ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 1062

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1062

ช่วงเวลาเที่ยงคืน ณ เอ็มเพอเรอร์ คลับเฮาส์

ที่นี่เป็นทรัพย์สินของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ และพวกเขาปิดให้บริการในคืนนี้

ฟินน์ได้ทิ้งผลประโยชน์ที่ได้มาจากเจคอบเอาไว้

พวกเขาเพียงแค่ทำให้พวกซิมเมอร์กลัวเพื่อจัดการกับพวกเขาได้ง่าย โดยไม่จำเป็นต้องให้ฟินน์มาปรากฏตัวขึ้นจริง ๆ

ไม่นานฮาร์วีย์ก็มาถึง

“อะไรกัน? มีแค่ลูกเขยไร้ประโยชน์ที่มางั้นเหรอ?”

“ไม่เป็นไร ฉันจะได้นอนกับผู้หญิงของมันหลังจากบดขยี้แขนขามันเรียบร้อยแล้ว!”

เจคอบพูดอย่างไร้ความปราณี เขารู้วิธีทรมานจิตใจของคนและผลักให้คน ๆ นั้นตกลงไปสู่ชีวิตที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย

เมื่อฮาร์วีย์เข้ามา รปภ. นับสิบยืนล้อมเขาไว้ทันที

มีคนล็อกหน้าต่างและประตูทุกบานในอาคารอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันไม่ให้เขาหนึไปได้ และต้องมั่นใจว่าจะไม่มีเสียงตะโกนเล็ดลอดออกไป

ไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์จะกล้าก้าวเข้ามาโดยไม่สนใจโลกแถมยังนั่งลงต่อหน้าเจคอบ แล้วรินไวน์แดงให้ตัวเอง

ท่าทีที่สงบของเขาทำให้เจคอบชะงัก

เจคอบเคยเห็นแต่ท่าทีแบบนี้จากพวกคนรวยเท่านั้น

ลูกเขยไร้ประโยชน์นี่มีสิทธิ์อะไรมาทำตัวแบบนี้?

“ตระกูลเยตส์เป็นคนคอยให้การสนับสนุนรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์จิบไวน์แดงแล้วบ้วนทิ้งลงบนพื้นด้วยความรังเกียจ

คุณภาพของไวน์นี้แย่มาก เขาคงกลืนมันลงไปไม่ได้

นั่นยิ่งทำให้สีหน้าของเจคอบแย่ลง เขาจ้องฮาร์วีย์ด้วยสายตาเย็นชา

“แล้วถ้าใช่พวกเขาล่ะ? แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ?”

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ถ้าเป็นแบบนี้ ผมบอกได้แค่ว่าพวกคุณได้เจอกับพวกคนไร้ประโยชน์ที่คอยช่วยเหลือสนับสนุนอยู่ แล้วนี่จะไม่ให้หมายความว่าคุณไร้ประโยชน์เช่นกันหรอกหรือ?”

“ถ้าไม่ใช่แบบนั้น ผมอยากรู้ว่าในเซาท์ไลท์จะมีใครอีกที่จะกล้าต่อกรกับผมได้อีกนอกจากตระกูลเยตส์ที่ตาบอด?”

อุ๊ฟฟ!

เมื่อได้ยินถ้อยคำพวกนั้นเจคอบก็กลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่อีกต่อไป

เขามองขนาดฮาร์วีย์ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! นายไม่มีพรสวรรค์อะไรเลย แต่นายมักเก่งในการพูดทำให้คนอื่นดูแย่!”

“ถ้าฉันไม่เช็กประวัติของนายก่อน ฉันอาจจะกลัวนายไปแล้วจริง ๆ !”

“เอาล่ะ เล่นกันพอแล้ว! ฉันบอกเงื่อนไขไปกับเมียของนายแล้ว นายจะยอมดี ๆ ไหม? หรืออยากให้ฉันทำแบบนั้นกับเธอ?”

เจคอบเปิดเผยพฤติกรรมที่ดูมาดร้าย

ฮาร์วีย์ยักไหล่และตอบอย่างอารมณ์ดีว่า “ผมมาที่นี่เพื่อบอกคุณว่าเงื่อนไขมันเปลี่ยนไปแล้ว”

“คุณจะต้องคุกเข่าอ้อนวอนผม จากนั้นก็หักแขนของคุณเอง ถ้าคุณยอมทำแบบนั้น ผมจะลองไว้ชีวิตที่ต่ำต้อยของคุณ”

“ถ้าคุณปฏิเสธ คุณจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว แม้ว่าคุณจะพยายามแค่ไหนก็ตาม”

คำพูดของฮาร์วีย์ปลุกแรงโทสะของเจคอบ

“แกกล้าดียังไง ฮะ! แกกล้าสั่งให้ฉันคุกเข่าอ้อนวอนแล้วยังจะให้ฉันหักแขนตัวเองอีกเหรอ? แกมันบ้าไปแล้วหรือไง!”

“จัดการเข้าไปหักแข้งหักขาไอ้บ้านี่ซะ! ฉันอยากมันช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อีกต่อไป!”

ตามคำสั่งของเขา พวก รปภ. ที่ยืนอยู่รอบ ๆ รีบวิ่งไปหาฮาร์วีย์พร้อมกับกระบองไฟฟ้า

ตู้ม!

ในขณะนั้นเอง ประตูที่ปิดสนิทก็ถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน

ในเสี้ยววินาที กลุ่มนักสู้ในชุดดำก็พุ่งเข้ามา

ไทสันนำพวกลูกน้องฝีมือดีมากับเขาด้วย ในเวลาไม่ถึงนาทีพวก รปภ. ทั้งหมดก็ลงไปนอนราบกับพื้น ไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะส่งเสียงกรีดร้อง

สิ่งที่เห็นทำให้เจคอบตกใจ

พวกนักสู้มาที่นี่เยอะแยะได้อย่างไร?

ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและถอนหายใจ

“ท่านประธานวอร์เนอร์ ผมให้โอกาสคุณแล้ว”