให้กำลังใจเท่านั้นเพราะตามปกติอสุรหรือสัตว์ในป่าก็คลอดกันเองอยู่แล้ว

“กรีดด”หญิงท้องส่งเสียงร้องออกมาเมื่อเริ่มคลอด เป็นปกติอยู่แล้วที่จะเจ็บปวดเมื่อคลอด ทำให้ทั้งอสูรจิ้งจอกและหญิงสาวที่พยุงนางมาไม่ได้มีท่าทีตกใจแต่อย่างไร

“ใกล้แล้วๆ อดทนไว้นะ”หญิงที่พยุงนางมาว่าพลางหาของข้างตัวมาพัดให้หญิงท้อง

“อุแว้”ไม่นานเสียงร้องให้ของเด็กทารกก็ดังออกมา ทำให้อสูรจิ้งจอกรีบอุ้มลูกของหญิงท้องขึ้นมาพลางล้างตัวในน้ำอุ่นที่สามีนางเตรียมเอามาให้ ขณะหญิงที่พยุงร่างของหญิงท้องมาหันหน้าหนีเพราะกลัวเลือดอสูรจิ้งจอกก็ใช้มีดน้ำแข็งที่นางสร้างขึ้นจากพลังอสูรตัดสายสะดือของเด็กชายออก

“ดีใจด้วยนะเจ้าได้ลูกชาย”อสูรจิ้งจอกว่าพลางหาผ้ามาห่อร่างของเด็กชายเอาไว้ เพียงแต่นางกลับไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากหญิงท้องเลย

“ท่านหมอ…”หญิงที่พยุงร่างของหยิงท้องมาพูดพลางมองใบหน้าของหญิงท้องนิ่ง นางค่อยๆเอามือไปสัมผัสที่จมูกของหญิงท้องช้าๆด้วยสีหน้าตื่นตลึง

“นางตายแล้ว”อสูรจิ้งจอกว่าพลางกอดร่างของเด็กชายเอาไว้แน่น

“แบบนี้จะทำยังไงละเจ้าคะ นางไม่มีญาติที่ไหน แถมสามีของนางก็พึ่งตายไปด้วย”หญิงที่พยุงร่างของนางมาพูดด้วยสีหน้าซีดเผือด เด็กน้อยคนนี้พึ่งลืมตาดูโลกก็ไม่มีญาติพี่น้องเสียแล้ว

“เจ้า..”อสูรจิ้งจอกมองไปทางหญิงสาวที่พยุงนางเข้ามา นางอยู่แถวบ้านของอสูรจิ้งจอกและสามีพอดี ทำให้อสูรจิ้งจอกพอได้ทราบว่าบ้านของนางมีพี่น้องหลายชีวิตจะฝากเด็กเอาไว้ก็คงเพิ่มภาระให้เปล่าๆ

“ข้าจะเลี้ยงเด็กคนนี้เอง”อสูรจิ้งจอกว่าพลางหันไปมองสามี มันตกใจเล็กน้อยแต่ก็มีท่าทีเข้าใจและยอมรับได้อย่างง่ายดาย นางไม่สามารถมีบุตรกับมันได้ การรับเด็กคนนี้เอาไว้ก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรืออย่างไร

“จริงหรือเจ้าคะ แบบนั้นก็เป็นโชคดีของเด็กคนนี้แล้ว”หญิงสาวว่าพลางถอนหายใจออกมา อสูรจิ้งจอกเป็นหมอยาของหมู่บ้าน มีคนนับถือและให้ความเคาระไม่น้อย การให้นางเลี้ยงย่อมดีกว่าให้เด็กกลายเป็นเด็กกำพร้าหรือไปฝากครอบครัวที่ไม่พร้อมเสียอีก

.

.

