ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 149

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 149

สีหน้าของเซซิเลียเปลี่ยนไป เธอก็สนใจเจคอยู่บ้าง แต่เจคกลับสนใจแมนดี้เท่านั้นและเขาก็ไม่ได้เป็นมิตรกับเธอเท่าไหร่ นั่นทำให้เธอเจ็บปวดมาโดยตลอด ถ้าไม่ใช่เพราะแบบนั้นเธอคงถีบส่งตัวเองให้กับผู้ชายที่ร่ำรวยและหล่อเหลาอย่างเขาไปตั้งนานแล้ว ทำไมเธอถึงต้องแนะนำเขาให้รู้จักกับแมนดี้ด้วยล่ะ?

“ฮาร์วีย์ คุณไม่สามารถให้สิ่งที่ภรรยาของคุณต้องการได้ คุณช่วยหยุดแสร้งทำตัวอวดรวยได้ไหม คุณน่ารำคาญซะมัด!” เซซิเลียยิ้มเยาะและสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

“ฮาร์วีย์ เซซิเลีย หยุดพูดได้แล้ว” เมื่อเห็นว่าฉากตรงนี้มันทำให้แมนดี้ก็ตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เซซิเลียรังเกียจฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์ไม่ได้โต้กลับเธอมาก่อนเลย เธอจะพูดประณามเขาไปเรื่อย จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ฮาร์วีย์ทำตัวแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างชัดเจนและเซซิเลียต้องทะเลาะกับเขาหลายครั้ง

เจคที่นั่งข้าง ๆ พวกเขายิ้มจาง ๆ ในขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง

ในตอนนั้นเอง

“9.1 ล้าน!”

“10.6 ล้าน!”

“12.1 ล้าน!”

เจครู้สึกไม่พอใจ แต่ในเวลานั้น มูลค่าของ แหวนเพชรรักนิรันดร์ เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า

“เกิดอะไรขึ้น?” เจครู้สึกประหลาดใจ ‘ผู้หญิงพวกนี้ขาดสติไปแล้วหรือ? แม้ว่าเพชรจะดี มากแค่ไหน แต่ก็เป็นเพียงแค่เพชร พวกเขาต้องใช้เงินมากขนาดนั้นเลยหรือ? ’

เมื่อกี้เขาเพิ่งจะโอ้อวดว่าเขาสามารถซื้อมันได้ ดังนั้นหากเขาไม่สามารถได้แหวนเพชรนั่น…

เมื่อคิดแบบนั้นเจคก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย แต่เขายังคงกัดฟันและพูดว่า “12.1 ล้าน…หนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์!”

ได้ยินเสียงหัวเราะคำราม

“คุณผู้ชายคะ ราคาประมูลของเราคือ 1.5 ล้าน หากคุณจะเพิ่มราคาเพียงหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์ งานประมูลของเราไม่อนุมัตินะคะ” ในตอนนั้นเองมีผู้ประมูลหญิงเตือนเขาอย่างสงวนท่าที

ต้องบอกว่าทุก ๆ คนระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

‘ที่นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย?’ ในตอนนั้นเองผู้คนจำนวนมากเห็นว่าเจคเสนอราคาประมูลอย่างไร เขาไม่สามารถที่จะเพิ่มมูลค่าการประมูลได้ตามที่เขากำหนด

สีหน้าของเจคบ่งบอกถึงความพ่ายแพ้ จริงอยู่ที่ครอบครัวของเขาร่ำรวย แต่เงินทุนสำหรับการดำเนินงานนั้นค่อนข้างจำกัด และเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยโดยไม่มีขีดจำกัด

เมื่อสีหน้าของเจคเปลี่ยนไป โรซาลีซึ่งนั่งอยู่แถวแรกก็แสยะยิ้มเล็กน้อยทันที จากนั้นเธอก็พูดอย่างไม่รีบร้อน “13.6 ล้านดอลลาร์!”

“13.6 ล้านดอลลาร์! ผู้หญิงคนนี้เสนอประมูลอยู่ที่ 13.6 ล้านดอลลาร์!” หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้น

หญิงสาวจะได้ค่าคอมมิชชั่นจากกระบวนการประมูลนี้ แม้ว่าจะเป็นเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ แต่ตอนนี้เธอก็จะได้รับหนึ่งแสนสามหมื่นดอลลาร์แล้ว เธอสามารถใช้เงินจำนวนนั้นซื้อบ้าน แล้วเธอจะไม่ตื่นเต้นกับเรื่องนี้ได้อย่างไร?

