บุตรอสูรบรรพกาล - ตอนที่ 585 ฝืนธรรมชาติ

ตอนที่ 585

ฝืนธรรมชาติ

“ท่านพ่อ ทำไมน้องหลินเฟยถึงได้แกล้งทำตัวเป็นผู้ชายล่ะขอรับ”ในคืนวันเดียวกันนั้นภายในโต๊ะอาหารของบ้านตระกูลชุน ชุนถัง บุตรชายคนโตของบ้านก็เอ่ยปากถามบิดาของตนที่รับหลินเฟยเข้ามาทำงานกับตนเอง

“อืม…เห็นนางบอกว่าออกมาจากครอบครัวเพราะต้องการใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียว แล้วก็มาขอทำงานกับพ่อ”ชุนเจ๋อตอบพลางกอดอกครุ่นคิด เรื่องหลินเฟยนั้นไม่น่าจะใช่ผู้ชายชุนเจ๋อเองก็คิดเหมือนกัน

“ออกมาหางานหรือเจ้าคะ นางเป็นหญิงงามเช่นนั้นแค่รอชายหนุ่มฐานะดีมาแย่งกันขอแต่งงานก็สร้างฐานะได้ไม่ยากแล้วนะเจ้าคะ”ภรรยาของชุนเจ๋อถามด้วยท่าทีสงสัย นางเป็นหญิงสาวยุคเก่าทำให้ยังคิดเรื่องหญิงสาวต้องหาสามีดีๆอยู่

“น้องหญิง ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว เดี๋ยวนี้ผู้หญิงออกมาทำงานสร้างฐานะกันเองหมดแล้ว อย่างในร้านข้าเจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือว่ามีหญิงสาวรุ่นใหม่มาทำงานกันไม่ใช่น้อย”ชุนเจ๋อตอบพลางยิ้มออกมา แม้หลินเฟยจะพึ่งเคยเจอไป๋ฟานแค่คนเดียว แต่ในชั้นแรกนั้นมีพนักงานทำงานอยู่ถึง 3 คน นอกจากนี้ในแต่ละชั้นยังมีพนักงานประจำอยู่ชั้นละ 2 คนเป็นอย่างน้อย ยกเว้นเพียงชั้น 6 ที่มีพนักงานเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีความสามารถพอ และชั้น 7 ที่พึ่งรับหลินเฟยมาดูแล

“ส่วนเรื่องที่นางปลอมตัวเป็นชายนั้นข้าก็พอเข้าใจ”ชุนเจ๋อพูดพลางถอนหายใจออกมา

“ทำไมหรือเจ้าคะท่านพ่อ”ชุนชิงที่อยู่ข้างๆถามขึ้นมาทันทีเมื่อบิดาบอกว่ารู้คำตอบ

“นางไร้พลังวิญญาณ เป็นหญิงสาวเดินทางคนเดียวมันอันตราย แถมตอนมาทำงานกับพ่อนางยังต้องทำงานอยู่ท่ามกลางผู้ชายเกือบสิบคน การที่นางทำตัวเป็นชายอาจจะสะดวกกับนางมากกว่าก็ได้”ชุนเจ๋อพูดด้วยท่าทีเข้าใจ น่าเสียดายที่ชุนเจ๋อไม่ได้เห็นตอนหลินเฟยไปอาบน้ำกับพวกคนงาน ไม่อย่างนั้นชุนเจ๋อคงทราบไปแล้วว่าแท้จริงแล้วหลินเฟยไม่ได้ปลอมตัวเป็นชายแต่อย่างไร แถมท่าทีของหลินเฟยระหว่างทำงานนั้นกลับยิ่งทำให้ชุนเจ๋อรู้สึกสงสัยเสียมากกว่า แม้หลินเฟยจะทำงานได้ดี แต่ก็เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงดีมาก เวลาขายของให้พวกผู้หญิงหลินเฟยมักจะขายได้อย่างลื่นไหลไม่มีสะดุด ราวกับทราบอยู่แล้วว่าผู้หญิงชอบของแบบไหน แถมระหว่างเดินทางหลินเฟยไม่เคยถอดเสื้อตัวนอกออกเลยแม้แต่ครั้งเดียวทั้งๆที่อากาศร้อนจนผู้มีพลังวิญญาณอยู่บ้างอย่างชุนเจ๋อยังเหงื่อออก เกรงว่าหลินเฟยคงกลัวคนอื่นจะเห็นเรือนร่างได้ชัดเจนก็เป็นได้ และที่น่าสงสัยที่สุดคือหลินเฟยผู้นี้ไม่เคยไปเที่ยวหอโคมแดงกับเหล่าคนงานคนอื่นๆเลยแม้แต่ครั้งเดียวทั้งๆที่ชุนเจ๋อก็ไม่ได้ห้ามอะไรแท้ๆ

