บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน - บทที่ 330 อาจารย์เขาโหดเพียงใด เจ้าไม่รู้หรอก

บทที่ 330 อาจารย์เขาโหดเพียงใด เจ้าไม่รู้หรอก

หุบเหวสิ้นหวัง เขตที่อยู่อาศัยของเผ่าคุนทะเลอุดร

ที่นี่มีแต่หุบเหวยักษ์ลึกไม่เห็นก้นทุกแห่ง ไม่เห็นแสงตะวันตลอดทั้งปี

เผ่าคุนสุญตาอาศัยอยู่ที่นี่ อีกทั้งยังปกครองเขตแดนในระยะหลายสิบล้านลี้อย่างมั่นคง

ในทะเลอุดร เผ่าคุนสุญตามีฐานะรองจากเกาะมังกรดำเท่านั้น เทียบเท่ากับขุมอำนาจระดับแดนศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนบูรพา อีกทั้งยังเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่สุดยอด

“ท่านพ่อ ข้าอับอายเหลือเกิน! เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้ ให้ข้าตายให้มันจบๆ ไปเถอะ! วิชาคุนเผิง วิชาคุนเผิง! มันอยู่ตรงหน้าลูกแล้วแท้ๆ แต่ว่าข้า…แต่ว่าข้าช้าไป ท่วงทำนองเทพของผาหยกมรดกวิชาเหือดแห้งไปแล้ว ตระหนักอะไรไม่ได้เลย ยากเกินไป มันยากเกินไป!”

มีร่างหนึ่งลอยอยู่ในอ่างปลาสีมรกตสูงสามจั้ง

มันมีขนาดราวๆ ผู้ใหญ่ มีเกล็ดสีดำเมี่ยมทั้งตัวเหมือนกับปลาใหญ่ แต่ศีรษะกลับไม่ใช่ปลา แต่คล้ายกับอินทรีใหญ่อย่างยิ่ง

ตอนนี้ในดวงตามันมีหยดน้ำตา เหมือนจะผสมกับของเหลววิญญาณในอ่างปลาเป็นหนึ่งเดียว

บุรุษวัยกลางคนชุดคลุมดำสูงใหญ่คนหนึ่งยืนอยู่หน้าอินทรีปลาตัวนี้ ทั่วร่างเขาเปล่งแสงหม่นจางๆ

เขายืนอยู่ตรงนั้นตามใจ เหมือนกับหลอมรวมกับมวลอากาศรอบตัวอย่างสมบูรณ์ หมื่นฤทธิ์ไม่ปนเปื้อนกาย อยู่ในจุดที่ไร้พ่ายมาโดยกำเนิด

คนนี้ ก็คือเจ้าเผ่าของเผ่าคุนสุญตารุ่นปัจจุบัน…คุนซวี

ในเจ้าเผ่ารุ่นก่อนของเผ่าคุนสุญตา คุนซวีคือหนึ่งในผู้ที่มีพรสวรรค์สูงสุด

หากไม่เช่นนั้น เขาคงไม่มีทางพิสูจน์มรรคเป็นผู้อริยะได้ก่อนอายุสองพันปี อีกทั้งยังเป็นผู้แข็งแกร่งในผู้อริยะ

ไม่เช่นนั้นคงไม่มีทางกำราบโอรสสวรรค์เผ่าคุนมากมาย มานั่งตำแหน่งเจ้าเผ่าได้อย่างมั่นคง ต้องรู้ว่าคุนยักษ์พวกนั้นไม่ได้จะปกครองกันได้ง่ายๆ

ราชาเทพคุนมองร่างในอ่างปลา นั่นคือบุตรชายคนเดียวของเขา และเป็นโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดของเผ่าคุนตอนนี้ คุนหมิง

เมื่อหลายเดือนก่อนคุนหมิงพบตำหนักเทพคุนเผิงกับวิชาคุนเผิงในตำนานในเขตทะเลเบิกฟ้า

เดิมทีนี่เป็นเรื่องดี แต่หน้าผาหยกคุนเผิงที่บันทึกวิชาคุนเผิงไว้ ไม่รู้ว่าโดนใครชิงเอาไปก่อน ท่วงทำนองเทพความหมายแห่งมรรคเสียไปเจ็ดแปดส่วน

