บุตรอสูรบรรพกาล - ตอนที่ 379 เสียสละตนเอง

ตอนที่ 379

เสียสละตนเอง

ตูม!!! หมัดของราชสีห์เพลิงอัดเข้าใส่ร่างของนางพญาผีเสื้อเข้าอย่างจังจนร่างของนางงองุ้มไปด้านหลัง แต่ถึงจะได้ผลมากกว่าก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับนางพญาผีเสื้อนัก

“แก”นางพญาผีเสื้อหันมามองราชสีห์เพลิง นานมากแล้วตั้งแต่อสูรแมงมุมจากไปนางก็ไม่เคยได้รับบาดเจ็บแบบนี้มาก่อน ทำให้ในที่สุดสายตาของนางก็หันมามองราชสีห์เพลิงเสียที

บึมๆๆๆ ผีเสื้อเพลิงที่นางเรียกออกมาพุ่งเข้าใส่ราชสีห์เพลิงทันที แม้เพลิงที่เกิดจากการระเบิดจะทำร้ายราชสีห์เพลิงไม่ได้ แต่แรงกระแทกที่ตามมากลับทำให้ราชสีห์เพลิงรู้สึกเหมือนโดนมังกรธรณีเหยียบไม่มีผิด

ตูม!! ตูม!! ตูม!! ราชสีห์เพลิงไม่ได้สนใจอาการบาดเจ็บของตนเอง มันกัดฟันต่อยหมัดออกไปอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้มันต้องดึงความสนใจจากนางพญาผีเสื้อมาที่ตนเองก่อน

ตูม!! อยู่ๆร่างของราชสีห์เพลิงก็กระเด็นออกมาพร้อมแรงระเบิดขนาดใหญ่ นอกจากจะสร้างระเบิดในรูปแบบผีเสื้อเพลิงขนาดเล็กแล้วนางยังระเบิดตัวเองได้อีกต่างหาก

“ไป๋ไป่ หาโอกาสบินหนีไป”ราชสีห์เพลิงสั่งพลางพุ่งวาบเข้าไปโจมตีนางพญาผีเสื้ออีกครั้ง

“จะเข้ามากี่ครั้งก็เปล่าประโยชน์”นางพญาผีเสื้อคำรามพลางเรียกผีเสื้อเพลิงรอบๆให้เข้ามาโจมตีราชสีห์เพลิงที่กำลังวิ่งเข้ามา

วูบ…อยู่ๆเปลวเพลิงของผีเสื้อเพลิงก็ไหลวูบเข้าไปที่แขนของราชสีห์เพลิงเสียอย่างนั้น ก่อนที่มันจะใช้พลังที่ดูดมาต่อยใส่ร่างของนางพญาผีเสื้อเต็มแรง

“อะไรกัน…..”นางพญาผีเสื้อเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เปลวเพลิงที่นางสร้างขึ้นโดนราชสีห์เพลิงดูดเอาไปใช้ได้อย่างไร

“ท่าทางเจ้าจะเอาแต่อยู่ในหุบเขาไม่ได้ฝึกฝนเลยสินะ”ราชสีห์เพลิงว่าพลางยิ้มออกมา ราชสีห์เพลิงก่อนหน้านี้มันต้องขับเขี้ยวกับพวกอสูรในเขตอสูรผาไร้ก้นมาตลอด แถมช่วงหลังมันยังสอนไป๋จูเหวินและไป๋หลินในเรื่องต่างๆมากมาย ทั้งการหลอมยารวมทั้งฝึกฝนการหลอมอาวุธอีกต่างหาก ทำให้ราชสีห์เพลิงสามารถควบคุมเปลวเพลิงได้อย่างละเอียดอ่อนมากกว่านางพญาผีเสื้อมากมายนัก แม้แต่การดึงเปลวเพลิงของนางมาใช้ก็ยังสามารถทำได้

“อย่าลำพองให้มากนัก ถึงอย่างไรพลังของเราก็ยังห่างกันมากมายนัก”นางพญาผีเสื้อว่าพลางสลายเปลวเพลิงของตนออกไปไม้ให้ราชสีห์เพลิงดึงพลังของตนไปใช้งาน

