ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 131

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 131

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ แต่ท่าน…” อีวอนน์รู้สึกเป็นกังวล ท่านประธานที่มีสถานะสูงอย่างเขาจะทำผิดด้วยวิธีนี้ในสถานที่แบบนี้ได้อย่างไร?

ฮาร์วีย์พูดแผ่วเบาว่า “ผมสบายดี ให้ประธานของพวกเขามาพบเรา เราจะยกเลิกใช้บริการธนาคารนี้ทั้งบัญชีของผม บัญชีของบริษัท และเงินลงทุนของบริษัท”

“รับทราบค่ะท่าน!” อีวอนน์ตอบรับทันที เมื่อเธอมองเข้าไปในดวงตาของฮาร์วีย์เธอก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าท่านประธานก็ยังเป็นท่านประธานอยู่วันยังค่ำ คำสั่งง่าย ๆ จากเขาเพียงคนเดียวจะกำหนดชีวิตและความตายของธนาคารแห่งนี้ เธอคิดว่าการตัดสินใจนี้ไม่สามารถย้อนกลับได้แม้ว่าประธานของที่นี่จะมาพบก็ตาม

“คุณยังเสแสร้งแกล้งทำอยู่อีกงั้นเหรอ? คุณยังกล้าที่จะแกล้งเล่นอีกเหรอ? เป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริง ๆ ที่พวกคุณจะไม่ได้เป็นนักแสดงอีกต่อไป!” เชอรีโวยวาย “คุณ! ไปเอาบัตรมา!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งรีบคว้าบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดจากฮาร์วีย์ตามคำสั่งของเธอ

ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างเยือกเย็น เขาไม่ต่อต้านและอนุญาตให้พวกเขาเอาบัตรไป

***

ที่สำนักงานของธนาคาร เชอรียิ้มแย้มแจ่มใสด้วยความภาคภูมิใจเมื่อเธอมอบบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดให้กับหัวหน้าผู้จัดการ

หัวหน้าผู้จัดการยิ้มกว้าง “เชอรี คุณทำดีมาก คุณมีความรอบคอบและพิถีพิถันตรงคุณสมบัติธุรกิจของเรา คุณปกป้องทรัพย์สินของลูกค้าให้ความปลอดภัยอย่างดี ฉันจะรายงานเรื่องนี้ต่อท่านประธานและคุณจะได้รับคำชมเชยสำหรับเรื่องนี้อย่างแน่นอน ฉันมั่นใจว่าคุณจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน อย่าลืมตาแก่คนนี้เมื่อถึงเวลานั้นก็แล้วกัน!”

เชอรีตอบกลับด้วยความเคารพ “คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรหรอคะหัวหน้าผู้จัดการ? นี่ไม่ใช่แนวปฏิบัติในการปกป้องสิทธิ์ของลูกค้าของเราหรือสิ่งที่เราต้องทดสอบในชีวิตประจำวันรอกหรือ? ความสำเร็จนี้ล้วนก็มาจากคุณด้วยค่ะ เราควรแจ้งเรื่องนี้ให้คนจากสำนักงานใหญ่ทราบเมื่อพวกเขามาถึง”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่เลว ไม่เลวเลยจริง ๆ ฉันรู้ว่าเชอรีน้อยของเรานี่เป็นผู้หญิงที่ฉลาด ถ้าเป็นแบบนั้นมั่นใจได้เลยว่าเราจะประเมินประสิทธิภาพการทงานของคุณด้วยคะแนนที่สูงอย่างแน่นอน และคุณไม่ต้องกังวลกับโบนัสสิ้นปีอีกด้วย สิ่งที่ฉันได้ก็คือผลประโยชน์ของคุณเช่นกัน!” หัวหน้าผู้จัดการหัวเราะออกเสียงดัง

“เอาล่ะ คุณควรออกไปก่อน ฉันจะรายงานเรื่องนี้ต่อผู้บริหารที่สำนักงานใหญ่”

“ค่ะท่าน!” เชอรีก้มตัวเล็กน้อยและถอยออกจากห้องทำงานของหัวหน้าผู้จัดการ เมื่อเธอออกมาแล้วเธอก็ยกศีรษะขึ้นแหงนหน้าสูง เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะได้รับผลตอบแทนเช่นนี้จากการปฏิบัติหน้าที่ในวันนี้

ณ สำนักงานหัวหน้าผู้จัดการ

หัวหน้าผู้จัดการรีบโทรรายงาน แม้ว่าพวกเขาจะคุยโทรศัพท์กันเท่านั้น แต่เขาก็พยักหน้าและโค้งตัวขณะพูด “ท่านประธาน นี่ผมเองนะครับ ขออภัยที่รบกวนเวลาของท่าน แต่ผมต้องรายงานเรื่องนี้ซึ่งมีความสำคัญมาก มีโจรขโมยบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดของลูกค้ารายใหญ่ของเราและพยายามทำธุรกรรมกับเราที่นี่…”

“ใช่ ใช่ ใช่ครับ หมายเลขบัตรคือ…”

“แน่นอน! พวกเราจะต้อนรับการมาเยือนของท่านครับ!”