ท่วงทำนองเทพที่เหลืออยู่เล็กน้อยนั้นไม่มีค่าอะไร ทำให้คนจะกินก็ไร้รสชาติ จะทิ้งก็เสียดาย

หากเป็นคนอื่น ตระหนักไม่ได้ก็ช่าง อย่างมากก็แค่กลับ

ทว่าตนเป็นนายน้อยของเผ่าคุนสุญตา คุนหมิงจึงยึดมั่นใจวิชาคุนเผิงมากจริงๆ

เขานั่งตระหนักอยู่ตรงหน้าผาหยกคุนเผิงนั้นหลายเดือน ฝืนให้ตัวเองตระหนักวิชาคุนเผิงนั้น

สุดท้าย เขาก็ฝืนกระตุ้นวิชาคุนเผิงนั้นหมายจะกลายเป็นเผิง แต่ผลก็เป็นที่ประจักษ์ชัดเจน ธาตุไฟเข้าแทรกกลายเป็นนกปลา

อืม จะเรียกว่าคุนนกก็ได้

……

ถ้าถามว่าการเปลี่ยนร่างของคุนหมิงล้มเหลวทั้งหมดหรือไม่ ก็ไม่ได้ถือว่าล้มเหลวทั้งหมด

ถึงอย่างไรคุนยักษ์กลายเป็นเผิง ก็ค่อยๆ เริ่มเปลี่ยนจากศีรษะจริงๆ ขั้นตอนของคุนหมิงไม่ผิดพลาด

แต่ที่น่าเขินอายคือบทแปลงกายเผิงในวิชาคุนเผิงที่เขาตระหนักขาดหายมากเกินไป ทำให้เขาแปลงได้เพียงศีรษะแล้วก็ไปต่อไม่ได้

และที่น่าเขินกว่านั้นคือเขาแปลงกลับมาเป็นคุนไม่ได้ ได้แต่อยู่ในสภาพครึ่งปลาครึ่งนกอย่างนี้

นี่มันน่าปวดไข่ชะมัด!

แม้คุนหมิงจะใช้วิชาบังตา เปลี่ยนตัวเองกลับมาเป็นร่างมนุษย์ได้ แต่เวลาต่อสู้หรือตอนที่คนอื่นใช้วิชาจำพวกตรวจสอบเจ้า ก็จะเห็นร่างจริงของเจ้า

ถึงตอนนั้นคุนคุนมีศีรษะเป็นนกใหญ่ คงไม่งดงามเอาเสียเลย ข้าคือนายน้อยเผ่าคุนสุญตาผู้ยิ่งใหญ่ คิดว่าไม่มีเกียรติรึ หากแพร่งพรายออกไปจะเป็นคุนต่อไปได้อย่างไร

“ท่านพ่อ ข้าควรทำอย่างไรดี หรือจากนี้ข้าจะต้องอยู่ในสภาพนี้ต่อไป”

เมื่อสัมผัสได้ว่าคุนหมิงในอ่างปลาเหมือนอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตาแล้ว ราชาเทพคุนก็มุมปากกระตุกขึ้นมา

เขาควักทรัพย์สินในบ้านอย่างเหลววิญญาณของตนมาให้บุตรชายที่รักแช่ ก็เพราะอยากใช้พลังของของเหลววิญญาณทำให้คุนหมิงทะลวงปราการนั้น กลายเป็นเผิงให้สำเร็จ

แต่ผลก็ชัดเจนมาก เขาล้มเหลว

การที่คุนสุญตาจะกลายเป็นเผิงไม่ใช่แค่ต้องมีพลังงานเพียงพอก็ทำได้ ในนั้นยังโยงไปถึงการเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อนและลี้ลับอย่างยิ่ง มีเพียงต้องเข้าใจบทแปลงกายเผิงในวิชาคุนเผิงอย่างถ่องแท้เท่านั้น

แต่ตอนนี้วิชาคุนเผิงหายสาบสูญไป สถานการณ์ของคุนหมิงตอนนี้ไม่สู้ดีเลย

ตอนนี้เอง มวลอากาศเกิดคลื่นขึ้นช้าๆ ก่อนปรากฏร่างคนหลายคนกลางวิหารใหญ่

คนพวกนี้ก็คือผู้อาวุโสเผ่าคุนพวกนั้นที่สะกดรอยตามเสิ่นเทียน ตอนนี้แววตาพวกเขาเต็มไปด้วยความพ่ายแพ้

“เรียนเจ้าเผ่า ตรวจสอบได้แล้วว่าคนที่ตระหนักวิชาคุนเผิงไปก่อนนายน้อยคือเทพเซียนที่ใด”

…..

