บุตรอสูรบรรพกาล - ตอนที่ 150 ผิดเพี้ยน

ตอนที่ 150

ผิดเพี้ยน

“ปีศาจงั้นเหรอ แบบนั้นไม่ใช่ว่าเป็นอสูรแน่ๆหรือไง”หยุนฟางถามขณะเดินออกจากมเมืองไปตามที่หญิงชราบอก

“ก็คงเป็นอย่างนั้น แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ต้องไปดูก่อนไม่ใช่หรือไง”อู๋หมิงว่าพลางกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อสำรวจเส้นทางที่พวกตนจะเดินทางต่อ ถ้ำที่หญิงชราบอกอยู่ห่างจากเมืองของหญิงชราไม่มาก ผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับอู๋หมิงและหยุนฟางใช้เวลาเดินทางไม่กี่สิบนาทีก็มาถึงแล้ว

“แบบนึ้เหมือนจะมาแย่งงานนักล่าอสูรหรือเปล่านะ”หยุนฟางหัวเราะพลางกระโดดตามอู๋หมิงขึ้นมา ถ้ำที่หญิงชราบอกเป็นถ้ำขนาดกลาง ไม่ได้ใหญ่โตหรือเล็กแคบแต่อย่างไร แสดงว่าอสูรที่เข้ามาป่วนเมืองเป็นอสูรขนาดเล็กเท่านั้น

“นี่มัน..พลังวิญญาณไม่ใช่หรือ”อู๋หมิงขมวดคิ้วหลังจากเดินทางมาใกล้กับถ้ำแล้ว หรือว่าเป้าหมายในครั้งนี้จะไม่ใช่อสูร…

“…….”หยุนฟางนิ่งไปพักหนึ่งเมื่อสัมผัสพลังวิญญาณจากในถ้ำได้ ปีศาจที่เข้ามาป่วนหมู่บ้านไม่ใช่อสูรเสียแล้วเพราะอสูรไม่มีทางสร้างพลังวิญญาณได้ แต่ไม่ว่าในถ้ำจะเป็นตัวอะไรพลังวิญญาณของมันก็มหาศาลกว่าพลังวิญญาณของนางหรือของอู๋หมิงหลายเท่า พลังของมันแทบจะเทียบเท่าอาจารย์ของพวกมันเลยก็ว่าได้

ฟุบ!! พริบตาเดียวกลิ่นอายพลังวิญญาณที่อยู่ในถ้ำก็พุ่งทะยานออกมาจนถึงหน้าถ้ำที่พวกอู๋หมิงยืนอยู่ ความเร็วระดับนี้แม้แต่อู๋หมิงยังใจหาย ท่าร่างของมันราวกับใช้ 4 เท้าเดิน ทั้งๆที่เป็นมนุษย์แท้ๆแต่กลับเคลื่อนไหวได้ว่องไวอย่างน่าประหลาด

ฟุบๆๆ ฝ่ามือของปีศาจตนนั้นพุ่งมาทางอู๋หมิงอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยสายตาของอู๋หมิงในยามนี้มันกลับสามารถคลี่คลายกระบวนท่าของอีกฝ่ายได้อย่างไม่ยากเย็น

“ฝ่ามือประทับสวรรค์”อู๋หมิงเบิกตากว้างพลางถอยออกมาจากปีศาจตรงหน้า แม้รูปร่างภายนอกจะราวกับคนจรจัด แต่หากมองดีๆแล้วคนตรงหน้าของอู๋หมิงคือเฒ่าประทับสวรรค์อย่างไม่ต้องสงสัย

“แฮ่..”เฒ่าประทับสวรรค์คำรามพลางพุ่งตรงมาทำร้ายอู๋หมิง วิชาฝ่ามือประทับสวรรค์ตัวอู๋หมิงเคยเห็นมาก่อนตอนที่เฒ่าประทับสวรรค์ประลองฝีมือกับอาวุโสเทียนหมิง ทำให้มันพอจะจับทางได้และป้องกันเอาไว้ได้จนหมด

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมเฒ่าประทับสวรรค์ถึงอยู่ในสภาพนี้”หยุนฟางถามพลางใช้ดาบเข้าโจมตีเฒ่าประทับสวรรค์