หลังจากวางสาย หัวหน้าผู้จัดการก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เขาสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อทำความรู้จักกับลูกค้ารายใหญ่ที่มีมูลค่าทรัพย์สินสุทธิหลายพันล้าน นี่เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับผู้จัดการธนาคารที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง เขาเคยได้ยินว่ามีตำแหน่งรองประธานที่สำนักงานใหญ่ยังว่าง เขาหวังว่าลูกค้ารายใหญ่รายนี้จะแนะนำตำแหน่งนั้นให้เขา

หัวหน้าผู้จัดการแทบน้ำลายไหลไปกับความคิดนี้

***

ณ ห้องรักษาความปลอดภัยของธนาคาร

จู่ๆโทรศัพท์เครื่องเก่าของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น เขาเหลือบมองและเห็นว่าหมายเลขดังกล่าวมาจากหมายเลขบริการลูกค้าของธนาคาร เขากำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แต่เชอรีเดินเข้ามาและกระชากมันออกไป เธอไม่สนใจที่จะมองไปที่เบอร์ที่โทรเข้ามาแม้แต่น้อยและพูดว่า “เฮ้ ไอ้โรสารเลว คุณคิดว่าคุณอยู่ในสวนสาธารณะหรือไง? คุณกำลังถูกควบคุมตัวและยังกล้าที่จะแอบหยิบโทรศัพท์ออกมาอีกเหรอ? นี่มันอะไรกัน! โทรศัพท์รุ่นเก่า! คุณช่างน่าสงสารสิ้นดี!”

เชอรีเขวี้ยงมันออกไปอย่างแรงและโทรศัพท์เครื่องเก่าของฮาร์วีย์ไถลไปอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องรักษาความปลอดภัย เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์หยุดลงทันที

“คุณเสียสติไปแล้ว…”

สีหน้าของฮาร์วีย์เปลี่ยนไปจนดูน่ากลัว โทรศัพท์เครื่องนั้นเป็นของขวัญชิ้นเดียวที่เขาเคยได้รับจากแมนดี้ แต่มันถูกทำลายโดยผู้หญิงหน้าไม่อายคนนี้ที่ดูถูกคนอื่น

ปัง!

ฮาร์วีย์ลุกขึ้นยืน และเตะโต๊ะข้างหน้าจนคว่ำลง

“คุณกล้าดียังไง!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ใกล้ที่สุดพุ่งไปข้างหน้าอย่างดุเดือดโดยไม่มีการเตือนใด ๆ และเตรียมที่จะเขาควบคุมตัวฮาร์วีย์ด้วยกระบองไฟฟ้าของเขา

ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะเหลือบมองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและเตะเขาจากด้านข้างทันที

ตุ้บ!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกระเด็นไปข้างหลังและชนเข้ากับมุมห้อง เขาล้มลงอย่างเจ็บปวดไม่สามารถลุกขึ้นได้

ดวงตาของฮาร์วีย์เดือดดาลด้วยความโกรธ ไม่มีใครเห็นฮาร์วีย์แบบนี้มาก่อน ลูกแกะที่ว่านอนสอนง่ายที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจับกุมตัวไว้ก่อนหน้นี้ จู่ ๆ ก็มีท่าทางดุร้าย

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกคนเดินไปหาอีวอนน์โดยสัญชาตญาณและตั้งใจจับตัวเธอเพื่อจะใช้เธอเป็นตัวประกันเพื่อข่มขู่ฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ใช้มือขวาและจับเข้ากับนิ้วของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างแรง “เธอเป็นของคนของฉัน ใครอนุญาตให้คุณสัมผัสเธอ?”

แกร็ก!

เสียงแตกหักดังขึ้น ฮาร์วีย์หักนิ้วของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

สวบ! ตุ้บ! พลั่ก! ตุ้บ!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เหลือรีบพุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีฮาร์วีย์ แต่การเตะและทักษะการต่อสู้ของเขาทำให้พวกเขาแต่ละคนกระเด็นไปยังคนละทิศทาง ไม่มีใครมีแรงที่จะลุกขึ้นได้เลย