อ้อ…ราชาเทพคุนหันมามอง ดวงตาลึกล้ำขยับประกาย “เป็นใคร”

ผู้อาวุโสหนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้น “พวกเราเห็นบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์คนใหม่เสิ่นเทียนสำแดงวิชาคุนเผิงเดินทางไปในรอบนอกเขตทะเลเบิกฟ้าขอรับ

น่าเสียดายก็แต่เจ้าเด็กนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ ไม่อยากเชื่อว่าจะชำนาญวิชาอำพรางพลังบางอย่าง มุดเข้าไปในก้นทะเลซ่อนตัวอยู่หลายวัน ไม่โผล่หน้าออกมาเลย พวกข้าก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยได้แต่กลับมาเรียนเจ้าเผ่าก่อน”

แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์รึ

แสงอ่อนบนผิวกายคุนซวีสั่นไหวเล็กน้อย “ศิษย์ของฉู่หรงเหอกับจางหลงหยวนรึ”

ผู้อาวุโสอีกคนพยักหน้า “ขอรับ เป็นศิษย์ของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จางหลงหยวน กับอีแค่บุตรศักดิ์สิทธิ์ดินแดนบูรพาตัวเล็กๆ กลับมาถึงทะเลอุดร ทั้งยังกล้าแย่งวิชาคุนเผิงของเผ่าเราอีก ท่านเจ้าเผ่า ถ้าไม่เช่นนั้นเราก็ไปให้สุดเลยเถอะ…”

ผู้อาวุโสคนนั้นพูดพลางทำท่าทางเอามือปาดคอ

ราชาเทพคุนมุมปากกระตุกนิดๆ ใบหน้ามืดลงเล็กน้อย “เจ้าโง่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าหนูนี่มีคนหนุนหลังตั้งมากมายเท่าไร”

ผู้อาวุโสไม่เข้าใจ “ข้างหลังเขาไม่ได้มีแค่จางหลงหยวนกับฉู่หรงเหอรึ! ฉู่หรงเหอพิการไปนานแล้ว จางหลงหยวนก็เป็นเพียงผู้อริยะใหม่ เผ่าเรามีผู้อริยะตั้งเยอะ หรือต้องกลัวแดนศักดิ์สิทธิ์บ้านนอกเล็กจ้อยกัน

เจ้าเผ่า ตอนนั้นท่านเคยสู้กับจางหลงหยวนเจ็ดวันเจ็ดคืนก็ยังตัดสินแพ้ชนะไม่ได้ไม่ใช่รึ ถ้าเอาวิชาคุนเผิงกลับมาได้ ท่านจะมีศักยภาพเพิ่มขึ้นอย่างมาก ถึงตอนนั้นไฉนจะต้อง…”

ผู้อาวุโสยังพูดไม่จบก็โดนเสียงหึขัด “หุบปาก!”

ก่อนจะเห็นราชาเทพคุนเอาสองมือไพล่หลัง ใบหน้ามีความยิ่งใหญ่ถูกต้องชอบธรรม “เผ่าคุนเราเป็นหนึ่งในเผ่าสองเผ่าที่สูงศักดิ์ที่สุดในทะเลอุดร จะไปรังแกคนที่อ่อนแอกว่าได้อย่างไร หากหมิงเอ๋อร์ออกมือเอาชนะเสิ่นเทียนกระทั่งสังหาร นำวิชาคุนเผิงกลับมาได้ นั่นคือเกียรติยศของหมิงเอ๋อร์

แต่หากผู้อาวุโสระดับผู้สูงศักดิ์สวรรค์อย่างพวกเจ้าออกมือ สังหารเจ้าหนูนี่จริงๆ ชิงวิชาคุนเผิงกลับมา เช่นนั้นคงกลายเป็นเรื่องตลกของห้าดินแดน”