“อย่างนี้นี่เอง บางทีนางอาจจะเคยชินกับการทำแบบนั้นก็เป็นได้”ชุนถังตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีชอบใจ หญิงสาวที่รู้จักระวังตัวแบบนี้นับว่าฉลาดไม่น้อย

“แต่พี่หลินเฟยก็ปลอมตัวได้ไม่เนียนเลยนะ คิดว่าแค่ใส่ชุดผู้ชายแล้วคนอื่นจะดูไม่ออกหรืออย่างไรกัน”ชุนชิงถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีไม่เข้าใจ อย่างนางเองแค่สวมเสื้อผ้าผู้ชายเขียนหนวดบนหน้าก็คงไม่มีใครมองว่าเป็นผู้ชายหรอก

.

.

“……”ทางฝั่งหลินเฟยนั้นหลังจากอาบน้ำอาบท่าและเตรียมตัวเข้านอนเรียบร้อยแล้วก็กลับรู้สึกเย็นหลังขึ้นมาเสียเฉยๆราวกับกับอากาศหนาวของเมืองหลวงอาณาจักรซานจะทำให้ผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับหลินเฟยหนาวได้เสียอย่างนั้น แต่ตัวมันก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรรีบเข้านอนและรอให้เวลาเช้ามาถึงในวันต่อมาทันที

“น้องหลินเฟย ยินดีด้วยนะกับการทำงานชั้น 7”ไป๋ฟานรุ่นพี่ของหลินเฟยยิ้มหวานพลางทักทายหลินเฟยทันทีที่เห็นหลินเฟยเดินเข้ามาในร้าน หลังจากนี้หน้าที่ของหลินเฟยคือทำขึ้นไปประจำการอยู่บนชั้น 7 รอให้ลูกค้ามาหาเท่านั้น เพียงแต่

“พี่ไป๋ฟาน ให้ข้าช่วยเถอะ”หลินเฟยขึ้นไปนั่งรอบนชั้น 7 ครึ่งวันก็ยังไม่มีลูกค้าขึ้นมาหา ของในชั้น 7 นั้นเป็นของมีค่าหายากสำหรับอาณาจักรซานมาก ลูกค้าที่มีกำลังซื้อมีเพียงหยิบมือเกรงว่ากว่าลูกค้าจะมาแต่ละครั้งก็ต้องใช้เวลาครึ่งเดือนเป็นอย่างน้อย ทำเอาหลินเฟยเบื่อจนไม่ทราบจะทำอะไรดี

“ไม่ได้ เจ้าเป็นพนักงานของชั้น 7 นะหากมีลูกค้ามาจะทำอย่างไร”ไป๋ฟานว่าพลางถอนหายใจออกมา งานของพนักงานชั้นสูงๆนั้นสบายจะตาย แม้แต่ชั้น 5 และ 6 ยังมีลูกค้ามาเดือนละไม่กี่ครั้ง พนักงานบนชั้นนั้นแทบจะว่างรอรับเงินเดือนเฉยๆอยู่แล้ว หากเป็นไปได้ไป๋ฟานก็อยากขึ้นไปทำหรอกแต่นางจำพวกของวิเศษชั้นบนๆไม่ไหวนี่สิ

“ลูกค้าจะมาชั้น 7 ก็ต้องผ่านชั้น 1 ไม่ใช่หรือไงขอรับ ข้ามารอต้อนรับลูกค้าที่ชั้น 1 ก็เพื่อให้ความสะดวกสบายกับลูกค้าที่จะมาชั้น 7 ไงล่ะขอรับ”หลินเฟยตอบพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา น่าเสียดายหากหลินเฟยอยากทำงานสบายๆรอรับเงินเดือนคงไปทำแบบท่านน้าจูล่งไปแล้ว แค่เข้าประชุมนานๆครั้งก็มีเงินใช้ไม่หวาดไม่ไหว แต่แบบนั้นหลินเฟยก็ไม่ทราบจะหาความสนุกให้ผ่าน 10 ปีนี้ไปได้อย่างไรนะสิ

“ไป๋ฟาน ให้น้องหลินเฟยทำตามที่ต้องการเถอะ”ขณะไป๋ฟานกำลังหาทางปฏิเสธ ที่หลังร้านก็ปรากฏร่างของคุณชายชุนถังเดินออกมาด้วยท่าทียิ้มแย้ม แม้จะไม่ใช่เจ้าของร้านแต่มันก็เป็นลูกชายเจ้าของร้านมีสิทธิ์สั่งการในร้านเช่นกัน