“ท่าทางท่านจะเสียสติไปแล้ว”อู๋หมิงตอบพลางถอยออกห่างมาระยะหนึ่ง แต่เดิมเฒ่าประทับสวรรค์ธาตุไฟเข้าแทรกเพราะการอ่านตำราของพยัคฆ์อัสนีทำให้มันเดินทางแจกจ่ายสมบัติออกไปจนหมด แต่กลับมีสิ่งหนึ่งที่มันไม่ยอมทิ้งไปไหนนั่นคือตำราของพยัคฆ์อัสนีนั่นเอง มันยังคงเก็บตำราของพยัคฆ์อัสนีติดตัวเอาไว้ แล้วเปิดอ่านทุกวัน ยิ่งอ่านสติของมันก็ยิ่งถอยลง ยิ่งฝึกฝนพลังในร่างก็ยิ่งพลุ้งพล้าน ยามนี้สติในฐานะมนุษย์ของมันแทบไม่เหลืออีกต่อไปแล้ว

“ฮ้า”เฒ่าประทับสวรรค์คำรามพลางพุ่งเข้ามาโจมตีหยุนฟางแทน ความเร็วของมันเหนือกว่าพวกอู๋หมิงและหยุนฟางมาก เพียงพริบตาเดียวก็เข้าเล่นงานหยุนฟางจนนางต้องถอยไปหลายก้าว

เคร๊ง! อู๋หมิงแทบไม่จำเป็นต้องคิด มันเอากระบี่ทัณฑ์สวรรค์ออกมาจากมิติของมันก่อนจะพุ่งเข้าโจมตีเฒ่าประทับสวรรค์อย่างรวดเร็ว น่าเสียดายที่เฒ่าประทับสวรรค์รู้ตัวก่อนทำให้กระบี่ของอู๋หมิงโจมตีโดนแต่เกราะแขนของมันเท่านั้น

เปรี้ยง! ฝ่ามือประทับสวรรค์กระแทกเข้าใส่ร่างของอู๋หมิงในทันที แต่อู๋หมิงในยามนี้ประสาทสัมผัสการตอบโต้ไวกว่าแต่ก่อนมาก ทำให้มันยกแขนขึ้นมาป้องกันฝ่ามือของเฒ่าประทับสวรรค์เอาไว้ได้

เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆ!!! ขณะกำลังคิดอยู่ว่าจะรับมือกับเฒ่าประทับสวรรค์ยามนี้ได้เช่นไร ฝ่ามือของเฒ่าประทับสวรรค์ก็พุ่งตรงเข้ามาซัดร่างของอู๋หมิงอย่างรุนแรงและรวดเร็ว เพียงแต่ฝ่ามือของเฒ่าประทับสวรรค์ยามนี้ไม่ใช่ฝ่ามือประทับสวรรค์ หากแต่เป็นฝ่ามือประกายอัสนี

“…!!”อู๋หมิงเบิกตากว้างขณะลอยไปตามแรงกระแทกของฝ่ามือ วิชานี้เป็นของไป๋จูเหวินอย่างไม่ต้องสงสัย ทำไมเฒ่าประทับสวรรค์ถึงสามารถใช้มันได้ แถมผู้ที่ใช้ยังเป็นผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับเทียรเซียนขั้นที่ 10 อีกด้วย ความรุนแรงและรวดเร็วห่างจากของไป๋จูเหวินหลายเท่า ทำเอาอู๋หมิงบาดเจ็บอย่างหนักในครั้งเดียว

“ฮ้า”อยู่ๆเฒ่าประทับสวรรค์ก็พุ่งเข้ามาหาอู๋หมิงพร้อมอ้าปากออก

“อากกก”อู๋หมิงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แขนของอู๋หมิงยามนี้ปรากฏบาดแผลเป็นรอยกัดของมนุษย์ โชคดีที่ปากของมนุษย์ไม่ได้ทำมาเพื่อล่าเหยื่อ ไม่อย่างนั้นแขนของอู๋หมิงคงโดนกัดจนเละไปแล้วแน่ๆ

“กรรร”เฒ่าประทับสวรรค์ส่งเสียงคำรามออกมาพลางทะยานใส่อู๋หมิงด้วยท่าร่างประหลาดจนยากจะคาดเดา ท่วงท่าของมันยามนี้ราวกับพยัคฆ์หาใช่มนุษย์ไม่

ตูม!! หยุนฟางที่อยู่วงนอกส่งคลื่นดาบของนางเจ้าโจมตีเฒ่าประทับสวรรค์ก่อนที่มันจะโจมตีส่อู๋หมิงอีกครั้ง