เปรี้ยง!! ในที่สุดนางพญาผีเสื้อก็หันมาโจมตีราชสีห์เพลิงด้วยร่างกายแทน ด้วยกำลังของอสูรระดับบรรพกาลขั้นที่ 5 นั้นเป็นเรื่องธรรมดาเลยที่จะสามารถกดดันราชสีห์เพลิงเอาไว้ได้

พรึบ!! ระหว่างที่ราชสีห์เพลิงกำลังรับมือกับนางพญาผีเสื้อนั้นไป๋ไป่ที่อยู่ด้านหลังก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าเสียแล้วทำให้ราชสีห์เพลิงยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ ท่าทางไป๋ไป่จะยังบินไหวอยู่

“คิดจะหนีงั้นเหรอ”นางพญาผีเสื้อว่าพลางเตรียมตัวจะบินตามไป๋ไป่ไป

ตูม!! ราชสีห์เพลิงไม่ปล่อยให้นางตามไป๋ไป่ได้ มันโจมตีในจังหวะที่นางกำลังจะกระพือปีกพอดี

เปรี้ยง!!! เท้าของนางพญาผีเสื้อเตะอัดร่างของราชสีห์เพลิงเข้าเต็มแรง กดมันลงไปนอนกับพื้นด้วยกำลังที่เหนือกว่าอย่างมาก หากไม่โจมตีด้วยเปลวเพลิงนางก็เหนือกว่าราชสีห์เพลิงหลายเท่า

กึก……แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อนางพญาผีเสื้อคิดจะบินออกไปหาไป๋ไป่ที่ขาของนางก็โดนมือของราชสีห์เพลิงจับเอาไว้ทำให้นางต้องยกเท้าขึ้นมากระทืบร่างของราชสีห์เพลิงซ้ำๆหลายครั้ง

“ท่านน้า”ไป๋หลินเบิกตากว้างมองราชสีห์เพลิงที่ร่างอาบไปด้วยเลือดอย่างใจหาย แม้ท่านน้าจะฝืนขนาดนี้แล้วยังไม่มีท่าทีจะสู้ได้เลย

“ไป๋น้อย เราต้องหนีกันก่อน”ไป๋ไป่ว่าพลางกระพือปีกเพื่อหนีออกไปจากเขตอสูร แต่เพราะปีดของนางได้รับบาดเจ็บอย่างมากส่งผลให้การบินยากลำบากขึ้นหลายเท่าทีเดียว

เปรี้ยง!! อยู่ๆที่ปีกของไป๋หลินก็ปรากฏร่างของอสูรตนหนึ่งเข้ามาโจมตีทำให้ไป๋ไป่เสียหลักเกือบตกลงพื้น

“นายหญิง ข้าจะช่วยท่านเอง”อสูรนกที่โดนราชสีห์เพลิงโจมตีจนสลบไปเมื่อครู่พูดพลางกระพือปีกที่เหมือนจะหักอยู่ของนางด้วยท่าทีฝืนอย่างมาก

เปรี้ยง!! ความเร็วของอสูรนกลดลงไปมาก แต่เพราะปีกของไป๋ไป่เองก็บาดเจ็บทำให้นางยังโจมตีได้อยู่

เปรี้ยง….กร๊อบ!! ร่างของอสูรนกพุ่งเข้ามาชนปีกของไป๋ไป่อย่างแรงพร้อมเสียงกระดูกที่ลั่นออกมา นางดูเจ็บปวดมากที่พุ่งเข้ากระแทกปีกของไป๋ไป่ทั้งๆที่กระดูกของนางหักไปแล้ว แต่ดวงตาของนางยังคงมองไปที่นางพญาผีเสื้ออยู่ ท่าทางนางจะกลัวการลงโทษของนางพญาผีเสื้อมากกว่าตายในการต่อสู้กับศัตรูเสียอีก

