บุตรอสูรบรรพกาล - ตอนที่ 340 เนื้อหอม

ตอนที่ 340

เนื้อหอม

“องค์ชายเฉินคุณ”ด้วยความเร็วของไก่ฟ้าหงอนทองที่เร็วเสียยิ่งกว่าหลินหลินหรือมังกรบินเสียอีก ทำให้ไป๋จูเหวินมาถึงเมืองชายแดนได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อมาถึงสถาณการณ์ก็เป็นอย่างที่อสูรปักษาที่ทำหน้าที่รายงานได้บอกเอาไว้จริงๆ อสูรที่ถูกส่งมาประจำที่เมืองยังต้านกองทัพขององค์ชายเฉินคุณเอาไว้ได้ แถมเพราะพวกมันใช้ร่างอสูรอยู่ทำให้กองทัพขององค์ชายยังไม่บุกเข้ามาลึกนักทำให้ผู้บาดเจ็บมีไม่มาก เมื่อเห็นสถาณการณ์ยังไม่บานปลาย ไป๋จูเหวินก็ให้น้าไก่ฟ้าร่อนลงไปตรงหน้ากองทัพขององค์ชายทันที

“เจ้า….จักรพรรดิไป๋”องค์ชายเฉินคุณพูดพลางมองร่างของไป๋จูเหวินที่อยู่บนหลังของไก่ฟ้าหงอนทอง มันเคยเจอไป๋จูเหวินแล้วในงานต่างๆ แต่ไม่คิดเลยว่าวันนี้มันจะต้องสู้รบปรบมือกับมันเพราะเรื่องของหลิวมู่เฉิน

“องค์ชายเฉินคุณ ใจเย็นก่อนเถิด”ไป๋จูเหวินว่าพลางลงมาจากหลังของน้าไก่ฟ้า ตัวมันไม่จำเป็นต้องกลัวกองทัพขององค์ชายแต่อย่างไร แถมพวกมันยังระแวงน้าไก่ฟ้าที่อยู่ด้านหลังด้วย

“ใจเย็นอะไรกัน เจ้าจับคู่หมั้นของข้าไปขังเอาไว้ วันนี้ข้าจะบุกเข้าไปชิงตัวนาง”ได้ยินอีกฝ่ายประกาศโต้งๆออกมาไป๋จูเหวินก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ ท่าทางหลิวเมิ่งจะเข้าใจไม่ผิดองค์ชายเฉินคุณตั้งใจจะบุกมาชิงตัวพี่สาวนางจริงๆ

“เรื่องนั้นท่านเข้าใจผิด….ก็ไม่ผิดเสียทีเดียว แต่สิ่งที่ท่านคิดไว้อาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้น”ไป๋จูเหวินไม่ทราบจะอธิบายอย่างไรดี จะบอกว่ามันไม่ได้ขังหลิวมู่เฉินเอาไว้ก็ไม่ได้ มันขังนางเอาไว้ในวังนอกเมืองจริงๆ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรเลยแค่จำกัดพื้นที่ของนางเท่านั้น

“เจ้าจะบอกว่าอะไร”องค์ชายเฉินคุณขมวดคิ้วพลางมองมาทางไป๋จูเหวินด้วยท่าทีสงสัย

“ข้าหมายถึง…ตัวข้าไม่มีความคิดจะทำร้ายหลิวมู่เฉินแต่อย่างไร ในเมื่อนางเป็นคู่หมั้นของท่านข้าก็พร้อมจะเป็นพ่อสื่อให้ท่านกับนางได้อภิเษกกันเสียเลยก็ย่อมได้”ไป๋จูเหวินตอบพลางยิ้มออกมา กองทัพของเฉินคุณมีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับกองกำลังจริงๆของอาณาจักรเฉิน ท่าทางการมาขององค์ชายเฉินคุณคราวนี้ก็ไม่ได้รับความยินยอมจากองค์จักรพรรดิเฉินเสียเท่าไหร่

“เจ้าว่าอะไรนะ…”องค์ชายเฉินคุณแสดงสีหน้างุนงงออกมาอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนว่าเรื่องที่มันได้ยินมาย่อมมีแค่ไป๋จูเหวินบุกยึดอาณาจักรหลิวและจับองค์ชายองค์หญิงเอาไว้เท่านั้น