“หยงเวย รีบกลับบ้านเถอะ”หลายปีผ่านไป หยงเวยก็เริ่มเติบใหญ่ภายใต้การเลี้ยงดูของอสูรจิ้งจอก นางไม่เคยบอกว่าหยงเวยเป็นเด็กที่นางรับเลี้ยง นางบอกมันว่านางคือมารดาแท้ๆของนางและสามีของนางก็คือพ่อแท้ๆเช่นกัน ทำให้หยงเวยกลายเป็นเด็กปกติที่เติบโตมาในหมู่บ้านอย่างแข็งแรง

“ครับท่านแม่”หยงเวยตอบพลางยิ้มจนเห็นฟันขาวของมัน ภาพเด็กชายตัวน้อยกำลังเล่นหิมะกับเพื่อนๆทำเอาอสูรจิ้งจอกอบอุ่นไปทั้งตัว

“ท่านแม่ พ่อของกงต้านบอกว่าข้าน่าอิจฉาล่ะ”หยงเวยว่าพลางยิ้มกว้าง

“อิจฉา..?”อสูรจิ้งจอกเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ

“เขาบอกว่าท่านแม่ยังสาวและสวยอยู่เลย ทั้งๆที่ยัยแก่ที่บ้านเขาแก่จนจะลงโลงแล้ว”หยงเวยยิ้มกว้างพลางบอกเล่าเรื่องราวที่มันได้ยินมา ทำเอาอสูรจิ้งจอกหัวเราะออกมา

“อย่าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครนะจะโดยเฉพาะนายหญิงกง”อสูรจิ้งจอกหัวเราะพลางจูงมือลูกชายกลับบ้านด้วยท่าทีเอ็นดู

เพียงแต่..ความสุขนั้นช่างแสนสั้น หลังจากผ่านกาลเวลาล่วงเลยมาหลายปีจนกระทั่งหยงเวยเริ่มกลายเป็นเด็กหนุ่มอายุสิบกว่าๆ เรื่องๆหนึ่งก็ถูกเผยแพร่ในหมู่บ้าน เรื่องนั้นเกิดเพราะความงามของอสูรจิ้งจอกนั่นเอง

“นางเป็นปีศาจแน่ๆ สามีนางผมหงอกแล้วนางยังเหมือนเด็กสาวอายุยี่สิบอยู่เลย”เสียงนินทาในหมู่บ้านเริ่มแพร่ออกไปจนทั่ว นั้นเพราะไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่อสูรจิ้งจอกก็ไม่แก่ชราลงเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้หากบอกว่านางเป็นพี่สาวของหยงเวยก็ยังมีคนเชื่อเสียด้วยซ้ำ

“ได้ข่าวว่าเมื่อหลายปีก่อนตอนหยงเวยเกิดมา มันฆ่าแม่ของหยงเวยเพราะอยากได้หยงเวยมาเลี้ยงเลยนะ”เสียงนินทายังคงดังอยู่ท่ามกลางกลุ่มสนธนา ทำเอาชาวบ้านเริ่มล่ำลือเรื่องของอสูรจิ้งจอกไปต่างๆนาๆ

โครมมม!! ประตูบ้านของอสูรจิ้งจอกโดนถีบจนกระเด็นพร้อมร่างของชาวบ้านที่เดินเข้ามาพร้อมท่าทีมุ่งร้าย หลังจากเวลาผ่านไปข่าวลือก็เริ่มแปลเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว ชาวบ้านจึงรวมตัวมาเพื่อขับไล่อสูรจิ้งจอกออกจากหมู่บ้านไป

“แก นางปีศาจ เปิดเผยตัวจริงของแกออกมา”ชายคนหนึ่งว่าพลางกุมด้ามขวานเอาไว้แน่น

“นี่มันเรื่องอะไรกัน พวกเจ้าจะทำอะไรเมียข้า”สามีของอสูรจิ้งจอกว่าพลางเดินออกมาขวางหน้าอสูรจิ้งจอกเอาไว้

“เมียเจ้ามันเป็นปีศาจ เจ้าออกมาซะ”ชายชราคนหนึ่งว่าพลางจ้องมองอสูรจิ้งจอกอย่างกินเลือดกินเนื้อ