“ไป๋น้อยระวัง”ไป๋ไป่พูดก่อนที่ร่างของนางจะเอียงไปด้านหนึ่ง เพราะปีกบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้วแถมยังโดนโจมตีซ้ำอีกต่างหากทำให้นางเสียสมดุลจนไม่อาจรั้งตัวเอาไว้บนท้องฟ้าได้อีกแล้ว

ตูมๆ!! ทั้งไป๋ไป่ ทั้งอสูรนกต่างก็ร่วงลงมากระแทกพื้นเข้าอย่างจัง แต่ฝ่ายที่ยิ้มออกมากลับเป็นอสูรนกเสียอย่างนั้น

“นายหญิง ข้าทำได้แล้ว”อสูรนกที่นอนอยู่บนพื้นพูดพลางพยายามลุกขึ้น แต่เพราะกระดูกของนางหักไปหลายจุดทำให้นางเคลื่อนไหวได้ยากลำบากมากทีเดียว

“ดีมาก”นางพญาผีเสื้อพูดพลางเตะร่างของราชสีห์เพลิงให้ออกห่างตนเอง

“ในที่ข้าก็จะได้ล้างแค้นเสียที”อสูรผีเสื้อยิ้มพลางเรียกผีเสื้อเพลิงออกมารอบตัวอีกครั้ง เช่นเดียวกับเหล่าอสูรมากมายที่อยู่บนเส้นทางของอสูรแมงมุม นางเองก็โดนอสูรแมงมุมเล่นงานจนเกือบตายทั้งๆที่แค่ไปขวางทางนางเท่านั้น

“ไป๋น้อย”ไป๋ไป่รีบเอาปีกของตนออกมาป้องกันการโจมตีทันที เพียงแต่ผีเสื้อเพลิงกลับไม่โจมตีเข้ามาเสียอย่างนั้น

“บอกให้หันมาทางนี้ไง”ราชสีห์เพลิงว่าพลางดูดเอาเปลวเพลิงรอบๆตัวเข้าไปสะสมทันที มันลุกขึ้นมาด้วยร่างกายที่ยับเยินอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นางพญาผีเสื้อตรงหน้าต่อให้เหล่าน้าๆของไป๋จูเหวินรุมพร้อมกันยังไม่ทราบจะชนะหรือไม่ ไม่ต้องพูดถึงราชสีห์เพลิงตนเดียวเลย

ตูม!!! ราชสีห์เพลิงทะยานเข้ามาต่อยใส่ร่างของนางพญาผึ้งอย่างแรง ก่อนจะหันไปมองอสูรนกที่นอนอยู่บนพื้น ไม่นึกเลยว่านางจะกลับมาโจมตีออีกทั้งๆที่โดนเล่นงานไปแล้ว

ตูมๆๆๆๆๆๆ!!! หมัดของราชสีห์เพลิงต่อยอักร่างของนางพญาผีเสื้ออย่างต่อเนื่อง แต่ละหมัดนั้นหากคิดความรุนแรงคงเหมือนไป๋จูเหวินปล่อยฝ่ามือเพลิงผลาญคล้อยสำนึกออกมารัวๆก็เป็นได้

“ท่านน้า พี่ไป๋ไป่”ไป๋หลินกำหมัดตนเองแน่น ระดับพลังของนางตอนนี้ช่วยอะไรทั้งสองไม่ได้เลย ทำให้นางได้แต่หลบอยู่ในปีกของไป๋ไป่กับชิงชิวและอาจูเท่านั้น

“อากกก”ราชสีห์เพลิงคำรามออกมาหลังจากโดนนางพญาผีเสื้อเตะเสียติดกำแพง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นมันก็ยังกลับมาโจมตีนางพญาผีเสื้อไม่ยอมเลิก

“ท่านราชสีห์”อาจูมองภาพตรงหน้าด้วยใบหน้าลำบากใจ ตัวนางเองก็เป็นราชาเขตอสูรหนึ่งเช่นกัน แถมระดับก็ไม่ธรรมดา ทำไมถึงได้แต่มองการต่อสู้อยู่เช่นนี้