“เรื่องมันเป็นแบบนี้องค์ชายเฉิน เรื่องการยึดอาณาจักรหลิวนั้นข้าไม่ได้เป็นคนเริ่มแต่เพราะองค์จักรพรรดิหลิวบีบคั้นข้าให้รับศึก เมื่อการต่อสู้รู้ผลข้าก็ไม่มีความคิดจะทำอะไรทายาทของท่านแต่อย่างไร เรื่องการหมั้นหมายของท่านเองข้าก็ไม่คิดจะขัดขวาง”ไป๋จูเหวินตอบพลางยิ้มออกมา

“องค์ชายเฉินคง เอาแบบนี้ดีหรือไม่ การแต่งงานของท่านกับหลิวมู่เฉินให้อาณาจักรไป๋เป็นผู้เสนอเองเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับอาณาจักรเฉินของท่าน”ไก่ฟ้าหงอนทองว่าพลางเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์

“จริงงั้นหรือ”องค์ชายเฉินคุณมีท่าทีดีใจอย่างเห็นได้ชัด ความจริงคนที่คัดค้านเรื่องการชิงตัวหลิวมู่เฉินที่สุดคือพ่อขององค์ชายเฉินคุณองค์จักรพรรดิองค์ปัจจุบันนั่นเอง เพราะการภิเษกกับองค์หญิงหลิวมู่เฉินต่อไปนอกจากจะไม่สร้างผลดีทางการเมืองเช่นก่อนแล้ว ยังอาจจะทำให้อาณาจักรไป๋ขุ่นเคืองอีกต่างหาก ทำให้องค์ชายเฉินคุณทนไม่ได้ต้องรวมพลออกมาช่วยเหลือหลิวมู่เฉินด้วยตนเอง เพราะมันไม่ได้อยากอภิเษกกับนางเพราะความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักร แต่เพราะมันรักนางมานานหลายปีแล้วต่างหาก

“จริงแน่นอน วันนี้ท่านกลับไปก่อน แล้วข้าจะส่งคนไปเจรจากับองค์จักรพรรดิอาณาจักรเฉินเรื่องพิธีอภิเษก”ไป๋จูเหวินตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีเป็นมิตร ในเมื่อไม่ต้องบุกอาณาจักรไป๋ให้เกิดความขุ่นเคือง แถมยังได้แต่งงานกับหญิงคนรัก มีหรือองค์ชายเฉินคุณจะไม่พอใจ มันกล่าวลาไป๋จูเหวินอย่างสุภาพก่อนจะพาคนของมันกลับไป โชคดีที่ยังไม่มีผู้สังเวยชีวิตในศึกนี้ไม่อย่างนั้นเหล่าทหารคงไม่พอใจเท่าไหร่

.

.

หลังจากตกลงกับองค์ชายเฉินคุณเสร็จสิ้นแล้ว ไป๋จูเหวินก็เดินทางกลับมายังวังหลวงเพื่อเรียกตัวหลิวเมิ่งมาปรึกษาเรื่องที่เกิดขึ้น นางพาตัวพี่สาวของนางมาเข้าพบ และตกลงนัดหมายการสู่ขอกันได้อย่างไม่ยากเย็นเพราะทั้งสองคนก็มีใจให้กันอยู่แล้ว แถมพอไอเป็นภรรยาขององค์ชายเฉินคุณตัวหลิวมู่เฉินเองก็ไม่ต้องโดนขังในวังนอกเมืองอีก เท่านี้ก็ไม่มีพี่น้องตระกูลหลิวคนไหนโดนจองจำอีกต่อไปแล้ว ทั้งหลิวหลงที่มาช่วยงานทหารฝ่ายมนุษย์ หลิวเซียนที่เข้าช่วยงานประดิษฐ์ที่เมืองหลวงเก่า หลิวมู่เฉินที่ออกเรือนไปเป็นว่าที่ราชินีองค์ใหม่ของอาณาจักรเฉิน หลิวเมิ่งที่รับงานช่วยเหลือไป๋จูเหวินและหลิวอิงที่ตอนนี้เป็นผู้ช่วยของนางอีกที แม้จะดูเหมือนเก็บงูพิษเอาไว้ใกล้ตัว แต่ไป๋จูเหวินรู้สึกดีมากกว่าที่ให้พวกพี่น้องตระกูลหลิวได้มีอะไรทำมากกว่าโดนขังเอาไว้เฉยๆ

“ท่านไก่ฟ้าเจ้าขา”จัดการเรื่องของหลิวมู่เฉินเสร็จ ไป๋จูเหวินก็เดินออกมาจากท้องพระโรงเพื่อจะไปพักผ่อน แต่หูของมันกลับได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของหญิงสาวดังมาจากข้างทางเสียอย่างนั้น

