บุตรอสูรบรรพกาล - ตอนที่ 586 เสียเปล่า

ตอนที่ 586

เสียเปล่า

“พี่ฟาน หมอนั่นมาอีกแล้ว”ขณะกำลัง ทำงานอยู่ในร้านช่วงเย็น อยู่ๆพนักงานสาวคนหนึ่งก็เดินมาหาไป๋ฟานพลางมองไปทางประตูด้วยท่าทีไม่ชอบใจนัก แม้ลูกค้าที่มายังร้านตระกูลชุนจะเป็นลูกค้ามีเงินมีชื่อเสียง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะเป็นคนดีเสียหมด

“ไม่เป็นไร ข้ารับหน้าเอง”ไป๋ฟานถอนหายใจพลางเดินไปยังหน้าร้านด้วยใบหน้าปั้นยิ้มอย่างสุดฝืน แขกที่มาในคราวนี้คือชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งกายสะอาดสะอ้านและดูสุภาพไม่น้อย หากพูดถึงเรื่องหน้าตาก็จัดว่าไม่เลวร้าย เรียกได้ว่าจัดอยู่ในหมวดหล่อก็คงได้ แถมดูจากเครื่องประดับตามร่างกายแล้วท่าทางชายหนุ่มคนนี้จะมีเงินไม่น้อยเลย

“น้องฟาน ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน”ชายหนุ่มพูดพลางเดินเข้ามาหาไป๋ฟานด้วยท่าทีดีใจ ใบหน้ายิ้มแย้มของมันทำให้หลินเฟยที่อยู่ข้างหลังรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาดราวกับได้เห็นตัวเองสมัยก่อนเลย

“คุณชายต้าน ยินดีต้อนรับเจ้าค่ะ”ไป๋ฟานฝืนยิ้มด้วยความรับผิดชอบต่องาน แม้ตนเองจะเกลียดใครก็ตามแต่หากคนๆนั้นเดินเข้ามาในร้านนางก็ต้องต้อนรับในฐานะลูกค้า ความรับผิดชอบต่องานของนางนั้นสูงมากทีเดียว

“น้องฟาน ข้าอยากจะหาซื้อของสักหลายๆชิ้น เจ้าช่วยพาข้าเดินชมร้านหน่อยได้ไหม”คุณชายต้านพูดพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีอ่อนโยน แต่มือของมันนั้นกลับโอบเข้าที่ไหล่ของไป๋ฟานราวกับเป็นคนรักของนางไม่มีผิด แน่นอนว่าพอโดนโอบไหล่เข้าไป๋ฟานก็สะดุ้งโหยงเหงื่อตกเป็นเม็ดแต่ก็ยังฝืนยิ้มเสียให้ได้ คุณชายต้านหรือจงต้านเป็นบุตรชายขุนนางใหญ่ท่านหนึ่ง นอกจากจะมีฐานะร่ำรวยและมีอำนาจแล้วตัวมันยังเป็นถึงผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณมีชื่อเสียงอันดับต้นๆของเมืองหลวง เพียงแต่เจ้าตัวมีนิสัยขี้หลีและชอบลวนลามหญิงสาวไปทั่ว พนักงานทั้ง 3 คนของชั้น 1 นั้นต่างโดนมันทำเช่นนี้ใส่ทุกคน ทำเอาพวกนางต่างรังเกียจเจ้าหนุ่มมือปลาหมึกคนนี้กันถ้วนหน้า

“งั้นเชิญคุณชายนั่งก่อนเจ้าค่ะ ข้าจะให้น้องๆนำสินค้ามาให้ท่านดู”ไป๋ฟานพยายามหลีกเลี่ยงโดยให้อีกฝ่ายนั่งรอ แต่เป้าหมายของจงต้านไม่ใช่การมาซื้อของอยู่แล้ว

“ไม่เป็นไร ข้าอยากเดินดูทีละชิ้นๆเลย”จงต้านตอบพลางกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น แถมมือไม้ยังเริ่มลามไปที่เอวของไป๋ฟานอีกต่างหากทำเอานางแทบจะระเบิดออกมาให้ได้ แต่ดูเหมือนวันนี้จงต้านจะได้ใจเป็นพิเศษเพราะมือของมันไม่หยุดอยู่แค่ที่เอวเสียแล้ว

“ว้าย…”ไป๋ฟานร้องออกมาด้วยท่าทีตกใจเมื่อมือของจงต้านจับไปที่บั้นท้ายของตนเอง นางรีบผลักจงต้านออกแต่เพราะมันเป็นผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณทำให้นางไม่สามารถสู้แรงจงต้านได้เลย

“เจ้า….”คุณชายชุนถังที่นั่งอยู่ในร้านด้วยเดินออกมาดูเพราะเสียงของไป๋ฟาน ทันทีที่เห็นจงต้านกำลังลวนลามนางชุนถังก็เตรียมตัวจะเข้าไปห้ามทันที แม้อีกฝ่ายจะเป็นบุตรชายขุนนางแต่ร้านของมันไม่ใช่สถานเริงรมย์จะมาทำแบบนี้ได้อย่างไร เพียงแต่….

