ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 1016

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1016

ฌอนโบกมือส่งสัญญาณทันทีและสูบบุหรี่อย่างสบายใจ “น่าสนใจ ไม่มีใครกล้าทำตัวหยิ่งต่อหน้าฉันแบบนี้มานานหลายปีแล้ว”

“ฉันจะเขียนชื่อ ฌอน บิล สองคำนี้กลับหัว ถ้าฉันจัดการหักมือหักขาของแกไม่ได้”

ฌอนเดินไปที่ด้านหน้าของฝูงชนขณะพูด

เดวิดเยาะเย้ยฮาร์วีย์ “แกทำให้บราเทอร์ฌอนอยากที่จะจัดการแกด้วยตัวเขาเอง แกตายแน่!”

ทาร่าถอนหายใจอย่างสิ้นหวังและอยากจะหยุดห้ามฮาร์วีย์

เธอรู้สึกว่าทุกอย่างจบลงแล้ว เธออาจจะต้องตายไปพร้อมกับฮาร์วีย์ในวันนี้แน่นอน

ฟุบ!

วินาทีต่อมา เมื่อฌอนเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์อย่างชัดเจน เข่าของเขาก็อ่อนแรงลงจนทรุดลงต่อหน้าฮาร์วีย์ทันที

การกระทำนั้นทำให้ทุกคนตะลึง

เดวิดตกตะลึง

ทาร่านิ่งอึ้งไป

ลูกน้องของฌอนทุกคนก็ตกตะลึงเช่นกัน

เหตุการณ์นี้ดูไม่สมเหตุสมผล มันเหมือนกับความฝัน

ฌอน บิล ผู้ชั่วร้ายและโหดร้าย หัวหน้าใหญ่ของพวกอันธพาล กำลังคุกเข่าลงตรงหน้าฮาร์วีย์

ห้องทั้งห้องเงียบสงัด ไม่มีใครกล้าพูดอะไร

ฮาร์วีย์มองไปที่ฌอนและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันจำนายได้”

ฌอนแสดงสีหน้าที่ดูแย่มากเหมือนอยากจะร้องไห้หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

คน ๆ นี้จำเขาได้งั้นหรือ?!

จนถึงทุกวันนี้เขายังคงจำสีหน้าของลีออน ซิลวาที่ต้องเผชิญหน้ากับคน ๆ นี้

คนที่รู้จักกันในชื่อเจ้าชายยอร์ก!

ในที่สุดเขาก็ต้องมาคุกเข่าลงต่อหน้าคนนี้

ยิ่งไปกว่านั้นไรอัน ก็อตติ เจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์ดูเหมือนจะถูกปลดออกไปและแทนที่ด้วยคนของเขา

ตอนนี้เขากลับมายั่วยุคน ๆ นี้งั้นเหรอ?!

ฌอนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าตอนนี้เขาจะถูกฟ้าผ่าให้ตาย ๆ ไปซะ

มันน่ากลัวเกินไป

เดวิดกลับมาได้สติอีกครั้ง จากนั้นเขาก็พูดว่า “บราเทอร์ฌอน เขาเป็นขยะ ขยะที่ต้องมีผู้หญิงคอยปกป้อง ทำไมพี่ต้องคุกเข่าให้เขา?!”

“แก คุกเข่าเดี๋ยวนี้!”

ฌอนโกรธมาก เขาลุกขึ้นมาเตะขาเดวิดให้ล้มลงคุกเข่า

“ทุกคนคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”

ฌอนโกรธมาก สีหน้าของเขาช่างน่ากลัว เขาแทบรอไม่ไหวที่อยากจะฆ่าตัวตายไปซะ

พวกนักเลงอันธพาลพวกนี้เหล่มองสบตากันทันที

วินาทีถัดมาเสียงตุ้บ ๆ จากพวกอันธพาลคุกเข่าลง

ทุกคนเริ่มสงสัยว่าฮาร์วีย์คือใคร ผู้ซึ่งจะทำให้ฌอน บิลผู้โด่งดังต้องคุกเข่าลงทันทีที่เขาเห็นเขา

สายตาของทาร่าเปลี่ยนไปในขณะนี้

ผู้ชายคนนี้ลึกลับมากแค่ไหนกัน? เขามีอำนาจมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไร เขาแค่นั่งอยู่ที่ตรงนั้น

หัวหน้าใหญ่แก๊งอันธพาลไม่แม้แต่จะลังเลที่จะคุกเข้าลงต่อหน้าเขา

“นี่เราเจอกันเป็นครั้งที่สองแล้วใช่ไหม?”

ทุกอย่างเกิดขึ้นจากฮาร์วีย์พูด

ฌอนคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าหมอบลงเกือบจะสัมผัสพื้น “ใช่ นี่เป็นครั้งที่สองที่ผมได้มาปรากฏตัวต่อหน้าคุณ”

ฌอนตัวแข็งกลายเป็นหิน

แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าใหญ่ของพวกนักเลงตามท้องถนน แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าเขากำลังพ่ายแพ้ และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว

“แล้วเราจะแก้ปัญหานี้ยังไงดีล่ะ?” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น

“ทุกอย่าง ทุกอย่างจะเกิดขึ้นตามที่คุณต้องการ…”

ฌอนพูดเสียงสั่น

“แค่ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังให้นายจัดการ แต่อย่าทำให้ที่นี่ที่ฉันกำลังต้องการจะซื้อต้องสกปรก” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจ

“ครับ ครับ รับทราบครับ!”

หลังจากที่เขาพูดจบ ฌอนก็ชูนิ้วชี้ด้านซ้ายของเขาแล้วหักมัน