ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 155
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 155
“การหักมุมทดสอบความแท้” เป็นทักษะเฉพาะของผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินที่มีชื่อเสียงในช่วงปี 1900 ว่ากันว่านั่นเป็นวิธีที่ผู้ประเมินขั้นปรมาจารย์ก็สามารถระบุความถูกต้องของโบราณวัตถุและภาพวาดที่มีชื่อเสียงได้
ปัจจุบันมีเพียงไม่กี่คนที่รู้เทคนิคนี้ เหตุผลที่โรซาลีรู้นั่นเป็นเพราะปู่ของเธอก็รู้เทคนิคนั้นเช่นกัน อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสไนส์เวลล์ได้สัญญากับคนที่สอนเทคนิคนั้นให้เขาว่าจะไม่ส่งต่อเทคนิคนั้นให้ใครอีก ดังนั้นเขาเป็นคนเดียวที่เชี่ยวชาญเรื่องนี้ของตระกูลไนส์เวลล์
แต่ตอนนี้เทคนิคนี้กำลังถูกทดสอบด้วยลูกเขยอย่างเขา โรซาลีรู้สึกว่ามันน่าขันเกินไปและรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในฝัน
“อะไร? การหักมุมทดสอบเหรอ?”
หลายคนในตอนนี้ได้ยินสิ่งที่โรซาลีพูด พวกเขามึนงงเล็กน้อย หมายความว่าลูกเขยที่ไร้ค่าคนนี้มีความสามารถบางอย่างจริงหรือ?
ทั้งไวแอตต์และเจคมองหน้ากันอย่างช่วยไม่ได้ พวกเขาไม่รู้ว่าควรพูดอะไร
พวกเขาก็เคยได้ยินมาว่าผู้อาวุโสไนส์เวลล์รู้จักวิธีนี้ แต่คนอื่น ๆ จากในตระกูลไนส์เวลล์ ไม่มีใครมีทักษะดังกล่าว
เป็นไปได้อย่างไรที่ลูกเขยอย่างฮาร์วีย์รู้เทคนิคดังกล่าว?
ฮาร์วีย์เป็นคนเดียวที่ไม่รู้สึกอะไรเลยจากการแสดงออกของทุกคนในตอนนี้ คนจากตระกูลยอร์กจากเซาท์ไลท์เป็นตระกูลใหญ่และมีอิทธิพลด้วยคุณสมบัติและธุรกิจที่โดดเด่น เขามีประสบการณ์ในอดีตไม่เพียงแต่ด้านศิลปะการต่อสู้เท่านั้น แต่ยังมีเทคนิคการประเมินค่า เล่นเปียโน นักขี่ม้า และอื่น ๆ อีกด้วย
แต่ถึงแม้เขาจะมีประสบการณ์เพียงเล็กน้อยกับสิ่งเหล่านั้น แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้ มันค่อนข้างพิเศษมากเพราะปรมาจารย์ที่คนตระกูลยอร์กว่าจ้างมักจะเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดจากทั่วทุกมุมโลก
ปรมาจารย์ที่สอนวิธีการประเมินก่อนหน้านี้ จนถึงตอนนี้เขาไม่รู้แม้แต่ชื่อของชายคนนั้น เขารู้เพียงแค่ว่าเขาเป็นชายชราที่มีอายุเกือบร้อยปี ปรมาจารย์มีเทคนิคการประเมินและข้อมูลเชิงลึกที่โดดเด่นที่สุด เขาเคยพูดว่าฮาร์วีย์ยังเก่งกว่าเขาที่เป็นอาจารย์เสียอีก
อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจเรื่องการประเมินราคามากนัก ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ใช้เวลาทั้งหมดนี้ไปกับมัน
วันนั้นเขาใช้กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นและมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขา
จากนั้นเขาก็แตะที่รอยที่เขาพับเบา ๆ หันไปมองโรซาลี เขายิ้มจาง ๆ และพูดว่า “มิสไนส์เวลล์ เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณจะเรียกผมว่าว่าพ่อถ้าภาพวาดของผมเป็นของจริง ใช่ไหม?”