“ท่านไก่ฟ้า ท่านชอบหญิงสาวแบบไหนงั้นเหรอ”เมื่อมองตามเสียงไป ไป๋จูเหวินก็พบว่าตอนนี้รอบตัวไก่ฟ้าหงอนทองมีสาวๆเดินห้อมล้อมเต็มไปหมดอย่างกับหนุ่มเจ้าเสน่ห์ พวกนางบ้างควงแขน บ้างจับหลังของน้าไก่ฟ้าเอาไว้อย่างกับจะพยายามออดอ้อน

“………”ไป๋จูเหวินที่บังเอิญมาเห็นเข้าถึงกับพูดไม่ออก แม้จะพึ่งอกหักจากจื่อหนิง แต่ทำไมอยู่ๆถึงมีอสูรสาวตนอื่นมาติดท่านน้าได้มากมายขนาดนี้กัน

“ดูเหมือนวังทองคำนั่นจะได้ผลจริงๆนะ”จิ้งจอกเหมันต์ว่าพลางหัวเราะออกมา แม้จื่อหนิงจะปฏิเสธ แต่พวกอสูรปักษาตนอื่นๆกลับเข้าหาไก่ฟ้าหงอนทองกันอย่างเปิดเผยทีเดียว

“ข้าขอตัวก่อน”ไก่ฟ้าหงอนทองว่าพลางออกจากวงล้อมของพวกสาวๆ มันวิ่งเข้าไปหาไป๋จูเหวินอย่างเร่งรีบเพราะพวกนางไม่กล้าทำเรื่องเสียมารยาทต่อหน้าไป๋จูเหวินแน่ๆ ทำให้ไก่ฟ้ารอดปากเหยี่ยวปากกามาได้อย่างหวุดหวิด

แต่ถึงวันนี้จะรอด แต่อีกหลายวันต่อมาพวกนางก็ยังคงติดตามไก่ฟ้าหงอนทองไม่เลิก ทำเอาทั้งตัวไป๋จูเหวินและพวกท่านน้าพากันมองอยาห่างๆ

“……”นอกจากไป๋จูเหวินและพวกท่านน้าแล้ว ยังมีอีกคนหนึ่งที่มองเหตุการณ์ประหลาดตรงหน้าด้วยท่าทีไม่ชอบใจนัก นางนั่งอยู่บนกำแพงมองไก่ฟ้าหงอนทองที่เดินไปพร้อมพวกสาวๆอยู่นานแล้ว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

“ท่านขุนพล ท่านมองอะไรอยู่เหรอ”รองขุนพลของจื่อหนิงถามพลางบินมายืนอยู่บนกำแพงเช่นเดียวกัน

“เปล่านี่”จื่อหนิงตอบพลางส่ายหน้าหนี

“นี่ท่านกำลังหึงอยู่งั้นเหรอ”รองขุนพลยิ้มหวานพลางมองจื่อหนิงที่กำลังจ้องมองเหล่าสาวๆในกองทหารของตนพากันนัวเนียไก่ฟ้าหงอนทอง

“เปล่า ข้าแค่ไม่อยากให้คนของข้าไปกวนท่านไก่ฟ้าเท่านั้นเอง”จื่อหนิงตอบพลางถอยหายใจออกมา

“งั้นเหรอ ข้านึกว่าท่านหึงเสียอีก”รองขุนพลว่าพลางกางปีกออกอีกครั้ง

“ในเมื่อท่านไม่ได้หึงอะไร ข้าจะไปหาท่านไก่ฟ้าบ้างล่ะ”รองขุนพลว่าพลางยิ้มออกมา นางกำลังจะกระพือปีกเพื่อออกบิน อยู่ๆมือของจื่อหนิงก็เข้ามาดึงขาของเธอเอาไว้ก่อน

“ท่านขุนพล นี่มันหมายความว่าไง”รองขุนพลยิ้มพลางมองมือที่จื่อหนิงยื่นออกมาจับขาเธอเอาไว้

“ข้า…”จื่อหนิงเงียบไปพลางถอนมือออกจากขาของรองขุนพล นางไม่ทราบหมือนกันว่าทำไมตนเองถึงทำแบบนั้นลงไป