หมับ…

“คุณชาย ท่านทำแบบนี้เกรงว่าจะไม่เหมาะนะขอรับ”หลินเฟยที่อยู่ในร้านแต่แรกเห็นว่าจงต้านผู้นี้ชักจะลามปามเกินไปแล้ว ต้องถอนคำพูดก่อนหน้านี้ในใจตนเองเสีย จงต้านผู้นี้ไม่เหมือนตนเองในอดีตเลยเพราะแม้แต่หลินเฟยก็ยังไม่ลวนลามหญิงสาวที่ไม่ยินยอมเช่นนี้

“โอ้ พนักงานใหม่งั้นหรือ เจ้าสวยดีนี่นา”จงต้านไม่สนใจคำต่อว่าของหลินเฟยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามมันกลับผละออกจากไป๋ฟานแล้วโน้มตัวเข้าไปหาหลินเฟยแทนจนลืมเรื่องที่หลินเฟยพึ่งกระชากมือของมันออกมาจากตัวไป๋ฟานเสียสนิท

“คุณชาย ข้าเข้าใจท่านนะ”หลินเฟยถอนหายใจออกมากับท่าทีของจงต้าน ผู้ชายหล่อรวยมีอำนาจก็มีไม่น้อยที่หลงระเริงเช่นนี้ แน่นอนว่าหลินเฟยเองก็เคยเป็นเพียงแต่ไม่ค่อยจะมีสาวๆคนไหนต่อต้านหลินเฟยเท่านั้น

“แต่ท่านต้องเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงบ้าง ไม่ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนต้องตอบสนองท่านนะขอรับ”หลินเฟยว่าพลางยืนจ้องมองจงต้านด้วยท่าทีแข็งกระด้าง แต่ท่าทางเช่นนั้นกลับทำให้ชุนถังที่อยู่ด้านหลังมองตาค้าง ตัวมันเข้าใจว่าหลินเฟยเป็นหญิง และการที่หญิงสาวสักคนจะยืนเพียงผู้ชายตัวโตกว่าอย่างจงต้านนั้นก็เป็นเรื่องแปลกมาก ยิ่งจงต้านมีพลังวิญญาณด้วยแล้วคนไร้พลังวิญญาณแบบหลินเฟยน่าจะต้องหวาดกลัวสิ

“เจ้ากล้าสั่งสอนข้างั้นหรือ”จงต้านหุบยิ้มลงพลางมองหลินเฟยด้วยท่าทีขุ่นเคือง สำหรับบางคนการสั่งสอนกลับกลายเป็นคำดูถูกไปเสียอย่างนั้น แถมมือจงต้านยังง้างขึ้นเหมือนจะตบหลินเฟยอีกต่างหาก

“น้องหลินเฟย”ชุนถังเห็นเช่นนั้นก็ใจหายวาบ จงต้านเป็นผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับสูงสุด แค่ตบเบาก็ฆ่าคนธรรมดาได้แล้ว ขืนหลินเฟยรับเข้ามีหวังแย่แน่

ผลัก!!

เพราะหลินเฟยไม่มีท่าทีจะหลบ ชุนถังก็เลยวิ่งเข้าไปขวางเอาไว้ แต่น่าเสียดายคุณชายชุนถังนั้นไม่ได้มีพลังวิญญาณมากมายอะไร โดนฝ่ามือของจงต้านเข้าไปก็ถึงกับล้มกระแทกพื้นอย่างจัง แถมมันยังโดนตบจนเลือดกบปากอีกต่างหาก

“คุณชาย”เหล่าพนักงานในร้านเห็นแบบนั้นก็ทำหน้าตกใจรีบเข้าไปดูอาการของคุณชายชุนถังทันทีแม้แต่ตัวหลินเฟยเองยังเข้าไปดูว่าคุณชายชุนถังเป็นอย่างไรบ้าง เจ้าจงต้านนั้นพลังวิญญาณระดับก่อกำเนิดพลังเซียนเท่านั้น ขืนตบลงมาบนหน้าหลินเฟยละก็มือของมันต้องได้รับบาดเจ็บแน่ๆ เรียกได้ว่าชุนถังเข้ามารับฝ่ามือแทนนอกจากจะเสียเปล่าแล้วยังทำเอาหลินเฟยอดมองมันด้วยสายตาเหนื่อยใจไม่ได้