เปรี้ยงๆๆๆ!!! กิ่งไม้จำนวนหนึ่งพุ่งเข้าใส่นางพญาผีเสื้อในทันทีพร้อมร่างของอาจูที่วิ่งเข้าไปหาราชสีห์เพลิง

“ท่านราชสีห์ อยู่นิ่งๆสักครู่เจ้าค่ะ”อาจูว่าพลางเรียกเอาต้นไม้ออกมาพันร่างของราชสีห์เพลิงเอาไว้ ต้นไม้ที่อาจูเรียกออกมาแปลกประหลาดไม่น้อย มันส่องแสงสีทองออกมาเหมือนกับพลังธาตุศักดิ์สิทธิ์ของไป๋จูเหวินไม่มีผิด แถมยังทำให้ร่างกายของราชสีห์เพลิงได้รับการเยียวยาเช่นเดียวกันอีกต่างหาก

พรึบ!!! กิ่งไม้ของอาจูโดนไฟของนางพญาผีเสื้อเผาทำลายในพริบตา ธาตุไม้ของนางแพ้ทางธาตุไฟในระดับหนึ่งอยู่แล้ว เห็นแบบนี้อาจูก็ใจหายรีบพยายามปล่อยพลังอสูรเข้าไปเร่งการรักษาของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์อย่างเร่งรีบ

“พอแล้ว”ราชสีห์เพลิงว่าพลางลุกขึ้นยืน กิ่งไม้ของอาจูหยุดนางพญาผีเสื้อไม่ได้เลย หากรอให้รักษาจนเสร็จนางต้องหันไปโจมตีไป๋หลินอย่างแน่นอน

ตูม!!! ยังไม่ไรนางพญาผีเสื้อก็ตรงเข้าไปโจมตีไป๋ไป่ที่ปกป้องไป๋หลินอยู่ทันที เพียงเตะเข้าไปครั้งเดียวปีกทั้ง 6 ข้างของไป๋ไป่ก็เปิดออกพร้อมเศษหินที่กระจายไปรอบๆ เพียงแต่ภายในปีกของไป๋ไป่นางพญาผีเสื้อกลับมองไม่เห็นอะไรเลย

“มันไปไหนแล้ว”นางพญาผีเสื้อขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ

ตูม!! ยังไม่ทันได้มองหาไป๋หลิน ร่างของราชสีห์เพลิงก็เข้ามาโจมตีนางพญาผีเสื้อเสียก่อน แม้จะไม่มากแต่ร่างกายของมันก็ฟื้นฟูขึ้นมาจากพลังของอาจูทำให้ยังสามารถยื้อกับนางพญาผีเสื้อได้อีกระยะหนึ่ง แต่ตอนนี้โอกาสรอดกลับน้อยจนน่ากลัว ไป๋ไป่คงบินไม่ได้แล้ว ปีกของนางบาดเจ็บสาหัสมากทีเดียว ส่วนความสามารถล่องหนของชิงชิวลำพังตัวชิงชิวเองจะหนีไปคนเดียวคงสามารถทำได้ แต่ไป๋หลินไม่สามารถปกปิดพลังอสูรได้นางพญาผีเสื้อคงจะตามไปได้อยู่ดี แม้จะไม่เห็นแต่โจมตีเป็นวงกว้างก็คงเจอตัวได้ไม่ยาก

“พี่ไป๋ไป่”ไป๋หลินมองไป๋ไป่ที่นอนอยู่ข้างๆด้วยท่าทีเหมือนทำอะไรไม่ถูก นี่เป็นครั้งแรกที่ไป๋หลินจนมุมขนาดนี้

“อากกกก”ราชสีห์เพลิงโดนอัดจนล้มลงพื้นอีกครั้ง อาการบาดเจ็บที่อาจูรักษาให้กลับมาเหมือนเดิมในพริบตาเดียว แถมคราวนี้นางพญาผีเสื้อมีท่าทีโมโหมาก นางกระทืบซ้ำร่างของราชสีห์เพลิงหลายรอบจนมันกระอักเลือดออกมา

