ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 104

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 104

เขาอยู่ในจุดสูงสุดในชีวิต เขาสามารถแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่เขาต้องการ ฮาร์วีย์ลูกเขยขี้แพ้คนนี้กล้าที่จะหัวเราะเยาะเขาได้อย่างไร? เขาไม่หยาบคายเกินไปหรือ?

ทันใดนั้นทุกคนก็หันไปมองฮาร์วีย์ พวกเขาคิดว่าคงจะมีการปะทะกันเกิดขึ้นแน่นอน นั่นทำให้พวกเขาไม่อยากจะพลาดเหตุการณ์ตรงหน้านี้

“ผมคงต้องขอโทษด้วย ผมไม่สามารถบังคับตัวเองไว้ได้” ฮาร์วีย์ปิดปากขณะพูด “บางคนก็มีจินตนาการที่เลิศล้ำมากจริง ๆ แซ็ค ผมคิดว่าคุณไม่ควรพยายามจีบเธอนะ ทำไมคุณไม่ลองพยายามเป็นลูกเขยของตระกูลซาเวียร์ดูล่ะ ดูว่าเธอจะต้องการให้คุณเป็นหรือเปล่า!”

“กะ…แกเป็นแค่ลูกเขยที่ยังที่ไร้ประโยชน์กล้ามาดูถูกฉันได้ยังไง!” ท่าทีของแซ็คเปลี่ยนไป แม้ว่าเขาจะมีความต้องการทำตัวให้ดูเป็นลูกผู้ชาย แต่นั่นก็ทำได้แค่คิด แต่ภาพลักษณ์ก็พังทลายลง เขาไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไป เขาตะโกนใส่ฮาร์วีย์เสียงดัง

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้านี้เช่นกัน สำหรับคนที่พึ่งพาผู้หญิงเพื่อให้ได้มาซึ่งการลงทุนนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการแมงดา ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ต้องการที่จะรักษาภาพพจน์ของตัวเองทุกคน พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาอยู่ในสังคมชนชั้นสูง ดังนั้นนี่จึงไม่ถือว่าเป็นการพึ่งพาผู้หญิงแต่เป็นเพียงการพยายามที่จะมีความผูกพันกับคนอื่นให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น เมื่อฮาร์วีย์พูดความจริงและเปิดเผยความตั้งใจของแซ็คมันทำให้ศักดิ์ศรีของแซ็คถูกทำลายลง หากคำพูดนี้หลุดออกไปเขาจะไม่มีที่ยืนในแวดวงของทายาทที่ร่ำรวย

“ฮาร์วีย์อย่าพูดอะไรแบบนั้น” แมนดี้กังวล เธอไม่สามารถเตือนเขาได้ เหตุใดฮาร์วีย์ถึงไม่รู้มารยาทหรือช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะพูดอะไรออกมา มันมีบางคำที่ไม่ควรพูดตอนนี้

ฮาร์วีย์ยังคงมีความกล้าที่จะท้าทายแซค และเขาก็อาจจะไปกระตุกต่อมความโกรธของผู้อาวุโสซิมเมอร์ด้วยเช่นกัน

แซ็คหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและพูดว่า “ลูกเขยอย่างแกจะเข้าใจคืออะไร? แกคิดว่าใคร ๆ ก็อยากเป็นผู้ชายเหมือนแกหรือไง? แกไม่เห็นเหรอว่าอีวอนน์ชื่นชมฉันมากแค่ไหน? นี่เรียกว่ารักแท้ แกเข้าใจไหม?”

ฮาร์วีย์คิดไว้แต่แรกว่าจะไม่พูดมากกว่านี้ อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้ยินคำว่า ‘รักแท้’ เขาก็ไม่สามารถหยุดหัวเราะเสียงดังอีกเช่นเคย

ท่าทางของลิเลียนชาไปทั้งตัวทันทีและเธอมองไปที่ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ที่บิดเบี้ยวทั้งยังขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด เธอกัดฟันแล้วพูดว่า “ฮาร์วีย์! ถ้านายยังพูดเรื่องตลกอะไรแบบนี้อีก นายได้ออกจากบ้านคืนนี้แน่!”