บอกตามตรง นางไม่ค่อยพอใจนักที่เห็นสาวๆไปห้อมล้อมไก่ฟ้าหงอนทอง แต่นางก็ปฏิเสธท่านมาแล้วก็เท่ากับว่าตนเองไม่มีสิทธิ์ไม่พอใจอะไรอีก แต่ถึงจะอย่างนั้นนางก็ยังกำจัดความรู้สึกแปลกๆนี้ไม่ได้เสียที

บางทีนางอาจจะไม่ได้เกลียดอะไรท่านไก่ฟ้าหรอก แต่นางแค่กลัวว่าการมีความรักมันเป็นอย่างไรเท่านั้น

พรึบ….อยู่ๆรองขุนพลของนางก็บินไปหาไก่ฟ้าหงอนทองตอนที่เธอกำลังคิดอยู่ในใจ ทำเอาใจชองจื่อหนิงสะท้านวาบ นี่นางกำลังจะไปหาไก่ฟ้าหงอนทองจริงๆงั้นหรือ

พรึบ…จื่อหนิงกางปีกออกพลางบินไปหารองขุนพลหมายจะหยุดนางเอาไว้ แต่พอมองไปข้างหน้าก็พบว่าตนเองใกล้จะถึงร่างของไก่ฟ้าหงอนทองอยู่แล้ว

“ขอโทษด้วย”ระหว่างที่นางกำลังตกตะลึงกับระยะห่างที่ใกล้ขึ้นอย่างมาก อยู่ๆไก่ฟ้าหงอนทองก็พูดบางอย่างออกมา มันกำลังขอโทษพวกลูกน้องของนางงั้นหรือ

“ในใจของข้ามีเพียงจื่อหนิงเท่านั้น ข้ารับความรู้สึกของพวกเจ้าไม่ได้หรอก”ไก่ฟ้าหงอนทองว่าพลางผละออกมาจากพวกอสูรสาว ถึงจะกลายเป็นหนุ่มเนื้อหอม แต่ไก่ฟ้าหงอนทองก็ไม่ได้ดีใจนักหรอกเพราะมันไม่ได้มีความรู้สึกรักพวกนางเลย

ตุบ….ร่างของจื่อหนิงร่อนลงมาจอดพอดี พร้อมใบหน้าแดงจัดราวกับลูกตำลึง

“ข้าละเขินแทนจริงๆนะ”รองขุนพลว่าพลางมองไปทางจื่อหนิง ตัวนางได้ยินที่ไก่ฟ้าหงอนทองพูดทุกคำ มีหรือที่จื่อหนิงที่อยู่ห่างจากนางไม่กี่ก้าวจะไม่ได้ยิน

“จื่อหนิง….”ไก่ฟ้าหงอนทองเองก็อึ้งไปเช่นกัน มันมัวแต่พยายามหนีออกมาจากวงล้อมของพวกอสูรสาวทำให้มันก็พึ่งรู้เช่นกันว่าจื่อหนิงอยู่ด้านหลังมันนี่เอง

“ข้าขอตัวนะเจ้าคะ”จื่อหนิงพูดด้วยใบหน้าแดงจัด ก่อนจะเดินไปอีกทาง เพียงแต่นางเดินไปได้ไม่กี่ก้าวนางก็หันกลับมาหาไก่ฟ้าหงอนทองอีกรอบ

“เรื่องนั้น…ข้าจะคิดดูอีกทีนะเจ้าคะ”จื่อหนิงพูดพลางเดินจากไปด้วยความรวดเร็ว แม้จะเป็นราชาเขตอสูรแต่ในด้านความรักนางแทบไม่ต่างจากสาววัยแรกแย้มที่พึ่งเคยมีรักแรกเลย

“………”ไก่ฟ้าหงอนทองนิ่งไปพลางมองแผ่นหลังของจื่อหนิงจนลับตา แบบนั้นหมายความว่ามันยังมีโอกาสใช่หรือไม่

“คิกๆ ท่านขุนพลนี่ขี่อายจริงๆด้วย”เหล่าสาวๆพากันหัวเราะออกมาด้วยท่าทางชอบใจ แน่นอนพวกนางเพียงแค่พยายามเรียกร้องความสนใจจากจื่อหนิงด้วยการเข้าหาไก่ฟ้าหงอนทองเท่านั้น อย่างน้อยก็กระตุ้นความรู้สึกหึงหวงของจื่อหนิงได้บ้าง เป็นแผนการง่ายๆที่ใครก็คิดได้ แต่จื่อหนิงที่ไม่ประสีประสาเรื่องความรักกลับติดกับเข้าอย่างจัง