ในขณะเดียวกันหลายคนก็รับรู้ว่าโรซาลีเป็นผู้เสนอราคารอบนี้ เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นเจ้าของบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ด นอกจากนี้เกือบทุกคนจากชนชั้นสูงในเขตเซาท์ไลท์รู้ว่าเธอเป็นใคร ในช่วงจังหวที่เธอเปล่งเสียงออกมามันอาจหมายความได้ว่าเธอจะได้รับสิ่งนั้นแน่นอน ถ้าคนอื่นแข่งขันกับเธอเพื่อชิงของสิ่งนั้นมา พวกเขาก็แค่พยายามที่จะยืนหยัดต่อสู้กับเธอ

ในขณะนั้นเจคตกตะลึงทั้ง ๆ ที่เขายืนอยู่ที่นั่น เขาทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่รู้ว่าตอนนี้ควรยืนหรือนั่งดี หากเขายังคงเสนอราคาต่อไปเขาสามารถเสนอราคาได้เพียง 15 ล้านดอลลาร์เท่านั้น ถ้าเขากล้าเสนอราคาซื้อแหวนเพชรในราคาานี้ พ่อของเขาคงจะต้องทุบตีเขาจนตาย

นอกจากนี้การทำให้ไนส์เวลล์ไม่พอใจนั้น คงจะเกิด…

แมนดี้นั่งอยู่ข้าง ๆ พวกเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธอพูดเบา ๆ ว่า “มิสเตอร์เซอร์เรย์คุณไม่จำเป็นต้องซื้อแหวนเพชรวงนั้นหรอก ฉันคงจะรับมันไม่ได้อยู่ดี มันไม่มีประโยชน์อะไรถ้าคุณจะเสนอราคาแข่งขันไปก็ตาม”

แม้ว่าแมนดี้จะพูดเช่นนั้น แต่เธอก็ยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงการจ้องมองไปที่แหวนวงนั้นได้ อาจพูดได้ว่าแล้วผู้หญิงทุกคนจะต้องหลงเสน่ห์แหวนเพชรวงนั้นอย่างแน่นอน

แต่แมนดี้รู้ดีว่าเธอไม่มีสิทธิ์ซื้อแหวนเพชรวงนั้นในตอนนี้ ไม่เพียงแต่เธอเท่านั้นแม้แต่ ตระกูลซิมเมอร์ก็ไม่สามารถสะสมเงินสดได้มากขนาดนั้น

สำหรับเจคเธอจะไม่ยอมรับแหวนแม้ว่าเขาจะได้แหวนนั้นมา เพราะยังไงสุดท้ายแล้วท้ายที่สุดเธอไม่หย่าร้างกับฮาร์วีย์ในตอนนี้

“แมนดี้ ลืมมันไปได้เลยเพราะคุณไม่ชอบมัน ถ้าเจออะไรถูกใจบอกผมด้วยนะครับ ผมจะซื้อให้คุณแน่นอน” เจคลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก เขาต้องหาข้ออ้างเพื่อให้หลุพ้นจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดนั้น เขาเช็ดเหงื่อเย็นของเขาด้วย ถ้าแมนดี้บอกว่าเธอชอบแหวนวงนั้นเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าเขาควรทำอย่างไรกับเรื่องนั้นดี

ได้ยินเสียงหัวเราะคำราม “ขออนุญาตนะครับ ผมไม่สามารถเก็บมันไว้ได้อีกต่อไปแล้ว…” ฮาร์วีย์ไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะของเขาได้ “ผมไม่อยากหัวเราะจริง ๆ แต่นี่แจ็คคุณช่วยแสดงจนจบได้ไหมเพราะคุณอยากจะเล่นเสแสร้งร่ำรวยจริง ๆ อย่าล้มเลิกกลางคันได้ไหม? ถ้าคุณไม่มีเงินก็อย่าโอ้อวดตัวเองแบบนั้นได้ไหม เข้าใจไหม?”

ในช่วงเวลานั้นฮาร์วีย์ไม่สามารถกลั้นตัวเองได้อีกต่อไปและคิดในใจ ‘ผู้ชายคนนี้คงจะเสียสติไปแล้วหรือเปล่า? เขาพยายามทำตัวเหมือนคนอื่น ๆ และมาทำตัวโอ้อวดที่นี่ในงานประมูลนี้ได้อย่างไรนั่นเพราะเขามีความสามารถเพียงอย่างเดียวเหรอ? นี่เป็นครั้งแรกที่เขามาที่สถานที่แบบนี้หรือไง? ‘

“ถ้าคุณกล้า ก็หัวเราะอีกครั้งซิ!” เจคโกรธมากเพราะความอัปยศอดสูของเขา “ไม่ว่ายังไง ผมก็ยังได้เงินนับล้าน! แล้วคุณล่ะ? ไม่ต้องพูดถึงเงินล้านเหรียญหรอก คุณคิดว่าจะหาเงินไม่กี่ร้อยเหรียญได้อย่างไร?

“ฮาร์วีย์ คุณเป็นลูกผู้ชาย แต่คุณก็เป็นแค่ลูกเขยไร้ค่า คุณไม่รู้สึกละอายใจในตัวเองเหรอ? ผมได้ยินมาว่าคุณมีชีวิตที่น่าสมเพชมากในตระกูลซิมเมอร์ยิ่งกว่าสุนัข ทำตัวเหมือนหมาคุณเสียสติไปแล้วหรือไง? หรือคุณแค่พยายามพิสูจน์การมีตัวตนอยู่ของคุณ”

ในทันใดนั้นเจคก็โกรธมาก ‘ฉันอับอายขายหน้าลูกเขยคนนี้ถึงสองครั้งได้อย่างไร?’ ตอนนี้เขามีความต้องการที่จะอยากจะฆ่าฮาร์วีย์จริง ๆ