“ขะ ข้าไม่เป็นไร พวกเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”คุณชายชุนถังตอบพลางเช็ดเลือดออกจากมุมปาก มันยิ้มออกมาน้อยๆพลางมองไปทางหลินเฟยที่กำลังมองมาทางตนเช่นกัน ท่าทีเหนื่อยใจของหลินเฟยยามนี้ในสายตาชุนถังกลับมองว่าหลินเฟยกำลังมองมาทางตนเองด้วยท่าทีสงสารเสียอย่างนั้น

“คุณชาย ทำแบบนี้ไม่ถูกนะขอรับ”ชุนถังว่าพลางจ้องมองจงต้านด้วยท่าทีเอาเรื่อง หากตบพนักงานของร้านก็ว่าไปอย่าง แต่ตบบุตรชายเจ้าของร้านตระกูลชุนเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องที่จงต้านจะรับผิดชอบได้ ร้านของชุนเจ๋อนั้นมีลูกค้ารายใหญ่หลายคน แม้แต่บิดาของจงต้านก็เป็นลูกค้าของชั้น 6 เช่นกัน ทำให้ชุนเจ๋อมีคนรู้จักเป็นคนใหญ่คนโตไม่น้อย หากชุนเจ๋อจะเอาเรื่องแม้จะต้องลงแรงมากหน่อยก็คงเอาเรื่องจงต้านได้

“พนักงานของเจ้าลามปามข้า ข้าก็แค่จะสั่งสอนนางเท่านั้น”จงต้านลดมือลงพร้อมแก้ตัวออกมาทันที

“ไม่เลย ข้าดูอยู่ตลอดเห็นได้ชัดว่านางทำถูกแล้ว และสิ่งที่นางสอนท่านก็เป็นเรื่องจริงทั้งหมด”ชุนถังตอบพลางเดินเข้าไปยืนขวางระหว่างจงต้านกับหลินเฟยทันที แม้มันจะสู้ไม่ได้แต่อย่างน้อยก็พอจะมีพลังวิญญาณสู้ได้บ้าง

“เจ้าจะบอกว่าเจ้าเห็นด้วยกับสิ่งที่นางเสียมารยาทกับข้า หรือว่าร้านเจ้าสนับสนุนให้พนักงานต่อว่าลูกค้างั้นหรือ”คุณชายจงต้านว่าพลางกำหมัดแน่น แม้จะรู้ว่าร้านตระกูลชุนไม่ธรรมดา แต่ตัวจงต้านก็ไม่ยอมลดราวาศอกเช่นกัน

“หากพนักงานของข้าทำถูก ข้าย่อมสนับสนุนขอรับ”ชุนถังตอบด้วยท่าทีหนักแน่น ต่อให้คนที่จะโดนตบไม่ใช่หลินเฟยมันก็จะยืนยันเช่นนี้เหมือนกัน

“หึ…วันนี้นับว่าได้รู้ธาตุแท้ของร้านเจ้าแล้ว ข้าจะบอกเรื่องนี้กับท่านพ่อและจะไม่มาซื้อของร้านเจ้าอีก”จงต้านกัดฟันกรอดก่อนจะหันหลังเดินจากไป แต่ถึงอย่างนั้นชุนถังก็ไม่ได้มีท่าทีเดือดร้อนแต่อย่างไรเพราะของที่ร้านมันขายนั้นไม่ใช่ของที่จะหาได้ทั่วไป จงเถ่าบิดาของจงต้านจะไม่ซื้อของร้านมันก็ได้แต่อย่าหวังเลยว่าจะหาของแบบร้านมันได้จากร้านอื่นในเมืองหลวง

ตุบ….

“คุณชาย…”ทันทีที่จงต้านเดินออกจากร้านไป ชุนถังก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ด้วยท่าทีหมดแรงทันที แม้จงต้านจะทำอะไรร้านมันไม่ได้ แต่หากมันเสียสติอาละวาดขึ้นมาตัวชุนถังก็คงเจ็บหนักไปแล้ว

“……”หลินเฟยเห็นชุนถังรับฝ่ามือแทนตน แม้จะไม่ได้ช่วยอะไรก็ตามแต่ก็นับว่าเป็นความผิดของหลินเฟยส่วนหนึ่ง ตัวหลินเฟยนั้นจึงมองบาดแผลของจงต้านด้วยดวงตาสีเขียวก่อนจะเดินเข้าไปในร้านและหยิบยาที่ต้องใช้ออกมา