“กรร”เฒ่าประทับสวรรค์กระทำตัวอย่างกับสัตว์ป่า แทนที่จะจัดการอู๋หมิงให้เสร็จก่อนมันกลับหันไปแยกเขี้ยวให้หยุนฟางที่โจมตีใส่มัน ก่อนจะเบนเป้าหมายไปทางหยุนฟางแทน

เปรี้ยง! อู๋หมิงรีบโจมตีใส่เฒ่าประทับสวรรค์เอาไว้ก่อนที่มันจะหันไปโจมตีหยุนฟาง แม้แต่มันยังรับมือเฒ่าประทับสวรรค์ไม่ได้ หยุนฟางคงโดนเล่นงานในพริบตาแน่ๆ

“เจ้าหนีไป”อู๋หมิงว่าพลางใช้กระบี่ทัณฑ์สวรรค์โจมตีใส่เฒ่าประทับสวรรค์เท่าที่จะทำได้

“ไม่ ข้าทิ้งเจ้าไปไม่ได้”หยุนฟางว่าพลางกำดาวราชันศาสตราแน่น การโจมตีของนางและอู๋หมิงแทบจะเจาะพลังคุ้มกายของเฒ่าประทับสวรรค์ไม่ได้ หนทางชนะของพวกมันไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้ว ทางเดียวที่อู๋หมิงคิดออกก็มีแต่ถ่วงเวลาเอาไว้แล้วให้หยุนฟางหนีไปเท่านั้น

“ไปตามอาจารย์ของเจ้ามา พวกเราสู้ผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับเทียนเซียนขั้นที่ 10 ไม่ได้หรอก”อู๋หมิงว่าพลางต้านรับกระบวนท่าของเฒ่าประทับสวรรค์ แต่ละท่าของมันดุดันรวดเร็วราวกับตัวมันกลายเป็นอสูรตนหนึ่งไปแล้ว แถมด้วยท่าที่แปลกประหลาดพิสดารทำให้อู๋หมิงอ่านกระบวนท่าไม่ออกเลยแม้แต่น้อย

“เจ้าจะบ้าหรือไง อาจารย์ข้าอยู่ห่างจากที่นี่ตั้งเท่าไหร่ กว่าข้าจะตามท่านมาได้เจ้าไม่ตายแล้วหรือ”หยุนฟางว่าพลางคว้าดาบราชันศาสตราเข้าปะทะกับเฒ่าประทับสวรรค์อีกครั้ง

“แต่เจ้ากับข้าสู้กั้นที่นี่ก็ไม่ต่างกันไม่ใช่หรือไง”อู๋หมิงว่าพลางซัดกระบี่ใส่เฒ่าประทับสวรรค์อย่างแรง

ฟุบ!! คว้าได้เพียงความว่างเปล่า ทั้งดาบราชันศาสตราทั้งกระบี่ทันณสวรรค์ต่างโจมตีอะไรไม่โดนเลยเพราะร่างของเฒ่าประทับสวรรค์ลอยขึ้นไปเหนือท้องฟ้าเสียแล้ว

เปรี้ยง! สายฟ้าสายหนึ่งฟาดลงมาบนร่างของเฒ่าประทับสวรรค์ ทำเอาดวงตาของอู๋หมิงเผยความตกตะลึงออกมา การใช้สายฟ้าเพิ่มความเร็วให้ตนเองเป็นความสามารถพิเศษของผู้มีพลังธาตุสายฟ้า แต่เฒ่าประทับสวรรค์สมควรเป็นผู้ใช้ธาตุลมไม่ใช่หรือ…

เปรี๊ย!!! สายฟ้ารอบๆตัวเฒ่าประทับสวรรค์เผาไหม้ร่างของเฒ่าประทับสวรรค์เอง แต่มันกลับไม่แสดงสีหน้าเจ็บปวดออกมาเลยแม้แต่น้อย ถึงมันจะไม่ใช่ผู้ใช้ธาตุสายฟ้า แต่มันก็สามารถควบคุมธาตุอื่นๆได้มากมาย แม้จะฝืนและไม่สมควรทำมันก็ใช้ท่าเฉพาะตัวของผู้ใช้ธาตุอื่นได้

เปรี้ยงๆๆๆๆ ร่างของเฒ่าประทับสวรรค์พุ่งตัวไปมาราวกับสายฟ้า ท่วงท่าของมันราวกับพยัคฆ์อัสนีไม่มีผิด