ฮาร์วีย์แทบจะพูดไม่ออก “คุณแม่ครับ ผมไม่ไม่ได้ล้อเล่น ผมแค่รู้สึกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้น่าตลกจริง ๆ แซ็คไม่มีเบอร์ส่วนตัวของอีวอนน์ด้วยซ้ำ จะเรียกสิ่งนี้ว่ารักแท้ได้อย่างไร? หากคำนี้หลุดออกไปจากตระกูลซิมเมอร์พวกเราจะกลายเป็นคนตลกในนิอัมมี่”

ลิเลียนพูด “แล้วนายจะทำไมถ้าเขาไม่มีเบอร์ของหล่อนจริง? ทุกคนรู้จักเบอร์ ส่วนตัวของอีวอนน์งั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ตอบตามความเป็นจริงว่า “แน่นอนว่าผมมี เราเป็นเพื่อนกันในมหาวิทยาลัย ทำไมผมถึงไม่รู้เบอร์เธอล่ะ?”

ลิเลียนตะลึงกับคำพูดของเขา เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะติดต่อกับอีวอนน์

แมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์อย่างสงสัย เธอคิดว่าอีวอนน์และฮาร์วีย์จะอยู่กันคนละโลก แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่ก็ไม่น่าจะความสัมพันธ์ใด ๆ แต่เขากลับมีเบอร์ติดต่อส่วนตัวของอีวอนน์ ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีขนาดนั้นเลยเหรอ?

“ฮาร์วีย์ คุณมีความสัมพันธ์อย่างไรกับเธอ? ฉันรู้สึกว่าเธอดูใส่ใจคุณมาก” หัวใจของผู้หญิงอ่อนไหว แมนดี้จำได้ว่าเห็นอีวอนน์ทักทายเขาก่อนที่เธอจะออกไป

เมื่อเธอพูดแบบนั้นทุกคนในตระกูลซิมเมอร์รู้สึกกังวล พวกเขาไม่สามารถอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจได้ จะเป็นไปได้ไหมที่ไอ้ขยะไร้ค่านี้เคยมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่ขาว สวยและรวยคนนี้มาก่อนหรือไม่ แต่มันก็เป็นไปได้ใช่ไหม?

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เริ่มมึนงงกับสถานการณ์ตรงหน้า ในทางกลับกันแซ็คมองฮาร์วีย์ด้วยความเย็นชา ฮาร์วีย์ไม่ผิดอะไร เขาไม่มีเบอร์ส่วนตัวของอีวอนน์จริง ๆ

“โอ้ เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันในมหาวิทยาลัย” ฮาร์วีย์ตอบอย่างธรรมดา

“หยุดพล่ามได้แล้ว! นั่นเป็นมิตรภาพแบบไหนกันนะ? ฉันได้ยินมาว่าอีวอนน์มีคู่ควงนับไม่ถ้วนในสมัยเรียน แกเคยเป็นหนึ่งในบรรดาผู้ชายเหล่านั้นของเธอเหรอ? แกคิดว่าแกเป็นผู้ชายที่เก่งเพียงเพราะแกเคยเป็นผู้ชายของเธอเหรอ? แกคิดว่าแกประสบความสำเร็จเพียงเพราะมีเบอร์ของเธอหรือไง? ช่างเป็นเรื่องตลกสิ้นดี!” แซ็คตอบเขาอย่างเย็นชา “ฮาร์วีย์ ฉันเตือนแกนะ แกเป็นแค่ลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ แกยังอยู่ในบ้านหลังนี้ ดังนั้นแกไม่ควรทำตัวอยู่เหนือฟ้า มีผู้หญิงหลายคนที่แกไม่ควรแตะต้อง! ทำไมแกไม่คิดหาวิธีปกป้องผู้หญิงของแกแทนล่ะ? แกแต่งงานมาสามปีแล้ว แต่แกไม่เคยแม้แต่ได้สัมผัสปลายนิ้วของภรรยาตัวเองเลยด้วยซ้ำ แกยังกล้าที่จะโอ้อวดต่อหน้าฉันอีกเหรอ? แกกำลังพูดเหมือนคุ้นเคยกับอีวอนน์ดี ถ้าแกกำลังพูดความจริงทำไมแกไม่โทรหาเธอล่ะ ดูว่าเธอจะรับสายไหม…”

“ถูกตัอง! โทรหาเธอสิถ้านายมีเบอร์เธอจริง ๆ ! อย่าแค่โม้อยู่ตรงนี้!”

“ไล่มันออกจากตระกูลซิมเมอร์ไปเลยถ้าเขาโกหก! ช่างเป็นคนที่จะพาแต่ความโชคร้ายเข้ามา!”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจพวกเขา เขาหันไปมองแมนดี้และพูดกับเธอว่า“ “ที่รัก เราเป็นแค่เพื่อนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ผมบอกความจริง คุณไม่สงสัยในตัวผมได้ไหม”