ในขณะนั้นโรซาลีไม่กล้าดูถูกฮาร์วีย์อีกต่อไปเพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะใช้วิธีนี้ทดสอบได้
แต่โรซาลีค่อนข้างเชื่อในสัญชาตญาณของตัวเอง อย่างน้อยเธอก็เกือบจะมั่นใจแล้วว่า “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” เป็นของจำลอง
เมื่อคิดอย่างนั้นเธอก็ค่อนข้างมั่นใจ จากนั้นเธอก็พูดว่า “ใช่! ไนส์เวลล์เป็นรักษาสัญญาเสมอ”
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ และพูดต่อว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้นให้ผมบอกอะไรให้ฟัง เนื่องจากคุณรู้จัก อัลเบิร์ต เบียร์สแต็ดท์ และเทคนิคการส่องสว่าง ผมแน่ใจว่าคุณรู้ดีว่าเทคนิคการส่องสว่างเป็นทักษะพิเศษของ อัลเบิร์ต เบียร์สแต็ดท์ หลังจากหลายปีที่ผ่านมาไม่มีใครสามารถใช้เทคนิคแบบนั้นได้ แม้ว่าจะเป็นกล้องที่มีความซับซ้อนที่สุดหรือเครื่องพิมพ์ที่ทันสมัยที่สุด แต่ก็ไม่สามารถสร้างเอฟเฟกต์ดังกล่าวได้…”
“เป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่าเทคนิคการส่องสว่างมีลักษณะแข็งทื่อ แต่มันค่อนข้างเหมือนจริงและมีชีวิตชีวา…”
ในขณะนั้นเจคพูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ คุณช่วยหยุดเพ้อเจ้อได้ไหม? คุณหมายความว่าอะไรมันเป็นของที่มีชีวิตจริง? อย่าบอกนะว่าภาพวาดนี้เป็นของจริง!”
ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นว่า “แน่นอนว่าภาพวาดนั้นไม่ใช่ของจริง แต่สาระสำคัญเกี่ยวกับเทคนิคการส่องสว่างคือมันได้จัดการกับภาพลวงตาอย่างใดอย่างหนึ่ง มันทำให้เรามีภาพลวงตาว่าภูเขาดูไม่เหมือนภูเขาและแม่น้ำก็ดูไม่เหมือนแม่น้ำในภาพวาดเมื่อเรามองดู…”
“หมายความว่าไม่ว่าคุณจะมองภาพวาดจากมุมใดคุณจะเห็นว่ามีบางอย่างที่แตกต่างออกไป แต่คุณไม่สามารถระบุได้ …
“แต่สิ่งที่แตกต่างอย่างชัดเจนก็คือไม่ว่าจะมองจากมุมไหนภาพวาดนั้นก็ดูเหมือนกัน แต่มุมมองทางวิทยาศาสตร์ เราสามารถทำได้ด้วยเทคนิคการส่องสว่าง”
“อะไรนะ?”
ในขณะนั้นทุกคนเริ่มล้อมรอบภาพวาด “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” เพื่อสังเกตมัน
แม้แต่แมนดี้และเซซิเลียก็อดไม่ได้ที่จะเดินไปที่ภาพวาด มันเป็นความจริง ภูเขาและแม่น้ำใน “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ปรากฏขึ้นจากมุมด้านหน้าเหมือนกันแม้ว่าใครจะมองภาพวาดจากมุมที่เอียงที่สุดก็ตาม ไม่มีความแตกต่างแม้แต่น้อย หากฮาร์วีย์ไม่ชี้ให้เห็นคนมองอาจไม่รู้ด้วยซ้ำ
เป็นไปได้ไหมว่า “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” เป็นของจริง?
ในเวลานั้นแมนดี้อดไม่ได้ที่จะหลงใหลปราบปลื้ม เธอมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ‘สามีของฉันที่เป็นแค่เศษขยะก็มีความสามารถแบบนี้เหมือนกันเหรอ’
โรซาลีเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ความตกใจและความกลัวถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าที่เย็นชาของเธอ ความเย็นชาและความเย่อหยิ่งตของเธอไม่สามารถช่วยอะไรได้ หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะ เธอไม่อยากจะเชื่อ ตอนนี้เธอเต็มไปด้วยความชื่นชมและความให้เกียรติต่อฮารืวีย์
‘เขาจะเป็นนแค่ลูกเขยธรรมดาจริง ๆ หรือ? เขาเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลยจริงหรือ?’
ทั้งไวแอตต์และเจคมองหน้ากัน พวกเขาต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พวกเขาไม่รู้ว่าจะโต้กลับฮาร์วีย์อย่างไร ตามที่ฮาร์วีย์กล่าวว่า “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” เป็นของแท้ เป็นไปไม่ได้ที่ภาพวาดจะเป็นภาพจำลอง สิ่งที่เขาพูดฟังดูมีเหตุผล ทั้งคู่จึงเชื่อเอนเอียงไปกบมัน
แต่ปัญหาคือพวกเขาไม่สามารถเอาชนะลูกเขยอย่างเขา เขามันก็แค่เศษขยะ นี่เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้อย่างยิ่งสำหรับทายาทที่ร่ำรวยเช่นพวกเขา