ตูม!! พริบตาที่เฒ่าประทับสวรรค์เข้ากระแทกอู๋หมิง ร่างของอู๋หมิงก็กระเด็นไปตามแรง แต่ยังไม่ทันที่ร่างจะเคลื่อนไหวไปไหนเฒ่าประทับสวรรค์ก็เข้ามาโจมตีจากด้านล่างจนร่างของอู๋หมิงลอยขึ้น

ตูมๆๆๆๆ ร่างของอู๋หมิงยามนี้ราวกับกำลังชิ่งไปมาในกรงขังก็ไม่ปาน ทันทีที่ถูกซักจนลอยเฒ่าประทับสวรรค์ก็จะเร่งความเร็วเข้าไปโจมตีจนลอยไปอีกทางเช่นกัน

“หนอย”อู๋หมิงกัดฟันแน่นพลางใช้เท้าถีบลงไปบนพื้นเพื่อเบี่ยงร่างของตนเองออกไป

“เจ้าไปซะ”อู๋หมิงคำรามพลางเรียกสายฟ้าออกมาผ่าใส่ตนเองเช่นเดียวกับที่เฒ่าประทับสวรรค์ทำเพื่อเพิ่มความเร็วของตนเองด้วยพลังของสายฟ้า ยิ่งอู๋หมิงเป็นผู้ใช้ธาตุสายฟ้าแต่กำเนิดอยู่แล้ว ทำให้ผลเสียของสายฟ้าไม่มีผลกับอู๋หมิงเลย

ฟุบ…ฟุบ…. ร่างของอู๋หมิงพุ่งออกไปด้วยความเร็วจนน่าขนลุก แต่เฒ่าประทับสวรรค์เองก็พุ่งออกไปด้วยความเร็วที่น่ากลัวไม่ต่างกัน

ตูม!! แม้จะพยายามเร่งความเร็วแล้ว แต่ไม่นานก็ถูกเฒ่าประทับสวรรค์ไล่ทัน แต่พริบตาเมื่อครู่ที่ทั้งสองเร่งความเร็วจนสุดขีดนั้นก็ทำให้อู๋หมิงทิ้งห่างหยุนฟางไปได้มาก อย่างน้อยก็น่าจะทำให้นางตัดใจที่จะสู้ต่อได้

“เอาล่ะ”อู๋หมิงว่าพลางลุกขึ้นยืนช้าๆ การสู้กับผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับเทียนเซียนไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่หากปาฏิหาริย์มีจริง อู๋หมิงก็อาจจะยังสามารถเอาชนะได้

เปรี้ยง! อู๋หมิงพุ่เข้าโจมตีใส่เฒ่าประทับสวรรค์อย่างรวดเร็ว แต่ด้วยท่าร่างพิสดารของเฒ่าประทับสวรรค์ในยามนี้ทำเอาภาพเฒ่าประทับสวรรค์ในกาลก่อนหายไปในพริบตา ยามนี้นอกจากท่าร่างจะพิสดารแล้วยังรวดเร็วและหวังผลได้มาก ราวกับอู๋หมิงกำลังสู้กับอสูรตัวหนึ่งก็ไม่ปาน

“ถ้าอ่านกระบวนท่าออกล่ะก็”อู๋หมิงกัดฟันแน่น ด้วยท่วงท่าของเฒ่าประทับสวรรค์ยามนี้ทำให้มันได้แต่รับอย่างเดียวเท่านั้น ทั้งๆที่วิชาของมันสมควรจะทำให้อีกฝ่ายออกกระบวนท่าไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

ตุบ! ขณะเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง อยู่ๆตำราเล่มหนึ่งก็ตกลงบนพื้นเพราะเฒ่าประทับสวรรค์ไม่ได้เก็บมันเอาไว้ในมิติแต่อย่างไร

“กรรร”เฒ่าประทับสวรรค์เห็นตำราตกลงพื้นก็รีบเข้าไปคว้าเอาไว้ทันทีโดยทิ้งการต่อสู้ไปเลย ทำให้อู๋หมิงรู้สึกประหลาดใจมาก

ฟุบ!! ทันทีที่เก็บตำราขึ้นมา เฒ่าประทับสวรรค์ก็โจมตีใส่อู๋หมิงต่อทันที แต่เพราะสิ่งที่เห็นเมื่อครู่ทำให้อู๋หมิงรู้สึกถึงทางรอด