“งั้นก็….ตามที่คุณชายสั่งเจ้าค่ะ”ไป๋ฟานตอบพลางปล่อยให้หลินเฟยได้ทำงานอย่างที่มันขอ ความจริงที่ชั้น 1 นั้นลูกค้าก็ไม่ได้เยอะอะไร แถมวันนี้คนงานคนอื่นๆยังกลับมาช่วยงานแล้วอีกต่างหาก ทำให้รวมหลินเฟยเข้าไปด้วยก็จะมีคนทำงานอยู่ที่ชั้น 1 ร่วม 4 คนเข้าไปแล้ว

“คุณชาย ท่านมาทำอะไรหรือเจ้าคะหรือว่าต้องการของชิ้นไหนพวกเราจะหยิบให้”พนักงานสาวคนหนึ่งถามพลางเดินเข้าไปหาชุนถังด้วยท่าทีสงสัย ปกติชุนถังไม่ได้เข้าร้านบ่อยนักนอกจากจะมาหยิบของอะไรในร้าน วันนี้มันโผล่มานับว่าแปลกมาก

“ไม่หรอก วันนี้ข้ามาดูแลการทำงานเท่านั้น”ชุนถังตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีเป็นมิตร แต่คำตอบของชุนถังนั้นทำเอาสาวๆทั้ง 3 ที่เป็นพนักงานเก่าต่างมองหน้ากันด้วยท่าทีงุนงงเพราะปกติชุนถังไม่มีท่าทีแบบนี้ไม่ใช่หรือ

“งั้นเชิญคุณชายตามสบายเจ้าค่ะ”แม้จะมีเจ้านายมานั่งเฝ้าเหล่าสาวๆที่ทำงานในชั้น 1 นั้นต่างก็ไม่ได้เกร็งแต่อย่างไร เพราะพวกนางทำงานกันอย่างเป็นมืออาชีพอยู่แล้ว เพราะการต้อนรับลูกค้าแต่ละครั้งพวกนางก็ต้องพึงสำนึกไว้เสมอว่าลูกค้าที่มาร้านแบบนี้ก็มีแต่คนมีเงินทั้งนั้น พวกนางเลยไม่มีใครเสียมารยาทกับลูกค้าโดยเด็ดขาด แต่วันนี้ไม่ว่าจะมองคุณชายชุนถังกี่ครั้งเหล่าสาวๆก็มีท่าทีประหลาดใจให้เห็นอยู่ตลอด เพราะคุณชายชุนถังเอาแต่มองไปทางหลินเฟยผู้เดียวโดยไม่สนใจพนักงานคนอื่นเลย

“พี่ฟาน วันนี้คุณชายแปลกๆไปหรือเปล่า”หญิงสาวคนหนึ่งที่ดูจะเป็นคนอายุน้อยที่สุดในกลุ่มถามพลางเดินเข้าไปหาไป๋ฟานในช่วงที่ไม่มีลูกค้าเข้า

“ไม่รู้สิ คุณชายอาจจะสนใจน้องหลินเฟยก็ได้มั้ง”ไป๋ฟานตอบพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา แต่ทางด้านหลินเฟยนั้นไม่ได้หวาดระแวงอะไรเลยเพราะหลินเฟยเข้าใจว่าเจ้านายมาเฝ้าดูการทำงานของคนงานใหม่นั้นก็เป็นเรื่องปกติ เพราะหลินเฟยเข้าทำงานได้ไม่นานจะให้คุณชายชุนถังไว้ใจเลยก็คงไม่ได้

“เอ๊ะ แต่พี่หลินเฟยเป็นผู้ชายไม่ใช่หรือเจ้าคะ”หญิงสาวอีกคนขมวดคิ้วด้วยท่าทีสงสัย เพราะหลินเฟยสวมเสื้อผ้าผู้ชายแถมไป๋ฟานยังบอกอีกด้วยว่าเป็นผู้ชาย

“เรื่องนั้นข้าก็ยืนยันไม่ได้หรอก”ไป๋ฟานส่ายหน้าพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา น่าเสียดายแม้แต่นางเองก็มองไม่ออกเหมือนกันว่าหลินเฟยเป็นชายหรือหญิงกันแน่