ผู้อาวุโสคนนั้นพูดด้วยสีหน้าไม่ยอม “แต่ว่าวิชาคุนเผิงสำคัญมาก ข้าว่าเราใช้อุบายพิเศษเพื่อมันได้”

ราชาเทพคุนทำเสียงหึ “ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความภูมิใจและศักดิ์ศรีของเผ่าคุน ต่อให้เป็นวิชาคุนเผิงก็ตาม”

เมื่อเอ่ยจบ ก็ปรากฏเงามายาคุนยักษ์หมื่นจั้งลอยขึ้นมาข้างหลังเขา

อำนาจคุกคามมหาศาลหมุนม้วนไปในเขตทะเลสิบล้านลี้ ทำให้เผ่าทะเลมากมายสั่นกลัว

คุนซวีเอ่ยอย่างเฉยชา “บอกต่อคำสั่งข้าไป เผ่าคุนเป็นพันธมิตรกับแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาหลายรุ่น ข้ากับเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ยังเป็นสหายสนิทกัน บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาเป็นแขกที่ทะเลอุดร ก็ต้องต้อนรับเป็นธรรมดา

ส่งป้ายคำสั่งคุนสุญตาไปเชิญบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาเป็นแขกที่หุบเหวสิ้นหวัง ทุกเผ่าในทะเลอุดรร่วมเป็นพยาน ต่อให้ต้องนำวิชาคุนเผิงกลับมา ข้าก็ต้องเอากลับมาอย่างถูกต้อง”

……

เห็นได้ชัดมากกว่า แม้ราชาเทพคุนรุ่นนี้จะหนุ่มมาก แต่มีอำนาจในเผ่าคุนสุญตาไม่ใช่น้อย

หลังจากเขาประกาศคำสั่งออกไปอย่างเป็นทางการ แม้เหล่าผู้อาวุโสพวกนั้นจะไม่ยอมอยู่ในใจ แต่ก็ต้องจำใจเอ่ยลาไป เตรียมปฏิบัติตามคำสั่ง

เมื่อผู้อาวุโสทั้งหมดถอยไปแล้ว คุนหมิงในอ่างปลาเอ่ยถาม “ท่านพ่อหลักแหลม นี่ท่านเตรียมจะจัดงานเลี้ยงหงเหมิน[1]ในหุบเหวสิ้นหวังรึ”

ราชาเทพคุนทำเสียงขึ้นจมูก “งานเลี้ยงหงเหมินอะไร ไม่รู้ว่าวันๆ ในสมองเจ้าคิดอะไรอยู่ แม้แต่ระดับผ่านเทวะยังไปไม่ถึงก็รู้จักชิงรักหักสวาทแล้ว ถ้าพ่อไม่ระวัง เจ้าคงได้ผูกอาฆาตกับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ไปแล้ว เจ้ารู้หรือไม่ว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เป็นอย่างไร รู้ศักยภาพเขาหรือไม่ รู้ว่าเขามีกลอุบายอะไรบ้างหรือไม่”

คุนหมิงแบะปาก “ก็แค่บุตรศักดิ์สิทธิ์เผ่ามนุษย์ โชคดีแย่งตระหนักวิชาคุนเผิงไปก่อนลูกเท่านั้น เจ๋งตรงไหนกัน หากไม่ใช่เพราะลูกแปลงร่างมีปัญหา ไม่สะดวกออกหน้า ต่อให้มีศักยภาพเดิมก็ปราบเขาได้”

ราชาเทพคุนหัวเราะเยาะ “เจ้าเด็กดวงซวยนี่ เปลี่ยนเป็นหัวนกแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะยังโง่เหมือนเดิม”

ราชาเทพคุนพูดพร้อมกับโยนป้ายหยกชิ้นหนึ่งออกไป “นี่คือข้อมูลเกี่ยวกับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ที่พ่อให้คนทางฝั่งเผ่าเทพหมึกยักษ์กับเผ่ามังกรสืบมาเป็นพิเศษ เจ้าดูเอาเองเถอะ”