“คุณชาย ทายาก่อนขอรับ”หลินเฟยพูดพลางก้มลงนำยาทาไปทาที่มุมปากของชุนถัง ตัวหลินเฟยนั้นเคยชินอยู่แล้วเพราะมันเคยรักษาคนมาไม่น้อยเหมือนกัน แต่ชุนถังนั้นกลับตั้งตัวไม่ทัน อยู่ๆหลินเฟยก็ใช้นิ้วทายาให้มันทำเอาชุนถังได้แต่ชะงักนั่งเกร็งอยู่บนเก้าอี้เหมือนทำอะไรไม่ถูก

ใบหน้าของหลินเฟยยามนี้ใกล้กับมันมาก ทำให้เห็นได้ถึงความงามของหลินเฟยชัดเจนยิ่งขึ้น นอกจากรูปหน้าจะไร้ที่ติแล้ว ผิวของหลินเฟยยังขาวสวยละเอียดอ่อนจนน่าหลงใหล แถมตัวของหลินเฟยยังมีกลิ่นหอมโชยออกมาอีกต่างหาก นี่นางใช้เครื่องหอมด้วยงั้นหรือ แบบนี้มันจะปลอมตัวไม่เนียนเกินไปแล้ว ผู้ชายที่ไหนพกเครื่องหอมกัน นางช่างประมาทเลินเล่อจริงๆ

“ขะ ขอบใจ”ชุนถังหน้าแดงระเรื่อพลางตอบขอบคุณหลินเฟยที่ช่วยทายาให้ ยามนี้มันไม่กล้าสบตาหลินเฟยตรงๆเสียด้วยซ้ำ

“ข้าต่างหากขอรับที่ต้องขอบคุณท่าน ข้าเชื่อว่าพนักงานทุกคนในร้านต้องชื่นชมท่านแน่ๆที่ท่านออกตัวให้ขนาดนี้”หลินเฟยตอบพลางยิ้มออกมาบางๆ ตัวมันไม่ได้คิดมากอะไรเลย และไม่ได้รู้ตัวด้วยว่าตนเองพึ่งทำอะไรลงไป

“งะ งั้นหรือ”ชุนถังยิ้มเจื่อนๆออกมาพลางมองไปยังพนักงานคนอื่นๆ ทั้งไป๋ฟานและสองสาวที่เหลือต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย พวกนางทนกับจงต้านมานานหลายเดือนแล้วทำให้พวกนางดีใจกันมากที่ชุนถังออกตัวปกป้องเช่นนี้ เรียกได้ว่าได้ใจลูกน้องไปเต็มๆเลยทีเดียว

“พวกเจ้าปิดร้านเถอะ ข้าจะไปรายงานท่านพ่อเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก็รีบกลับบ้านทันทีห้ามแวะที่ไหนนะ”ชุนถังลุกขึ้นยืนพลางบอกให้ปิดร้านเสีย เพราะไม่ทราบว่าจงต้านจะเกิดบ้าพาคนมาบุกร้านหรือเปล่า หากมันมาชุนถังก็ต้องเตรียมรับมือไว้ก่อนและมันก็ไม่อยากให้พนักงานของมันมาโดนลูกหลงด้วย

“เจ้าค่ะ”เหล่าพนักงานตบรับคำก่อนจะแยกย้ายไปเก็บร้านทันที ส่วนชุนถังนั้นก็รีบออกหลังร้านไปรายงานบิดาของตนตามที่บอก

“นี่หลินเฟย เจ้าใส่เครื่องหอมด้วยงั้นหรือ”ระหว่างกำลังเก็บร้านอยู่นั้น ไป๋ฟานก็เอ่ยถามขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัย ก่อนหน้านี้หลินเฟยเข้ามาทายาให้คุณชายพวกนางก็อยู่ใกล้ๆ ทำให้ได้กลิ่นเครื่องหอมออกมาจากตัวหลินเฟยเช่นกัน

“ขอรับ มันเป็นของที่ท่านปู่สั่งให้ข้าพกติดตัวเอาไว้ขอรับ”หลินเฟยตอบพลางหยิบถุงเครื่องหอมออกมาให้ไป๋ฟานดู นี่คือหนึ่งในบทลงโทษที่หลินเฟยต้องรับ เครื่องหอมลบล้างกลิ่นอายของตระกูลไป๋นั่นเอง มีเจ้านี่อยู่หลินเฟยก็ไม่สามารถสั่งการอสูรได้ เรียกได้ว่าไม่สามารถใช้ความสามารถของตระกูลไป๋ได้นั่นเอง