ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 139
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 139
“ไวแอตต์ จอห์นสัน?” ร่างกายของแมนดี้แข็งทื่อด้วยความประหลาดใจ การได้พบเขาในสถานที่แห่งนี้เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงมาก่อน
เซซิเลียยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “มันบังเอิญอะไรกันไวแอตต์ อะไรทำให้คุณมาที่นี่?”
เซซิเลียรู้บางอย่างเกี่ยวกับรายละเอียดของตระกูล ตระกูลของจอห์นสันเป็นเพียงตระกูลชั้นสาม พูดตามเหตุผลเขาไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการประมูลนี่ด้วยซ้ำ
เธอและแมนดี้สามารถเข้าร่วมได้เพราะเจค ดังนั้นเธอจึงรู้สึกสงสัยว่าไวแอตต์สามารถเข้าร่วมการประมูลได้อย่างไร
ไวแอตต์ตอบอย่างร่าเริงว่า “เมื่อเร็ว ๆ นี้ผมโชคดี ผมบังเอิญได้รับคำเชิญผมจึงมาที่นี่”
เมื่อพูดอย่างนั้นไวแอตต์ก็รู้สึกไม่สบายในทันที สองสามคืนที่ผ่านมาการต้องคอยรับใช้หญิงชราคนนั้นได้สร้างความเสียหายให้กับเขาเป็นอย่างมาก เขาต้องกินยามากมายเพราะมันหลังจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ หมดสติไป เธอปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดี เธอไม่เพียง แต่เปิดโอกาสให้เขาเข้าร่วมการประมูลนี้เท่านั้นเธอยังให้บัตรเครดิตแก่เขาเพื่อใช้จ่ายตามที่เขาพอใจ
เสื้อผ้ามอมแมมที่ฮาร์วีย์สวมใส่ดึงดูดสายตาของไวแอตต์ เขาถามด้วยความตกใจว่า “แมนดี้นี่สามีของคุณไม่ใช่เหรอ? ผมได้ยินมาว่าเขามีผู้หญิงคอยเลี้ยงดู เขาไม่ได้นอกใจคุณใช่ไหม?”
เมื่อพูดเรื่องนี้ใบหน้าของแมนดี้ก็เปลี่ยนไปทันที แม้จะมีเหตุผลรับรองที่บอกเธอว่าผู้หญิงที่โดดเด่นอย่างอีวอนน์ไม่สามารถใกล้ชิดกับขยะไร้ค่าอย่างฮาร์วีย์ได้ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา
“และเขาคนนี้คือ…” ไวแอตต์จ้องมองไปที่เจค แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นผู้ชายลับ ๆ ของหญิงสาวจากตระกูลยอร์ก แต่การได้พบกับแมนดี้ได้จุดไฟแห่งรักแรกพบในใจของเขา
ก่อนที่ไวแอตต์จะพูดต่อเจคก็หัวเราะและยื่นมือออกไป “สวัสดีครับ ผมชื่อเจค เชอร์เรย์จากตระกูลเชอร์เรย์ในนิอัมมี่ ผมเป็นเพื่อนกับแมนดี้”
ไวแอตต์รู้ทันทีว่าชายตรงหน้าเขาก็พยายามไล่ตามจีบแมนดี้เช่นกัน ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นและเขาหัวเราะเบา ๆ “ผมเข้ใจแล้ว ขอโทษสำหรับสิ่งที่ผมกำลังจะพูดมิสเตอร์เซอร์เรย์ แมนดี้เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง แต่คนที่เธอต้องพบเจอนั้นไม่ใช่ คุณต้องทะนุถนอมเธออย่างดี!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมจะทำอย่างนั้นแน่นอนถ้ามีโอกาส” เจคไม่ได้ยืนยันหรือปฏิเสธ เขาหันกลับไปมองที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเรียบเฉย
‘เห็นมั้ย? ทุกคนคิดว่าแมนดี้กับฉันเป็นคู่ที่ถูกสร้างมาจากสวรรค์ ใครจะไปให้ค่ากับลูกเขยที่ไร้ค่าเช่นคุณ?! ‘
“ผมมีความคาดหวังสูงสำหรับคุณ” ไวแอตต์ยิ้ม “อย่าลืมเชิญผมไปงานแต่งงานเมื่อคุณทั้งสองแต่งงานกันในที่สุด!”