ราชาเทพคุนยิ่งพูดหน้ายิ่งมืดลง “ดูให้ดีๆ บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียน ได้รับขนานนามว่าบุรุษที่รูปงามที่สุดในดินแดนบูรพา อายุสิบหกปี กำเนิดในอาณาจักรแห่งหนึ่งในโลกธรรมดา ดวงชะตาผิดพลาดมาตั้งแต่เยาว์วัย ถูกมองว่าเป็นดาวเคราะห์ร้าย ทว่าเมื่อปีก่อนพลันเปลี่ยนดวงชะตา เหมือนกับมีสวรรค์ดูแล

เปิดหินแร่วิญญาณ ได้เปลี่ยนร่างแปลงทัณฑ์สวรรค์อันเป็นบทต้องห้ามที่หายสาบสูญไปเมื่อหมื่นปีก่อนของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ ไปสนามรบบรรพกาล จัดผลัดจับผลูนำอาวุธเทพสูงสุดหอคอยเทพสงครามกลับมา เจ้ารู้หรือไม่ว่านี่เรียกว่าอะไร นี่เรียกว่ารูปแบบชะตามังกรซ่อนทะยานฟ้า คือบุตรแห่งโชคสูงสุดที่แท้จริง”

คุนหมิงมุมปากกระตุกนิดๆ ก่อนจะบ่มพึมพำ “จะลึกลับอะไรเช่นนั้น ท่านพ่อมองว่าเจ้านี่วิเศษเกินไปหน่อยกระมัง!”

ราชาเทพคุนทำเสียงหึ “เหตุใดข้าถึงให้กำเนิดคนไร้สมองอย่างเจ้ากันได้นะ”

…….

ราชาเทพคุนพูดอย่างเฉยชา “เจ้าดูให้ดีๆ หลังจากเสิ่นเทียนเข้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ คนที่เป็นศัตรูกับเจ้าเด็กนี่ ภายหลังเป็นอย่างไรบ้าง

ศิษย์พี่ใหญ่แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ฟางฉางเคยเป็นศัตรูกับเขา ปรากฏว่าทะลวงแก่นพลังทองรอบเก้าล้มเหลว แก่นพลังทองร้าว

บุตรศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือเฉินจงเทียนเคยเป็นศัตรูกับเขา ปรากฏว่าโกรธจนดวงจิตดรุณแทบแตก

บุตรศักดิ์สิทธิ์เคหาสน์ม่วงฉีเซ่าเสวียนก็เคยเป็นศัตรูกับเขา ปรากฏว่าแพ้ให้กับเสิ่นเทียนในกระบวนท่าเดียวต่อหน้าทุกคน หลังมาถึงทะเลอุดรก็ทุบแก่นเป็นดรุณ ดวงจิตดรุณเกือบโดนแดนพลังทองตัวเองบีบตาย ทุกเรื่องราวพวกนี้ เจ้าลองส่องกระจกดูสภาพผีของเจ้าในตอนนี้สิ ไม่รู้สึกคุ้นตารึ”

ตึง~

คำพูดของราชาเทพคุนเหมือนกับระฆังเทพปลุกตื่นดังข้างหูคุนหมิง

เขาพูดด้วยใบหน้ามืดทะมึน “หรือที่ข้าธาตุไฟเข้าแทรกครั้งนี้เป็นเพราะเจ้าเด็กนั่นวางอุบายลอบกัดข้ารึ”

ราชาเทพคุนมุมปากกระตุก พยายามหยุดคิดไม่ให้ยัดเจ้าลูกโง่นี่กลับไปในท้องมารดาเขา “ใช้สมองหมูอันโง่เขลาของเจ้าหน่อย เจ้าฝืนกลายเป็นเผิงล้มเหลวเอง ไม่กล้าโผล่หน้าไปด้วยซ้ำ แล้วจะลอบกัดเจ้าได้อย่างไร นี่คือการโจมตีของดวงชะตา!”