“ท่านหลินเฟย สวัสดียามบ่ายเจ้าค่ะ”ระหว่างกำลังพูดคุยกันตามประสาหญิงสาวอยู่นั้น อยู่ๆที่หน้าร้านก็ปรากฏร่างของหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทียิ้มแย้มราวกับดอกไม้ผลิบานไม่มีผิด ท่าทางเคลิ้มๆของนางเหมือนเด็กสาวที่กำลังอยู่ในห้วงความรักไม่ผิดเพี้ยน แถมนางยังเป็นคนเดียวกับเด็กสาวที่เข้ามาหายาเมื่อวานอีกด้วย

“คุณหนูยินดีที่ได้พบขอรับ ไม่ทราบว่ายาที่ข้าแนะนำให้คราวก่อนได้ผลดีหรือไม่”หลินเฟยเห็นลูกค้าของตนเองเข้ามาในร้านก็รีบเข้าไปต้อนรับทันที ส่วนตัวหญิงสาวนั้นพอได้เห็นหลินเฟยเข้ามาต้อนรับก็ดีใจออกนอกหน้า ทำเอาสาวๆในร้านแทบจะรู้ทันทีว่าหญิงสาวที่มานั้นมีท่าทีอย่างไรกับหลินเฟย

“ยาที่ท่านหลินเฟยแนะนำให้คราวก่อนได้ผลดีมากเจ้าค่ะ ข้าเลยอยากจะมาเพื่อตอบแทนท่านหลินเฟยที่แนะนำยาดีๆให้”หญิงสาวตอบพลางยิ้มหวานด้วยท่าทีคาดหวัง สายตาเช่นนี้หลินเฟยเห็นมาบ่อยแล้ว เป็นสายตาของสาวน้อยที่กำลังหลงตนเองอยู่นั่นเอง

“ไม่จำเป็นหรอกขอรับ การแนะนำสินค้าชั้นดีเป็นงานของข้าน้อย คุณหนูไม่จำเป็นต้องตอบแทนอะไรเพิ่มเติมนอกจากค่าสินค้าเลยขอรับ”หลินเฟยตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีสุภาพ หากเป็นสมัยก่อนหลินเฟยก็จับนางมาเล่นด้วยไปแล้ว แต่หลินเฟยตอนนี้ไม่อาจใช้หัวใจอันแสนบริสุทธิ์ของนางมาเล่นสนุกได้

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรหรอกเจ้าค่ะ แค่ท่านหลินเฟยไปทานอาหารค่ำกับข้าหลังเลิกงานก็พอแล้วเจ้าค่ะ”หญิงสาวกล่าวเชิญชวนหลินเฟยด้วยท่าทีเอียงอายและน่ารักอย่างมาก ยิ่งเห็นแบบนั้นหลินเฟยยิ่งรู้สึกไม่ดีเข้าไปใหญ่

“คุณหนู ข้าน้อยขอรับไว้แค่น้ำใจของคุณหนูเท่านั้นขอรับ”หลินเฟยตอบพลางเริ่มปฏิเสธนางอย่างจริงจัง ต้องใช้เวลาหลายสิบนาทีเลยทีเดียวกว่าจะทำให้นางยอมล้มเลิกเรื่องการชวนหลินเฟยไปทานข้าวด้วยกันได้

“น้องหลินเฟย นางเป็นบุตรสาวชนชั้นสูงแถมยังสวยไม่น้อยเลย ทำไมเจ้าไม่ลองไปกับนางดูล่ะ”ไป๋ฟานถามพลางเลิกคิ้วสงสัย โอกาสดีๆแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะมีกันบ่อยๆนะ

“ไม่ดีกว่าขอรับ ข้าไม่อาจรับความรู้สึกของนางได้หรอก”หลินเฟยตอบพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา น่าเสียดายหลินเฟยไม่คิดจะคบหาใครในตอนนี้เพราะหัวใจของมันยังไม่หายเจ็บจากเรื่องก่อนหน้านี้เลย

“……..”การตอบคำถามของหลินเฟยนั้นอาจจะดูธรรมดา แต่คุณชายชุนถังนั้นกลับมองด้วยท่าทีสนใจ ไม่ว่าจะมองอย่างไรหลินเฟยก็ยิ่งแปลก แม่นางคนเมื่อครู่เป็นตัวเลือกที่ดีมาก แม้แต่ตัวชุนถังเองก็ยังเสียดายแทน ไม่มีผู้ชายคนไหนบอกปัดแม่นางคนนั้นทั้งๆที่นางทอดสะพานให้เห็นกันโต้งๆแบบนั้นแน่ๆ นอกเสียจากหลินเฟยไม่ได้ชอบผู้หญิงเพราะจริงๆแล้วหลินเฟยเป็นหญิงอย่างแน่นอน