หมับ! อู๋หมิงคว้าไปที่ตำราที่ผูกอยู่ตรงเอวของเฒ่าประทับสวรรค์ ทำให้เฒ่าประทับสวรรค์โกรธอย่างมาก มันพุ่งตัวดเข้ามาหมายจะชิงตำรากลับ แต่อู๋หมิงก็ทำท่าจะโยนตำราไปให้ไกลเสียก่อน หากเฒ่าประทับสวรรค์ตามไปเก็บตำรา อย่างน้อยมันก็มีโอกาสหนีได้

ตูม!! ผิดคาดอู๋หมิงประเมินความเร็วของเฒ่าประทับสวรรค์ในยามนี้ต่ำไป แม้เฒ่าประทับสวรรค์จะคว้าตำราในมืออู๋หมิงไม่ได้ แต่ร่างของเฒ่าประทับสวรรค์ก็กระแทกร่างของอู๋หมิงอย่างแรงจนมันกระเด็นใส่น้ำตกแห่งหนึ่ง

“อึก…”อู๋หมิงกระอักเลือดออกมาพลางกำตำราในมือแน่น ดูเหมือนมันจะถูกซักเข้ามาในถ้ำหลังน้ำตกที่อยู่ห่างออกมาพอสมควร นับว่าเฒ่าประทับสวรรค์โจมตีได้อย่างแม่นยำมาก ถึงทำให้อู๋หมิงเข้ามาในถ้ำได้พอดีขนาดนี้

“กรรรร”เฒ่าประทับสวรรค์คำรามอยู่หน้าน้ำตก แต่ตัวมันกลับไม่เข้ามาภายในถ้ำเสียอย่างนั้น มันเดินไปเดินมาตรงหน้าน้ำตกราวกับกำลังหาตัวอู๋หมิงอยู่

“….”อู๋หมิงตะลึงไปครู่หนึ่ง หรือว่ามันจะเสียความสามารถในการจับสัมผัสพลังวิญญาณไปแล้ว มันกลายเป็นสัตว์ป่าจริงๆหรืออย่างไร แต่ไม่ว่าจะใช้หรือไม่อย่างน้อยตอนนี้ภายในถ้ำหลังน้ำตกแห่งนี้อู๋หมิงก็ยังปรอดภัย หากรอจนกว่าเฒ่าประทับสวรรค์จะออกจากพื้นที่ไป มันก็ยังสามารถเอาตัวรอดได้

…..แต่ดูเหมือนอู๋หมิงจะคิดผิดไปหน่อย ผ่านไป 2 วันแล้วเฒ่าประทับสวรรค์ก็ยังเอาแต่นั่งเฝ้าอยู่ที่ด้านนอกไม่ไปไหน ทำให้อู๋หมิงกังวลใจขึ้นมา เฒ่าประทับสวรรค์ยามนี้ราวกับสัตว์ป่า มันไม่ต้องกินไม่ต้องนอนเพราะเป็นผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับสูง หากมันยังเฝ้าอยู่ที่นี่มันคงสามารถเฝ้าได้นานนับปีเลยทีเดียว ตรงกันข้ามอู๋หมิงที่มีพลังด้อยกว่าแม้จะสามารถอดอาหารได้นานแต่ก็ไม่ได้ถึงกับไม่ต้องกินเลย ในมิติของมันมีอาหารอยู่บ้าง แต่มันจะต้องอยู่ในนี้ไปอีกนานเท่าไหร่กัน ยามนี้มันได้แต่หวังว่าหยุนฟางจะไปตามอาจารย์ของนางมาช่วยจริงๆเท่านั้น

กึก…อู๋หมิงมองตำราในมือของตนเอง ตำราเล่มนี้เป็นของที่เฒ่าประทับสวรรค์หวงมาก ทำให้อู๋หมิงเริ่มสงสัยว่ามันคือวิชาอะไรกันแน่ หรือจะเป็นวิชาที่ทำให้เฒ่าประทับสวรรค์กลายเป็นแบบนั้น

พรึบ…อู๋หมิงลองเปิดอ่านตำราช้าๆ แม้จะทำให้เฒ่าประทับสวรรค์เป็นแบบนั้น แต่ความอยากรู้อยากเห็นก็มากกว่าอยู่ดี