ร่องรอยของความโกรธฉายในดวงตาของไวแอตต์ขณะที่เขาพูด เขาเกลียดฮาร์วีย์ถึงโคนราก และเมื่อได้รับโอกาสนี้เขาไม่ลังเลเลยที่จะฉกแมนดี้ไปจากฮาร์วีย์ กระนั้นนายภรรยาลับของเขากำลังจับตาเฝ้าดูเขา ถ้าเขากล้ารับผู้หญิงคนไหนออกไปข้างนอกเขาก็คงจะไม่มีบ้านให้กลับไป
ถึงกระนั้นเขาก็จะพอใจตราบใดที่ฮาร์วีย์ยังต้องทนทุกข์ยากแบบนี้ นี่คือสาเหตุที่เขายืนกรานให้เจคไล่ตามจีบแมนดี้
ฮาร์วีย์ยืนอยู่ที่นั่นพูดไม่ออก
‘ไวแอตต์เป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไมเขาถึงพูดกับเจค? เขาคิดว่าเจคเป็นพ่อของเขางั้นหรือ?’
แมนดี้ซิมเมอร์พูดขึ้น “ไวแอตต์คุณหยุดพูดเรื่องไร้สาระได้ไหม! ไม่มีอะไรระหว่างเราทั้งนั้น!”
“ไม่มีอะไรงั้นเหรอ” ไวแอตต์หัวเราะ “โอ้แมนดี้ อย่าคิดว่าผู้ชายที่ไม่มีเงินคนนั้นจะเป็นคนดีสิ ไม่กี่วันที่ผ่านมาผมเห็นสามีของคุณและผู้หญิงที่ร่ำรวยขับรถเฟอร์รารีไปด้วยกันผมเห็นด้วยตาของผมเอง คุณควรจะโหดเหี้ยมกับผู้ชายแบบนี้ไม่เช่นนั้นคุณจะไม่มีทางรู้ตัวเลยว่าเมื่อไหร่เขาขายคุณออกไป”
“เห็นด้วย!” เซซิเลียมีสีหน้าดูถูก “ผู้ชายอย่างเขาไม่สมควรได้รับความสนใจจากเธอ ถ้าเป็นฉัน ฉันจะหย่ากับเขาอย่างเต็มใจ!”
“เอาล่ะ บริกร” ใบหน้าของเอเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง การที่ฮาร์วีย์อยู่ใกล้ ๆ ทำให้เขาอารมณ์เสีย “รีบพาชายคนนี้ออกไปจากที่นี่ก่อนที่เขาจะทำให้อากาศสกปรกไม่นน่าอภิรมณ์ในการประมูล”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ “ใครจะกล้าโยนผมออกไปงั้นเหรอ?”
ไวแอตต์เย้ยหยัน “คุณพูดราวกับว่าคุณได้รับคำเชิญจริง ๆ แน่นอนถ้าคุณมีบัตรเชิญ คุณก็ไม่จำเป็นต้องออกไป”
“แมนดี้ เขาตามเธอมาที่นี่หรือเปล่า?” เซซิเลียถาม “เขารู้เกี่ยวกับที่นี้ได้อย่างไร? เขามาหาเรื่องแบล็กเมล์และขู่เธอเรื่องค่าเงินก่อนจะหย่ากับเธอหรือเปล่า?”
หัวของฮาร์วีย์ยอร์กสั่นระริกด้วยความเจ็บปวดหลังจากที่เขาได้ยินเช่นนั้น
‘ตรรกะไร้สาระที่ออกมาจากหัวของเซซิเลียนี่คืออะไร? เธอต้องดูละครน้ำเน่ามาหลายเรื่องเกินกว่าจะจินตการทั้งหมดนี้ได้ ‘
แมนดี้ไม่สามารถทนต่อสถานการณ์ได้อีกต่อไป แต่เธอไม่มีความกล้าพอที่จะหยุดการกระทำของเจคหรือไวแอตต์ แต่เธอดึงเซซิเลียเข้ามาใกล้และพูดว่า “พวกเธอทุกคนหยุดได้ไหม? ฮาร์วีย์เขาไม่ใช่คนแบบนั้น…”
“ฉันจะหยุดได้ยังไง? เธอคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนเหรอ?” เซซิเลียตะคอกน้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “ฉันจะบอกเธอให้นะว่าเธอต้องหย่ากับผู้ชายคนนี้! จริง ๆ แล้วฉันรู้สึกแย่มากที่เธอต้องใช้เวลาหลายปีไปกับผู้ชายอย่างเขา”
สายตาาของเซซิเลียแสดงความเกลียดชังใส่ฮาร์วีย์
“ฉันขอแนะนำให้คุณออกไปซะฮาร์วีย์ จะเป็นเรื่องที่น่าอายหากเจ้าหน้าที่จะไล่คุณออกไปแทน”