“พุดบ้าอะไรกัน เมียข้าไม่เคยทำร้ายใครพวกเจ้าจะว่านางเป็นปีศาจได้อย่างไร”สามีของอสูรจิ้งจอกว่าพลามองภรรยาของมันด้วยความเป็นห่วง มันไม่เคยเห็นพลังของนางเลยไม่ทราบว่าต่อให้พวกชาวบ้านรุมเข้ามาทั้งหมดก็ไม่แม้แต่จะสร้างบาดแผลให้นางได้

“มันอยู่กับปีศาจมาหลายปีแล้ว มันโดนนางปีศาจนี้ล้างสมองแล้วแน่ๆ”อยู่ๆเสียงของใครก็ไม่ทราบก็ดังขึ้นมาทำเอาเหล่าชาวบ้านที่หวาดกลัวอยู่แล้วหน้าซีดเผือดในทันที

“พูดอะไรนะ ข้ายัง…”ไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ชายที่อยู่หน้าสุดก็สติแตกยกขวานขึ้นสับใส่ร่างสามีของอสูรจิ้งจอกเต็มแรง แม้แต่อสูรจิ้งจอกยังไม่คาดคิดว่าชายคนนั้นจะลงมือเพราะอีกฝ่ายเก็เป็นเพื่อนที่ออกไปล่าสัตว์ด้วยกันกับสามีแท้ๆ

“พวกเจ้า”อยู่ๆน้ำเสียงของอสูรจิ้งจอกก็เย็นเฉียบ นางปล่อยพลังอสูรออกมาอย่างรุนแรงพร้อมพุ่งร่างเข้าไปหาสามีอย่างรวดเร็ว แต่น่าเสียดายที่ขวานสับลงไปที่คอทำให้สามีของนางแทบจะเสียชีวิตในทันที

“พวกเจ้าต้องตาย”เห็นสามีหมดลมหายใจไปแล้วอสูรจิ้งจอกก็สมองขาวโล่งไปหมด วินาทีนั้นนางคืนร่างจิ้งจอกพร้อมใช้กรงเล็บโถมเข้าหาเหล่าชาวบ้านอย่างขาดสติ

แทบไม่ต้องถามว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะทันทีที่นางลงมือบริเวณหน้าบ้านก็กลายเป็นทะเลเลือดในทันที เพียงผ่านไปไม่กี่อืดใจชาวบ้านเกือบทั้งหมู่บ้านก็ล้มตายภายใต้คมเขี้ยวของนาง อาจจะเพราะความแค้นบังตาหรือโมโหจนขาดสติก็ได้ นางไล่ฆ่าทุกคนจนแทบจะไม่เหลือใครอีกเลย

ตึง…ขณะนางกำลังเดินอยู่ในหมู่บ้าน อยู่ๆนางก็ได้ยินเสียงเหมือนใครกำลังกระแทกประตูบ้านหลังหนึ่งอยู่ ทำให้อสูรจิ้งจอกเดินไปหาเหยื่อที่หลงเหลทออยู่ในทันที

ปึง! ร่างของอสูรจิ้งจอกกระแทกจนประตูเปิดออก พริบตานั้นภาพของหยงเวยที่พยายามเปืดประตูก็ปรากฏแก่สายตานาง

“หยงเวย…..”เสียงของอสูรจิ้งจอกทำให้หยงเวยจำได้ในทันที เพียงแต่ยามนี้นางอยู่ในร่างของจิ้งจอก แถมยังเป็นอสุรจิ้งจอกที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดอีกต่างหาก

ฟุบ! ความรู้สึกผิดแล่นเข้ามาในหัวของนางทำให้ร่างของนางหันหลังกลับทะยานหนีออกไปทันที ทิ้งให้หยงเวยอยู่ท่ามกลางหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยศพของคนในหมู่บ้าน ในหัวของมันยังจำสิ่งที่ชาวบ้านพากันบอกมันได้ไม่ลืม พวกคนในหมู่บ้านต่างบอกว่า แม่ของมันเป็นปีศาจ คนในหมู่บ้านจะจัดการนางในวันนี้เลยให้มันมาหลบในบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านก่อนไม่ให้ออกไปไหน