“ท่านน้า”ไป๋หลินมองไปที่ราชสีห์เพลิงก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาจากดวงตาของตนเอง

“ท่านน้า”ไป๋หลินพูดออกมาอีกครั้งก่อนที่พลังทั้ง 3 สายของนางก็พรุ้งพร่านออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่

“……”นางพญาผีเสื้อสัมผัสพลังอสูรของอสูรแมงมุมได้ก็หันมามองทางไป๋หลินทันที แม้จะมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แต่พลังอสูรที่พุ่งอออกมานั้นราวกับชี้ตำแหน่งของไป๋หลินไม่มีผิด

วูบ….ดวงตาของไป๋หลินเริ่มเปลี่ยนไปช้าๆ แต่เดิมดวงตาของนางมักจะมีประกายหลากสีอยู่ตลอดเวลา แต่ยามนี้สีต่างๆกลับหายไปเหลือเพียงสีดำสนิทเท่านั้น มันคือความสามารถหนึ่งของสายเลือดแมงมุมของนาง สถานะคลั่งนั่นเอง

“องค์หญิง”ชิงชิวเห็นพลังของไป๋หลินคุ้มคลั่งขึ้นมามันก็รีบดึงตัวไป๋หลินเอาไว้ทันที

“องค์หญิงใจเย็นก่อนขอรับ”ชิงชิวว่าพลางมองไป๋หลินด้วยท่าทีเป็นห่วง ถึงนางจะปล่อยพลังออกมามากมายขนาดนี้แต่ก็เทียบไม่ได้กับศัตรูตรงหน้าเลย และในความเป็นจริงต่อให้ไป๋หลินคลั่งขึ้นมานางก็ไม่อาจต่อกรกับนางพญาผีเสื้อที่ระดับพลังห่างกันคนละโลกได้อยู่ดี

“องค์หญิง ใจเย็นก่อน”ชิงชิวว่าพลางดึงร่างของไป๋หลินกลับมา หน้าที่ของมันคือองครักษ์ของนาง แม้จะช่วยสู้ไม่ได้ แต่มันก็ไม่ยอมให้ไป๋หลินไปตายด้วยตนเองแน่ๆ ชิงชิวหลับตาแน่นกอดร่างของไป๋หลินเข้ามาแนบกายหวังให้นางสงบลง ส่วนสมองก็พลันครุ่นคิดหาทางออกจากสถานการณ์นี้ให้ได้

“ไม่เป็นไรขอรับองค์หญิง เราจะต้องรอดไปด้วยกัน”ชิงชิวว่าพลางมองไปทางนางพญาผีเสื้อ ตอนนี้นางยังโดนราชสีห์เพลิงฉุดรั้งเอาไว้ทำให้หันมาโจมตีไม่ได้

“เราจะรอกไปได้ยังไงกัน”ไป๋หลินที่เริ่มสงบลงแล้วถามพลางมองท่านน้าที่กำลังต่อสู้อยู่อย่างยากลำบาก

“ข้า….”ชิงชิวหลับตาลงช้าๆ

“พี่ไป๋ไป่ ข้าฝากองค์หญิงด้วยนะขอรับ”ชิงชิวว่าพลางเดินออกไปจากผ้าคลุมใยแมงมุม ทำให้ผ้าคลุมเสียความสามารถล่องหนไปทันที ทำให้ไป๋ไป่รีบเอาแขนมาบังร่างของไป๋หลินเอาไว้ทันที

“พี่ชิวท่านจะทำอะไร”ไป๋หลินมองไปตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ ชิงชิวถืออาวุธเดินเข้าไปหาการต่อสู้ระหว่างราชสีห์เพลิงกับนางพญาผีเสื้อเสียอย่างนั้น แม้นางพญาผีเสื้อจะมองไม่เห็นตัวมัน แต่มันจะทำออะไรได้ เพียงเข้าไปใกล้ก็อาจจะโดนนางพญาผีเสื้อเผาเอาเสียด้วยซ้ำ