ราชาเทพคุนเอามือก่ายหน้าผาก ก่อนพูดอย่างจนปัญญา “ในทุกยุคทองคำจะปรากฏตัวเอกที่เป็นที่รักของสวรรค์ พวกเขามีพรสวรรค์และดวงชะตาเหนือกว่าคนธรรมดา

ฉีเซ่าเสวียนคือคนประเภทนั้น เจ้าก็เป็นคุนประเภทนั้นเช่นกัน แต่ตัวเอกที่เป็นที่รักของสวรรค์ก็มีการแบ่งระดับเช่นกัน เปรียบให้ง่ายที่สุดคือ ถ้าบอกว่าเจ้ากับฉีเซ่าเสวียนคือบุตรเขยของสวรรค์ เช่นนั้นเจ้าหนูเสิ่นเทียนก็เปรียบได้กับบุตรชายแท้ๆ ของสวรรค์ เจ้าเป็นบุตรเขยต่อยตีกับบุตรชายแท้ๆ เจ้าว่าสวรรค์จะช่วยใคร”

คุนหมิงพูดไม่ออก

เขาสูดลมหายใจเย็นเฮือกหนึ่ง รู้สึกว่าท่านพ่อได้เปิดประตูโลกใหม่ให้กับเขาแล้ว

เขามองราชาเทพคุนอย่างเหลือเชื่อ “หรือว่าลูกจะได้แต่ยอมแพ้บุตรศักดิ์สิทธิ์เผ่ามนุษย์นั่นรึ”

……

ราชาเทพคุนมองคุนหมิงเหมือนมองคนโง่

เขาหัวเราะเยาะ “ยอมแพ้แล้วผิดอะไรรึ ถึงเหล่าอสูรจะไม่ยอมรับ แต่เผ่ามนุษย์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตชนชั้นสูงในทุกสรรพสิ่งที่สวรรค์รักจริงๆ

เผ่าคุนเราแข็งแกร่งมาก กระทั่งมากพอจะกำราบขุมอำนาจระดับแดนศักดิ์สิทธิ์มากมาย แต่นั่นแล้วอย่างไร หรือจะสู้กับเผ่ามนุษย์ทั้งหมดได้กัน ไม่ได้หรอก อย่าว่าแต่เผ่าคุนเราเลย ต่อให้เป็นมังกรบรรพบุรุษ หงส์สวรรค์ไปจนถึงคุนเผิงสายเลือดบริสุทธิ์ที่แท้จริงในยุคบรรพกาลก็ยังห่างไกลนัก

ถึงจะไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดตำหนักสวรรค์ในยุคบรรพกาลถึงพังลง เผ่ามนุษย์กระจัดกระจายกันเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์มากมาย ไม่ปรองดองกันอีก แต่สวรรค์ก็ชื่นชอบเผ่ามนุษย์มากกว่าหมื่นเผ่าพันธุ์อื่นมาตลอด

อย่าลืม ผู้แข็งแกร่งที่สุดในห้าดินแดนตอนนี้ก็คือเผ่ามนุษย์ เสิ่นเทียนมีรูปแบบชะตา ‘มังกรซ่อนทะยานฟ้า’ ที่หายากที่สุดในเผ่ามนุษย์ ดวงชะตาแข็งแกร่งก็เป็นเรื่องปกติมาก เจ้าจะสู้เขาได้อย่างไร”

คุนหมิงมองราชาเทพคุนที่พูดแจ้วไม่หยุด ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดถึงรู้สึกว่าในแววตาบิดามีความมืดหม่นจางๆ อยู่

เขาพลันรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาเล็กน้อย เหมือนว่า ‘ความภูมิใจ’ ที่เชื่อมั่นมาตลอดกำลังจะถูกพังลง

ราชาเทพคุนเองก็เห็นการเปลี่ยนแปลงด้านอารมณ์ของบุตรชายเช่นกัน จึงปลอบด้วยรอยยิ้ม “ข้ารู้ว่าเจ้าภูมิใจในตัวเองมาตลอด คิดว่าตัวเองคือโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดในทะเลอุดร

แต่เจ้าลูกชาย เจ้าต้องเข้าใจว่าผืนฟ้าของห้าดินแดนนี้ใหญ่มากกว่าทะเลอุดรมาก เหตุใดคุนยักษ์ต้องกลายเป็นเผิง ก็เพื่อหลุดพ้นจากพันธนาการของทะเล เข้าไปในโลกที่ใหญ่กว่า ได้เห็นทิวทัศน์ที่ยิ่งใหญ่กว่า

หากเจ้าคร่ำครึอยู่กับฐานะ ‘โอรสสวรรค์อันดับหนึ่งทะเลอุดร’ ตลอดไป ก็คงเป็นได้เพียง ‘กบในกะลา’ ไม่มีใจแห่งเผิงที่แท้จริง ต่อให้มอบ ‘วิชาคุนเผิง’ ให้เจ้า แล้วจะกลายเป็นเผิงได้อย่างไร มีเพียงละวางสิ่งที่หนักอึ้งลงบ้างถึงจะบินไปได้สูงยิ่งกว่าเดิม”

…….

ละวางสิ่งที่หนักอึ้งลงบ้าง อย่างเช่นเกียรติรึ

คุนหมิงมองบิดาของตน พลันรู้สึกว่าคนนี้ดูแปลกหน้านิดๆ

นี่ใช่บิดาที่ไม่ทันไรก็ยุยงต่อหน้าชาวเผ่าว่า ‘ความโอหังของเผ่าคุนไม่ใช่จะดูหมิ่นกันง่ายๆ’ คนนั้นรึ

ราชาเผ่าบ้าอำนาจที่ต่อให้อยู่ตรงหน้าราชามังกรดำก็ยังกล้ากระดกเคราด่าทออีกฝ่ายคนนั้น เหตุใดถึงเกรงกลัวบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เล็กจ้อยคนเดียวขนาดนี้

และที่น่าเหลือเชื่อไปกว่านั้นคือ หลังจากฟังราชาเทพคุนเล่าเรื่องเสิ่นเทียนและดูชีวประวัติของเสิ่นเทียนจบแล้ว คุนหมิงก็ลนลานขึ้นมาเล็กน้อย

ถึงอย่างไรประวัติของเสิ่นเทียนตลอดที่ผ่านมาก็น่ากลัวถึงขีดสุดจริงๆ

คนที่ติดตามเป็นน้องเล็กเขา ประจบเขา ทุกคนรุ่งโรจน์พุ่งแรงบนเส้นทางการบำเพ็ญเซียน

การผจญภัยเขตทะเลเบิกฟ้าครั้งนี้ อวี้เผียนเซียนและสี่คุณชายได้ทรัพยากรมาไม่น้อย ส่วนเอ๋าอูกับฉีเซ่าเสวียนไม่ต้องพูดถึงเลย

ได้ยินว่าหลังจากพวกเขาออกจากเขตทะเลเบิกฟ้าก็ตรงไปเกาะมังกรดำ เหมือนจะบอกว่าได้สมบัติสุดยอดที่ทำให้เผ่ามังกรสั่นสะเทือนบางอย่างมา

แต่คนที่เป็นศัตรูกับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ล้วนดวงซวยกันทุกคน

กระทั่งแม้แต่ผู้อริยะของลัทธิวิญญาณร้ายยังแพ้ให้กับเขา ถูกแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จับตัวไป

เจ้านี่ชั่วร้ายจริงๆ

…….

ทันใดนั้น คุนหมิงเหมือนนึกอะไรได้ “ท่านพ่อ เหตุใดท่านถึงรู้เรื่องเสิ่นเทียนละเอียดเช่นนี้กัน”

ราชาเทพคุนเผยแววตาไม่เป็นธรรมชาติเสี้ยวหนึ่ง “แค่กๆ แค่ตรวจสอบดูเฉยๆ เท่านั้น”

เหอะๆ เหตุใดต้องตรวจสอบละเอียดเช่นนี้กัน

ไม่คิดหน่อยหรือว่าอาจารย์ของเจ้าหนูนี่เป็นใคร ตอนที่เจ้าสองคนนั่นมาก่อความวุ่นวายในทะเลอุดรจนปั่นป่วนไปหมด เจ้ายังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ!

อาจารย์เขาโหดเพียงใด ชั่วร้ายเพียงใด ใจดำเพียงใด…

เหอะๆ เจ้าไม่รู้หรอก!

………………………………………………

[1] งานเลี้ยงหงเหมิน เป็นการจัดงานเลี้ยงหลอก ในงานจะซ่อนมือสังหารไว้ลอบสังหาร